Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 6 maja 2013r.

Sąd Okręgowy III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Danuta Poniatowska (spr)

Sędziowie: SSO Jolanta Krzyżewska

SSO Piotr Witkowski

po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2013r. w Suwałkach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa K. P.

przeciwko (...) Spółce z o.o. w S.

o rozwiązanie umowy o zakazie konkurencji

na skutek zażalenia pełnomocnika powoda na postanowienie Sądu Rejonowego
w Ełku IV Wydziału Pracy z dnia 26.02.2013r. sygn. IV P 547/12

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie;

UZASADNIENIE

K. P. wystąpił do Sądu Rejonowego w Ełku powództwem przeciwko (...) Sp. z o.o. w S. o rozwiązanie umowy o zakazie konkurencji.

Przed wdaniem się w spór pozwana Spółka podniosła zarzut niewłaściwości miejscowej Sądu Rejonowego w Ełku, wskazując, iż w umowie o zakazie konkurencji strony ustaliły, iż wszelkie spory z niej wynikające rozstrzygać będzie sąd powszechny w Poznaniu. Wniosła o przekazania sprawy do Sądu Rejonowego w Poznaniu – Grunwald i Jeżyce, jako właściwego miejscowo.

Postanowieniem z dnia 26.02.2013r. Sąd Rejonowy w Ełku stwierdził swą niewłaściwość i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu Poznań – Grunwald Jeżyce V Wydziałowi Pracy. Wskazał, iż strony w punkcie 9 umowy o zakazie konkurencji z dnia 11.02.2009r. zgodnie ustaliły, że wszelkie spory rozstrzygać będzie sąd powszechny w Poznaniu. Zapis ten nie pozostawał w sprzeczności z art. 461 §3 kpc, który daje możliwość wyboru stronom Sądu właściwego do rozpoznania kwestii spornych powstałych na tle stosunku pracy.

Zażalenie na to postanowienie wniósł powód zarzucając Sądowi naruszenie zasad procedowania, gdyż o wniosku strony pozwanej dowiedział się dopiero na rozprawie w dniu 26.02.2013r. Sąd Rejonowy w Ełku nie poinformował go o wniosku pozwanej o przekazanie sprawy innemu sądowi. Ponadto uwzględniając wniosek Sąd Rejonowy nie wziął pod uwagę sytuacji materialnej powoda, który będzie musiał dojeżdżać do Sądu oddalonego o ok. 500km od jego miejsca zamieszkania. Powołując się na powyższe wniósł o zmianę postanowienia i przekazanie sprawy sądowi najbliższemu jego miejscu zamieszkania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powoda jest bezzasadne.

W kwestii właściwości miejscowej zastosowanie znajduje art. 46 §1 zd.1 kpc, zgodnie z treścią którego strony mogą umówić się na piśmie o poddanie sądowi pierwszej instancji, który według ustawy nie jest miejscowo właściwy, sporu już wynikłego lub sporów mogących w przyszłości wyniknąć z oznaczonego stosunku prawnego.

Umowa stron poddająca dany spór sądowi pierwszej instancji, który według kodeksu nie jest właściwy miejscowo, tzn. umowa prorogacyjna, powinna zostać zawarta w formie pisemnej. Umowa ta jest bez wątpienia oświadczeniem woli stron. Określona przez strony w umowie właściwość wyłączna sądów dla rozpoznania ich spraw oznacza, że właściwość w ten sposób określona eliminuje każdą inną właściwość (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29.11.1982r. sygn.I.CZ.98/82 LEX 8496). Umowa prorogacyjna może być zawarta odrębnie lub w umowie regulującej konkretny stosunek prawny.

Zarzut niewłaściwości sądu pozwany może skutecznie zgłosić i należcie go uzasadnić, w terminie prekluzyjnym przed wdaniem się w spór, jeżeli pozew został złożony przed innym sądem, aniżeli ustalony w umowie prorogacyjnej. „Przed wdaniem się w spór” oznacza podniesienie zarzutu niewłaściwości sądu przed podjęciem przez pozwanego swojej obrony w procesie. Może to nastąpić w formie pisma procesowego, złożonego przed rozprawa, lub na samej rozprawie. Pozwana Spółka stosowny wniosek złożyła w piśmie procesowym przed pierwszą rozprawą z dnia 11.02.2013r.

Odnośnie samej umowy o zakazie konkurencji i zapisu w punkcie 9, należy wskazać, iż nie był on obligatoryjny. Strony dodatkowo ustaliły, że w przypadku wywiązania się sporu, sądem właściwym do jego rozstrzygnięcia będzie sąd powszechny w Poznaniu. Zdaniem Sądu taka regulacja była dopuszczalna, gdyż przepisy postępowania odrębnego z zakresu prawa pracy, nie wyłączają takiej możliwości. Artykuł 461 §1 kpc stanowi, że powództwo w sprawach z zakresu prawa pracy może być wytoczone bądź przed sąd właściwości ogólnej pozwanego, bądź przed sąd, w którego okręgu praca jest, była lub miała być wykonywana, bądź też przed sąd, w którego okręgu znajduje się zakład pracy. Zdaniem Sądu przepis ten nie wyklucza możliwości zawarcia przez strony umowy prorogacyjnej i wyznaczenie sądu spoza właściwych z art. 461 §1 kpc, gdyż nie jest to właściwość wyłączna, o której stanowi art. 46 §2 kpc. Rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego było zatem prawidłowe.

Sąd nie uwzględnił zarzutów powoda dotyczących naruszenia procedury w zakresie doręczania pism procesowych. Wniosek pozwanej o przekazanie sprawy sądowi właściwemu z dnia 11.02.2013r., wpłynął do Sądu Rejonowego w Ełku w dniu 14.02.2013r. Termin rozprawy był już został wyznaczony na dzień 26.02.2013r. i Przewodniczący zarządził podjęcie decyzji na rozprawie oraz doręczenie odpisu wniosku powodowi. Rozprawa odbyła się, powodowi doręczono odpis wniosku i zreferowano jego treść. Sąd I instancji mógł odwołać termin rozprawy i orzeczenie wydać na posiedzeniu niejawnym, jednak z uwagi na dość krótki okres pomiędzy wpłynięciem wniosku a terminem rozprawy zdecydował o wydaniu postanowienia na rozprawie. Nie stanowi to zarzutu powodującego uchylenie postanowienia. Ponadto zdaniem Sądu, decyzja o podjęciu rozstrzygnięcia na rozprawie pozwoliła wyjaśnić powodowi kwestie związane z wnioskiem pozwanej. W zakresie pozostałych zarzutów skarżącego Sąd Okręgowy wskazuje, sprawa nie uzyskała jeszcze biegu z uwagi na konieczność przekazania jej właściwemu sądowi i dlatego Sąd Rejonowy w Ełku jako sąd niewłaściwy nie mógł się odnieść do żądań powoda.

W związku z powyższym zażalenie powoda, w oparciu o przepisy
art. 385 kpc w zw. z art. 397 §2 kpc, podlegało oddaleniu.