Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XIII Ca 308/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu – Wydział XIII Cywilny Rodzinny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Alicja Spustek-Kląskała

Sędziowie: SSO Teresa Znaińska

del. SSR Małgorzata Sewera

Protokolant: Magdalena Maślanka

po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa małoletniej Ł. T. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową M. S.

przeciwko D. T.

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji wniesionej przez pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Krzyków we Wrocławiu z dnia 16 kwietnia 2014 r. sygn. akt III RC 634/12 ;

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 300 zł tytułem kosztów procesu poniesionych w postępowaniu odwoławczym.

Sygn. akt XIII Ca 308/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2014r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Krzyków w sprawie o sygn. akt IIIRC 634/12 w punkcie I zasądził od pozwanego D. T. tytułem podwyższonych alimentów na rzecz małoletniej Ł. T. kwotę po 600 zł miesięcznie, poczynając od 1 października 2012r., płatne do dnia 15-go każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat do rąk ustawowej przedstawicielki małoletniej powódki M. S., w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Zielonej Górze z dnia 29 sierpnia 2008 r. w sprawie I2C (...) w kwocie po 400 zł miesięcznie, w punkcie II oddalił dalej idące powództwo, w punkcie III koszty procesu między stronami wzajemnie zniósł, w punkcie IV nakazał pozwanemu, aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 zł tytułem opłaty sądowej i w punkcie V wyrokowi w punkcie I nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Rozstrzygnięcie powyższe Sąd Rejonowy wydał na podstawie m.in. następujących ustaleń faktycznych:

Małoletnia Ł. T. ur. (...) pochodzi ze związku małżeńskiego M. S. (wcześniej S. - T.) i D. T..

Wyrokiem z dnia 29 sierpnia 2008r. Sąd Okręgowy w Zielonej Górze rozwiązał małżeństwo M. T. i D. T. przez rozwód z winy obu stron, wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią powierzył matce, pozostawiając ojcu prawo do ogólnego wglądu w wychowanie, kształcenie oraz sposób leczenia dziecka oraz zasądził od pozwanego na rzecz małoletniej córki alimenty w kwocie po 400 zł miesięcznie, które to orzeczenie uprawomocniło się 30 grudnia 2008r.

Małoletnia powódka miała wówczas 4 lata i uczęszczała do przedszkola, za które opłata wynosiła 250 zł miesięcznie. Dziewczynka od czasu rozstania rodziców w kwietniu 2005r. zamieszkiwała z matką w mieszkaniu w Z. przy ul. (...), które stanowiło własność jej dziadków macierzystych. Babka macierzysta dziewczynki pomagała M. S. w opiece nad wnuczką, często przebywała i nocowała w tym lokalu. Pozwany do czasu ustalenia przez Sąd Okręgowy jego obowiązku alimentacyjnego względem córki, łożył na jej utrzymanie regularnie kwotę 300 zł miesięcznie.

M. S. pracowała w Szpitalu Wojewódzkim w Z. w wymiarze czasu pracy 40 godzin tygodniowo uzyskując w kwocie 2300 zł netto miesięcznie oraz posiadała oszczędności.

Pod koniec 201lr. matka M. S. dokonała sprzedaży mieszkania w Z., a uzyskane z tego tytułu pieniądze w kwocie 200 000 zł darowała córce. M. S. przeznaczyła je na zakup mieszkania we W., które obecnie stanowi własność jej i jej matki.

D. T. pracował w Zespole Szkół i (...), jako nauczyciel katecheta i z tego tytułu uzyskiwał wynagrodzenie w wysokości po 1500 zł netto miesięcznie. Zamieszkiwał wraz z rodzicami w stanowiącym jego własność domu jednorodzinnym położonym przy ul. (...) w Z.. Po orzeczeniu rozwodu dokonał darowizny udziałów w tej nieruchomości na rzecz swoich rodziców, co jego zdaniem stanowiło ochronę dóbr materialnych przed byłą żoną. Na skutek darowizny rodzice powoda uzyskali po 1/8 udziału we własności nieruchomości.

Na dzień 29.01.2008r. posiadał oszczędności w Banku (...) S.A. w kwocie 33 438,61 zł.

Obecnie małoletnia mieszka z matką w zakupionym mieszkaniu we W., którego miesięczny koszt utrzymania wynosi 800 zł w tym 560 zł czynsz. W mieszkaniu tym większość czasu przebywa również matka M. S., która pomaga córce w opiece nad wnuczką.

Ł. T. ma 10 lat i jest uczennicą III klasy szkoły podstawowej. Jej usprawiedliwione potrzeby aktualnie wynoszą 1.200 – 1.250 zł miesięcznie w tym wydatki szkolne 100 zł, U. C. 40 zł, szkoła muzyczna 60 – 70 zł, obiady w szkole 70 zł, pozostałe wyżywienie 400 zł, odzież i obuwie 100 zł, środki kosmetyczne i czystości 80 zł, kultura i rozrywka 80 zł, wypoczynek 166 zł, leczenie 100 zł i basen 80 zł. Dziewczynka nie uczęszcza już na dodatkowe zajęcia z tańca i śpiewu.

M. S. wyposażyła nadto córce pokój, zakupiła jej w styczniu 2014r. inhalator, we wrześniu 2013r. pianino, za co wraz z przewozem i strojeniem instrumentu zapłaciła 2850 zł, samodzielnie poniosła koszty Sakramentu Komunii Świętej córki.

M. S. jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony we (...) Centrum (...) Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej na stanowisku lekarz specjalista dermatolog i wenerolog z wynagrodzeniem 3.607 zł netto miesięcznie. Posiada oszczędności w kwocie 40.000 zł.

Pozwany aktualnie zamieszkuje w domu jednorodzinnym parterowym o powierzchni około 120 m2, usytuowanym na działce o powierzchni 0,0195 ha, który jest współwłasnością jego i rodziców, położonym przy ul. (...) w Z.. W domu są trzy pokoje oraz kuchnia i łazienka plus dwa pokoje ze skosem na poddaszu, które nie są użytkowane przez domowników. Na działce przydomowej jest garaż oraz domek letniskowy, który w trakcie, gdy pozwany zamieszkiwał z żoną był zajmowany przez jego rodziców. Dom jest przystosowany do zamieszkania, jednak nie ma w nim ogrzewania. Średniomiesięczne opłaty za utrzymanie domu wynoszą 600 zł plus tytułem ubezpieczenia domu 200 zł rocznie. Za telefon komórkowy płaci 15 zł miesięcznie, zrezygnował z posiadania telefonu stacjonarnego. Na swoje bieżące utrzymanie pozwany przeznacza około 400 zł miesięcznie, z czego około 30 zł na leki.

Wraz z rodzicami jest współwłaścicielem samochodu osobowego marki V. (...), którego nie użytkuje z uwagi na brak środków.

Pozwany udostępnia na swojej posesji miejsce na bilbordy reklamowe, za co uzyskuje dochód w kwocie 1.800 zł brutto rocznie. W dniu 28 marca 2013r. sprzedał nieruchomość rolną niezabudowaną o powierzchni 300 m2 za 48 000 zł, z czego uiścił podatek w wysokości 600 zł.

Pozwany ma wykształcenie wyższe teologiczne, ukończył Papieski Wydział Teologiczny w P. oraz podyplomowe studium filozoficzno - etyczne na Uniwersytecie (...). W latach 1993 - 1999 pracował fizycznie w Holandii, gdzie ma rodzinę, w tym siostrę. W 2009r. zaprzestał pracować w szkole. Od tego czasu wielokrotnie zmieniał pracę. Ukończył kurs pracownika ochrony, ale nie posiada licencji. Ma prawo jazdy kategorii B. Zna język holenderski i niemiecki w stopniu dobrym.

W okresie od 2009r. do marca 2014r. pozwany pozostawał w zatrudnieniu:

1. przez 3 miesiące jako pracownik biurowy w firmie reklamowej w Ś. z wynagrodzeniem 1400 zł netto miesięcznie

2. jako pracownik ochrony w kilku firmach na podstawie umowy zlecenia z wynagrodzeniem około 1100 zł netto miesięcznie

3. jako pracownik fizyczny w N. Chłodnie (...) z wynagrodzeniem 1200 zł netto miesięcznie

4. w (...) sp. z o.o. z wynagrodzeniem 1100 -1285 zł netto

5. w okresie od 15 sierpnia do 15 listopada 2012r. na podstawie umowy zlecenia, której przedmiotem była obsługa chorych w szpitalu w Z. na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. z miesięcznym wynagrodzeniem 1150 zł brutto

6. w okresie od 29 marca 2013r. do 31 grudnia 2013r. i od 21 stycznia 2014r. do 28 lutego 2014r. jako opiekun osób starszych w domu pomocy społecznej z wynagrodzeniem 1.158,77 zł netto miesięcznie.

Decyzjami z dnia 12 czerwca 2012r. i 20 listopada 2012r. pozwany był uznawany za osobę bezrobotną bez prawa do zasiłku na kilkumiesięczne okresy. Obecnie od dnia 3 marca 2014r. pozwany ponownie jest zarejestrowany jako bezrobotny z prawem do zasiłku w kwocie 711 zł netto przez okres pierwszych trzech miesięcy, a następnie 598 zł netto miesięcznie.

Pozwany w 201lr. uzyskał dochód w wysokości 14 919,73 zł, a w 2012r. - 11 794,38 zł

D. T. z powodu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa, orzeczeniem (...) ds. Orzekania o Niepełnosprawności z dnia 15.11.2012r., został zaliczony do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym ze wskazaniem do wykonywania zatrudnienia przy pracach lekkich i pozycji pracy zmiennej. Ma zalecenia korzystania z zabiegów rehabilitacyjnych, które aktualnie pobiera.

Pozwany jest posiadaczem rachunku oszczędnościowo -rozliczeniowego w (...) Bank (...), na którym saldo na dzień 29 sierpnia 2013r. wynosiło 158,77 zł oraz książeczki oszczędnościowej z środkami na w/w dzień w wysokości 20,73 zł. W okresie od 1.01.2008r. posiadał cztery rachunki bieżące, których saldo na dzień 5 września 2013r. wynosiło odpowiednio 9.897,46 zł, 923,47 zł, 2.094,44 zł i 4.986,00 zł.

Nadto posiadał lokatę szybkozarabiającą i lokatę z loterią w Banku (...) S.A., gdzie na dzień 5 września 2013r. posiadał środki odpowiednio w kwocie 20.394,52 zł i 5.056,71 zł.

Powiatowy Urząd Pracy w Z. w okresie od 1 października 2011r. do listopada 2012r. dysponował ofertami pracy dla osób o kwalifikacjach zawodowych zbliżonych do pozwanego na stanowiska pracy: ochroniarz, kierowca kategorii B, kucharz oraz dla osób bez zawodu z proponowanym wynagrodzeniem od 1.386 zł do 2.500 zł brutto miesięcznie.

Pozwany utrzymuje z córką kontakt osobisty oraz stały kontakt telefoniczny, pamięta o urodzinach córki i kupuje jej okazjonalne drobne prezenty. Z okazji Komunii Świętej zakupił jej hulajnogę i radiomagnetofon.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym, po dokonaniu wykładni przepisu art. 138 kro Sąd Rejonowy uznał, że powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Zielonej Górze z dnia 29 sierpnia 2008r obowiązek alimentacyjny na rzecz małoletniej Ł. T. został rozłożony między rodzicami w ten sposób, że D. T. został zobowiązany do łożenia alimentów w kwocie po 400 zł miesięcznie, a w pozostałym zakresie, obowiązek alimentacyjny wobec małoletniej powódki obciążał jej matkę.

Zdaniem Sądu Rejonowego od tego czasu nastąpiła zmiana stosunków po stronie małoletniej, gdyż jej usprawiedliwione potrzeby istotnie wzrosły niewątpliwie w zakresie wyżywienia, odzieży, wydatków szkolnych, co wynika z faktu, iż dziewczynka dojrzewa i że od czasu ostatniego rozstrzygnięcia o alimentach upłynęło ponad 5 lat.

M. S. szacowała aktualnie koszty utrzymania małoletniej na kwotę około 2000 zł miesięcznie, jednak Sąd konfrontując jej twierdzenia w tym zakresie z dowodami zebranymi w sprawie oraz kierując się doświadczeniem zawodowym i życiowym, średnie miesięczne usprawiedliwione potrzeby małoletniej ustalił na poziomie 1200 - 1250 zł miesięcznie. Na taki zakres miały również wpływ dysproporcje w możliwościach zarobkowych rodziców małoletniej i ważenie jej potrzeb w taki sposób, by korelowały one z aktualnymi możliwościami zarobkowymi pozwanego. Z tych też powodów Sąd I instancji nie wliczył w poczet bieżących potrzeb małoletniej kosztów remontu i umeblowana jej pokoju, kosztów zakupu pianina i inhalatora, wskazując, że są to wydatki długofalowe i trudno dokonać ich realnego przeliczenia na miesiące.

Sąd Rejonowy przyjął, że skoro małoletnia korzysta z obiadów w szkole i nie wymaga żadnej specjalnej diety wystarczającą kwotą na jej wyżywienie jest 400 zł miesięcznie. Nadto ustalił koszt środków higienicznych i kosmetycznych małoletniej na kwotę po 80 zł miesięczne, koszt wypoczynku letniego i zimowego na kwotę po 166 zł miesięcznie oraz koszt szeroko rozumianych wydatków szkolnych na kwotę po 100 zł miesięcznie. Sąd wskazał jednocześnie, że fakt organizowania małoletniej przez matkę częstych weekendowych wyjazdów wypoczynkowych nie może wpływać na ustalenie wydatków na wypoczynek w większym zakresie, z uwagi na ograniczone możliwości zarobkowe pozwanego.

W pozostałym zakresie Sąd Rejonowy uznał, że wskazane ostatecznie na rozprawie w 16 kwietnia 2014r. przez M. S. koszty utrzymania małoletniej w postaci zajęć w szkole muzycznej, basenu, leczenia, zakupu U. C., odzieży i obuwia, rozwoju kulturalnego należy traktować jako usprawiedliwione, także, co do wysokości.

Odnosząc się do sytuacji zarobkowej rodziców małoletniej Sąd Rejonowy wskazał, że od daty orzeczenia rozwodu wynagrodzenie M. S. wzrosło o 1.300 zł miesięcznie i obecnie wynosi około 3.600 zł netto miesięcznie, a nadto matka małoletniej nadal posiada oszczędności w kwocie 40.000 zł. Matka małoletniej samodzielnie ponosi koszty utrzymania w kwocie po 800 zł miesięcznie przyczyniając się w ten sposób do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych córki. Zdaniem Sądu Rejonowego możliwości finansowe matki powódki dają jej możliwość realizowania obowiązku alimentacyjnego względem córki nie tylko przez codzienną troskę w jej wychowanie i opiekę, ale także materialnie i to w wyższym zakresie finansowym niż to ma czynić pozwany, co przede wszystkim wynika z różnic, jakie istnieją między możliwościami zarobkowymi obojga rodziców.

Ustalając możliwości zarobkowe pozwanego Sąd I instancji uwzględnił zasadę kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zgodnie, z którą nie należy ich utożsamiać z faktycznie osiąganymi dochodami, a dochodami, jakie zobowiązany winien uzyskiwać przy pełnym wykorzystaniu swojego wykształcenia i doświadczenia zawodowego. Obecnie pozwany ponownie zarejestrowany jako bezrobotny i pobiera zasiłek w kwocie 711 zł netto, jednak w ocenie Sądu Rejonowego analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego pozwala przyjąć, że ma on możliwości zarobkowania, co najmniej na takim poziomie jak w 2008r., kiedy to, pracował jako nauczyciel - katecheta w szkole, uzyskując wynagrodzenie w wysokości 1500 zł netto miesięcznie. Po utracie pracy w szkole pozwany pracował jako pracownik fizyczny, ochroniarz, sanitariusz, opiekun ludzi starszych w (...), uzyskując wynagrodzenie nie przekraczające 1.300 zł miesięcznie. Ukończył również kurs pracownika ochrony i opiekuna medycznego.

Zdaniem Sądu Rejonowego, przy uwzględnieniu informacji z PUP w Z., z której wynika, że urząd ten dysponuje wieloma ofertami pracy dla osób z kwalifikacjami zawodowymi zbliżonymi do pozwanego, jest on w stanie przy dołożeniu należytej staranności, uzyskać pracę z wynagrodzeniem na poziomie 1500 zł netto miesięcznie. Okoliczność zaś, że pozwany został zaliczony do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym i ma zalecenia do wykonywania pracy lekkiej, nie musi wpływać na utrudnienia w znalezieniu zatrudnienia, a wręcz przeciwnie, z punku widzenia pracodawców zatrudnienie osoby z orzeczeniem o niepełnosprawności ma wpływ na niższe obciążenia podatkowe pracodawców, przez co osoby te stają się bardziej atrakcyjne przy zatrudnieniu.

Sąd wziął także pod uwagę okoliczność, że skoro pozwany, który przez wiele lat pracował w Holandii i ma tam rodzinę, biegle posługuje się językiem niderlandzkim, a dodatkowo ukończył kurs opiekuna medycznego, mógłby także starć się o podjęcie pracy za granicami kraju. W ocenie Sądu Rejonowego sytuacja materialna pozwanego jest wynikiem zbyt małej operatywności na rynku pracy i powinien on wykazać większą wytrwałość oraz zaangażowanie w szukanie lepszych ofert pracy oraz w utrzymanie zatrudnienia.

Sąd I instancji uznał również, że pozwany nierzetelnie przedstawia swoje możliwości majątkowe. Pozwany bowiem na dzień 5 września 2013r. posiadał oszczędności na poziomie kilkudziesięciu tysięcy złotych, a obecnie, jak twierdzi, nie posiada żadnych oszczędności przy czym nie wyjaśnia mechanizmów dokonywanych przelewów z lokat terminowych na konta osobiste. Nie wykazał także, że kwotę 48.000 zł uzyskaną w marcu 2013r. ze sprzedaży działki rolnej w większości przeznaczył na spłatę zobowiązań finansowych wobec rodziców i znajomych.

Sąd nie dał wiary pozwanemu, że samodzielnie ponosi koszty utrzymania domu w kwocie 600 zł miesięcznie w sytuacji, kiedy mieszkają z nim jego rodzice oraz że dochody w kwocie 1.800 zł brutto rocznie z udostępniania na nieruchomości bilbordu pod reklamę pobiera wyłącznie jego matka skoro jest ona wraz z mężem współwłaścicielką tej nieruchomości w 1/8, a zatem dochody z tego tytułu winny być podzielone pomiędzy wszystkich współwłaścicieli.

Zdaniem Sądu Rejonowego pozwany wskazując na swoją bardzo trudną sytuację majątkową, winien rozważyć podnajęcie jednego z pokoi w jego domu, lub dobudówki, w której bez problemu wcześniej zamieszkiwali jego rodzice, ewentualnie sprzedaż tej nieruchomości i kupno mniejszego, tańszego w utrzymaniu mieszkania.

Orzeczenie o kosztach zawarte w punkcie III sentencji wyroku Sąd Rejonowy oparł na art. 100 kpc, a w punkcie IV na art. 98 kpc.

Rygor natychmiastowej wykonalności wyrokowi w punkcie I Sąd nadał na podstawie art. 333§ 1 pkt 1 kpc.

Apelację od wyroku Sądu Rejonowego złożył pozwany zaskarżając go w całości zarzucając orzeczeniu szereg nieprawidłowości m. in. nie ustalenie zakresu usprawiedliwionych potrzeb małoletniej i nieprawidłowe ustalenie możliwości finansowych pozwanego, wskazanie ustaleń, które nie korelują ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym oraz nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności mimo braku prawomocności orzeczenia.

W oparciu o powyższe zarzuty apelujący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku oraz o obciążenie kosztami postępowania strony powodowej i zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanego kosztów.

W toku postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy uzupełnił postępowanie dowodowe i dodatkowo ustalił, co następuje:

1.  pozwany od 01.10.2011r. do 31.05.2012r. był zatrudniony w (...) Sp. z o.o. w S. na podstawie umowy zlecenia ze średniomiesięcznym wynagrodzeniem brutto w kwocie ok. 1.800 zł (zaświadczenie Sp. z o.o. (...) w S. z dnia 26.05.2012r. k. 511)

2.  pozwany w okresie od 15.08.2012r. do 15.11.2012r. świadczył usługi na rzecz (...) Company Sp. z o.o. sk w ramach umowy zlecenia (zaświadczenie z dnia 16.12.2013r. k. 512)

3.  pozwany w okresie od 14.08.2012r. do 15.11.2012r. był zatrudniony na podstawie umowy zlecenia w (...) Sp. z o.o. we W. (zaświadczenie z dnia 16.12.2013r. k. 513)

4.  pozwany w dniu 16 czerwca 2014r. podjął pracę w charakterze pracownika ochrony w wymiarze ¾ etatu z wynagrodzeniem 9,53 zł brutto za godzinę + premia uznaniowa + 20 % dodatku za pracę w godzinach nocnych (umowa o pracę zawarta ze sp. z o.o. (...) w G. z dnia 16.06.2014r. wraz z wykazem wynagrodzenia za okres od czerwca do września 2014r. k. 536 i 538 – 539)

5.  na terenie miasta Z. obowiązuje stawka podatku od budynków mieszkalnych w kwocie0,42 zł za m 2 powierzchni użytkowej, a za pozostałe budynki – 6,40 zł za m 2 powierzchni użytkowej (uchwała nr XVI 126.2011 Rady Miasta Z. z dnia 13.07.2011r. k. 514)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy przeprowadził dokładne, wnikliwe i obszerne postępowanie dowodowe i na jego podstawie poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne, które Sąd Okręgowy akceptuje i przyjmuje za własną podstawę rozstrzygnięcia. Sąd Rejonowy powołał właściwe przepisy prawne i przeprowadził ich prawidłową wykładnię. Ocena dowodów dokonana przez Sąd Rejonowy nie przekracza granicy zakreślonej w art. 233 § 1 kpc.

Zdaniem Sądu Okręgowego prawidłowo uznał Sąd I Instancji, iż od czasu ostatniego orzekania w przedmiocie alimentów nastąpiła istotna zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 kro uzasadniająca modyfikację dotychczasowego obowiązku alimentacyjnego pozwanego poprzez podwyższenie świadczeń z tego tytułu na rzecz małoletniej powódki. Słusznie wywnioskował Sąd Rejonowy, że porównanie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej z daty ostatniego orzeczenia alimentacyjnego i obecnych wskazuje na istotny wzrost, co pozwany de facto przyznał w trakcie procesu. Wzrost potrzeb małoletniej spowodowany jest przede wszystkim jej rozwojem psychiczno-fizycznym oraz wzrostem poziomu edukacji i jak prawidłowo przyjął Sąd Rejonowy dla zaspokojenia jej bieżących potrzeb przy uwzględnieniu stopy życiowej rodziców, niezbędna będzie kwota ok. 1200 zł miesięcznie.

Trafnie uznał Sąd I Instancji, iż wzrosły usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki i prawidłowo ocenił ich aktualną wysokość. Wbrew zarzutom skarżącego Sąd I instancji w uzasadnieniu orzeczenia dokładnie wskazał, który z wydatków na rzecz małoletniej uznał za usprawiedliwiony i do jakiej kwoty, a nadto szczegółowo wyjaśnił z jakich przyczyn nie uwzględnił w obowiązku alimentacyjnym wyjazdów weekendowych małoletniej oraz wyposażenia pokoju.

Sąd Rejonowy dokonał również słusznej analizy w zakresie możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego. Uwzględniając zakres kwalifikacji i doświadczenia zawodowego pozwanego, co potwierdzają przeprowadzone w toku procesu dowody z deklaracji podatkowych, zaświadczeń o zarobkach i umów z pracodawcami, przyjąć należy, że jego możliwości zarobkowania wynoszą 1.300 – 1.500 zł netto miesięcznie.

Dochody te należy uzupełnić jednak o możliwości majątkowe. Pozwany jest w znacznej części współwłaścicielem domu mieszkalnego o powierzchni 120m 2 o wartości kilkuset tysięcy złotych przy czym sam wyzbył się udziału w 1/8 części w drodze darowizny na rzecz jego rodziców. Nieruchomość na której posadowiony jest dom daje nadto roczny dochód w kwocie 1.800 zł brutto poprzez umożliwienie ustawienia na nim bilbordu reklamowego. Nie można dać wiary pozwanemu, który utrzymuje, że w całości dochód ten przypada jego matce. Twierdzenia takie są tym bardziej nielogiczne, że pozwany z jednej strony nie domaga się od rodziców partycypacji w kosztach utrzymania domu wskazując, że są oni współwłaścicielami tylko w 1/8 części, z drugiej godzi się, aby cały dochód z wynajmu bilbordu pobierała jego matka. Nadto podkreślić trzeba, że zakres udziału współwłaścicieli we własności nieruchomości nie jest odpowiednikiem udziału każdego z nich w kosztach jej utrzymania. Zasadnym zatem jest, aby rodzice powoda uczestniczyli chociażby w opłatach za media stosownie do zakresu korzystania z nich, a nie stosownie do udziału we własności nieruchomości.

Rację ma także Sąd Rejonowy wskazując, że pozwany nierzetelnie przedstawia swoją sytuację materialną w zakresie oszczędności oraz co do kwoty 48.000 zł uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości.

Odnośnie środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych w kwocie kilkudziesięciu tysięcy złotych na dzień 5 września 2013r. pozwany słuchany w charakterze strony w dniu 26 marca 2014r. podał, że środki te wydał w czasie, kiedy był bezrobotny. Uwzględniając, że od września 2013r. pozwany pozostawał bez pracy w okresie od 1 do 20 stycznia 2014r. i od 3 do 26 marca 2014r., a nadto, że w marcu 2014r. pobierał zasiłek dla bezrobotnych w kwocie ok. 700 zł miesięcznie, twierdzenia powyższe należy ocenić jako niewiarygodne. Nadto skoro pozwany, jak twierdzi oszczędności przeznaczał na swoje bieżące utrzymanie nie wiadomo z jakich przyczyn zadłużał się u osób prywatnych, co skutkowało koniecznością spłaty u nich zadłużenia po sprzedaży działki rolnej w marcu 2013r. Odmowa złożenia wyjaśnień przez pozwanego jaki charakter miały remonty przeprowadzone w domu, a tym samym, czy były one niezbędne i jaka kwota została na nie przeznaczona z 48.000 zł również przemawia za tym, że pozwany co najmniej ukrywa swoją faktyczną sytuację finansową i stan posiadania środków.

Podkreślić również należy, że to na matce spoczywa wykonywanie pełni władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką stron i oraz bieżąca piecza nad nią. Spełnia ona zatem swój obowiązek alimentacyjny również przez osobiste starania i troskę o wychowanie córki i zaspokajanie jej bieżących potrzeb. Z tego względu pozwany powinien partycypować w zaspokajaniu finansowych potrzeb małoletniej Ł. przynajmniej w połowie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy uznał, że ustalona przez Sąd I instancji kwota alimentów po 600 zł miesięcznie, w miejsce alimentów w kwocie po 400 zł miesięcznie, od pozwanego na rzecz małoletniej Ł. T. będzie adekwatną zarówno w stosunku do usprawiedliwionych potrzeb dziecka, jak i możliwości zarobkowo-majątkowych obowiązanego.

Stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 kpc sąd w sprawach o alimenty z urzędu nadaje wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności, zatem orzeczenie Sądu Rejonowego w punkcie V wyroku jest prawidłowe.

Stąd też nie podzielając argumentów zawartych w apelacji Sąd Okręgowy na podstawie przepisu art. 385 kpc orzekł jak w pkt I wyroku.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z art. 391 § 1 kpc w zw. z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163 poz. 1349).