Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 654/14

POSTANOWIENIE

Dnia 27 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Wojciech Borodziuk

Sędziowie: SO Tomasz Adamski

SO Aurelia Pietrzak (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Agencji (...)w W.

przeciwko J. S.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Szubinie IX Zamiejscowy Wydział Cywilny w Żninie z dnia 9 lipca 2014 r. sygn. akt IX C 105/14

postanawia:

1.  oddalić zażalenie,

2.  zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę 300 zł (trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

sygn. akt: II Cz 654/14

UZASADNIENIE

Powódka Agencja (...)w W., składając dwa pozwy przeciwko J. S., wniosła o zasądzenie od niego kwoty 43.349,12 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu oraz kwoty 40.896,95 zł z odsetkami i kosztami procesu.

Po wydaniu nakazów zapłaty w sprawach IX Nc 114/14 i IX Nc 115/14, a następnie połączeniu spraw do wspólnego rozpoznania, powódka cofnęła pozwy w obu sprawach.

Postanowieniem z dnia 9 lipca 2014 r. Sąd Rejonowy w Szubinie IX Zamiejscowy Wydział Cywilny w Żninie umorzył postępowanie (punkt 1), zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 6.940,50 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania (punkt 2) oraz nakazał zwrócić powódce ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Szubinie kwotę 2.106,50 zł tytułem połowy opłat uiszczonych przez powódkę w sprawach IX Nc 114/14 i IX Nc 115/14.

Uzasadniając postanowienie zawarte w punkcie 2 orzeczenia Sąd wskazał, że z pism powódki wynika, że pozwany uiścił należność już w toku postępowania, zatem mogła ona skutecznie domagać się zasądzenia kosztów procesu. Dlatego też Sąd orzekł o tych kosztach na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c.

Zażalenie na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 postanowienia złożył pozwany domagając się jego zmiany poprzez obciążenie kosztami procesu powoda. Nadto pozwany wniósł o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego. W uzasadnieniu wskazał, że fakt, iż uiścił kwoty dochodzone w pozwach w toku postępowania nie oznacza wcale, że zgłoszone roszczenia były uzasadnione, na co wyraźnie zwrócił uwagę w sprzeciwach od wydanych nakazów zapłaty.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Zasadą jest (art. 203 § 2 k.p.c.), że w wypadku cofnięcia pozwu obowiązek zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego, na jego żądanie, obciąża powoda bez względu na przyczynę cofnięcia. Jednakże dopuszczalne jest odstępstwo od tej zasady w sytuacji, gdy powód wykaże, że wystąpienie z powództwem było niezbędne dla celowego dochodzenia praw lub celowej obrony, z uwzględnieniem okoliczności istniejących w dacie wytoczenia powództwa. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy cofnięcie pozwu jest konsekwencją zaspokojenia przez pozwanego wymagalnego w chwili wytoczenia powództwa roszczenia powoda. W rozumieniu przepisów o kosztach procesu, pozwanego wówczas należy uznać za stronę przegrywającą sprawę na podstawie art. 98 k.p.c. (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12.04.2012 r., IV CZ 208/11, LEX nr 1214570). Taki stan rzeczy wystąpił w niniejszej sprawie.

Powód składając dwa pozwy domagał się zapłaty części należności z tytułu ceny nabycia dwóch nieruchomości. W chwili wniesienia spraw do Sądu Rejonowego powyższe roszczenia były wymagalne. Jak wynika z dokumentów zawartych w aktach sprawy, pozwany w toku postępowania – po wydaniu nakazów zapłaty w postępowaniu upominawczym – spełnił swoje zobowiązania uiszczając powodowi dochodzone kwoty, co zostało potwierdzone treścią rozpatrywanego zażalenia, oraz złożył sprzeciwy od wydanych orzeczeń. W tej sytuacji oświadczenia powoda o cofnięciu pozwów w sprawach XI Nc 114/15 i XI Nc 115/14 uznać należało za skuteczne.

Z powyższego wprost wynika, że dopiero działania powoda związane z wytoczeniem powództw przymusiły pozwanego do uiszczenia kwot, na które opiewały roszczenia. Tym samym słusznie Sąd pierwszej instancji uznał, że postępowanie powoda było niezbędne do celowego dochodzenia przysługujących mu praw, co uzasadniało obciążenie pozwanego kosztami procesu zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy (art. 98 k.p.c.).

Odnosząc się do treści zażalenia, wskazać należy, iż twierdzenia w nim zawarte pozostają w rażącej sprzeczności z umowami sprzedaży zawartymi w formie aktu notarialnego, z których wprost wynika, że pozwany nabył nieruchomości położone w miejscowościach G. i M..

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oddalił zażalenie jako niezasadne.

O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd orzekł na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 300 zł (§ 12 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu – t.j. Dz. U. 2013 r., poz. 490).