IV CZ 80/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:10-12-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III CZ 14/12 V ACa …/12
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 80/13
POSTANOWIENIE
Dnia 14 listopada 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
ze skargi powoda
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego w [...]
z dnia 16 lutego 2012 r., sygn. akt V ACa …/12,
w sprawie z powództwa S. K.
przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Rejonowemu w G.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 listopada 2013 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […] z dnia 5 marca 2013 r., sygn. akt V
ACa […],
1) oddala zażalenie;
2) przyznaje radcy prawnemu K. J. od Skarbu Państwa - Sądu
Apelacyjnego, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
skarżącemu w postępowaniu zażaleniowym kwotę 1 800 (jeden
tysiąc osiemset) zł podwyższoną o stawkę podatku od towarów i
usług;
3) zasądza od S. K. na rzecz Prokuratorii Generalnej Skarbu
Państwa kwotę 1 200 (jeden tysiąc dwieście) zł tytułem kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 5 marca 2013 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił skargę powoda S. K. o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 16 lutego 2012 r. w sprawie
przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Rejonowemu w G. o zapłatę. W
uzasadnieniu postanowienia Sąd Apelacyjny stwierdził, że skarga nie została
oparta na ustawowej podstawie wznowienia, skoro skarżący nie wykazał, że fakt
wydania załączonej do skargi decyzji Wojewódzkiej Komisji ds. Uwłaszczenia z
dnia 9 czerwca 1976 r. mógł mieć wpływ na wynik sprawy, ani że nie mógł
skorzystać z tej decyzji w poprzednim postępowaniu.
W zażaleniu na postanowienie o odrzuceniu skargi skarżący S. K. zarzucił
nieważność postępowania, polegającą na pozbawieniu go możności obrony swoich
praw przez nierozpoznanie jego wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu w
szczególnej sytuacji, usprawiedliwionej jego chorobą psychiczną. Zarzucił
naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 410 § 1 k.p.c., które miało istotny wpływ
na treść rozstrzygnięcia poprzez uznanie, że skarga podlega odrzuceniu jako
nieoparta na ustawowej podstawie wznowienia bez zbadania wszystkich podstaw
skargi, to jest ograniczeniu się jedynie do podstawy opartej na art. 403 § 2 k.p.c., a
pominięciu zbadania podstawy wskazanej w art. 401 pkt 2 k.p.c.
Powołując się na powyższe zarzuty skarżący wniósł o uchylenie
zaskarżonego postanowienia w całości oraz przyznanie od Skarbu Państwa radcy
prawnemu ustanowionemu z urzędu wynagrodzenia według norm przepisanych.
W odpowiedzi na zażalenie pozwany wniósł o oddalenie zażalenia
i zasądzenie od powoda kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu
zażaleniowym według norm przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Nie zachodzi zarzucana w zażaleniu nieważność postępowania
zainicjowanego przed Sądem Apelacyjnym skargą o wznowienie postępowania
zakończonego wyrokiem tego Sądu z dnia 16 lutego 2012 r. Jak trafnie bowiem
przyjmuje się w judykaturze nierozpoznanie wniosku skarżącego o ustanowienie
adwokata z urzędu w początkowym stadium postępowania ze skargi o wznowienie,
3
odrzuconej z powodu nie oparcia jej na ustawowej podstawie wznowienia,
nie wpływa na możność jego działania i nie może być kwalifikowane jako
pozbawienie strony możności obrony skutkujące nieważnością tego postępowania
(postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 marca 2012 r., III CZ 14/12 ,nie publ.).
Sformułowanie zarzutów skargi o wznowienie postępowania w sposób, który
odpowiada ustawowym podstawom wznowienia nie oznacza, że została
ona rzeczywiście oparta na takiej podstawie. Nie odpowiada podstawie wznowienia
określonej w art. 401 pkt 2 k.p.c. podnoszona w skardze niemożności
działania przez skarżącego w sprawie o zapłatę, której dotyczy skarga
o wznowienie. Wynikające z choroby psychicznej ograniczenia skarżącego w tym
zakresie nie miały wpływu na wynik sprawy, w sytuacji gdy - jak wskazał Sąd
Apelacyjny - korzystał on z pomocy profesjonalnego pełnomocnika procesowego
w postępowaniu przed sądami obu instancji. Niezależnie od tego nie jest to nowe
twierdzenie, a oparte na nim zarzuty były już uprzednio rozważane przez Sąd
Apelacyjny w rozpoznawanej sprawie o zapłatę.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy oddalił pozbawione uzasadnionych podstaw
zażalenie stosownie do art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 2 k.p.c. i na podstawie § 6 pkt
6, § 12 ust. 5 pkt 1 i § 15 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu
(jedn. tekst: Dz. U. z 2013 r., poz. 490) orzekł o kosztach pomocy prawnej
udzielonej skarżącemu w postępowaniu zażaleniowym oraz zgodnie z art. 98 § 1 i 3
w zw. z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c. zasądził na rzecz strony przeciwnej koszty
postępowania stosownie do jego wyniku.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 14 listopada 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
ze skargi powoda
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego w [...]
z dnia 16 lutego 2012 r., sygn. akt V ACa …/12,
w sprawie z powództwa S. K.
przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Rejonowemu w G.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 listopada 2013 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […] z dnia 5 marca 2013 r., sygn. akt V
ACa […],
1) oddala zażalenie;
2) przyznaje radcy prawnemu K. J. od Skarbu Państwa - Sądu
Apelacyjnego, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
skarżącemu w postępowaniu zażaleniowym kwotę 1 800 (jeden
tysiąc osiemset) zł podwyższoną o stawkę podatku od towarów i
usług;
3) zasądza od S. K. na rzecz Prokuratorii Generalnej Skarbu
Państwa kwotę 1 200 (jeden tysiąc dwieście) zł tytułem kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 5 marca 2013 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił skargę powoda S. K. o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 16 lutego 2012 r. w sprawie
przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Rejonowemu w G. o zapłatę. W
uzasadnieniu postanowienia Sąd Apelacyjny stwierdził, że skarga nie została
oparta na ustawowej podstawie wznowienia, skoro skarżący nie wykazał, że fakt
wydania załączonej do skargi decyzji Wojewódzkiej Komisji ds. Uwłaszczenia z
dnia 9 czerwca 1976 r. mógł mieć wpływ na wynik sprawy, ani że nie mógł
skorzystać z tej decyzji w poprzednim postępowaniu.
W zażaleniu na postanowienie o odrzuceniu skargi skarżący S. K. zarzucił
nieważność postępowania, polegającą na pozbawieniu go możności obrony swoich
praw przez nierozpoznanie jego wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu w
szczególnej sytuacji, usprawiedliwionej jego chorobą psychiczną. Zarzucił
naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 410 § 1 k.p.c., które miało istotny wpływ
na treść rozstrzygnięcia poprzez uznanie, że skarga podlega odrzuceniu jako
nieoparta na ustawowej podstawie wznowienia bez zbadania wszystkich podstaw
skargi, to jest ograniczeniu się jedynie do podstawy opartej na art. 403 § 2 k.p.c., a
pominięciu zbadania podstawy wskazanej w art. 401 pkt 2 k.p.c.
Powołując się na powyższe zarzuty skarżący wniósł o uchylenie
zaskarżonego postanowienia w całości oraz przyznanie od Skarbu Państwa radcy
prawnemu ustanowionemu z urzędu wynagrodzenia według norm przepisanych.
W odpowiedzi na zażalenie pozwany wniósł o oddalenie zażalenia
i zasądzenie od powoda kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu
zażaleniowym według norm przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Nie zachodzi zarzucana w zażaleniu nieważność postępowania
zainicjowanego przed Sądem Apelacyjnym skargą o wznowienie postępowania
zakończonego wyrokiem tego Sądu z dnia 16 lutego 2012 r. Jak trafnie bowiem
przyjmuje się w judykaturze nierozpoznanie wniosku skarżącego o ustanowienie
adwokata z urzędu w początkowym stadium postępowania ze skargi o wznowienie,
3
odrzuconej z powodu nie oparcia jej na ustawowej podstawie wznowienia,
nie wpływa na możność jego działania i nie może być kwalifikowane jako
pozbawienie strony możności obrony skutkujące nieważnością tego postępowania
(postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 marca 2012 r., III CZ 14/12 ,nie publ.).
Sformułowanie zarzutów skargi o wznowienie postępowania w sposób, który
odpowiada ustawowym podstawom wznowienia nie oznacza, że została
ona rzeczywiście oparta na takiej podstawie. Nie odpowiada podstawie wznowienia
określonej w art. 401 pkt 2 k.p.c. podnoszona w skardze niemożności
działania przez skarżącego w sprawie o zapłatę, której dotyczy skarga
o wznowienie. Wynikające z choroby psychicznej ograniczenia skarżącego w tym
zakresie nie miały wpływu na wynik sprawy, w sytuacji gdy - jak wskazał Sąd
Apelacyjny - korzystał on z pomocy profesjonalnego pełnomocnika procesowego
w postępowaniu przed sądami obu instancji. Niezależnie od tego nie jest to nowe
twierdzenie, a oparte na nim zarzuty były już uprzednio rozważane przez Sąd
Apelacyjny w rozpoznawanej sprawie o zapłatę.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy oddalił pozbawione uzasadnionych podstaw
zażalenie stosownie do art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 2 k.p.c. i na podstawie § 6 pkt
6, § 12 ust. 5 pkt 1 i § 15 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu
(jedn. tekst: Dz. U. z 2013 r., poz. 490) orzekł o kosztach pomocy prawnej
udzielonej skarżącemu w postępowaniu zażaleniowym oraz zgodnie z art. 98 § 1 i 3
w zw. z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c. zasądził na rzecz strony przeciwnej koszty
postępowania stosownie do jego wyniku.
jw