Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 grudnia 2014r. w S.

odwołania W. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 29 sierpnia 2013 r. Nr (...)

w sprawie W. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje W. S. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy na okres od dnia
01 czerwca 2013r. do 31 grudnia 2014r.

Sygn. akt IV U 1207/13

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 29 sierpnia 2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu W. S. prawa do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy.

W uzasadnieniu decyzji ZUS podniósł, że Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 9 sierpnia 2013r. stwierdziła, że nie jest on niezdolny do pracy.

Od decyzji tej odwołanie wniósł ubezpieczony W. S. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty. W uzasadnieniu odwołania podniósł, iż decyzja jest niezgodna z jego stanem zdrowia w związku z wypadkiem przy pracy (k. 2 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu podniesiono argumenty przytoczone w zaskarżonej decyzji oraz wskazano, że odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych ani prawnych, które uzasadniałyby zmianę decyzji i uwzględniały odwołanie (k. 3-4 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Ubezpieczony W. S., ur. (...) miał ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w zw. z wypadkiem od 14 października 2007r. (decyzja z 26 października 2007r. k. 28 a.r.) nieprzerwanie do 31 maja 2013r. (decyzja z 26 maja 2010r. k. 61 a.r.). W dniu 24 kwietnia 2013r. ubezpieczony złożył wniosek do organu rentowego o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Po przeprowadzeniu badania lekarskiego Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z 27 maja 2013r. stwierdził, iż ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy do 31 maja 2014r., niezdolność do pracy powstała 27 maja 2013r. i nie pozostaje w związku z wypadkiem przy pracy (k. 67 a.r.). Ubezpieczony wniósł sprzeciw od powyższego orzeczenia. Komisja Lekarska ZUS nie stwierdziła u niego niezdolności do pracy (k. 72 a.r.).

Badając sporną okoliczność niezdolności do pracy, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego lekarza: ortopedy-traumatologa. Biegły specjalista ortopeda – traumatolog w swojej opinii (k. 9-10 a.s.) stwierdził u ubezpieczonego pourazową, zaawansowaną chorobę zwyrodnieniową lewego stawu skokowo-goleniowego, z praktyczną ankilozą, dolegliwościami bólowymi, niewydolnością chodu, stan po urazie lewego stawu barkowego, po leczeniu operacyjnym zespołu ciasnoty kaletki podbarkowej, z ograniczeniem ruchomości stawu i dolegliwościami bólowymi wysiłkowymi, stan po urazie prawego stawu barkowego z uszkodzeniem ścięgna głowy długiej mięśnia 2 głowego ramienia, stożka ścięgnistego rotatorów, po leczeniu operacyjnym, z ograniczeniem ruchomości, dolegliwościami bólowymi wysiłkowymi. Biegły uznał badanego za częściowo niezdolnego do pracy w związku z wypadkiem przy pracy w dniu 7 kwietnia 2006r., niezdolność do pracy jest okresowa trwająca nadal od 11 czerwca 2013r. i trwa do 31 maja 2014r. W uzasadnieniu swojej opinii biegły wskazał m.in., że w badaniu RTG lewego stawu skokowego wykonanym 31 lipca 2013r. widoczne są zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe. Zmiany te są następstwem wypadku podczas pracy w dniu 7 kwietnia 2006r. Uniemożliwiają wykonywanie prac wymagających chodzenia, dłuższego stania, przenoszenia ciężarów, chodzenia po schodach, po drabinach, prac na wysokości. Powód przeszedł również urazy obu stawów barkowych. Ograniczenie zakresów ruchomości stawu prawego jest na tyle duże, że wymaga dalszej rehabilitacji. Dysfunkcja lewej kończyny dolnej, w połączeniu z dysfunkcją prawej kończyny górnej kwalifikują powoda do uznania za niezdolnego do pracy malarza pokojowego jak i innej cięższej pracy fizycznej. Może wykonywać lekkie prace fizyczne nie wymagające dłuższego chodzenia, chodzenia po schodach, po drabinach, przenoszenia ciężarów, prac na wysokości.

Sąd zwrócił się do biegłego o wydanie opinii uzupełniającej, w której wypowie się, dlaczego jako datę początku niezdolności do pracy wskazał dzień 11 czerwca 2013r.

W opinii uzupełniającej biegły wskazał, że niezdolność do wykonywania pracy u W. S. jest okresowa i trwa nadal od 1 czerwca 2013r. do 31 grudnia 2014r. Wyjaśnił, że omyłkowo podano jako datę kontynuacji częściowej niezdolności do pracy zarobkowej 11 czerwca 2013r. zamiast 1 czerwca 2013r. Po 31 maja 2014r. ubezpieczony pozostaje nadal częściowo niezdolny do wykonywania pracy zarobkowej (k. 20 a.s.).

Do opinii biegłego strony nie zgłosiły zastrzeżeń.

Ubezpieczony popierał odwołanie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt. 6 ustawy z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2002r. Nr 199, poz. 1673 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.

Zgodnie z treścią art. 12 ust.1, 2 i 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013r. poz. 1440 ze zm.) niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Analiza materiału dowodowego zebranego w sprawie wskazuje, że ubezpieczony spełnia warunki zawarte w tym przepisie, tj. jest częściowo niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy. Odnośnie warunku niezdolności do pracy Sąd podzielił opinię biegłego, ponieważ została wydana przez lekarza odpowiedniej specjalności po bezpośrednim zbadaniu ubezpieczonego i zapoznaniu się z jego dokumentacją lekarską.

W tej sytuacji Sąd Okręgowy przyjął, że W. S. jest w dalszym ciągu okresowo częściowo niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy. Spełnił zatem warunki wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w związku z art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz. U. z 2013r. poz. 1440 ze zm.), aby przyznać prawo do wnioskowanego świadczenia na dalszy okres, tj. od 1 czerwca 2013r. do 31 grudnia 2014r.