Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dariusz Firkowski (spr.),

Sędziowie SO Remigiusz Chmielewski,

SO Dorota Lutostańska,

Protokolant st. sekr. sądowy Marta Borowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Marka Waśniewskiego

po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2014r.

sprawy R. J.

oskarżonego o przestępstwo z art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk, art. 286§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 26 września 2014r.,sygn. akt II K 819/14

zaskarżony wyrok uchyla i sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Olsztynie przekazuje.

Sygn. akt VII Ka 1053/14

UZSADNIENIE

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 26 września 2014r., sygn. akt. II K 819/13

w sprawie przeciwko R. J. oskarżonego o to, że:

I dniu 12 listopada 2013 r. w O., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poprzez zgłoszenie zdarzenia komunikacyjnego nr (...) z udziałem pojazdu m-ki F. (USA) A. o nr rej. (...) i pojazdu m-ki F. (...) o nr rej. (...) usiłował wprowadzić w błąd pracownika (...) S.A., co do okoliczności powstania uszkodzeń pojazdu F. (USA) A. o nr rej. (...) i usiłował w ten sposób doprowadzić go do niekorzystnego rozporządzenia cudzym mieniem z tytułu wypłaty nienależnego odszkodowania w kwocie 697,16 zł na podstawie umowy ubezpieczenia polisa nr (...) pojazdu m-ki F. (...) o nr rej. (...) w (...) S. A. na szkodę wymienionego towarzystwa, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na podjęte działania zmierzające do wyjaśnienia okoliczności zgłoszonego zdarzenia komunikacyjnego,

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk

II w dniu 21 listopada 2013 r. w O., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poprzez zgłoszenie zdarzenia komunikacyjnego nr (...) z udziałem pojazdu m-ki F. (USA) A. o nr rej. (...)FI i pojazdu m-ki H. (...) nr rej. (...) wprowadził w błąd pracownika (...) S. A., co do okoliczności powstania uszkodzeń pojazdu F. (USA) A. o nr rej. (...) i doprowadził w ten sposób go do niekorzystnego rozporządzenia cudzym mieniem z tytułu wypłaty nienależnego odszkodowania w kwocie 1110 zł na podstawie umowy ubezpieczenia polisa nr (...) pojazdu m-ki H. (...) o nr rej. (...) w (...) S. A. na szkodę wymienionego towarzystwa

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

I oskarżonego R. J. uznał za winnego popełnienia zarzuconych mu czynów i za to :

- za czyn opisany w pkt. I aktu oskarżenia z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk. na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk. skazał go na karę 8 ( ośmiu ) miesięcy pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk. orzekł wobec oskarżonego grzywnę w wymiarze 40 stawek dziennych po 20 zł każda

- za czyn opisany w pkt. II aktu oskarżenia z art. 286 § 1 kk. na podstawie art. 286 § 1 kk. skazał go na karę 1 (jednego ) roku i 2 ( dwóch ) miesięcy pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 2 kk. orzekł wobec oskarżonego grzywnę w wymiarze 50 stawek dziennych po 20 zł każda

II na podstawie art. 85, art. 86§1 i 2 kk. orzeka karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 1 (jednego ) roku i 8 ( ośmiu ) miesięcy oraz karę łączna grzywny w wymiarze 50 ( pięćdziesięciu ) stawek dziennych po 20 ( dwadzieścia ) zł każda

III na podstawie art.69 § 1 i § 2 kk. , 70 § 1 pkt 1 kk. , wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wobec lat 2 ( dwóch )

IV na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz (...) SA kwoty 2389,20 zł

Powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na korzyść oskarżonego zaskarżył prokurator i zarzucił mu:

- obrazę przepisów prawa materialnego a mianowicie art. 46 § 1 k.k. poprzez jego błędną wykładnię i uznanie, iż szkoda na gruncie prawa karnego obejmuje również roszczenia majątkowe wynikające pośrednio z popełnienia przestępstwa, skutkiem czego było nałożenie na oskarżonego obowiązku naprawienia szkody w kwocie 1.279,20 zł z tytułu zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego przez oskarżonego, podczas gdy obowiązek ten powinien być ograniczony do rozmiaru rzeczywistej szkody wynikłej z przestępstwa tj. kwoty 1.110 zł z tytułu wypłaconego odszkodowania,

- obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść zapadłego orzeczenia a mianowicie art. 343 § 1, 6 i 7 k.p.k. w zw. z art. 335 § 1 i 2 k.p.k. poprzez orzeczenie wobec oskarżonego obowiązku naprawienia szkody w innej kwocie, niż wynikająca z wniosku prokuratora, pomimo uwzględnienia wniosku oskarżyciela publicznego o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia postępowania dowodowego, który zawierał obowiązek naprawienia szkody w kwocie 1.110 zł.

Stawiając powyższe zarzuty skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w zaskarżonej części i przekazanie w tym zakresie sprawy Sądowi Rejonowemu w Olsztynie do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest trafna w takim zakresie w jakim podniesione w niej okoliczności nakazują uchylenie wyroku w całości.

Jak wynika z akt niniejszej sprawy oskarżony wniósł o dobrowolne poddanie się karze oraz zaproponował jego warunki (k.176), na które organ procesowy wyraził zgodę, dołączając do aktu oskarżenia wniosek o wydanie wyroku skazującego – k.187.

(...) S.A., któremu doręczono odpis aktu oskarżenia wraz z wnioskiem wskazał, że szkoda, którą poniósł wynosi nie 1110 zł jak to przyjął oskarżyciel publiczny, lecz 2389,20 zł- k.188.

Na posiedzeniu w dniu 26 września 2014 r. oskarżony wyraził zgodę na naprawienie szkody w nowej kwocie – k.208. O posiedzeniu był powiadomiony prokurator, jednakże nie odebrano od niego stanowiska co do zmienionej kwoty żądanego przez pokrzywdzonego odszkodowania.

Sąd I instancji w dniu 26 września 2014 r. wydał wyrok skazujący jak w uzgodnionym z prokuratorem wniosku z tym, że w zakresie szkody co do czynu z pkt. II przyjął kwotę 2389,20 zł

Mając na uwadze powyższe okoliczności oraz ustosunkowując się do apelacji prokuratora podnieść należy, że Sąd Rejonowy wyrok wydał z obrazą przepisów prawa procesowego tj. art. 343 kpk.

Kodeks postępowania karnego w art. 335 kpk wprowadził instytucję tzw. dobrowolnego poddania się karze przez oskarżonego. Powyższa instytucja jest swoistym rodzajem układu między prokuratorem a podejrzanym, który zawiera w sobie zobowiązanie prokuratora do wysunięcia określonej propozycji co do wymiaru kary oraz zobowiązanie podejrzanego do dobrowolnego poddania się karze. Sąd nie może zatem orzec w inny sposób niż uzgodniony przez strony, jedną z których jest prokurator. Jest to niemożliwe, gdyż z treści art. 343§ 6 i 7 wynika, że uwzględniając wniosek, sąd skazuje oskarżonego, a uznając, że nie zachodzą podstawy do jego uwzględnienia, sprawa podlega rozpoznaniu na zasadach ogólnych.

Mając powyższe na uwadze zaskarżony wyrok należało uchylić i sprawę przekazać do ponownego rozpoznania albowiem wobec wskazanych uchybień nie było możliwe dokonanie jego zmiany – art.437§2 kpk, art.438pkt.3 kpk.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy postępowanie przeprowadzić należy z uwzględnieniem poczynionych uwag co winno pozwolić na wydanie trafnego orzeczenia. Nie jest także wykluczone skazanie R. J. w trybie art.335 kpk, oczywiście przy dokonaniu stosownych uzgodnień pomiędzy stronami wniosku. Na uwadze jednakże należy mieć konieczność prawidłowego określenia wysokości szkody, przy czym w tym zakresie odpowiedniej analizie należy poddać także dokumenty jak nak.189-195 oraz treść protokołu jak na k.214.