V KO 72/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-11-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KO 72/13
POSTANOWIENIE
Dnia 22 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jarosław Matras (przewodniczący)
SSN Małgorzata Gierszon
SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca)
w sprawie K. K.
po rozpoznaniu wniosku Sądu Rejonowego w J.
z dnia 25 września 2013 r.
w przedmiocie przekazania sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu
na podstawie art. 37 kpk
postanowił
przekazać sprawę K. K. do rozpoznania Sądowi Rejonowemu
w L.
UZASADNIENIE
Do Sądu Rejonowego w J. jako sądu miejscowo właściwego, wpłynął akt
oskarżenia przeciwko K. K, któremu zarzucono popełnienie przestępstwo z art. 226
§ 1 k.k.
Postanowieniem z dnia 25 września 2013 r. tenże sąd zwrócił się do Sądu
Najwyższego o zastosowanie instytucji przewidzianej w art. 37 kpk i przekazanie
w/w sprawy innemu sądowi równorzędnemu. Jako przyczynę wystąpienia z tą
inicjatywą wskazano troskę o zachowanie bezstronności w sytuacji, gdy
pokrzywdzonym czynem zarzuconym oskarżonemu jest sędzia orzekający w sądzie
właściwym do rozpoznania sprawy.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
2
Wniosek Sądu Rejonowego w J. zasługiwał na uwzględnienie. Wprawdzie, z
treści uzasadnienia nie wynika, aby sam sąd wnioskujący dostrzegał rzeczywiste
powody, które mogłyby zakłócić możliwość obiektywnego orzekania w tej sprawie,
ale w wystąpieniu, słusznie powołano się na potrzebę uwzględnienia społecznego
odbioru sytuacji, w której sprawa osk. K. K. miałaby zostać rozpoznana przez sąd,
w którym pokrzywdzony – pełni służbę sędziowską. Jak wynika z okoliczności
zdarzenia będącego przedmiotem zarzutu, do popełnienia czynu miało dojść
właśnie w toku wykonywania funkcji orzeczniczych przez pokrzywdzonego.
Rozpoznanie tej sprawy w sądzie miejscowo właściwym mogłoby doprowadzić do
powstania w opinii zewnętrznej przekonania, że orzekają w niej osoby ściśle
powiązane z pokrzywdzonym więzami codziennej zawodowej współpracy.
Niezależnie zatem od braku realnych przesłanek, które mogłyby
rzeczywiście podważać obiektywizm sędziów Sądu Rejonowego w J. przy
rozpoznawaniu w tej sprawy, troska o to, aby rozstrzygnięciom sądowym
towarzyszyła społeczna świadomość, że są one niezależne od relacji zawodowych
istniejących między pracownikami organów wymiaru sprawiedliwości, uzasadniała
aprobatę dla inicjatywy Sądu Rejonowego w J.
Mając to na uwadze Sąd Najwyższy postanowił, jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 22 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jarosław Matras (przewodniczący)
SSN Małgorzata Gierszon
SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca)
w sprawie K. K.
po rozpoznaniu wniosku Sądu Rejonowego w J.
z dnia 25 września 2013 r.
w przedmiocie przekazania sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu
na podstawie art. 37 kpk
postanowił
przekazać sprawę K. K. do rozpoznania Sądowi Rejonowemu
w L.
UZASADNIENIE
Do Sądu Rejonowego w J. jako sądu miejscowo właściwego, wpłynął akt
oskarżenia przeciwko K. K, któremu zarzucono popełnienie przestępstwo z art. 226
§ 1 k.k.
Postanowieniem z dnia 25 września 2013 r. tenże sąd zwrócił się do Sądu
Najwyższego o zastosowanie instytucji przewidzianej w art. 37 kpk i przekazanie
w/w sprawy innemu sądowi równorzędnemu. Jako przyczynę wystąpienia z tą
inicjatywą wskazano troskę o zachowanie bezstronności w sytuacji, gdy
pokrzywdzonym czynem zarzuconym oskarżonemu jest sędzia orzekający w sądzie
właściwym do rozpoznania sprawy.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
2
Wniosek Sądu Rejonowego w J. zasługiwał na uwzględnienie. Wprawdzie, z
treści uzasadnienia nie wynika, aby sam sąd wnioskujący dostrzegał rzeczywiste
powody, które mogłyby zakłócić możliwość obiektywnego orzekania w tej sprawie,
ale w wystąpieniu, słusznie powołano się na potrzebę uwzględnienia społecznego
odbioru sytuacji, w której sprawa osk. K. K. miałaby zostać rozpoznana przez sąd,
w którym pokrzywdzony – pełni służbę sędziowską. Jak wynika z okoliczności
zdarzenia będącego przedmiotem zarzutu, do popełnienia czynu miało dojść
właśnie w toku wykonywania funkcji orzeczniczych przez pokrzywdzonego.
Rozpoznanie tej sprawy w sądzie miejscowo właściwym mogłoby doprowadzić do
powstania w opinii zewnętrznej przekonania, że orzekają w niej osoby ściśle
powiązane z pokrzywdzonym więzami codziennej zawodowej współpracy.
Niezależnie zatem od braku realnych przesłanek, które mogłyby
rzeczywiście podważać obiektywizm sędziów Sądu Rejonowego w J. przy
rozpoznawaniu w tej sprawy, troska o to, aby rozstrzygnięciom sądowym
towarzyszyła społeczna świadomość, że są one niezależne od relacji zawodowych
istniejących między pracownikami organów wymiaru sprawiedliwości, uzasadniała
aprobatę dla inicjatywy Sądu Rejonowego w J.
Mając to na uwadze Sąd Najwyższy postanowił, jak na wstępie.