III KK 318/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:03-01-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KK 318/13
POSTANOWIENIE
Dnia 13 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Hofmański
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 13 grudnia 2013 r.
sprawy T. Ż.,
skazanego z art. 156 § 3 w zw. z art. 64 § 1 k.k.
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 23 maja 2013 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w B. z dnia 28 lutego 2013 r.,
p o s t a n o w i ł
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną,
2. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. P.,
Kancelaria Adwokacka w B., kwotę 738 złotych (słownie siedemset
trzydzieści osiem złotych), w tym 23% podatku VAT, za sporządzenie i
wniesienie kasacji na rzecz skazanego T. Ż.,
3. zwolnić skazanego T. Ż. od zapłaty kosztów postępowania
kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Kasacja obrońcy skazanego okazała się bezzasadna w stopniu oczywistym.
W kasacji zarzucono rażące naruszenie przepisów postępowania, mające
wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 433 § 2 w zw. z art. 457 § 3 k.p.k.,
poprzez nierozważenie w stopniu dostatecznie wnikliwym zarzutu apelacji w
przedmiocie niewyjaśnienia wszystkich okoliczności sprawy, a mianowicie
„pokrzywdzona w sprawie zmarła od uderzenia metalowym rondlem, przy czym na
rzeczonym rondlu nie znajdowały się odciski palców skazanego T. Ż., co wynika z
2
przeprowadzonej opinii o nr […] w sytuacji, gdy brak w/w dowodów w sposób
bezsporny świadczy o tym, że skazany dopuścił się zarzuconego czynu, ponadto
biegły z zakresu patologii nie wykluczył, aby uraz głowy pokrzywdzonej powstał bez
udziału osób trzecich, jednocześnie biegły sądowy z zakresu badania DNA i sposób
ich powstawania nie odnalazł na ubraniach oskarżonego plam świadczących o tym,
że to T. Ż. dokonał pobicia pokrzywdzonej, ślady krwi znajdujące się nie jego
ubraniach powstały przez bezpośredni kontakt ubioru z krwią której w mieszkaniu
stosownie do zeznań zeznających w sprawie świadków było bardzo dużo.”
Skarżący wniósł o zmianę wyroku i uniewinnienie skazanego, ewentualnie o
„zmianę wyroku poprzez jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu”.
Prokurator w pisemnej odpowiedzi na kasację wniósł o jej oddalenie jako
oczywiście bezzasadnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zarzut kasacji okazał się bezzasadny w stopniu oczywistym.
Na wstępie Sąd Najwyższy pragnie zauważyć, że kasacja sporządzona jest
niedbale, w sposób, który nie ułatwia jej rozpoznania. Ponadto, zarzut kasacji
postawiony jest w sposób nierzetelny. Jak trafnie zauważył prokurator w pisemnej
odpowiedzi na kasację, wbrew twierdzeniom autorki kasacji, biegły z zakresu
medycyny sądowej wykluczył możliwość przypadkowego powstania obrażeń na
ciele pokrzywdzonej (k. 484).
Przechodząc do istoty zarzutu kasacji, okazał się on bezzasadny. Sąd
odwoławczy analizował zarówno kwestię braku odcisków palców skazanego na
metalowym rondlu, którym zadawano pokrzywdzonej uderzenia (s. 5 uzasadnienia
wyroku Sądu Apelacyjnego), jak i postawioną przez obronę tezę, że obrażenia
pokrzywdzonej mogły powstać bez udziału osób trzecich (s. 4-5 uzasadnienia tego
wyroku). Rozważania te są rzeczowe i konkretne, nawiązujące argumentacją do
realiów sprawy i w ocenie Sądu Najwyższego czynią zadość standardom kontroli
odwoławczej wynikającym z art. 457 § 3 k.p.k.
Z tych powodów, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 13 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Hofmański
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 13 grudnia 2013 r.
sprawy T. Ż.,
skazanego z art. 156 § 3 w zw. z art. 64 § 1 k.k.
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 23 maja 2013 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w B. z dnia 28 lutego 2013 r.,
p o s t a n o w i ł
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną,
2. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. P.,
Kancelaria Adwokacka w B., kwotę 738 złotych (słownie siedemset
trzydzieści osiem złotych), w tym 23% podatku VAT, za sporządzenie i
wniesienie kasacji na rzecz skazanego T. Ż.,
3. zwolnić skazanego T. Ż. od zapłaty kosztów postępowania
kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Kasacja obrońcy skazanego okazała się bezzasadna w stopniu oczywistym.
W kasacji zarzucono rażące naruszenie przepisów postępowania, mające
wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 433 § 2 w zw. z art. 457 § 3 k.p.k.,
poprzez nierozważenie w stopniu dostatecznie wnikliwym zarzutu apelacji w
przedmiocie niewyjaśnienia wszystkich okoliczności sprawy, a mianowicie
„pokrzywdzona w sprawie zmarła od uderzenia metalowym rondlem, przy czym na
rzeczonym rondlu nie znajdowały się odciski palców skazanego T. Ż., co wynika z
2
przeprowadzonej opinii o nr […] w sytuacji, gdy brak w/w dowodów w sposób
bezsporny świadczy o tym, że skazany dopuścił się zarzuconego czynu, ponadto
biegły z zakresu patologii nie wykluczył, aby uraz głowy pokrzywdzonej powstał bez
udziału osób trzecich, jednocześnie biegły sądowy z zakresu badania DNA i sposób
ich powstawania nie odnalazł na ubraniach oskarżonego plam świadczących o tym,
że to T. Ż. dokonał pobicia pokrzywdzonej, ślady krwi znajdujące się nie jego
ubraniach powstały przez bezpośredni kontakt ubioru z krwią której w mieszkaniu
stosownie do zeznań zeznających w sprawie świadków było bardzo dużo.”
Skarżący wniósł o zmianę wyroku i uniewinnienie skazanego, ewentualnie o
„zmianę wyroku poprzez jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu”.
Prokurator w pisemnej odpowiedzi na kasację wniósł o jej oddalenie jako
oczywiście bezzasadnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zarzut kasacji okazał się bezzasadny w stopniu oczywistym.
Na wstępie Sąd Najwyższy pragnie zauważyć, że kasacja sporządzona jest
niedbale, w sposób, który nie ułatwia jej rozpoznania. Ponadto, zarzut kasacji
postawiony jest w sposób nierzetelny. Jak trafnie zauważył prokurator w pisemnej
odpowiedzi na kasację, wbrew twierdzeniom autorki kasacji, biegły z zakresu
medycyny sądowej wykluczył możliwość przypadkowego powstania obrażeń na
ciele pokrzywdzonej (k. 484).
Przechodząc do istoty zarzutu kasacji, okazał się on bezzasadny. Sąd
odwoławczy analizował zarówno kwestię braku odcisków palców skazanego na
metalowym rondlu, którym zadawano pokrzywdzonej uderzenia (s. 5 uzasadnienia
wyroku Sądu Apelacyjnego), jak i postawioną przez obronę tezę, że obrażenia
pokrzywdzonej mogły powstać bez udziału osób trzecich (s. 4-5 uzasadnienia tego
wyroku). Rozważania te są rzeczowe i konkretne, nawiązujące argumentacją do
realiów sprawy i w ocenie Sądu Najwyższego czynią zadość standardom kontroli
odwoławczej wynikającym z art. 457 § 3 k.p.k.
Z tych powodów, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.