Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 287/13

POSTANOWIENIE

Dnia, 11 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Barbara Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia wnioskodawcy H. B.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 15 marca 2013 r., sygn. akt I Ns 1790/12

o oddaleniu jego wniosku o ustanowienie adwokata z urzędu

w sprawie przy udziale Prokuratora Rejonowego w Kłodzku

o przyznanie kompensaty

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Kłodzku oddalił wniosek wnioskodawcy o ustanowienie dla niego adwokata z urzędu w sprawie o przyznanie kompensaty wskazując, że w niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności uzasadniające uwzględnienie wniosku, ani ze względu na charakter sprawy ani też z uwagi na nieporadność prawną wnioskodawcy, a składane przez niego w sprawie pisma procesowe w tym apelacja, wskazują że potrafi on prawidłowo formułować wnioski. W ocenie Sądu brak jest też innych przesłanek uzasadniających uwzględnienie wniosku na tym etapie postępowania.

W zażaleniu na to postanowienie skarżący domagał się w istocie zmiany zaskarżonego postanowienia i ustanowienia dla niego pełnomocnika z urzędu.

Zażalenie nie podlega uwzględnieniu.

Zgodnie z art. 117 § 5 kpc, sąd uwzględnia wniosek o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego z urzędu, jeżeli ich udział w sprawie uzna za potrzebny. Wnioskodawca, zgłaszając żądanie ustanowienia pełnomocnika z urzędu, nie przytoczył wystarczających argumentów, które uzasadniałyby jego wniosek. Przyjmuje się bowiem, że potrzeba ustanowienia pełnomocnika może zachodzić wówczas, gdy strona ze względu na wiek czy stan zdrowia jest nieporadna, albo gdy sprawa w której jest stroną, jest bardzo zawiła pod względem faktycznym bądź prawnym.

Należy zauważyć, że wnioskodawca na żadne takie okoliczności nie wskazuje. W toku dotychczasowego postępowania nie miał trudności z podejmowaniem czynności procesowych i obroną swoich praw przed sądem. Ze sposobu sporządzanych przez niego pism procesowych wynika, że ma wystarczające umiejętności do samodzielnego udziału w toczącym się postępowaniu. Wnoszone przez niego pisma nie były wadliwe, a podejmując właściwe czynności procesowe, wnioskodawca uzyskał całkowite zwolnienie od kosztów sądowych. Skoro zatem z dotychczasowego przebiegu postępowania wynika, że skarżący skutecznie radzi sobie z prowadzeniem procesu to Sąd pierwszej instancji trafnie uznał, że nie ma potrzeby ustanowienia dla niego pełnomocnika.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc, orzekł jak w sentencji postanowienia.