Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V KZ 71/13
POSTANOWIENIE
Dnia 22 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jarosław Matras
w sprawie skazanego W. C.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, w dniu 22 października 2013 r.
zażalenia skazanego na zarządzenie przewodniczącego IV Wydziału Karnego
Sądu Okręgowego w S. z dnia 6 września 2013 r. o uznaniu za bezskuteczny
wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego z
dnia 25 czerwca 2013 r.
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 518 k.p.k. i w zw. z art. 528 § 1 pkt 3 a
contrario k.p.k.
p o s t a n o w i ł
uchylić zaskarżone zarządzenie i sprawę w zakresie
złożonego wniosku o przywrócenie terminu przekazać do
rozpoznania Sądowi Okręgowemu w S.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem z dnia 6 września 2013 r. przewodniczący IV
Wydziału Karnego Sądu Okręgowego uznał za bezskuteczny wniosek skazanego o
przywrócenie mu terminu do sporządzenia i doręczenia uzasadnienia wyroku Sądu
Okręgowego z dnia 25 czerwca 2013 r. Podstawą tego zarządzenie było ustalenie,
że skazany wezwany do usunięcia braku formalnego wniosku o przywrócenie
terminu – polegającego na wskazaniu, kiedy ustała przeszkoda uniemożliwiająca
skazanemu złożenie w ustawowym terminie wniosku o sporządzenie uzasadnienia
wyroku – braku tego nie usunął, pomimo, iż był pouczony o rygorze uznania
wniosku za bezskuteczny.
2
Zażalenie na to zarządzenie złożył skazany, podnosząc, że obrońca
wprowadził go w błąd co do terminu odwołania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie jest zasadne, albowiem dokonana kontrola odwoławcza
zaskarżonego zarządzenia wskazuje na jego oczywistą wadliwość. Wymogiem
formalnym składanego wniosku o przywrócenie terminu zawitego do dokonania
określonej czynności procesowej jest złożenie tego wniosku w terminie 7 dni od
dnia ustania przeszkody oraz dopełnienie razem z wnioskiem tej właśnie czynności,
która winna zostać spełniona w terminie zawitym. Stosownie do treści art. 126 § 1
k.p.k. termin 7 dni na złożenie wniosku o przywrócenie terminu do dokonania
określonej czynności procesowej biegnie od dnia ustania przeszkody, a zatem od
dnia następnego po dniu, do którego strona uprawniona do wykonania określonej
czynności procesowej, nie mogła tej czynności procesowej wykonać z przyczyn od
siebie niezależnych. Istotne jest zatem ustalenie, do kiedy istniała przeszkoda w
niemożności dotrzymania terminu dla wykonania określonej czynności, a następnie
zbadanie, czy składający wniosek o przywrócenie terminu do jej wykonania zmieścił
się w ciągu siedmiu dni do złożenia tego wniosku. W realiach niniejszej sprawy
czynnością, która winna zostać dokonana w terminie zawitym, a której obecnie
dotyczy wniosek o przywrócenie terminu, było złożenia wniosku o sporządzenie na
piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Czynność ta nie jest skomplikowana od
strony wymogów formalnych pisma, nie jest także objęta przymusem adwokackim.
Termin do jej dokonania dla skazanego kończył się w dniu 2 lipca 2013 r., a zatem
jeszcze tego dnia mógł on złożyć wniosek o sporządzenie na piśmie uzasadnienia
wyroku. Jeśli zatem skazany dwa dni po upływie terminu zawitego, bo w dniu 4
lipca 2013 r., złożył wniosek o przywrócenie terminu dla złożenia wniosku o
sporządzenie uzasadnienia wyroku, to niewątpliwym jest, że jednocześnie spełnił
warunek zgłoszenia takiego wniosku w terminie 7 dni od ustania przeszkody.
Inaczej należałoby przyjąć, że w dniu 27 czerwca 2013 r. ustała przeszkoda do
wykonania tej czynności, ale przecież wówczas jeszcze termin do jej dokonania nie
skończył biegu (termin kończył się w dniu 2 lipca 2013 r.).
3
Z tego powodu konieczne stało się uchylenie zaskarżonego zarządzenia i
przekazanie sprawy właściwemu sądowi celem merytorycznego rozpoznania
wniosku o przywrócenie terminu.
Z tych powodów orzeczono jak w postanowieniu.