V CNP 49/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-05-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 49/13
POSTANOWIENIE
Dnia 18 marca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Owczarek
w sprawie ze skargi G. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w K. z dnia 27 września 2012 r.,
sygn. akt III Ca …/12,
w sprawie z powództwa G. K.
przeciwko "Spółka Mieszkaniowa M." Sp. z o.o. w M.
o wstąpienie w stosunek najmu,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 marca 2014 r.,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
Powódka G. K. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 27 września 2012 r., którym
w wyniku uwzględnienia apelacji pozwanej „Spółka Mieszkaniowa M.” Spółki z
ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. od wyroku Sądu Rejonowego w
M. z dnia 4 października 2011 r. zmieniono rozstrzygnięcie poprzez oddalenie
powództwa o ustalenie istnienia pomiędzy stronami stosunku najmu lokalu
mieszkalnego.
Za podstawę skargi powódka przyjęła naruszenie art. 378 i 321 k.p.c.,
polegające na orzekaniu poza granicami apelacji i ponad żądanie pozwu oraz
naruszeniu art. 233 § 1 k.p.c., polegające na przekroczeniu swobodnej oceny
dowodów. Wskazała, że zaskarżony wyrok jest niezgodny z tymi przepisami
i żądała stwierdzenia jego niezgodności z prawem w całości oraz zasądzenia
kosztów postępowania według norm przepisanych. Uprawdopodabniając
wyrządzenie szkody wyrządzonej wydaniem zaskarżonego wyroku powódka podała
jedynie, że utraciła mieszkanie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna.
Na podstawie art. 4244
k.p.c. skargę można oprzeć na podstawie naruszeń
prawa materialnego lub przepisów postępowania, które spowodowały niezgodność
wyroku z prawem, jednak podstawą skargi nie mogą być zarzuty dotyczące
ustalenia faktów lub oceny dowodów. Oznacza to wyłączenie możliwości oparcia
skargi na zarzucie naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. i prowadzi do uznania skargi
powódki w tej części za niedopuszczalną (por. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 23 września 2005 r., III CSK 13/05, OSNC 2006/4/76).
Ponadto nie można przyjąć, aby powódka w sposób prawidłowy
uprawdopodobniła zaistnienie szkody wyrządzonej wydaniem zaskarżonego
wyroku. Spełnienie tego wymagania, przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.,
polega na przedstawieniu wyodrębnionego wywodu dokładnie określającego
wyrządzoną szkodę, jej postać oraz związek przyczynowy z wydaniem
3
zaskarżonego wyroku (por. postanowienie SN z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP
38/05, OSNC 2006, nr 7–8, poz. 141). W tym kontekście twierdzenie powódki
o utracie mieszkania należy uznać za co najmniej niewystarczające.
Z tych względów, Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. w zw. z
art. 4245
§ 1 pkt 4 i art. 4244
k.p.c., postanowił jak wyżej.
es
POSTANOWIENIE
Dnia 18 marca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Owczarek
w sprawie ze skargi G. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w K. z dnia 27 września 2012 r.,
sygn. akt III Ca …/12,
w sprawie z powództwa G. K.
przeciwko "Spółka Mieszkaniowa M." Sp. z o.o. w M.
o wstąpienie w stosunek najmu,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 marca 2014 r.,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
Powódka G. K. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 27 września 2012 r., którym
w wyniku uwzględnienia apelacji pozwanej „Spółka Mieszkaniowa M.” Spółki z
ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. od wyroku Sądu Rejonowego w
M. z dnia 4 października 2011 r. zmieniono rozstrzygnięcie poprzez oddalenie
powództwa o ustalenie istnienia pomiędzy stronami stosunku najmu lokalu
mieszkalnego.
Za podstawę skargi powódka przyjęła naruszenie art. 378 i 321 k.p.c.,
polegające na orzekaniu poza granicami apelacji i ponad żądanie pozwu oraz
naruszeniu art. 233 § 1 k.p.c., polegające na przekroczeniu swobodnej oceny
dowodów. Wskazała, że zaskarżony wyrok jest niezgodny z tymi przepisami
i żądała stwierdzenia jego niezgodności z prawem w całości oraz zasądzenia
kosztów postępowania według norm przepisanych. Uprawdopodabniając
wyrządzenie szkody wyrządzonej wydaniem zaskarżonego wyroku powódka podała
jedynie, że utraciła mieszkanie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna.
Na podstawie art. 4244
k.p.c. skargę można oprzeć na podstawie naruszeń
prawa materialnego lub przepisów postępowania, które spowodowały niezgodność
wyroku z prawem, jednak podstawą skargi nie mogą być zarzuty dotyczące
ustalenia faktów lub oceny dowodów. Oznacza to wyłączenie możliwości oparcia
skargi na zarzucie naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. i prowadzi do uznania skargi
powódki w tej części za niedopuszczalną (por. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 23 września 2005 r., III CSK 13/05, OSNC 2006/4/76).
Ponadto nie można przyjąć, aby powódka w sposób prawidłowy
uprawdopodobniła zaistnienie szkody wyrządzonej wydaniem zaskarżonego
wyroku. Spełnienie tego wymagania, przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.,
polega na przedstawieniu wyodrębnionego wywodu dokładnie określającego
wyrządzoną szkodę, jej postać oraz związek przyczynowy z wydaniem
3
zaskarżonego wyroku (por. postanowienie SN z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP
38/05, OSNC 2006, nr 7–8, poz. 141). W tym kontekście twierdzenie powódki
o utracie mieszkania należy uznać za co najmniej niewystarczające.
Z tych względów, Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. w zw. z
art. 4245
§ 1 pkt 4 i art. 4244
k.p.c., postanowił jak wyżej.
es