III KK 344/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-01-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KK 344/13
POSTANOWIENIE
Dnia 17 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Lech Paprzycki
w sprawie K. W.
skazanego z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
w dniu 17 stycznia 2014 r.,
kasacji, wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego w G.
z dnia 21 lutego 2013 r., zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w K.
z dnia 26 czerwca 2012 r.,
1. oddala kasację jako oczywiście bezzasadną;
2 . zwalnia skazanego K. W. od ponoszenia kosztów
sądowych postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w G., wyrokiem z dnia 21 lutego 2013 r. w części zmienił
również w stosunku do K. W., wyrok Sądu Rejonowego w K. z dnia 26 czerwca
2012 r., wydany w sprawie II K …/12, w zakresie kwalifikacji prawnej i wymiaru kary
za poszczególne przypisane mu przestępstwa oraz kary łącznej, którym to
wyrokiem Sądu Rejonowego K. W. skazany został również za czyn zakwalifikowany
z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę łączną 4 lat i 8 miesięcy pozbawienia
wolności, którą Sąd Okręgowy obniżył do 3 lat i sześciu miesięcy.
Od powyższego wyroku Sądu Okręgowego, kasację na korzyść skazanego
K. W. wniósł jego obrońca i, zarzucając „rażące naruszenie art. 433 § 2 kpk, art.
457 § 3 kpk i art. 7 kpk poprzez pozbawione dostatecznego uzasadnienia uznanie
przez Sąd Okręgowy bezzasadności podniesionych przez obrońcę K. W. i
2
skazanego zarzutów apelacyjnych, dotyczących czynu zarzucanego w punkcie
pierwszym aktu oskarżenia i zaakceptowanie dowolnej oceny dowodów
dokonanych przez Sąd pierwszej instancji, podczas gdy zważywszy na istotne
rozbieżności w wyjaśnieniach M. H. i P. H., czy też w zeznaniach świadków
konieczna była rzetelna i wyczerpująca argumentacja odnośnie prawidłowości
dokonanej przez Sąd Rejonowy oceny materiału dowodowego w tym zakresie”,
wniósł o „uchylenie powyższego wyroku w punkcie drugim i przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w G”.
Prokurator Prokuratury Okręgowej, w odpowiedzi na kasację, wniósł o jej
oddalenie jako oczywiście bezzasadnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja obrońcy skazanego K. W. jest oczywiście bezzasadna, w
rozumieniu art. 535 § 3 kpk, i jako taka została oddalona, natomiast K. W. został
zwolniony od ponoszenia kosztów sądowych postępowania kasacyjnego na
podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 518 kpk, ze względu na jego sytuację
majątkową i skrajnie ograniczone obecnie możliwości uzyskiwanie dochodów.
Odnosząc się do zarzutów kasacji obrońcy skazanego K. W. trzeba przede
wszystkim zauważyć, w wyniku starannej lektury uzasadnienia orzeczenia Sądu
odwoławczego, że Sąd Okręgowy odniósł się do wszystkich zarzutów tej apelacji i
nie ograniczając się do stwierdzenia, że podziela stanowisku Sądu Rejonowego,
przedstawił pełną i przekonującą argumentację dotyczącą oceny dowodów z
zeznań świadków i wyjaśnień współoskarżonych. W kasacji, co trzeba podkreślić,
jej autor w zasadzie dosłownie powtarza zarzuty apelacji w przekonaniu, że Sąd
Najwyższy ponownie dokona apelacyjnej oceny orzeczenia Sądu pierwszej
instancji. Byłoby to, co oczywiste, wręcz niedopuszczalne. Może bowiem Sąd
kasacyjny ocenić jedynie to, czy uzasadnienie Sądu odwoławczego spełnia wymogi
art. 433 § 2 kpk i art. 457 § 3 kpk. I uzasadnienie to te wymogi spełnia skoro
zawiera pełne odniesieni się do zarzutów apelacji i rozważa oraz ocenia
rozbieżności w wyjaśnieniach M. H. i P. H., jak i w zeznaniach świadków. Są to
rozważania i oceny w pełni przekonujące.
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
3
POSTANOWIENIE
Dnia 17 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Lech Paprzycki
w sprawie K. W.
skazanego z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
w dniu 17 stycznia 2014 r.,
kasacji, wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego w G.
z dnia 21 lutego 2013 r., zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w K.
z dnia 26 czerwca 2012 r.,
1. oddala kasację jako oczywiście bezzasadną;
2 . zwalnia skazanego K. W. od ponoszenia kosztów
sądowych postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w G., wyrokiem z dnia 21 lutego 2013 r. w części zmienił
również w stosunku do K. W., wyrok Sądu Rejonowego w K. z dnia 26 czerwca
2012 r., wydany w sprawie II K …/12, w zakresie kwalifikacji prawnej i wymiaru kary
za poszczególne przypisane mu przestępstwa oraz kary łącznej, którym to
wyrokiem Sądu Rejonowego K. W. skazany został również za czyn zakwalifikowany
z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę łączną 4 lat i 8 miesięcy pozbawienia
wolności, którą Sąd Okręgowy obniżył do 3 lat i sześciu miesięcy.
Od powyższego wyroku Sądu Okręgowego, kasację na korzyść skazanego
K. W. wniósł jego obrońca i, zarzucając „rażące naruszenie art. 433 § 2 kpk, art.
457 § 3 kpk i art. 7 kpk poprzez pozbawione dostatecznego uzasadnienia uznanie
przez Sąd Okręgowy bezzasadności podniesionych przez obrońcę K. W. i
2
skazanego zarzutów apelacyjnych, dotyczących czynu zarzucanego w punkcie
pierwszym aktu oskarżenia i zaakceptowanie dowolnej oceny dowodów
dokonanych przez Sąd pierwszej instancji, podczas gdy zważywszy na istotne
rozbieżności w wyjaśnieniach M. H. i P. H., czy też w zeznaniach świadków
konieczna była rzetelna i wyczerpująca argumentacja odnośnie prawidłowości
dokonanej przez Sąd Rejonowy oceny materiału dowodowego w tym zakresie”,
wniósł o „uchylenie powyższego wyroku w punkcie drugim i przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w G”.
Prokurator Prokuratury Okręgowej, w odpowiedzi na kasację, wniósł o jej
oddalenie jako oczywiście bezzasadnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja obrońcy skazanego K. W. jest oczywiście bezzasadna, w
rozumieniu art. 535 § 3 kpk, i jako taka została oddalona, natomiast K. W. został
zwolniony od ponoszenia kosztów sądowych postępowania kasacyjnego na
podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 518 kpk, ze względu na jego sytuację
majątkową i skrajnie ograniczone obecnie możliwości uzyskiwanie dochodów.
Odnosząc się do zarzutów kasacji obrońcy skazanego K. W. trzeba przede
wszystkim zauważyć, w wyniku starannej lektury uzasadnienia orzeczenia Sądu
odwoławczego, że Sąd Okręgowy odniósł się do wszystkich zarzutów tej apelacji i
nie ograniczając się do stwierdzenia, że podziela stanowisku Sądu Rejonowego,
przedstawił pełną i przekonującą argumentację dotyczącą oceny dowodów z
zeznań świadków i wyjaśnień współoskarżonych. W kasacji, co trzeba podkreślić,
jej autor w zasadzie dosłownie powtarza zarzuty apelacji w przekonaniu, że Sąd
Najwyższy ponownie dokona apelacyjnej oceny orzeczenia Sądu pierwszej
instancji. Byłoby to, co oczywiste, wręcz niedopuszczalne. Może bowiem Sąd
kasacyjny ocenić jedynie to, czy uzasadnienie Sądu odwoławczego spełnia wymogi
art. 433 § 2 kpk i art. 457 § 3 kpk. I uzasadnienie to te wymogi spełnia skoro
zawiera pełne odniesieni się do zarzutów apelacji i rozważa oraz ocenia
rozbieżności w wyjaśnieniach M. H. i P. H., jak i w zeznaniach świadków. Są to
rozważania i oceny w pełni przekonujące.
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
3