Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 253/13

POSTANOWIENIE

Dnia 26 kwietnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

Przewodniczący:

SSA Jan Sokulski

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa A. R. i M. R.

przeciwko (...) Spółce z o.o. w P.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

na skutek zażalenia powoda A. R.

na postanowienie Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu

z dnia 25 lutego 2013 r., sygn. akt I C 1058/12

p o s t a n a w i a:

o d d a l i ć zażalenie.-

UZASADNIENIE

W zaskarżonym postanowieniu Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu oddalił wniosek powoda A. R. o zwolnienie od opłaty od pozwu wskazując, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wnioskodawca uzyskał w 2012 r. roczny obrót w wysokości ponad 3.000.000 zł , zaś w 2011 r. obrót ten sięgał ponad 7.000.000 zł.

Działalność gospodarcza jest dochodowa, powód posiada zdolność kredytową i w tych okolicznościach może uiścić należna opłatę od pozwu w kwocie 20.275 zł bez uszczerbku koniecznego utrzymania dla siebie i rodziny.

W zażaleniu powód kwestionując ustalenia Sądu zarzucił, że twierdzenie o zdolności kredytowej nie zostało poparte stosownymi ustaleniami, w ostatnim okresie doszło do zachwiania jego płynności finansowej, a to w związku ze spadkiem zamówień i koniecznością spłaty pożyczki w związku z rozwiązaniem umowy pożyczki hipotecznej z dnia 15 listopada 2005 r.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Jak wynika ze złożonych dokumentów, powód prowadzi działalność gospodarcza i rzeczywiście jego obroty w ostatnich 2 latach sięgały kwot w przedziale od 7.000.000 zł do 3.000.000 zł.

Dla wykazania swojej sytuacji finansowej powód ograniczył się jedynie do przedstawienia zobowiązań nie przedłożył natomiast dokumentu obrazującego rachunek zysku i strat, co powoduje, że nie zamierzał przedstawić pełnej sytuacji jaka wynika na tle prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Podkreślenia wymaga, że we wniesionym środku odwoławczym wyraża gotowość uiszczenia opłaty w wysokości do 4.000 zł i nie neguje również, że znaczna część zobowiązań jest przez niego realizowana.

Zgodnie z utrwalonym poglądem orzecznictwa podmiot prowadzący działalność gospodarczą winien liczyć się z możliwością prowadzenia sporów sądowych i zabezpieczyć na ten cel stosowne środki. Planowanie wydatków bez uwzględnienia potrzeb w tym zakresie stanowi naruszenie zasady równorzędnego traktowania powinności finansowych, a sam fakt wdrożenia postępowania egzekucyjnego w wyniku zaprzestania regulowania niektórych zobowiązań nie uzasadnia zwolnienia od opłat sądowych.

Z tych względów na zasadzie art. 385 kpc związku z art.397 § 2 kpc należało orzec jak w sentencji.