WZ 25/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-11-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: WZ 25/13
POSTANOWIENIE
Dnia 23 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marian Buliński (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jan Bogdan Rychlicki
SSN Andrzej Tomczyk
w sprawie kmdr. rez. M. Ż. i innych oskarżonych z art. 231 § 2 k.k. i innych po
rozpoznaniu w Izbie Wojskowej na posiedzeniu, bez udziału stron, w dniu 23
października 2013 r., zażalenia świadka K. S. na postanowienie Wojskowego Sądu
Okręgowego w P. z dnia 11 września 2013 r., o ukaraniu karą pieniężną za
nieusprawiedliwione niestawiennictwo na rozprawie
p o s t a n o w i ł
uchylić zaskarżone postanowienie.
UZASADNIENIE
Wojskowy Sąd Okręgowy wezwał świadka K.S. do stawienia się na rozprawę
w dniu 11 września 2013 r. w sprawie So …/13. Na tę rozprawę świadek nie stawił
się. Do Sądu w dniu 9 września 2013 r. wpłynęła kserokopia zwolnienia lekarskiego
świadka K. S. na druku ZUZ ZLA. W tej sytuacji Wojskowy Sąd Okręgowy w P. na
rozprawie w dniu 11 września 2013 r. nałożył na świadka K. S. karę pieniężną w
wysokości 1000 zł, albowiem świadek został prawidłowo i z dużym wyprzedzeniem
wezwany na wyznaczony termin rozprawy, został także pouczony o sposobie i
terminie usprawiedliwienia nieobecności z powodu choroby, a nie usprawiedliwił
swej nieobecności należycie.
Zażalenie na to postanowienie złożył świadek K. S. podnosząc, że jest po
przebytym zawale mięśnia sercowego powikłanym nagłym zatrzymaniem krążenia,
2
leczonym angioplastyką lewej tętnicy wieńcowej z implantacją stentu oraz
powikłaniem tamponady serca, leczonym operacyjnie (odbarczenie tamponady i
pomostowanie naczyń wieńcowych). Z tego względu przebywał na zwolnieniu
lekarskim od 20 marca 2013 r. do 6 września 2013 r. W dniu 6 września 2013 r. ( w
piątek po godzinach urzędowania Sądu ) otrzymał kolejne zwolnienie lekarskie od 7
września do 17 października 2013 r. Dopiero wówczas dowiedział się o braku
możliwości stawiennictwa na rozprawie. O powyższym powiadomił Sąd w
poniedziałek (9.09.2013 r.) przesyłając faksem zwolnienie lekarskie, a w rozmowie
telefonicznej z sekretariatem Sądu upewnił się, że przesłane zwolnienie lekarskie
na druku L4 jest wystarczającym dokumentem usprawiedliwiającym jego
nieobecność na rozprawie, zwłaszcza, że uprzednią nieobecność na rozprawie
usprawiedliwił w ten sam sposób.
Wojskowy Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 7 października 2013 r.
postanowił na podstawie art. 463 § 1 k.p.k. zażalenie świadka K. S. przekazać do
rozpoznania Sądowi Najwyższemu Izbie Wojskowej.
W tej sytuacji Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Analizując podniesione przez skarżącego okoliczności, że mimo
usprawiedliwienia przez świadka swej nieobecności na rozprawie w nienależyty
sposób, samą nieobecność świadka na rozprawie należało uznać za
usprawiedliwioną. Bezsporne jest bowiem, że w dniu 11 września 2013 r. świadek
na rozprawie nie mógł się stawić oraz to, że był przekonany, że swą nieobecność
usprawiedliwia należycie w czym upewniła go rozmowa w dniu 9 września 2013 r. z
Sekretariatem Sądu, oraz sposób usprawiedliwienia poprzedniej nieobecności na
rozprawie.
Mając to na uwadze Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 23 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marian Buliński (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jan Bogdan Rychlicki
SSN Andrzej Tomczyk
w sprawie kmdr. rez. M. Ż. i innych oskarżonych z art. 231 § 2 k.k. i innych po
rozpoznaniu w Izbie Wojskowej na posiedzeniu, bez udziału stron, w dniu 23
października 2013 r., zażalenia świadka K. S. na postanowienie Wojskowego Sądu
Okręgowego w P. z dnia 11 września 2013 r., o ukaraniu karą pieniężną za
nieusprawiedliwione niestawiennictwo na rozprawie
p o s t a n o w i ł
uchylić zaskarżone postanowienie.
UZASADNIENIE
Wojskowy Sąd Okręgowy wezwał świadka K.S. do stawienia się na rozprawę
w dniu 11 września 2013 r. w sprawie So …/13. Na tę rozprawę świadek nie stawił
się. Do Sądu w dniu 9 września 2013 r. wpłynęła kserokopia zwolnienia lekarskiego
świadka K. S. na druku ZUZ ZLA. W tej sytuacji Wojskowy Sąd Okręgowy w P. na
rozprawie w dniu 11 września 2013 r. nałożył na świadka K. S. karę pieniężną w
wysokości 1000 zł, albowiem świadek został prawidłowo i z dużym wyprzedzeniem
wezwany na wyznaczony termin rozprawy, został także pouczony o sposobie i
terminie usprawiedliwienia nieobecności z powodu choroby, a nie usprawiedliwił
swej nieobecności należycie.
Zażalenie na to postanowienie złożył świadek K. S. podnosząc, że jest po
przebytym zawale mięśnia sercowego powikłanym nagłym zatrzymaniem krążenia,
2
leczonym angioplastyką lewej tętnicy wieńcowej z implantacją stentu oraz
powikłaniem tamponady serca, leczonym operacyjnie (odbarczenie tamponady i
pomostowanie naczyń wieńcowych). Z tego względu przebywał na zwolnieniu
lekarskim od 20 marca 2013 r. do 6 września 2013 r. W dniu 6 września 2013 r. ( w
piątek po godzinach urzędowania Sądu ) otrzymał kolejne zwolnienie lekarskie od 7
września do 17 października 2013 r. Dopiero wówczas dowiedział się o braku
możliwości stawiennictwa na rozprawie. O powyższym powiadomił Sąd w
poniedziałek (9.09.2013 r.) przesyłając faksem zwolnienie lekarskie, a w rozmowie
telefonicznej z sekretariatem Sądu upewnił się, że przesłane zwolnienie lekarskie
na druku L4 jest wystarczającym dokumentem usprawiedliwiającym jego
nieobecność na rozprawie, zwłaszcza, że uprzednią nieobecność na rozprawie
usprawiedliwił w ten sam sposób.
Wojskowy Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 7 października 2013 r.
postanowił na podstawie art. 463 § 1 k.p.k. zażalenie świadka K. S. przekazać do
rozpoznania Sądowi Najwyższemu Izbie Wojskowej.
W tej sytuacji Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Analizując podniesione przez skarżącego okoliczności, że mimo
usprawiedliwienia przez świadka swej nieobecności na rozprawie w nienależyty
sposób, samą nieobecność świadka na rozprawie należało uznać za
usprawiedliwioną. Bezsporne jest bowiem, że w dniu 11 września 2013 r. świadek
na rozprawie nie mógł się stawić oraz to, że był przekonany, że swą nieobecność
usprawiedliwia należycie w czym upewniła go rozmowa w dniu 9 września 2013 r. z
Sekretariatem Sądu, oraz sposób usprawiedliwienia poprzedniej nieobecności na
rozprawie.
Mając to na uwadze Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.