Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: WZ 28/13
POSTANOWIENIE
Dnia 27 marca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Edward Matwijów (przewodniczący)
SSN Marek Pietruszyński (sprawozdawca)
SSN Jerzy Steckiewicz
Protokolant : Anna Krawiec
po rozpoznaniu na posiedzeniu w Izbie Wojskowej w dniach 5 grudnia 2013 r. i 16
stycznia i 27 marca 2014 r., zażalenia J. K. na postanowienie Wojskowego Sądu
Okręgowego w W. z dnia 21 października 2013 r. o ukaraniu karą porządkową,
p o s t a n o w i ł:
uchylić zaskarżone postanowienie.
UZASADNIENIE
W dniu 21 października 2013 r. w toku posiedzenia w Wojskowym Sądzie
Okręgowym w W., którego przedmiotem było rozpoznanie zażalenia J. K. na
postanowienie prokuratora Wojskowej Prokuratury Okręgowej w P. z dnia 20
czerwca 2013 r. o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie o sygn. … 28/13,
skarżący złożył wniosek o wyłączenie sędziego od rozpoznania zażalenia. Jako
podstawę faktyczną wniosku wskazał stronniczość sędziego wynikającą z faktu
niesłusznego wymierzenia skarżącemu przez tego sędziego, w innym
postępowaniu, kary porządkowej, uchylonej przez Sąd Najwyższy, poświadczenie
2
przez sędziego nieprawdy w toku czynności procesowych, uczynienie przez niego
bezużytecznym dokumentu, którym nie miał prawa wyłącznie rozporządzać,
wydanie przez sędziego orzeczeń niezgodnych z prawem,
stanowiących przestępstwa określone w art. 271 i 276 k.k.
Sąd, uznając, że we wniosku o wyłączenie sędziego skarżący w sposób
oczywisty ubliżył Sądowi bezpodstawnie zarzucając mu popełnienie przestępstw
oraz stronniczość, ukarał go karą porządkową w wysokości 1 000 zł.
Na to orzeczenie wniósł zażalenie J. K. i zarzucając naruszenie przepisów
procedury karnej dotyczących zasady swobodnej oceny dowodów, właściwości
sądów, wyłączenia sędziego, obowiązku zawiadomienia o popełnieniu
przestępstwa, postępowania odwoławczego, przepisów prawa o ustroju sądów
powszechnych, postanowień Konstytucji RP dotyczących ustroju państwa, ochrony
praw człowieka i wolności obywatelskich, podstaw działalności władzy publicznej,
środków ochrony wolności i praw obywatelskich, organizacji postępowania
sądowego, przepisów Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych
Wolności w zakresie praw i wolności, prawa do skutecznego środka odwoławczego,
zakazu dyskryminacji, wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia.
Prokurator w pisemnym wniosku wniósł o uwzględnienie zażalenia i
uchylenie zaskarżonego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
W świetle dowodów dostępnych w tej sprawie, nie może budzić wątpliwości
fakt nieistnienia prawomocnego orzeczenia sądu stwierdzającego popełnienie
przez sędziego, orzekającego w przedmiocie zażalenia, przestępstw wskazanych
we wniosku o wyłączenie go od rozpoznania środka odwoławczego. Taka prawna
ocena zachowania sędziego w toku postępowania odwoławczego wyrażona została
wyłącznie przez skarżącego. Analiza złożonego wniosku nie może jednak
abstrahować od tego, że sędzia jako przedstawiciel władzy sądowniczej pełni
służbę publiczną i orzekając w wielu sprawach o różnym, często znacznym stopniu
skomplikowania stanu faktycznego i prawnego, musi liczyć się z krytycznymi
uwagami, bywa, że niezasadnymi, wypowiadanymi pod jego adresem przez osoby
niezadowolone z decyzji procesowych podejmowanych w toku rozpoznania sprawy.
Zatem zastosowanie w takiej sytuacji sankcji określonej w przepisie art. 49 § 1
3
ustawy z 27 lipca 2001 r.- Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. 2013. 427
j.t.), gdy zachowanie wnioskodawcy było stonowane, należało uznać za nadmierną
reakcję sądu na zachowanie uczestnika postępowania składającego wniosek o
wyłączenie sędziego i przedstawiającego w uzasadnieniu tego wniosku własną
ocenę postępowania tego sędziego, wskazującą - zdaniem wnioskodawcy - na
naruszenie przez sędziego zasady bezstronności w orzekaniu. Okoliczności
wskazane we wniosku powinny były być rozważone w toku jego rozpoznania, w
trybie określonym przepisami procedury karnej.
Z tych względów, podzielając w pełni pogląd wyrażony w postanowieniu
Sądu Najwyższego z 31 lipca 2012 r., WZ 41/11, OSNKW 2012, z. 11, poz. 121,
należało uchylić wymierzoną karę porządkową.
Na postanowienie zażalenie nie służy.