Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: II Cz 639/14

POSTANOWIENIE

Dnia 15 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny – Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Janusz Kasnowski (spr.)

Sędziowie: SO Bogumił Goraj

SO Wojciech Borodziuk

po rozpoznaniu w dniu 15 października 2014 r. w Bydgoszczy na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku

J. B.

z udziałem

D. B., H. B., T. B. i Z. B.

o dział spadku

na skutek zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 29 maja 2014 r. w sprawie o sygn. akt: I Ns 673/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

sygn. akt: II Cz 639/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 29 maja 2014 r. Sąd Rejonowy w Inowrocławiu, w sprawie z wniosku J. B. z udziałem D. B., H. B., T. B. i Z. B. o dział spadku, odrzucił wniosek.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że wnioskodawca domagał się dokonania działu spadku po C. B. i F. B.. Tymczasem jak wynika z akt sprawy I Ns 469/78 wniosek ten był już przedmiotem rozpoznania. Prawomocnym postanowieniem z dnia 27 kwietnia 1978 r. Sąd Rejonowy w Inowrocławiu dokonał działu spadku po wskazanych osobach. Wobec tego w myśl art. 199 § 1 pkt 2 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł wnioskodawca domagając się jego uchylenia i zasądzenia na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego. W uzasadnieniu podniósł, że w sprawie o sygn. akt I Ns 469/78 nie orzeczono o jego interesach związanych ze spadkiem. Wobec tego wydane postanowienie zawiera istotne braki, które muszą zostać naprawione.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest uzasadnione. Wskazać należy, że wnioskodawca powołując się na fakt pominięcia jego osoby w treści merytorycznego orzeczenia z dnia 27 kwietnia 1978 r., które zapadło w sprawie o dział spadku po C. B. i F. B. (I Ns 469/78), nie może obecnie występować z wnioskiem o ponowny dział spadku po wyżej wskazanych osobach, albowiem sprzeciwia się temu negatywna przesłanka procesowego w postaci powagi rzeczy osądzonej (art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.). Polega ona na niedopuszczalności ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy, która została już prawomocnie osądzona. Tym samym Sąd pierwszej instancji prawidłowo odrzucił wniosek powołując się na powyższe przepisy.

Jednocześnie podkreślić należy, że Sąd Rejonowy wzywając wnioskodawcę do sprecyzowania wniosku /k.12/, dał mu możliwość takiego jego sformułowania, aby nie skutkował on wydaniem postanowienia o jego odrzuceniu. Jednakże wnioskodawca konsekwentnie domagał się działu spadku po C. B. i F. B. /k.14/.

Niniejsze rozstrzygnięcie nie oznacza, że wnioskodawca zostaje pozbawiony możności dochodzenia swoich praw, jednakże celowi temu z powyższych względów nie mogło służyć żądanie ponownego przeprowadzenia działu spadku. Kodeks postępowania cywilnego daje odpowiedź z jakiego środka powinien skorzystać wnioskodawca, jeżeli twierdzi, że jego prawa zostały naruszone prawomocnym postanowieniem wydanym w postępowaniu nieprocesowym.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy oddalił zażalenie jako niezasadne (na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.).