Sygn. akt II Cz 1003/14
Dnia 22 października 2014 r.
Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym
Przewodniczący: SSO Małgorzata Grzesik
Sędziowie: SO Mariola Wojtkiewicz
SO Tomasz Szaj (spr.)
po rozpoznaniu w dniu 22 października 2014 r. w Szczecinie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa J. M. Ż.
przeciwko(...) S.
o zapłatę
na skutek zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 18 marca 2014 r., sygn. akt I C 379/13
odrzuca zażalenie.
SSO Tomasz Szaj SSO Małgorzata Grzesik SSO Mariola Wojtkiewicz
Sygn. akt II Cz 1003/14
Postanowieniem z dnia 18 marca 2014 roku Sąd Rejonowy odrzucił skargę powoda na postanowienie referendarza sądowego z dnia 12 lutego 2014 roku, wskazując, że zgodnie z art. 398 22 § 1 k.p.c. na orzeczenie referendarza sądowego, co do istoty sprawy, orzeczenie kończące postępowanie, orzeczenia, o których mowa w art. 394 § 1 pkt 1, 2, 4 2, 5, 6, 7, 8 i 9, a także orzeczenie co do nadania klauzuli wykonalności oraz orzeczenia co do stwierdzenia wykonalności europejskiego nakazu zapłaty i co do wydania zaświadczenia dotyczącego orzeczenia wydanego w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń, przysługuje skarga, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Skargę rozpoznaje sąd, w którym wydano zaskarżone orzeczenie. Sąd Rejonowy wskazał, że postanowienie w przedmiocie odrzucenia ponownego wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu nie należy do kategorii zaskarżalnych orzeczeń referendarza sądowego, bowiem z mocy art. 117 2 § 2 k.p.c. zd. 2 w zw. z art. 398 23 § 2 k.p.c. na takie rozstrzygnięcie nie przysługuje środek zaskarżenia w postaci skargi. Z tego względu skargę sąd odrzucił.
Na powyższe postanowienie zażalenie (k – 116) złożył powód, wskazując, że nie może ponieść kosztów i powinien być zwolniony od kosztów sądowych. Przywołując powtórnie argumentację tyczącą się meritum sprawy, powód wniósł o zmianę postanowienia z dnia 18 marca 2014 roku i uznanie zasadności skargi.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie podlegało odrzuceniu.
Przede wszystkim wskazać należy, że postanowienie z dnia 18 marca 2014 roku zostało wydane na rozprawie i dotyczyło skargi powoda na postanowienie referendarza odrzucające powtórny wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu złożony w dniu 21 stycznia 2014 roku.
Stosownie do art. 398 23 § 1 k.p.c. rozpoznając skargę na postanowienie referendarza w przedmiocie kosztów sądowych lub kosztów procesu oraz na postanowienie o odmowie ustanowienia adwokata lub radcy prawnego, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone postanowienie referendarza sądowego utrzymuje w mocy albo je zmienia. W myśl § 2 tegoż przepisu w sprawach, o których mowa w § 1 wniesienie skargi na postanowienie referendarza wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu. Tym samym rozstrzygając o dopuszczalności skargi na postanowienie referendarza z dnia 12 lutego 2014 roku Sąd Rejonowy działał jako sąd drugiej instancji. Na orzeczenia Sądu drugiej instancji przysługuje zażalenie w konkretnie określonych przypadkach (art. 394 1 k.p.c. oraz art. 394 2 k.p.c.), przy czym zażalenie to przysługuje albo do Sądu Najwyższego albo do innego równorzędnego składu sądu drugiej instancji. Niniejsza sprawa nie należy do żadnej z kategorii spraw wskazanych w tych przepisach. Z tego też względu, uznać należy, że wywiedzenie zażalenia od postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 18 marca 2014 roku było niedopuszczalne.
Argumentując jak powyżej Sąd Okręgowy na podstawie art. 373 k.p.c. w zw. z art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.
(...)
(...)
1. (...)
2. (...)
(...)
(...)
3. (...)
(...)