Ts 78/00
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:Ts 45/00
Pełny tekst orzeczenia
248
POSTANOWIENIE
z dnia 30 czerwca 2000 r.
Sygn. Ts 78/00
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Jerzy Ciemniewski
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Stanisława G., w sprawie zgodności:
art. 278 § 1 oraz art. 199 § 1 pkt 2 w związku z art. 444 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) z art. 68 § 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
Uzasadnienie:
25 maja 2000 r. złożono do Trybunału Konstytucyjnego skargę konstytucyjną Stanisława G., w której zarzucono, iż art. 278 § 1 oraz art. 199 § 1 pkt 2 w związku z art. 444 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) jest niezgodny z art. 68 § 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zdaniem skarżącego zakwestionowane regulacje naruszają zagwarantowane w Konstytucji RP prawo każdego do ochrony zdrowia.
Skarżący wskazał, iż 27 stycznia 2000 r. otrzymał wyrok Sądu Najwyższego z 5 listopada 1999 r., oddalający jego kasację od wyroku Sądu Apelacyjnego w B. z 22 września 1998 r. w sprawie o zasądzenie zadośćuczynienia pieniężnego i renty na rzecz skarżącego i jego małoletnich dzieci.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643), warunkiem merytorycznego rozpoznania skargi konstytucyjnej jest jej złożenie w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia skarżącemu prawomocnego orzeczenia kończącego tok instancji. W sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wstępnego powołany w skardze konstytucyjnej wyrok Sądu Najwyższego skarżący otrzymał 27 stycznia 2000 r., tymczasem skargę konstytucyjną złożył on do Trybunału Konstytucyjnego 24 maja 2000 r., a więc po upływie dwumiesięcznego terminu określonego w art. 46 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym. Dla upływu wspomnianego terminu bez znaczenia pozostaje fakt, iż skarżący 25 marca 2000 r. (data nadania w Urzędzie Pocztowym w B.) złożył do Trybunału Konstytucyjnego skargę, która z uwagi na brak należytej opłaty, została mu zwrócona zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 11 kwietnia 2000 r. (sygn. Ts 45/00). Złożenie do Trybunału Konstytucyjnego skargi, która zgodnie z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 października 1997 r. w sprawie wysokości oraz zasad pobierania wpisu od skargi konstytucyjnej (Dz.U. Nr 126, poz. 809) podlega zwrotowi ze względu na brak wpisu, nie wywołuje bowiem żadnych skutków procesowych, w szczególności zaś ani nie przerywa, ani nie zawiesza biegu terminu określonego w art. 46 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym.
W tym stanie rzeczy należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.
POSTANOWIENIE
z dnia 30 czerwca 2000 r.
Sygn. Ts 78/00
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Jerzy Ciemniewski
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Stanisława G., w sprawie zgodności:
art. 278 § 1 oraz art. 199 § 1 pkt 2 w związku z art. 444 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) z art. 68 § 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
Uzasadnienie:
25 maja 2000 r. złożono do Trybunału Konstytucyjnego skargę konstytucyjną Stanisława G., w której zarzucono, iż art. 278 § 1 oraz art. 199 § 1 pkt 2 w związku z art. 444 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) jest niezgodny z art. 68 § 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zdaniem skarżącego zakwestionowane regulacje naruszają zagwarantowane w Konstytucji RP prawo każdego do ochrony zdrowia.
Skarżący wskazał, iż 27 stycznia 2000 r. otrzymał wyrok Sądu Najwyższego z 5 listopada 1999 r., oddalający jego kasację od wyroku Sądu Apelacyjnego w B. z 22 września 1998 r. w sprawie o zasądzenie zadośćuczynienia pieniężnego i renty na rzecz skarżącego i jego małoletnich dzieci.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643), warunkiem merytorycznego rozpoznania skargi konstytucyjnej jest jej złożenie w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia skarżącemu prawomocnego orzeczenia kończącego tok instancji. W sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wstępnego powołany w skardze konstytucyjnej wyrok Sądu Najwyższego skarżący otrzymał 27 stycznia 2000 r., tymczasem skargę konstytucyjną złożył on do Trybunału Konstytucyjnego 24 maja 2000 r., a więc po upływie dwumiesięcznego terminu określonego w art. 46 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym. Dla upływu wspomnianego terminu bez znaczenia pozostaje fakt, iż skarżący 25 marca 2000 r. (data nadania w Urzędzie Pocztowym w B.) złożył do Trybunału Konstytucyjnego skargę, która z uwagi na brak należytej opłaty, została mu zwrócona zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 11 kwietnia 2000 r. (sygn. Ts 45/00). Złożenie do Trybunału Konstytucyjnego skargi, która zgodnie z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 października 1997 r. w sprawie wysokości oraz zasad pobierania wpisu od skargi konstytucyjnej (Dz.U. Nr 126, poz. 809) podlega zwrotowi ze względu na brak wpisu, nie wywołuje bowiem żadnych skutków procesowych, w szczególności zaś ani nie przerywa, ani nie zawiesza biegu terminu określonego w art. 46 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym.
W tym stanie rzeczy należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.