Pełny tekst orzeczenia

5/1/B/2013

POSTANOWIENIE

z dnia 27 listopada 2012 r.

Sygn. akt Tw 44/12



Trybunał Konstytucyjny w składzie:



Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz,



po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Rady Miejskiej w Połczynie-Zdroju o zbadanie zgodności:

art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613, ze zm.) z art. 167 ust. 1 i 4 w zw. z art. 15 ust. 1 i 2 oraz art. 16 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zw. z art. 9 ust. 1-3 w zw. z art. 12 ust. 1 tiret siódme Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego, sporządzonej w Strasburgu dnia 15 października 1985 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 124, poz. 607),



p o s t a n a w i a:



odmówić nadania dalszego biegu wnioskowi.



UZASADNIENIE



W dniu 20 sierpnia 2012 r. wpłynął do Trybunału Konstytucyjnego wniosek Rady Miejskiej w Połczynie-Zdroju o zbadanie zgodności art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613, ze zm.; dalej: ustawa o podatkach i opłatach lokalnych) w brzmieniu nadanym przez art. 133 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, ze zm.; dalej: ustawa o działalności leczniczej) z art. 167 ust. 1 i 4 w zw. z art. 15 ust. 1 i 2 oraz art. 16 ust. 2 Konstytucji w zw. z art. 9 ust. 1-3 w zw. z art. 12 ust. 1 tiret siódme Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego, sporządzonej w Strasburgu dnia 15 października 1985 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 124, poz. 607; dalej: EKSL).



Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:



1. Zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) wniosek przedstawiony przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego podlega wstępnemu rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym. W postępowaniu tym Trybunał Konstytucyjny w składzie jednego sędziego bada, czy wniosek odpowiada wymogom formalnym (art. 32 ust. 1 i 2 ustawy o TK), czy nie jest oczywiście bezzasadny (art. 36 ust. 3 ustawy o TK), a w szczególności, czy pochodzi od uprawnionego podmiotu (art. 191 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 191 ust. 2 Konstytucji).

Ponadto, wstępne rozpoznanie zapobiega nadaniu biegu wnioskowi w sytuacji, gdy postępowanie wszczęte przed Trybunałem Konstytucyjnym podlegałoby umorzeniu z powodu zbędności lub niedopuszczalności wydania orzeczenia (art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy o TK). Tym samym wstępne rozpoznanie wniosku umożliwia – już w początkowej fazie postępowania – eliminację spraw, które nie mogą być przedmiotem merytorycznego rozstrzygania.



2. Trybunał Konstytucyjny przypomina, że na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 3 Konstytucji organom stanowiącym jednostek samorządu terytorialnego przysługuje kompetencja do inicjowania kontroli konstytucyjności norm.

Wola rady (sejmiku) jako organu kolegialnego znajduje wyraz w podejmowanych przez nią uchwałach. Tryb podjęcia uchwały regulują właściwe przepisy, zaś treść podjętej uchwały zostaje zapisana w protokole z sesji rady (sejmiku). Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego uchwała organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego w sprawie wystąpienia z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego stanowi conditio sine qua non wszczęcia postępowania z wniosku tego organu. Dla ustalenia, czy wniosek pochodzi od organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, a nie od osoby fizycznej, która go sporządziła lub podpisała, potrzebny jest dowód, że został on wniesiony na podstawie uchwały uprawnionej władzy. Stąd wymagane jest dołączenie do wniosku uchwały tej władzy. Treść uchwały i wniosku powinny być zbieżne. Minimalna zbieżność cechująca wniosek i uchwałę obejmuje dokładne wskazanie kwestionowanego przepisu (przepisów) danego aktu normatywnego, wyrażenie woli wyeliminowania tego przepisu z porządku prawnego oraz sformułowanie zarzutu jego niezgodności z przepisem aktu normatywnego o wyższej mocy prawnej, którym w przypadku ustawy może być Konstytucja lub ratyfikowana umowa międzynarodowa (por. postanowienie TK z 21 lutego 2006 r., Tw 59/05, OTK ZU nr 2/B/2006, poz. 84 i powołane tam orzeczenia).

Trybunał Konstytucyjny podkreśla również, że raz wykonana (skonsumowana) uchwała w sprawie wystąpienia z wnioskiem nie może stanowić podstawy prawnej kolejnego wniosku, nawet skierowanego do Trybunału przez ten sam podmiot. Każde (następne) zainicjowanie postępowania przed Trybunałem wymaga dla swojej skuteczności odrębnej („nowej”) uchwały, w której uprawniony podmiot wyrazi (ponownie) wolę wystąpienia z wnioskiem (por. postanowienia TK z 21 listopada 2007 r., Tw 32/07, OTK ZU nr 2/B/2008, poz. 46 oraz 19 lutego 2008 r., Tw 42/07, OTK ZU nr 1/B/2008, poz. 5).



2.1. W ramach niniejszego postępowania wnioskodawca doręczył uchwałę nr XIV/138/2011 Rady Miejskiej w Połczynie-Zdroju z 26 października 2011 r.

Uchwały tej nie można jednak uznać za podstawę prawną wniosku złożonego do Trybunału Konstytucyjnego w rozpatrywanej sprawie.



2.2. Trybunał Konstytucyjny ustalił, że uchwała nr XIV/138/2011 z 26 października 2011 r. (poświadczona za zgodność przez notariusza 2 listopada 2011 r.) została wskazana jako podstawa złożonego przez Radę Miejską w Połczynie-Zdroju wniosku, który wpłynął do Trybunału 23 grudnia 2011 r. Projekt wniosku opatrzony datą 26 października 2011 r. stanowił „załącznik nr 1 do uchwały nr XIV/138/2011” i – zgodnie z § 1 tej uchwały – określał „treść przedmiotowego wystąpienia”. Rada Miejska w Połczynie Zdroju domagała się (w uchwale i we wniosku) zbadania zgodności art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, w brzmieniu nadanym przez art. 133 ustawy o działalności leczniczej, z art. 167 ust. 1 i 4 w zw. z art. 15 ust. 1 i 2 oraz art. 16 ust. 2 Konstytucji w zw. z art. 9 ust. 1-3 w zw. z art. 12 ust. 1 tiret siódme EKSL. Wraz z wnioskiem Rada Miejska w Połczynie - Zdroju doręczyła udzielone radcy prawnemu pełnomocnictwo z 31 listopada 2011 r. Wniosek z 14 grudnia 2011 r., który wpłynął do Trybunału 23 grudnia 2011 r., zainicjował postępowanie w sprawie o sygn. Tw 36/11 i był przedmiotem rozpoznania wstępnego. Postanowieniem z 7 maja 2012 r. Trybunał Konstytucyjny odmówił nadania temu wnioskowi dalszego biegu.



2.3. Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że skoro uchwała nr XIV/138/2011 stanowiła podstawę prawną wniosku skierowanego przez Radę Miejską w Połczynie-Zdroju do Trybunału w sprawie o sygn. Tw 36/11, to tym samym wola skontrolowania wskazanych w niej przepisów z powołanymi wzorcami została wykonana. W konsekwencji uchwała z 26 października 2011 r. uległa skonsumowaniu i z tego względu nie może zostać uznana za podstawę prawną kolejnego (sporządzonego 13 sierpnia 2012 r.) wniosku Rady Miejskiej w Połczynie-Zdroju, który wpłynął do Trybunału 20 sierpnia 2012 r. Trybunał Konstytucyjny zwraca uwagę, że ponowne poświadczenie za zgodność przez (nota bene tego samego) notariusza 11 lipca 2012 r. uchwały z 26 października 2011 r. nie jest równoznaczne z podjęciem przez Radę Miejską w Połczynie-Zdroju (nowej) uchwały w sprawie hierarchicznej kontroli zgodności norm. Wymaga nadto podkreślenia, że ze skonsumowanej uchwały burmistrz nie mógł wywodzić upoważnienia do udzielenia radcy prawnemu 26 lipca 2012 r. „nowego” pełnomocnictwa, skoro już raz to uczynił na potrzeby sprawy o sygn. Tw 36/11 (§ 2 powołanej uchwały).

Na marginesie Trybunał Konstytucyjny sygnalizuje rozbieżność pomiędzy nazwiskiem pełnomocnika, które widnieje pod wnioskiem złożonym do Trybunału w rozpatrywanej sprawie, a nazwiskiem, które zostało wskazane w pełnomocnictwie z 26 lipca 2012 r. Abstrahując od skonsumowania się powołanej uchwały z 26 października 2011 r., Trybunał Konstytucyjny zwraca uwagę na treść jej § 2, który upoważniał burmistrza do „udzielenia pełnomocnictwa do sporządzenia wniosku i reprezentowania Rady Miejskiej w Połczynie-Zdroju przed Trybunałem Konstytucyjnym [pełnomocnictwa szczególnego]”, nie zaś pełnomocnictwa ogólnego, które doręczył wnioskodawca.



2.4. Mając na względzie powyższe okoliczności, Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że Rada Miejska w Połczynie-Zdroju nie podjęła uchwały w sprawie wystąpienia z wnioskiem, który wpłynął do Trybunału 20 sierpnia 2012 r. Brak uchwały, w której organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego wyraża wolę wszczęcia postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie hierarchicznej kontroli zgodności norm, rozstrzyga o niedopuszczalności wydania orzeczenia, uzasadniając tym samym odmowę nadania wnioskowi dalszego biegu (art. 36 ust. 3 w zw. z art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy o TK).



W tym stanie rzeczy Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.