Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 109/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 marca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Legnicy - IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:

SSO Marek Poddębniak (spr.)

Sędziowie

SO Włodzimierz Przysłupski

SO Andrzej Grochmal

Protokolant

st.sekr.sądowy Elżbieta Śliwa

przy udziale Sebastiana Kluczyńskiego

Prokuratora Prokuratury Rejonowej del. do Prokuratury Okręgowej w Legnicy

po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2013 r.

sprawy M. W.(W.) i M. O. (O.)

oskarżonych o przestępstwo z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonych

od wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy

z dnia 18 grudnia 2012 r. sygn. akt VIII K 910/12

I. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelacje za oczywiście bezzasadne,

II. zwalnia oskarżonych od ponoszenia kosztów za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt IV Ka 109/13

UZASADNIENIE

M. W.i M. O. oskarżeni byli o to, że:

w dniu 24.09.2012 r. w L., publicznie i bez powodu, działając wspólnie
i w porozumieniu dokonali pobicia B. G., poprzez zadawanie mu uderzeń pięściami w głowę i kopiąc po całym ciele w wyniku czego B. G. doznał obrażeń w postaci otarć naskórka i rozcięcia ust, okazując przy tym rażące lekceważenie porządku prawnego, przez co narazili B. G. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub nastąpienia skutków wskazanych w art. 156 § 1 kk lub 157 § 1 kk,

tj. o czyn z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 57 a § 1 kk.

Sąd Rejonowy w Legnicy wyrokiem z 18 grudnia 2012 r. w sprawie VIII K 910/12 uznał oskarżonych M. W.i M. O. za winnych popełnienia zarzucanego im czynu opisanego w części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 158 § 1 kk w zw. z art. 57 a § 1 kk wymierzył im kary po 3 (trzy) miesiące pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 57 a § 2 kk orzekł wobec oskarżonych M. W.i M. O. nawiązki na rzecz B. G. w kwotach po 400 (czterysta) złotych.

Zwolnił oskarżonych M. W.i M. O. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i nie wymierzył im opłaty.

Z wyrokiem tym, w jego części dotyczącej orzeczenia o karze, nie zgodzili się oskarżeni składając osobiste apelacje.

Oskarżony M. O. nie sprecyzował zarzutów apelacji stwierdzając jedynie, że jest jedynym żywicielem rodziny, jego pobyt
w zakładzie karnym spowoduje, że rodzina zostanie pozbawiona podstaw utrzymania.

Oskarżony M. W.nie sprecyzował zarzutów apelacji podnosząc, że uczy się i pomaga mamie, która jest bezrobotna i ma na utrzymaniu jeszcze 10-letniego brata oskarżonego. M. W.wnosił o uchylenie zaskarżonego wyroku.

Na rozprawie przed Sądem Okręgowym oskarżeni popierali swoje apelacje, Prokurator wnosił o utrzymanie zaskarżonego wyroku w mocy.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Obie apelacje nie były słuszne, a wniosek zawarty w apelacji oskarżonego M. W.nie zasługiwał na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy, czego nie kwestionowały strony, prawidłowo ustalił stan faktyczny. Podkreślenia wymaga jednak raz jeszcze to, że obaj oskarżeni działali bez powodu, będąc pod wpływem alkoholu i w miejscu publicznym.

Zauważyć także należało, ze byli oni agresywni, działali także z przewagą fizyczną nad pokrzywdzonym. Okoliczności te wskazują, że zachowanie oskarżonych nacechowane było znacznym stopniem szkodliwości społecznej,
a także iż uzasadnione było przyjęcie, że czyn ich miał charakter chuligański
i kwalifikować go należało w związku z art. 57 a § 1 k.k.

Jest oczywiste, że powyższe okoliczności, prawidłowo ustalone przez Sąd Rejonowy wpływać musiały na wymiar i charakter kar wymierzonych oskarżonym. Przypomnieć także należało, że konsekwencją chuligańskiego charakteru czynu przypisanego oskarżonym były obostrzenia wynikające z art. 69 § 4 k.k. i wynikająca z tego przepisu zasada o stosowaniu wobec sprawców przestępstw o charakterze chuligańskim warunkowego zawieszenia wykonania kary tylko wyjątkowo.

W ocenie Sądu Okręgowego trafnie Sąd I instancji, oceniając dane dotyczące obu oskarżonych doszedł do przekonania, że oskarżeni nie zasłużyli na warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonych wobec nich kar pozbawienia wolności. Oskarżony M. W.(lat 21) już wcześnie był karany za przestępstwo o charakterze chuligańskim i ta okoliczność nie wzbudziła w nim refleksji co do konieczności zmiany swojego zachowania. Wobec tego oskarżonego, podobnie zresztą jak wobec M. O. (lat 20) stosowane także były środki wychowawcze. Wszystko to wskazuje, że oskarżeni nie przestrzegają porządku prawnego, a ich zachowanie będące przedmiotem niniejszego postępowania nie było incydentem. W tej sytuacji argumenty podnoszone w obu apelacjach nie mogły podważyć zasadności orzeczenia Sądu Rejonowego i z tych względów utrzymano je w mocy.

O kosztach ze względu na sytuacją materialną oskarżonych rozstrzygnięto na podstawie art. 624 § 1 k.p.k.

IV Ka 109/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE