Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 kwietnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Mirosław Godlewski

Sędziowie: SSA Ewa Chądzyńska (spr.)

SSA Anna Szczepaniak-Cicha

Protokolant: stażysta Paulina Działońska

po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2013 r. w Łodzi

sprawy E. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddziałowi w Ł.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury,

na skutek apelacji wnioskodawcy

od wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi

z dnia 4 czerwca 2012 r., sygn. akt: VIII U 1108/12;

oddala apelację.

III AUa 1187/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 lutego 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił E. K. ponownego ustalenia wysokości emerytury wobec nie przedłożenia nowych dowodów ani nieujawnienia okoliczności faktycznych istniejących przed wydaniem decyzji, które mają wpływ na wysokość świadczenia.

W odwołaniu od tej decyzji ubezpieczony domagał się ponownego ustalenia wysokości emerytury z uwzględnieniem w podstawie wymiaru tego świadczenia zarobków uzyskanych w Zakładzie Nr (...) Usługowej Spółdzielni Pracy w okresie zatrudnienia od 1 listopada 1975 r. do 1 marca 1977 r.

Wyrokiem z dnia 4 czerwca 2012 r. Sąd Okręgowy w Łodzi oddalił odwołanie.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało poprzedzone ustaleniami, z których wynikało, że podstawa wymiaru emerytury E. K., na skutek odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego z dnia 11 czerwca 2008 r. i z dnia 23 października 2008 r., została ustalona wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 27 lipca 2010 r. w sprawie
VIII U 232/08. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru został obliczony z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych 1971-1980 wybranych z ostatnich 20 lat kalendarzowych i wyniósł 151,24%. W pozostałym zakresie odwołanie ubezpieczonego zostało oddalone. Sąd Apelacyjny w Łodzi prawomocnym wyrokiem z dnia 28 czerwca 2011 r. w sprawie III AUa 1294/10, z apelacji organu rentowego, zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że przeliczył emeryturę E. K. z zastosowaniem wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 149,57%, w pozostałym zakresie apelację organu rentowego oddalił. Apelacja ubezpieczonego została oddalona w całości. Z uzasadnienia powyższego wyroku Sądu Apelacyjnego wynika, że do wyliczenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto wynagrodzenie z Zakładów (...), gdzie odwołujący się był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w latach 1951-1991, ze Spółdzielni Pracy (...), gdzie ubezpieczony pracował na ½ etatu od 18 września 1967 r. do 1 listopada
1975 r. oraz ze Spółdzielni Pracy (...)”, gdzie E. K. pracował na ½ etatu od 1 marca 1974 r. do 26 lipca 1977 r. Sąd Apelacyjny stwierdził, iż brak jest podstaw do ustalenia, że ubezpieczony od 1 listopada 1975 r. do 28 lutego 1977 r. był zatrudniony na kolejne pół etatu w Zakładzie Nr (...) w (...) Usługowej Spółdzielni Pracy. Zakład Nr (...), na mocy uchwały z dnia 1 stycznia 1977 r., wszedł od 1 stycznia 1977 r. w strukturę Spółdzielni Pracy Technika i w związku z tym od 1 marca 1977 r. odwołujący się został przeniesiony do Oddziału Technika. Ze świadectwa pracy z dnia 5 listopada 2008 r. wystawionego przez likwidatora Spółdzielni Pracy Technika wynika zarówno okres zatrudnienia ubezpieczonego od 1 marca 1974 r. do 26 lipca 1977 r. jak i wymiar tego zatrudnienia, tj. ½ etatu przez cały powyższy okres. Organ rentowy, decyzją z dnia 20 lipca 2011 r. wydaną w wykonaniu powyższych wyroków, przeliczył emeryturę odwołującego się, poczynając od
1 lipca 2008 r., z zastosowaniem wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 149,57%.

W dniu 7 listopada 2011 r. ubezpieczony ponownie złożył wniosek o przeliczenie emerytury żądając uwzględnia w podstawie wymiaru emerytury zarobków z Zakładu Nr (...), w którym - jak twierdzi - był zatrudniony na ½ etatu niezależnie od pracy na ½ etatu w Spółdzielni Pracy (...)

Sąd Okręgowy, zmierzając do wyjaśnienia spornej okoliczności, przeprowadził dowód z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy VIII U 2327/08 i III AUa 1294/10 oraz z zeznań świadka I. W., która zajmowała się sporządzaniem świadectw pracy w likwidowanej (...) Usługowej Spółdzielni Pracy (...) i doszedł do przekonania, że odwołanie podlega oddaleniu na podstawie art. 477 ^{( 14)} § 1 k.p.c., gdyż nie ma podstaw do kwestionowania świadectwa pracy odwołującego się z dnia 5 listopada 2008 r., wystawionego przez likwidatora Spółdzielni Pracy (...)z którego wynika okres zatrudnienia odwołującego się i wymiar tego zatrudnienia w tej Spółdzielni. Zdaniem Sądu Okręgowego zebrany materiał nie daje podstaw do odmiennych ustaleń niż dokonane w poprzednim postępowaniu. Odwołujący się nie wykazał, że poza zatrudnieniem w (...) na cały etat w latach 1951-1991 i w (...) od 1 marca 1974 r. do 26 lipca 1977 r. na ½ etatu, był także zatrudniony na ½ etatu w Zakładzie Nr (...) Usługowej Spółdzielni Pracy w okresie od 1 listopada 1975 r. do 1 marca 1977 r.

Powyższe rozstrzygnięcie zaskarżył ubezpieczony w drodze apelacji w całości.

Skarżący podtrzymał żądanie uwzględnienia w podstawie wymiaru emerytury zarobków z Zakładu Nr (...) Usługowej Spółdzielni Pracy od 1 listopada 1975 r. do
1 marca 1977 r. Podniósł, że było to „odrębne” zatrudnienie, w innym zakładzie pracy, niezależne do zatrudnienia w Spółdzielni Pracy (...)Okoliczności te, zdaniem apelującego, potwierdza umowa o pracę z (...) Usługową Spółdzielnią Pracy z dnia
1 listopada 1975 r. dotycząca zatrudnienia w Zakładzie Nr (...) od 1 listopada 1975 r. na czas nieokreślony na stanowisku elektryka na ½ etatu. Apelujący podniósł, że z przyczyn od niego niezależnych, tj. choroby żony i samego skarżącego, nie uczestniczył w rozprawie w Sądzie Okręgowym i nie był obecny przy przesłuchaniu świadka. We wnioskach apelacyjnych wnosił o zmianę wyroku i podwyższenie emerytury o około 100 zł miesięcznie.

Organ rentowy wniósł o oddalenie apelacji.

Z uwagi na treść zarzutów apelacyjnych Sąd Apelacyjny przeprowadził uzupełniające postępowanie dowodowe przez ponowne przesłuchanie świadka I. W., po czym ustalił, co następuje:

Świadectwo pracy z dnia z dnia 5 listopada 2008 r. wystawione przez likwidatora (...) Usługowej Spółdzielni Pracy Technika obejmuje cały okres zatrudnienia ubezpieczonego w tej Spółdzielni, tj. od 1 marca 1974 r. do 26 lipca 1977 r. jak i wymiar tego zatrudnienia, tj. ½ etatu, przez cały powyższy okres. Świadek nie ma wiedzy, aby skarżący w okresie tego zatrudnienia był także zatrudniony w innej spółdzielni pracy, w tym w Zakładzie Nr (...) Usługowej Spółdzielni Pracy w okresie od 1 listopada 1975 r. do 1 marca
1977 r. (zeznania świadka karta 43 na płycie CD).

Sąd Apelacyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Apelacja nie może zostać uwzględniona. Przepis art. 114 ust. 1 ustawy z dnia
17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) stanowi, że prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość. Sąd Okręgowy trafnie uznał, że odwołujący się nie wskazał nowych dowodów, ani nie ujawnił okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji z dnia 20 lipca 2011 r. ustalającej wysokość emerytury skarżącego zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego w sprawie VIII U 2327/08 i Sądu Apelacyjnego w sprawie III AUa 1294/10. Dokumenty, na które powołuje się apelujący, tj. umowa o pracę z dnia 1 listopada 1975 r. z (...) Usługową Spółdzielnią Pracy z dnia 1 listopada 1975 r. dotycząca zatrudnienia w Zakładzie Nr (...) od 1 listopada 1975 r. na czas nieokreślony na stanowisku elektryka na ½ etatu, informacja o uchwale z dnia 1 stycznia 1977 r. dotycząca wejścia Zakładu Nr (...) w strukturę Spółdzielni Pracy (...) i przeniesienia służbowego apelującego do (...), były już przedmiotem oceny Sądu w poprzednim postępowaniu i nie dały wówczas podstaw do ustalenia dodatkowego zatrudnienia skarżącego na ½ etatu w okresie od 1 listopada 1975 r. do 1 marca 1977 r. w (...) Usługowej Spółdzielni Pracy – Zakład Nr (...), poza zatrudnieniem w (...) na cały etat i w Spółdzielni Pracy (...)od 1 marca 1974 r. do 26 lipca 1977 r. na ½ etatu. Skarżący nie dysponuje świadectwem pracy potwierdzającym wykonywanie zatrudnienia w Zakładzie Nr (...) Usługowej Spółdzielni Pracy w spornym okresie, a sama umowa o pracę nie jest dokumentem wystarczającym dla ustalenia spornego zatrudnienia. Brak jest jakichkolwiek okoliczności potwierdzających, że umowa ta była realizowana, że doszło do wykonywania pracy na podstawie tej umowy i że otrzymał z tego tytułu wynagrodzenie. Okoliczności podnoszonych przez apelującego o wykonywaniu dodatkowego zatrudnienia w Zakładzie Nr (...), niezależnego od pracy w Spółdzielni Pracy (...)nie potwierdziła świadek I. W., wskazana przez ubezpieczonego, przesłuchana w Sądzie Okręgowym i ponownie w Sądzie Apelacyjnym, na żądanie skarżącego. Stosownie do art. 232 k.p.c. w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych zainteresowany świadczeniem lub jego wysokością ma wykazać fakty uzasadniające jego prawo i dowody dla stwierdzenia tych faktów (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 lutego 2012 r., II UK 144/11, M.P.Pr. 2012/5/265-270). Apelujący nie wskazał nowych przekonujących dowodów potwierdzających jego roszczenie dotyczące ponownego ustalenia wysokości emerytury.

Z tych przyczyn Sąd Apelacyjny w Łodzi oddalił apelację na podstawie art. 385 k.p.c., nie znajdując podstaw do jej uwzględnienia.