Sygn. akt V U 1268/12
Dnia 13 maja 2013 roku
Sąd Okręgowy w Białymstoku
V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: SSO Wiesława Kruczkowska
Protokolant: Marta Sokołowska
po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2013 roku w Białymstoku
sprawy Z. P.
przeciwko
Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w B.
o wysokość świadczenia
na skutek odwołania Z. P.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.
z dnia 20 czerwca 2012 roku
Nr (...)- (...)
I. oddala odwołanie;
II. zasądza od Z. P. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w (...) (sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
III. wniosek Z. P. o ustalenie wartości kapitału początkowego przekazuje Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. do rozpoznania.
sygnatura akt V U 1268/12
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z dnia 20 czerwca 2012 r. w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r., nr 153, poz. 1227 ze zm.) odmówił Z. P. doliczenia okresu od 03 grudnia 2009 r. do 30 kwietnia 2012 r. tj. okresu prowadzenia działalności gospodarczej do stażu pracy oraz przeliczenia podstawy wymiaru za lata 2009, 2010, 2011. Organ rentowy stwierdził, że w/w okresie nie były opłacane składki na ubezpieczenie emerytalno-rentowe.
Z powyższą decyzją nie zgodził się Z. P. i wniósł odwołanie. Domagał się przeliczenia podstawy wymiaru jego emerytury z uwzględnieniem okresu prowadzenia działalności gospodarczej od 03 grudnia 2009 r. do 30 czerwca 2012 r., przyjęcia z tego tytułu nowej kwoty bazowej. Wnosił ponadto o ustalenie wartości kapitału początkowego.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych w odpowiedzi na odwołanie wnosił o jego oddalenie podtrzymując argumentację z uzasadnienia decyzji.
Na rozprawie 13 maja 2013 roku Z. P. cofnął odwołanie w zakresie doliczenia okresu prowadzenia działalności gospodarczej, na co pełnomocnik ZUS nie wyraził zgody i wnosił o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.
Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:
Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z 09 lipca 2008 r. przyznał Z. P. emeryturę na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Zgodnie z art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.
W myśl art. 111 ust. 1 wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art. 15, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego:
1)z liczby kolejnych lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do ustalenia poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia,
2) z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o przyznanie emerytury lub renty albo o ponowne ustalenie emerytury lub renty, z uwzględnieniem art. 176,
3) z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury lub renty,
- a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.
Przy ustalaniu prawa do emerytury i renty i obliczaniu ich wysokości uwzględnia się okresy składkowe i nieskładkowe. Okresami składkowymi są okresy ubezpieczenia. Okresem ubezpieczenia jest okres opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz okres nieopłacania składek z powodu przekroczenia w trakcie roku kalendarzowego kwoty rocznej podstawy wymiaru składek, o którym mowa w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych (art. 4 pkt. 5, art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 1).
Zgodnie z art. 53 ustawy o emeryturach i rentach emerytura wynosi:
1)24 % kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz
2)po 1,3 % podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych,
3)po 0,7 % podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych
- z uwzględnieniem art. 55.
2. Przy obliczaniu emerytury okresy, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy.
3. Emeryturę, której podstawę wymiaru stanowi podstawa wymiaru świadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, oblicza się od tej samej kwoty bazowej, którą ostatnio przyjęto do ustalenia podstawy wymiaru, a następnie emeryturę podwyższa się w ramach waloryzacji przypadających do dnia nabycia uprawnień do emerytury.
4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się, jeżeli zainteresowany po nabyciu uprawnień do świadczenia, którego podstawę wymiaru wskazał za podstawę wymiaru emerytury, podlegał co najmniej przez 30 miesięcy ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.
5. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio, jeżeli podstawę wymiaru emerytury stanowi podstawa wymiaru emerytury przyjętej do obliczenia świadczenia przedemerytalnego.
Z. P. z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej podlega tylko ubezpieczeniu zdrowotnemu. Wynika to zarówno z zaświadczenia Wydziału Ubezpieczeń i Składek ZUS z 15 czerwca 2012 r. (k. 134 akt ZUS) oraz z wyjaśnień odwołującego (k. 8).
Z tego powodu nie można uwzględnić okresu prowadzenia działalności gospodarczej od 03 grudnia 2009 r. do 30 czerwca 2012 r. do ustalenia wysokości świadczenia emerytalnego.
Mając powyższe na uwadze na mocy art. 477
14 § 1 kpc orzeczono jak
w pkt I sentencji wyroku.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 kpc w zw. § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego
z urzędu (Dz. U. z 2002 r. nr 163, poz. 1349 ze zm.).
Wniosek Z. P. złożony do Sądu o ustalenie wartości kapitału początkowego nie był rozpoznany przez organ rentowy. W tym przedmiocie Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie wydał decyzji. Wobec tego właściwym organem do rozpoznania tego wniosku jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
W myśl art. 464 § 1 kpc gdy do rozpoznania sprawy właściwy jest inny organ, sąd przekaże mu sprawę. Zgodnie z art. 477 10 § 2 kpc jeżeli ubezpieczony zgłosił nowe żądanie, dotychczas nie rozpoznane przez organ rentowy, sąd przyjmuje to żądanie do protokołu i przekazuje go do rozpoznania organowi rentowemu.
Dlatego też na mocy art. 464 § 1 kpc i art. 477 10 § 2 kpc orzeczono jak w pkt III sentencji wyroku.