Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2013 r.

Sąd Rejonowy w Złotoryi III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Tomasz Popiel

Protokolant : Mariusz Rogulski

po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2013 roku w Złotoryi na rozprawie sprawy

z powództwa A. Ś.

przeciwko J. Ś.

o podwyższenie alimentów

I. podwyższa alimenty od pozwanego J. Ś. ustalone ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Złotoryi w dniu 21 stycznia 2010 roku w sprawie III RC 366/09 na rzecz powódki A. Ś. z kwoty po 450 złotych miesięcznie do kwoty po 700 (siedemset) złotych miesięcznie, płatne z góry do 15 – go dnia każdego kolejnego miesiąca, do rąk powódki A. Ś., z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 6 lutego 2013 roku,

II. dalej idące powództwo oddala,

III. nakazuje pozwanemu uiścić na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Złotoryi) kwotę 150 złotych tytułem kosztów sądowych i 6 złotych za klauzulę wykonalności,

IV. wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

W pozwie skierowanym przeciwko pozwanemu J. Ś., powódka A. Ś. domagała się podwyższenia alimentów z kwoty po 450 złotych do kwoty po 700 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 1 października 2012 r.

W uzasadnieniu żądania podała, że w październiku 2012 r. rozpoczęła studia na (...) w L.. W związku z tym znacznie zwiększyły się koszty jej utrzymania. Przede wszystkim powódka musiała wynająć kawalerkę, co wiązało się z wydatkiem 850 złotych miesięcznie. Według powódki, obecnie to jej matka ponosi większy ciężar utrzymania córki i dlatego wniosła przedmiotowy pozew przeciwko ojcu. Ponadto, pozwany w żaden sposób nie interesuje się powódką oraz nie partycypuje w kosztach związanych z jej nauką, ponad ustalone alimenty.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa. Podał, iż pracuje jako kierowca i otrzymuje miesięczne wynagrodzenie w kwocie 1.750 złotych brutto. Pozostaje w związku małżeńskim z D. Ś., która jest na jego utrzymaniu. Zdaniem pozwanego, powódka po raz kolejny zmieniła szkołę, a zatem nie posiada wystarczającej wytrwałości w nauce. Pozwany kwestionował również konieczność wynajęcia przez powódkę samodzielnego mieszkania. Wskazywał także na możliwość podjęcia przez córkę prac dorywczych.

W trakcie rozprawy pozwany uznał powództwo do kwoty po 500 złotych miesięcznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Złotoryi w dniu 21 stycznia 2010 roku w sprawie III RC 366/09 ustalono alimenty od pozwanego J. Ś. na rzecz powódki A. Ś. w kwocie po 450 złotych miesięcznie.

Powódka A. Ś. uczyła się w trzeciej klasie liceum ogólnokształcącego w C.. Mieszkała z matką i babcią w mieszkaniu własnościowym należącym do matki. Matka powódki pracowała jako kasjerka w banku i zarabiała około 1.500 złotych miesięcznie.

Pozwany J. Ś. mieszkał z konkubiną i jej dwójką dzieci w mieszkaniu komunalnym. Opłaty za mieszkanie wynosiły około 350 złotych miesięcznie. Pozwany pracował jako kierowca i zarabiał około 1.150 złotych netto miesięcznie. Konkubina pozwanego pracowała dorywczo i zarabiała około 200-300 złotych miesięcznie.

dowód: akta Sądu Rejonowego w Złotoryi, sygn. akt III RC 366/09

Po ukończeniu liceum powódka A. S. podjęła naukę w studium kosmetologii we W.. Po roku – z powodów finansowych - przerwała naukę i rozpoczęła tożsame studium w L.. Naukę w tym studium również nie ukończyła, albowiem ostatecznie zmieniła plany zawodowe.

dowód:

- akta Sądu Rejonowego w Złotoryi, sygn. akt III RC 238/12

- przesłuchanie powódki k. 38

Obecnie powódka A. Ś. ma 22 lata. Jest studentką pierwszego roku stacjonarnych studiów administracji w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w L.. Powódka rozpoczynając studnia wynajęła jednopokojowe mieszkanie w L.. Czynsz za mieszkanie to kwota 770 złotych miesięcznie. Pozostałe opłaty związane z utrzymaniem mieszkania wynoszą około 120 złotych miesięcznie. Na zakup pożywienia powódka przeznacza 200-300 złotych miesięcznie. Na zakup ubrań i obuwia 100 złotych miesięcznie, a na środki czystości i kosmetyki 150 złotych miesięcznie. W tym roku akademickim powódka wydała na zakup książek 300 złotych. Ksero i pomoce naukowe kosztują powódkę 100 złotych miesięcznie. Na dojazdy do domu rodzinnego powódka przeznacza 50 złotych miesięcznie. Obecnie powódka nie pracuje. Przed rozpoczęciem studiów pracowała dorywczo w sklepie przez trzy miesiące i zarabiała 800 złotych miesięcznie.

Matka A. Ś. pracuje nadal jako kasjerka i zarabia 1.800 złotych miesięcznie. Przekazuje córce kieszonkowe w kwocie 200 złotych miesięcznie, którą to kwotę powódka przeznacza na bilety do kina oraz obiady.

dowód:

- umowa najmu mieszkania k. 5-8

- umowa oświadczenie usług edukacyjnych k. 9-10

- zaświadczenie o nauce k. 17

- przesłuchanie powódki k. 38-39

Pozwany J. Ś. pracuje jako kierowca transportu międzynarodowego. W trasie przebywa cztery tygodnie, a jeden tydzień przeznacza na odpoczynek. Przedłożył zaświadczenie z którego wynika, iż zarabia około 2.000 złotych brutto miesięcznie. Za ostatnie trzy miesiące otrzymał kwotę 15.378 złotych z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowej.

Pozwany pozostaje w związku małżeńskim z D. Ś.. Małżonka pozwanego jest zobowiązana do płacenia podatku od nieruchomości w kwocie 57 złotych, co kwartał. W miesiącu lutym 2013 r. D. S. opłaciła rachunek za gaz w kwocie 42 złotych, energię elektryczną w kwocie 142 złotych, za telefon 94 złote. W marcu 2013 r. zapłaciła rachunki za energię elektryczną w kwocie 142 złotych, za telefon 94 złote, za wodę 118 złotych, a za telewizję cyfrową 81 złotych. W kwietniu 2013 r. dokonała zapłaty za wywóz nieczystości stałych w kwocie 80 złotych.

Pozwany spłaca kredyt w kwocie po 243 złotych miesięcznie.

dowód:

- zaświadczenia o wynagrodzeniu k. 23, 31

- decyzja podatkowa k. 32

- odpis skrócony aktu małżeństwa k. 33

- informacja o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy k. 34-35

- rachunki przedłożone przez pozwanego k. 36-37

- harmonogram spłaty kredytu k. 22

W trakcie trwania niniejszej sprawy Powiatowy Urząd Pracy w B. dysponował trzynastoma ofertami pracy dla kierowcy samochodu ciężarowego. W ramach tych ofert proponowano min. wynagrodzenie sięgające 4.000 złotych brutto miesięcznie ( dwie oferty) oraz 3.500 złotych brutto ( dwie oferty).

dowód:

- pismo PUP w B. k. 29

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie prawie w całości.

Zgodnie z art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Dla zasadności żądania podwyższenia alimentów konieczne jest wykazanie, że nastąpił istoty wzrost usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz, że zwiększyły się możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do alimentacji, gdyż te okoliczności w myśl art. 135 kro decydują o zakresie obowiązku alimentacyjnego.

Ostatni raz wysokość alimentów na rzecz powódki A. Ś. określona została ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Złotoryi w dniu 21 stycznia 2010 roku, w sprawie III RC 366/09. Od tego czasu minęło przeszło trzy lata. W tym okresie niewątpliwie zwiększyły się usprawiedliwione potrzeby powódki.

Wzrost potrzeb powódki wiązał się przede wszystkim z rozpoczęciem przez nią studiów w L.. Powyższe już powodowało, iż roszczenie o podwyższenie alimentów było usprawiedliwione co do zasady.

Jak wynikało z zebranego w sprawie materiału dowodowego miesięczne koszty utrzymania powódki wynoszą obecnie około 1.550 złotych. Znaczną część tej kwoty stanowią opłaty za wynajmowane mieszkanie ( około 890 złotych miesięcznie). Na tą okoliczność powódka przedłożyła umowę najmu lokalu mieszkalnego. Biorąc pod uwagę, iż A. Ś. rozpoczęła dopiero studia, usprawiedliwione było wynajęcie przez nią samodzielnego mieszkania. Po pierwszym roku, kiedy grono znajomych powinno wzrosnąć, powódka winna jednak rozważyć możliwość wynajęcia mieszkania wraz z innymi studentami. Opłaty za wynajem takiego mieszkania będą niewątpliwie niższe. Co prawda, powódka nie starała się o miejsce w akademiku, lecz pełnomocnik pozwanego nie wykazała żadnej inicjatywy dowodowej w tym zakresie. Nie wykazała jakie kryteria uprawniałyby powódkę do uzyskania prawa do zamieszkania w akademiku oraz jakie koszty ponosiłaby powódka z tego tytułu.

Zdaniem Sądu, dotychczasowe kwalifikacje nie zapewniają powódce A. Ś. odpowiedniego poziomu życia i w związku z tym uzasadnione było podjęcie przez nią studiów wyższych. Okoliczność, iż przed tymi studiami powódka podejmowała, nawet dwukrotnie, edukację w studium kosmetycznym, nie zwalnia pozwanego od alimentacji. Powódka jest bowiem na etapie poszukiwania właściwej drogi zawodowej. Pewne zmiany tej drogi, o ile oczywiście nie są nadmierne, są usprawiedliwione. Jeżeli powódka wykazuje wolę dalszej nauki, a jej wyniki wskazują na zaangażowanie w zdobycie zawodu, pozwany winien dalej alimentować córkę. Tym bardziej, iż poza łożeniem alimentów w żaden inny sposób nie uczestniczy w jej życiu.

Skoro, na uzasadnione potrzeby powódka potrzebuje kwotę około 1.550 złotych, to alimenty w żądnej wysokości 700 złotych miesięcznie są – zdaniem Sądu – uzasadnione. Niniejsza kwota odpowiada również możliwościom zarobkowym pozwanego J. Ś.. Pozwany pracuje jako kierowca zawodowy. Co prawda, przedłożył zaświadczenie z którego wynikało, iż zarabia około 2.000 złotych brutto miesięcznie, lecz gdyby faktycznie uzyskiwał takowe wynagrodzenie, nie wykorzystywałby w pełni swoich możliwości zarobkowych. Przypomnieć należy, iż pozwany pracuje w znacznym wymiarze czasu pracy, albowiem cztery tygodnie przebywa w trasie, a jeden tydzień odpoczywa w domu. Taki wymiar czasu pracy uzasadnia niewątpliwie wyższe wynagrodzenie. Jak wynikało z pisma Powiatowego Urzędu Pracy w B., urząd posiada oferty pracy dla kierowców zawodowych, w ramach których pracownik mógłby uzyskać miesięczny dochód w wysokości około 4.000 złotych brutto. To dwukrotnie więcej, niż miałby zarabiać obecnie pozwany.

Pozwany J. S. dwukrotnie nie stawił się na rozprawę, w trakcie której miał zostać przesłuchany w charakterze strony. W ten sposób uniemożliwił weryfikację uzyskiwanego wynagrodzenia oraz wykazania kosztów swojego utrzymania. Co prawda przedłożył odpisy rachunków za miesiąc luty i marzec 2013 r. lecz mogły one jedynie wskazywać, jaka była wysokość opłat w tych miesiącach.

Mając powyższe na uwadze, Sąd podwyższył zasądzone na rzecz powódki alimenty do kwoty po 700 złotych miesięcznie. Sąd oddalił roszczenie w zakresie podwyższonych alimentów przed dniem wniesienia powództwa, albowiem A. Ś. w żaden sposób nie wykazała, iż pozostały niezaspokojone potrzeby za niniejszy okres.

Orzeczenie o kosztach zawarte w punkcie III wyroku, zapadło na podstawie art. 113 ust 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Pozwany, jako przegrywający sprawę, zobowiązany był uiścić na rzecz Skarbu Państwa kwotę 150 złotych tytułem nie uiszczonych kosztów sądowych.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono na postawie art. 333 § 1 punkt 1 kpc.