II CSK 297/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:22-01-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I CZ 82/97 II CKN 434/98
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CSK 297/13
POSTANOWIENIE
Dnia 17 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z wniosku C. Polska Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością w W.
przy uczestnictwie N. Spółki J. B. i K. w G.
o zmianę wpisu nazwy wierzyciela hipotecznego ,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 grudnia 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej A. K.
od postanowienia Sądu Okręgowego w S.
z dnia 11 stycznia 2013 r.,
odrzuca skargę kasacyjną i oddala wniosek wnioskodawczyni
o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Określone w art. 3984
§ 2 k.p.c. wymaganie uzasadnienia w skardze
kasacyjnej wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania zostaje spełnione, jeśli skarżący
wykaże, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba
wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących
rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub
skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Cel wymagania przewidzianego
w art. 3984
§ 2 k.p.c. może być osiągnięty jedynie przez powołanie i uzasadnienie
istnienia przesłanek o charakterze publicznoprawnym, które będą mogły stanowić
podstawę oceny skargi kasacyjnej pod kątem przyjęcia jej do rozpoznania. Na tych
wyłącznie przesłankach Sąd Najwyższy może oprzeć rozstrzygnięcie w kwestii
przyjęcia bądź odmowy przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
2
We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania skarżący wskazał
na nieważność postępowania wynikającą z naruszenia przez Sądy obu instancji art.
6268
§ 2 k.p.c. i art. 510 § 2 k.p.c. w zw. z art. 6261
§ 2 k.p.c., wskutek czego
pozostali zainteresowani właściciele przedmiotowej nieruchomości (A. B. oraz A. K.)
nie mogli uczestniczyć w postępowaniu wieczystoksięgowym.
Zarówno w literaturze, jak i orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się,
że uzyskanie statusu uczestnika postępowania po jego prawomocnym zakończeniu
nie jest możliwe. Zainteresowany może więc przystąpić do sprawy tylko do chwili jej
prawomocnego zakończenia. Może więc to uczynić przez wniesienie środka
odwoławczego, ale tylko dopóty dopóki nie upłynął termin dla wszystkich
dotychczasowych uczestników postępowania (por. orzeczenie Sądu Najwyższego
z 21 października 1948 r., C 678/48, PiP 1949/2/127; wyrok Sądu Najwyższego
z 10 lipca 1997 r., I CZ 82/97, OSNC 1997/12/209; postanowienie Sądu
Najwyższego z 23 września 1998 r., II CKN 434/98, Lex nr 667482).
Skarżący nie brał udziału w niniejszym postępowaniu a próbę przystąpienia
do sprawy podjął po jej prawomocnym zakończeniu. Skoro więc nie uzyskał we
właściwym czasie statusu uczestnika postępowania, nie mógł skutecznie wnieść
skargi kasacyjnej.
Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c.
orzekł, jak w sentencji. W sprawie o wpis hipoteki przymusowej nie występuje
sprzeczność interesów w rozumieniu art. 520 § 2 k.p.c., w związku z czym ma
zastosowanie zasada, że każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze
swym udziałem w sprawie.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 17 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z wniosku C. Polska Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością w W.
przy uczestnictwie N. Spółki J. B. i K. w G.
o zmianę wpisu nazwy wierzyciela hipotecznego ,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 grudnia 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej A. K.
od postanowienia Sądu Okręgowego w S.
z dnia 11 stycznia 2013 r.,
odrzuca skargę kasacyjną i oddala wniosek wnioskodawczyni
o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Określone w art. 3984
§ 2 k.p.c. wymaganie uzasadnienia w skardze
kasacyjnej wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania zostaje spełnione, jeśli skarżący
wykaże, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba
wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących
rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub
skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Cel wymagania przewidzianego
w art. 3984
§ 2 k.p.c. może być osiągnięty jedynie przez powołanie i uzasadnienie
istnienia przesłanek o charakterze publicznoprawnym, które będą mogły stanowić
podstawę oceny skargi kasacyjnej pod kątem przyjęcia jej do rozpoznania. Na tych
wyłącznie przesłankach Sąd Najwyższy może oprzeć rozstrzygnięcie w kwestii
przyjęcia bądź odmowy przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
2
We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania skarżący wskazał
na nieważność postępowania wynikającą z naruszenia przez Sądy obu instancji art.
6268
§ 2 k.p.c. i art. 510 § 2 k.p.c. w zw. z art. 6261
§ 2 k.p.c., wskutek czego
pozostali zainteresowani właściciele przedmiotowej nieruchomości (A. B. oraz A. K.)
nie mogli uczestniczyć w postępowaniu wieczystoksięgowym.
Zarówno w literaturze, jak i orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się,
że uzyskanie statusu uczestnika postępowania po jego prawomocnym zakończeniu
nie jest możliwe. Zainteresowany może więc przystąpić do sprawy tylko do chwili jej
prawomocnego zakończenia. Może więc to uczynić przez wniesienie środka
odwoławczego, ale tylko dopóty dopóki nie upłynął termin dla wszystkich
dotychczasowych uczestników postępowania (por. orzeczenie Sądu Najwyższego
z 21 października 1948 r., C 678/48, PiP 1949/2/127; wyrok Sądu Najwyższego
z 10 lipca 1997 r., I CZ 82/97, OSNC 1997/12/209; postanowienie Sądu
Najwyższego z 23 września 1998 r., II CKN 434/98, Lex nr 667482).
Skarżący nie brał udziału w niniejszym postępowaniu a próbę przystąpienia
do sprawy podjął po jej prawomocnym zakończeniu. Skoro więc nie uzyskał we
właściwym czasie statusu uczestnika postępowania, nie mógł skutecznie wnieść
skargi kasacyjnej.
Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c.
orzekł, jak w sentencji. W sprawie o wpis hipoteki przymusowej nie występuje
sprzeczność interesów w rozumieniu art. 520 § 2 k.p.c., w związku z czym ma
zastosowanie zasada, że każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze
swym udziałem w sprawie.
db