Pełny tekst orzeczenia

340/4/B/2009

POSTANOWIENIE
z dnia 23 marca 2009 r.
Sygn. akt Ts 379/08

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Zbigniew Cieślak,

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Wojciecha P. w sprawie zgodności:
1) art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 709, ze zm.) z art. 2, art. 7, art. 31 ust. 3, art. 45 ust. 1 w związku z art. 175 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;
2) art. 47 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 709, ze zm.) z art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 i 2, art. 60 i art. 65 Konstytucji;
3) art. 60 ust. 7 oraz art. 63 ust. 2-4 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 711, ze zm.) z art. 2, art. 7, art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 i 2, art. 45 ust. 1 w związku z art. 175, art. 60 i art. 65 Konstytucji;
4) art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 711, ze zm.) z art. 2, art. 7, art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 i 2, art. 45 ust. 1 w związku z art. 175, art. 60 i art. 65 Konstytucji;
5) art. 65 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 711, ze zm.) z art. 31 ust. 3, art. 60 i art. 65 Konstytucji;
6) art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 711, ze zm.) z art. 2, art. 7, art. 31 ust. 3 Konstytucji;
7) art. 70a ust. 1-3, art. 70b oraz art. 70c ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 711, ze zm.) z art. 32 ust. 1 i 2, oraz art. 42 ust. 3 Konstytucji;
8) § 14 w związku z § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 lipca 2006 r. w sprawie postępowania kwalifikacyjnego wobec żołnierzy ubiegających się o wyznaczenie na stanowiska służbowe w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 137, poz. 980, ze zm.) z art. 2, art. 7, art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 i 2, art. 45 ust. 1 w związku z art. 175, art. 60 i art. 65 Konstytucji;
9) § 14 w związku z § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 lipca 2006 r. w sprawie postępowania kwalifikacyjnego wobec żołnierzy ubiegających się o wyznaczenie na stanowiska służbowe w Służbie Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 137, poz. 981) z art. 2, art. 7, art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 i 2, art. 45 ust. 1 w związku z art. 175, art. 60 i art. 65 Konstytucji;
10) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 lipca 2006 r. w sprawie postępowania kwalifikacyjnego wobec żołnierzy ubiegających się o wyznaczenie na stanowiska służbowe w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 137, poz. 980, ze zm.) z art. 51 ust. 3 i 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

p o s t a n a w i a:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

UZASADNIENIE

W skardze konstytucyjnej Wojciecha P. skierowanej do Trybunału Konstytucyjnego 23 kwietnia 2008 r. zarzucono niezgodność niektórym przepisom ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 709, ze zm.), ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 711, ze zm.), § 14 w związku z § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 lipca 2006 r. w sprawie postępowania kwalifikacyjnego wobec żołnierzy ubiegających się o wyznaczenie na stanowiska służbowe w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 137, poz. 980, ze zm.) oraz § 14 w związku z § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 lipca 2006 r. w sprawie postępowania kwalifikacyjnego wobec żołnierzy ubiegających się o wyznaczenie na stanowiska służbowe w Służbie Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 137, poz. 981) z art. 2, art. 7, art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 i 2, art. 42 ust. 3, art. 45 ust. 1 w związku z art. 175, art. 60 i art. 65 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z art. 6 ust. 1 i art. 14 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmienionej następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284, ze zm.), a także z art. 25 lit. c Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych otwartego do podpisu w Nowym Jorku dnia 19 grudnia 1966 r. (Dz. U. z 1977 r. Nr 38, poz. 167). Skarżący wskazuje, że podejmowane przez organy państwowe w jego sprawie działania opierały się na nieprecyzyjnie skonstruowanych przepisach, co spowodowało, że tryb przyjmowania do Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego, a także procedura weryfikacji żołnierzy byłych Wojskowych Służb Informacyjnych były przypadkowe i pozwalały na zupełną dowolność w ocenie żołnierza w procedurze weryfikacyjnej. Zarzuty skarżącego odnoszą się również do braku ram czasowych oraz proceduralnych postępowania rekrutacyjnego do Służb Wywiadu Wojskowego i Kontrwywiadu Wojskowego. Przedmiotem wątpliwości skarżącego jest również niestworzenie przez ustawodawcę kontroli rozstrzygnięć Komisji Weryfikacyjnej w niektórych sprawach.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Polski model skargi konstytucyjnej przyjęty w Konstytucji oraz w ustawie z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) przewiduje, że przedmiotem tego środka ochrony konstytucyjności wolności lub praw może stać się jedynie przepis stanowiący podstawę ostatecznego rozstrzygnięcia organu władzy publicznej. Wymóg ten oznacza, że Trybunał Konstytucyjny może poddać badaniu pod kątem zgodności z Konstytucją jedynie przepis, wyznaczający organowi władzy publicznej materialną lub proceduralną płaszczyznę rozstrzygnięcia. Jednocześnie na gruncie przepisów ustawy o TK nie może budzi wątpliwości, że orzeczenie organu władzy publicznej ma formę pisemną, skoro art. 47 ust. 2 ustawy o TK wymaga dołączenia do skargi wyroku, decyzji lub innego rozstrzygnięcia z podaniem daty jego doręczenia.

W niniejszej sprawie orzeczenia takiego nie załączono ani do skargi, ani do pisma procesowego stanowiącego odpowiedź na zarządzenie sędziego TK do usunięcia braków formalnych skargi. Brak rozstrzygnięcia uniemożliwia dokonanie dalszych ustaleń w przedmiocie dopuszczalności skargi konstytucyjnej. W konsekwencji, na podstawie art. 36 ust. 3 w związku z art. 49 oraz art. 46 ust. 1 i art. 47 ust. 1 i 2 ustawy o TK, odmówiono nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.