Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KZ 28/14
POSTANOWIENIE
Dnia 13 maja 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Kazimierz Klugiewicz
w sprawie M. J.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu,
w dniu 13 maja 2014 r.,
zażalenia wniesionego przez M. J.,
na zarządzenie Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego
z dnia 11 marca 2014 r., sygn. akt … 194/13,
o odmowie przyjęcia zażalenia,
na podstawie art. 437 § 2 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
uchylić zaskarżone zarządzenie i sprawę przekazać Prezesowi
Sądu Apelacyjnego do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyznaczony M. J. obrońca z urzędu, pismem z dnia 13 grudnia 2013 roku
(data wpływu) poinformował Sąd Apelacyjny, że nie stwierdził podstaw do
sporządzenia i podpisania wniosku o wznowienie postępowania.
W związku z powyższym wezwano M. J. do złożenia wniosku o wznowienie
postępowania podpisanego przez adwokata z wyboru pod rygorem odmowy
przyjęcia osobistego wniosku.
W odpowiedzi na ww. wezwanie M. J. złożył własnoręcznie sporządzony
wniosek o wznowienie postępowania, w związku z czym zarządzeniem Zastępcy
Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego z dnia 10 stycznia
2014 roku odmówiono przyjęcia tego wniosku.
2
Zażalenie na zarządzenie Zastępcy Przewodniczącego II Wydziału Karnego
z dnia 10 stycznia 2014 roku wniósł M. J.
Zarządzeniem z dnia 11 marca 2014 roku, sygn. akt … 194/13,
Przewodniczący II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego odmówił przyjęcia
zażalenia złożonego przez oskarżonego M. J. na zarządzenie Zastępcy
Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego z dnia 10 stycznia
2014 roku, ponieważ zostało wniesione po terminie.
Zażalenie na ww. zarządzenie wniósł oskarżony M. J. wskazując, że
zarządzenie z dnia 10 stycznia 2014 roku otrzymał dopiero w dniu 21 lutego 2014
roku, w związku z czym dochował siedmiodniowego terminu do wniesienia
zażalenia, skoro nadał je w dniu 28 lutego 2014 roku.
W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego zarządzenia z dnia
11 marca 2014 roku.
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje.
Zażalenie M. J. jest zasadne o tyle, że skutkowało uchyleniem zaskarżonego
zarządzenia i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania Prezesowi Sądu
Apelacyjnego.
Zgodnie z art. 460 k.p.k. zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od daty
ogłoszenia postanowienia, a jeżeli ustawa nakazuje doręczenie postanowienia – od
daty doręczenia. Przepis ten znajduje odpowiednie zastosowanie do zażaleń na
zarządzenia (art. 466 § 1 k.p.k.). Odpis zarządzenia z dnia 10 stycznia 2014 roku w
przedmiocie odmowy przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania M. J. otrzymał
w dniu 24 stycznia 2014 roku (k. 77). Termin do złożenia zażalenia upłynął zatem z
dniem 31 stycznia 2014 roku.
Na wstępie wskazać należy, że przedstawione w zażaleniu argumenty
dotyczące daty odebrania odpisu zarządzenia z dnia 10 stycznia 2014 roku nie
znajdują potwierdzenia w aktach sprawy. W szczególności ze znajdującego się na k.
77 akt sprawy zwrotnego poświadczenia odbioru odpisu zarządzenia wynika, iż
odpis zarządzenia doręczono M. J. w dniu 24 stycznia 2014 roku, o czym
przekonuje umieszczona na zwrotnym poświadczeniu odbioru data stempla
pocztowego. Zauważyć jednocześnie należy, że zwrotne poświadczenie odbioru
zarządzenia z dnia 10 stycznia 2014 roku wpłynęło do Sądu Apelacyjnego w dniu
3
18 lutego 2014 roku (pieczęć Biura Podawczego Sądu Apelacyjnego, k. 77). M. J.
nie mógł zatem odebrać odpisu zarządzenia – jak wskazuje w zażaleniu – w dniu
21 lutego 2014 roku, skoro przed tą datą do Sądu Apelacyjnego wpłynęło już
zwrotne poświadczenie odbioru odpisu zarządzenia.
Rzecz jednak w tym, że jak wynika z akt sprawy – w dniu 31 stycznia 2014
roku, a zatem w terminie do złożenia zażalenia na zarządzenie z dnia 10 stycznia
2014 roku, M. J. złożył do Sądu Apelacyjnego wniosek o wyznaczenie adwokata z
urzędu w celu sporządzenia zażalenia do Sądu Najwyższego na zarządzenie z dnia
10 stycznia 2014 roku (k. 74). Z treści tego pisma jednoznacznie wynika wola
zaskarżenia zarządzenia Zastępcy Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego. Tymczasem Zastępca Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego zarządzeniem z dnia 12 lutego 2012 roku nie uwzględnił wniosku M.
J. o wyznaczenie adwokata z urzędu w celu sporządzenia zażalenia na
zarządzenie z dnia 10 stycznia 2014 roku. Treść wymienionego pisma M. J. nie
została natomiast oceniona – przez pryzmat art. 118 § 1 i 2 k.p.k. – jako
ewentualne zażalenie na zarządzenie z dnia 10 stycznia 2014 roku, skoro z jego
treści wynika jednoznacznie wola takiego postąpienia („zażalenie do SN uważam
za konieczne”). To zaś czyni zasadnym uchylenie zaskarżonego zarządzenia i
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Prezesowi Sądu Apelacyjnego.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.