Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 302/13

POSTANOWIENIE

Dnia 22 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Aleksandra Żurawska

SO Piotr Rajczakowski

po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2013 r. w Świdnicy na posiedzeniu niejawnym zażalenia uczestnika postępowania Wspólnoty Mieszkaniowej budynku przy ul. (...)w Ś.na postanowienie Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 6 marca 2013 r., sygn. akt Dz. Kw (...)w sprawie wszczętej z urzędu przy udziale Wspólnoty Mieszkaniowej budynku przy ul. (...)i W. P.o wpis ostrzeżenia o niezgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym

p o s t a n a w i a:

uchylić zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 6 marca 2013 r. Sąd Rejonowy odrzucił zażalenie uczestnika postępowania Wspólnoty Mieszkaniowej budynku przy ul. (...) w Ś. na postanowienie z dnia 14 stycznia 2013 r. w przedmiocie umorzenia postępowania. Sąd uznał, że braki formalne zażalenia nie zostały usunięte, gdyż, mimo wezwania, pełnomocnik, występujący w imieniu Wspólnoty, nie złożył pełnomocnictwa procesowego. Swoje uprawnienie wywodzi on z ugody zawartej w dniu 12 kwietnia 2012 r. przed Sądem Rejonowym w Świdnicy, jednakże w wykonaniu zobowiązania do złożenia uchwały w oryginale lub jej odpisu potwierdzonego za zgodność, złożył barwną kserokopię protokołu rozprawy zawierającą klauzulę wykonalności co do ugody. Zgodnie z art. 89 § 1 kpc pełnomocnik jest obowiązany przy pierwszej czynności procesowej dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa. Ugoda zastępująca w tym wypadku uchwałę powinna więc być złożona w formie uwierzytelnionego wyciągu z protokołu rozprawy. Sąd wieczystoksięgowy nie jest obowiązany działać za stronę w celu uzyskania pełnomocnictwa, które znajduje się w innym Wydziale Sądu.

W zażaleniu na powyższe postanowienie uczestnik postępowania, wnosząc o jego zmianę i uwzględnienie zażalenia z dnia 22 stycznia 2013 r. oraz nadanie sprawie dalszego biegu, ewentualnie o uchylenie orzeczenia i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania, zarzucił:

1.  naruszenie art. 370 kpc przez błędne przyjęcie, że zażalenie z dnia 22 stycznia 2013 r. zawierało braki formalne wymagające usunięcia, w sytuacji gdy jego pełnomocnik począwszy od pisma wszczynającego postępowanie był traktowany przez Sąd jako właściwie umocowany reprezentant Wspólnoty, do którego kierowane były pisma procesowe i od którego – do momentu wniesienia w/w zażalenia – Sąd nie wymagał żadnych dokumentów potwierdzających jego umocowanie,

2.  naruszenie art. 89 kpc, art. 126 § 3 kpc w zw. z art. 370 kpc poprzez odrzucenie zażalenia na skutek stwierdzenia, że dołączona ugoda (barwna kserokopia) nie ma wartości procesowej, pomimo że skarżący powinien zostać – przed odrzuceniem zażalenia – wezwany do przedłożenia ugody w postaci uwierzytelnionego wyciągu z protokołu,

3.  w przypadku uznania przez Sąd Okręgowy, że wezwanie do usunięcia braków formalnych zażalenia było zasadne, uczestnik zarzucił naruszenie art. 370 kpc przez błędne przyjęcie, że braki te nie zostały usunięte, w sytuacji gdy
w odpowiedzi na wezwanie pełnomocnik Wspólnoty wyjaśnił, że nie posiada dokumentów wymienionych w wezwaniu, a jego umocowanie wynika z załączonej ugody (niewymaganej przez Sąd).

Sąd Okręgowy zważył. Zażalenie podlegało uwzględnieniu. Stosownie do treści art. 89 § 1 kpc pełnomocnik jest obowiązany przy pierwszej czynności procesowej dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa. O ile przy tym na etapie wszczęcia postępowania w niniejszej sprawie wykazanie umocowania do reprezentowania Wspólnoty nie było konieczne, gdyż zgodnie z art. 626 13 kpc wpisu ostrzeżenia o niezgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawym sąd dokonuje z urzędu, o tyle do zaskarżenia orzeczenia w imieniu Wspólnoty, tj. do podjęcia w jej interesie czynności procesowej, przedłożenie pełnomocnictwa stało się niezbędne, dlatego Sąd Rejonowy zasadnie wezwał uczestnika do złożenia stosownych dokumentów celem wykazania udzielonego pełnomocnikowi umocowania. W odpowiedzi na wezwanie P. K. poinformował, że nie istnieją dokumenty, których zażądał Sąd, załączył natomiast kserokopię protokołu rozprawy, na której zawarto ugodę sądową obejmującą m. in. ustanowienie P. K. zarządcą Wspólnoty oraz udzielenie mu pełnomocnictwa do występowania przed sądem w imieniu Wspólnoty. Wprawdzie rację ma Sąd pierwszej instancji, wskazując, że w świetle art. 89 § 1 kpc, ugoda ta powinna być złożona w formie uwierzytelnionego wyciągu z protokołu rozprawy, jednakże – dysponując w/w informacją i uznając, że załączony dokument nie odpowiada wymaganej prawem formie, winien był skierować do uczestnika kolejne wezwanie, precyzując braki, jakimi dotknięte było złożone przez niego pismo. Wezwanie do usunięcia stwierdzonych uchybień wymieniało bowiem konkretne dokumenty, które należało złożyć, nie wskazywało natomiast obowiązku złożenia uwierzytelnionego odpisu pełnomocnictwa, z którego wynikałoby umocowanie do reprezentacji Wspólnoty. Tymczasem treść wezwania skierowanego do strony (uczestnika postępowania), zobowiązująca do usunięcia braków formalnych pisma (w tym środka zaskarżenia) powinna dokładnie i w sposób dostępny, czytelny oraz zrozumiały wskazywać rodzaj i termin wymaganej od adresata wezwania czynności. Strona (uczestnik postępowania) nie może bowiem ponosić negatywnych skutków, będących następstwem nieprecyzyjności wezwania. Zauważyć również należy, że wraz z zażaleniem będącym przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie, P. K. przedłożył poświadczony przez notariusza odpis protokołu rozprawy, na której zawarto ugodę, w ramach której powierzone mu zostało sprawowanie zarządu Wspólnotą oraz pełnomocnictwo udzielone do reprezentowania Wspólnoty przed Sądem, zatem na obecnym etapie nie ma przeszkód do nadania biegu zażaleniu skarżącego z dnia 22 stycznia 2013 r.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc, orzeł jak w sentencji postanowienia.