Tw 19/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Pełny tekst orzeczenia
73/2/B/2007
POSTANOWIENIE
z dnia 27 listopada 2006 r.
Sygn. akt Tw 19/06
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Janusz Niemcewicz,
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Konfederacji Pracodawców Polskich o stwierdzenie niezgodności:
art. 4 ust. 1, ust. 3 oraz ust. 5 ustawy z dnia 7 kwietnia 2006 r. o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji (Dz. U. Nr 79, poz. 550) z art. 59 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 3 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie, w jakim ustala tryb wyboru oraz odwołania rady pracowników,
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania wnioskowi dalszego biegu.
UZASADNIENIE
W dniu 30 czerwca 2006 r. wpłynął do Trybunału Konstytucyjnego wniosek Konfederacji Pracodawców Polskich o orzeczenie niezgodności art. 4 ust. 1, ust. 3 oraz ust. 5 ustawy z dnia 7 kwietnia 2006 r. o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji (Dz. U. Nr 79, poz. 550) z art. 59 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 3 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie, w jakim ustala tryb wyboru oraz odwołania rady pracowników.
Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 10 października 2006 r. wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez doręczenie 5 egzemplarzy uchwały odpowiedniego organu wnioskodawcy, stanowiącej podstawę wystąpienia z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego; doręczenia 5 egzemplarzy wyciągu z protokołu pozwalającego stwierdzić, że uchwała, o której mowa, została podjęta zgodnie ze statutem organizacji; uzasadnienia, w jaki sposób art. 4 ust. 3 ustawy o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji narusza art. 59 ust. 1 Konstytucji.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zarządzenie sędziego Trybunału Konstytucyjnego wzywające do usunięcia braków formalnych wniosku zostało wysłane osobie reprezentującej wnioskodawcę 11 października 2006 r. Na podstawie art. 139 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) oraz § 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu doręczania pism sądowych przez pocztę w postępowaniu cywilnym (Dz. U. Nr 62, poz. 697, ze zm.), w związku z art. 20 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.), w dniach 16 oraz 24 października 2006 r. dwukrotnie dostarczono adresatowi zawiadomienie o pozostawieniu pisma do odebrania we właściwej placówce pocztowej operatora publicznego. Adresat nie odebrał przesyłki w terminie do tego wyznaczonym, który upłynął 31 października 2006 r. Z upływem tego terminu należy zatem uznać, że zarządzenie sędziego Trybunału Konstytucyjnego zostało skutecznie doręczone.
Zgodnie z art. 36 ust. 2 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym należy równocześnie przyjąć, że zawity termin do uzupełnienia braków formalnych wniosku, wskazanych w zarządzeniu Trybunału Konstytucyjnego z 10 października 2006 r., minął 7 listopada 2006 r. W terminie tym wnioskodawca braków formalnych nie uzupełnił.
W świetle jednoznacznego brzmienia art. 36 ust. 3 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, w tym stanie rzeczy należało odmówić nadania dalszego biegu wnioskowi ze względu na nieusunięcie w terminie braków formalnych wniosku.
Biorąc powyższe pod uwagę Trybunał Konstytucyjny orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
z dnia 27 listopada 2006 r.
Sygn. akt Tw 19/06
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Janusz Niemcewicz,
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Konfederacji Pracodawców Polskich o stwierdzenie niezgodności:
art. 4 ust. 1, ust. 3 oraz ust. 5 ustawy z dnia 7 kwietnia 2006 r. o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji (Dz. U. Nr 79, poz. 550) z art. 59 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 3 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie, w jakim ustala tryb wyboru oraz odwołania rady pracowników,
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania wnioskowi dalszego biegu.
UZASADNIENIE
W dniu 30 czerwca 2006 r. wpłynął do Trybunału Konstytucyjnego wniosek Konfederacji Pracodawców Polskich o orzeczenie niezgodności art. 4 ust. 1, ust. 3 oraz ust. 5 ustawy z dnia 7 kwietnia 2006 r. o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji (Dz. U. Nr 79, poz. 550) z art. 59 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 3 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie, w jakim ustala tryb wyboru oraz odwołania rady pracowników.
Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 10 października 2006 r. wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez doręczenie 5 egzemplarzy uchwały odpowiedniego organu wnioskodawcy, stanowiącej podstawę wystąpienia z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego; doręczenia 5 egzemplarzy wyciągu z protokołu pozwalającego stwierdzić, że uchwała, o której mowa, została podjęta zgodnie ze statutem organizacji; uzasadnienia, w jaki sposób art. 4 ust. 3 ustawy o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji narusza art. 59 ust. 1 Konstytucji.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zarządzenie sędziego Trybunału Konstytucyjnego wzywające do usunięcia braków formalnych wniosku zostało wysłane osobie reprezentującej wnioskodawcę 11 października 2006 r. Na podstawie art. 139 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) oraz § 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu doręczania pism sądowych przez pocztę w postępowaniu cywilnym (Dz. U. Nr 62, poz. 697, ze zm.), w związku z art. 20 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.), w dniach 16 oraz 24 października 2006 r. dwukrotnie dostarczono adresatowi zawiadomienie o pozostawieniu pisma do odebrania we właściwej placówce pocztowej operatora publicznego. Adresat nie odebrał przesyłki w terminie do tego wyznaczonym, który upłynął 31 października 2006 r. Z upływem tego terminu należy zatem uznać, że zarządzenie sędziego Trybunału Konstytucyjnego zostało skutecznie doręczone.
Zgodnie z art. 36 ust. 2 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym należy równocześnie przyjąć, że zawity termin do uzupełnienia braków formalnych wniosku, wskazanych w zarządzeniu Trybunału Konstytucyjnego z 10 października 2006 r., minął 7 listopada 2006 r. W terminie tym wnioskodawca braków formalnych nie uzupełnił.
W świetle jednoznacznego brzmienia art. 36 ust. 3 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, w tym stanie rzeczy należało odmówić nadania dalszego biegu wnioskowi ze względu na nieusunięcie w terminie braków formalnych wniosku.
Biorąc powyższe pod uwagę Trybunał Konstytucyjny orzekł jak w sentencji.