Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Paczesna

Protokolant: Justyna Maciejak

Po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2014 r. w Pruszkowie

na rozprawie

  sprawy z powództwa A. Z. (1)

  przeciwko małoletniej A. Z. (2), reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową - matkę E. G. i przeciwko T. Z.

  o obniżenie alimentów

I.  Obniża – poczynając od dnia 01 stycznia 2015 roku – wysokość alimentów, zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 29 stycznia 2013 r. sygnatura akt: XXIV C 977/12 od A. Z. (1) na rzecz syna T. Z. urodzonego dnia (...) w W. z kwoty po 1.900 (tysiąc dziewięćset) do kwoty po 1.500 (tysiąc pięćset) złotych miesięcznie, płatnych do rąk T. Z. do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat,

II.  Obniża – poczynając od dnia 01 stycznia 2015 roku – wysokość alimentów, zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 29 stycznia 2013 r. sygnatura akt: XXIV C 977/12 od A. Z. (1) na rzecz córki A. Z. (2) urodzonej dnia (...) w W. z kwoty po 1.600 (tysiąc sześćset) do kwoty po 1.000 (jeden tysiąc) złotych miesięcznie, płatnych do rąk matki małoletniej – E. G. do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat,

III.  W pozostałej części powództwo oddala,

IV.  Koszty postępowania pomiędzy stronami wzajemnie znosi.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2014 r. pełnomocnik A. Z. (1) wniósł do Sądu Rejonowego w Pruszkowie powództwo o zmianę wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 29 stycznie 2013 r. wydanego w sprawie rozwodowej (XXIV C 977/12) w pkt. III poprzez obniżenie alimentów płatnych przez powoda na rzecz córki A. Z. (2) z kwoty 1.600 zł miesięcznie do kwoty 500 zł miesięcznie oraz na rzecz syna T. Z. z kwoty 1.900 zł do 500 zł miesięcznie oraz zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu podał, iż z dniem 31 lipca 2014 r. została rozwiązana umowa o pracę powoda z pracodawcą (...) za porozumieniem stron w związku ze zmianami organizacyjnymi i ekonomicznymi zakładu pracy powodującymi likwidację zajmowanego przez powoda stanowiska. Decyzją Prezydenta (...) z dnia 20 sierpnia 2014 r. powód został uznany za bezrobotnego i przyznano mu zasiłek 997,40 zł brutto miesięcznie na pierwsze 90 dni oraz 783,20 zł w okresie kolejnych dni. W ramach odprawy, ostatniej pensji i rekompensaty za zaległy urlop powód otrzymał kwotę ok. 60.000 zł, którą w całości przeznaczył na spłatę długów powstałych w związku ze spłatą udziału matki małoletniej pozwanej w majątku wspólnym, a mianowicie umową z dnia 30 stycznia 2013 r. powód i E. Z. ustanowili rozdzielność majątkową i jeszcze tego samego dnia dokonali częściowego podziału majątku wspólnego, w ramach którego powód nabył lokal mieszkalny nr (...) położony w W. przy ulicy (...) i przynależny garaż, a matka małoletniej otrzymała 244.827 zł. Umową z tego samego dnia strony dokonały podziału reszty majątku wspólnego w ten sposób, że powód otrzymał między innymi środki zgromadzone na polisie oszczędnościowej o wartości ok. 120.000 zł, zaś matka małoletniej powódki oszczędności w kwocie 79.289,36 zł. W dniu 25 lipca 2013 r. powód spłacił byłą żonę z majątku wspólnego kwotą 244.827 zł. W celu spłaty powód zlikwidował polisę uzyskując kwotę około 120.000 zł i zaciągnął w Banku (...) S.A. w dniu 25 marca 2013 r. kredyt na kwotę 104.000 zł. W celu zmniejszenia rat kredytu z 3.500 zł miesięcznie do 1.400 zł miesięcznie zaciągnął u rodziców dwie pożyczki, które spłacił. Pełnomocnik podniósł, iż oprócz alimentów w łącznej kwocie 3.500 zł, powód łożył na utrzymanie córki i syna różne kwoty na ubrania, sprzęt sportowy, jak i na wyjazdy. Na własne potrzeby powód wydawał miesięcznie około 2.790 zł. Od lutego 2014 roku szuka nowej pracy, jednak bez sukcesu. W celu wyzbycia się długów wyzbył się oszczędności. Mieszka z partnerką, która wraz z rodzicami pomaga mu w utrzymaniu się. Ponadto jeździ 14 letnim F. (...). Ponadto wskazał, iż matka małoletniej powódki otrzymała w ramach podziału kwotę ok. 325.000 zł i według wiedzy powoda wyszła ponownie za mąż. Prowadzi renomowaną hodowlę psów. Powód zarabiał ok. 10.000 zł miesięcznie, a obecnie otrzymuje niecały 1.000 zł i to zaledwie przez trzy miesiące. Mimo starań nie znalazł pracy i mając na uwadze jego wiek nie jest konkurencyjny na rynku pracy. Mając na uwadze dotychczasowe alimenty i wydatki powód nie mógł zgromadzić oszczędności, z których obecnie mógłby korzystać. Powód stara się płacić zasądzone kwoty, ale jest to możliwe jedynie dzięki pomocy partnerki i rodziców, których możliwości są ograniczone (k. 3-6).

W odpowiedzi na pozew złożonej na rozprawie w dniu 24 października 2014 r. pełnomocnik pozwanych wniósł o obniżenie powództwa oraz zasądzenie od powoda kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pełnomocnik wskazał, iż od dnia wyroku ustalającego alimenty minął rok i 9 miesięcy. Potrzeby stron nie zmniejszyły się, w dalszym ciągu wymagają stałego wsparcia w nauce dostosowanego do ich indywidualnych potrzeb, ponieważ są dziećmi dyslektycznymi, wymagają specjalistycznych zajęć reedukacyjnych i stałego wsparcia reedukacyjnego przy codziennym odrabianiu lekcji. Córka uczęszcza na tego rodzaju zajęcia do poradni, co najmniej dwa razy w tygodniu oraz pobiera indywidualne lekcje angielskiego. Syn uczęszcza na korepetycje z matematyki oraz angielski. Obecnie w ramach przygotowań do matury niezbędne są też indywidualne spotkania z języka polskiego. Dzieci uczęszczają też na zajęcia w sekcji wspinaczkowej Agama, a córka dodatkowo uczęszcza na zajęcia taneczne. Ponadto dzieci mają problemy zdrowotne, córka jest alergikiem i ma zaburzenia wzroku związane z (...) oraz (...), co wymaga ćwiczeń ort optycznych. Syn stron urodził się z (...). W związku z tym czeka go operacja. Pełnomocnik podał, iż koszty utrzymania małoletniej córki to kwota 4.775 zł miesięcznie, a koszt utrzymania pełnoletniego syna to kwota 4.985 zł. Podniósł także, iż powód poza zasądzonymi alimentami sporadycznie dodatkowo przyczynia się do zaspokajania potrzeb dzieci. Syn otrzymał od ojca 200 zł na buty, 150 zł na rower i czasami dostaje od niego 25 zł w weekend, w którym jest u niego. Powód nie dokłada się do wakacji dzieci. W tym roku syn spędził z ojcem jeden tydzień wakacji w W., a córka tydzień w Ł. i tydzień w W. z ojcem. Powód nie dołączył do pozwu dokumentów, z których wynikałoby, że zlikwidował polisę i jaka była to kwota. Nie ma też dokumentu, z którego wynikałoby, ile powód zarabiał i jaką dostał odprawę (k. 55-58).

Na rozprawie w dniu 24 października 2014 r. oraz w toku postępowania, aż do chwili zamknięcia rozprawy pełnomocnik powoda popierał powództwo (k. 96, k. 99).

Na rozprawie w dniu 24 października 2014 r. oraz w toku postępowania, aż do chwili zamknięcia rozprawy pełnomocnik pozwanych wnosił o oddalenie powództwa (k. 96, k. 99).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

T. Z. urodzony (...) w W. oraz małoletnia A. Z. (2) urodzona (...) w W. pochodzą ze związku małżeńskiego A. Z. (1) i E. G. rozwiązanego przez rozwód. Rodzice poza wskazanymi nie posiadają innych dzieci z tego związku, ani dzieci z innych związków.

Alimenty od A. Z. (1) na rzecz T. Z. oraz małoletniej A. Z. (2) zostały zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie XXIV C 977/12 w kwocie po 1.900 zł miesięcznie na T. Z. oraz po 1.600 zł miesięcznie na rzecz małoletniej A. Z. (2). Orzeczenie uprawomocniło się 20 lutego 2013 r.

A. Z. (1) w dacie orzekania w sprawie rozwodowej miał 49 lat. Był zatrudniony w (...) za wynagrodzeniem ok. 11.000 zł miesięcznie.. Dochód za 2011 r. wyniósł 207.020,65 zł.

Aktualnie A. Z. (1) ma 51 lat. Do 31 lipca 2014 r. był zatrudniony w (...) i w (...) w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku (...), (...). Umowa została rozwiązana za porozumieniem stron z powodu likwidacji zajmowanego stanowiska w związku ze zmianami organizacyjnymi i ekonomicznymi zakładu pracy. Decyzją Prezydenta(...) z dnia 20 sierpnia 2014 r. powód został uznany za bezrobotnego i przyznano mu zasiłek 997,40 zł brutto miesięcznie na pierwsze 90 dni oraz 783,20 zł w okresie kolejnych dni posiadania prawa do zasiłku. W ramach odprawy, ostatniej pensji i rekompensaty za zaległy urlop powód otrzymał kwotę ok. 60.000 zł. W dniu 25 lipca 2013 r. przekazał na konto bankowe byłej żony kwotę 244.827 zł tytułem spłaty. W ramach podziału majątku wspólnego była żona otrzymała także oszczędności w kwocie 79.289,36 zł. Umową z dnia 25 marca 2013 r. powód zaciągnął w Banku (...) pożyczkę gotówkową. W dniu 17 lipca 2013 r. zawarł umowę pożyczki na kwotę 40.000 zł oraz umowę w dniu 04 listopada 2013 r. na kwotę 50.000 zł ze swoimi rodzicami B. i J. Z.. W sierpniu spłacił rodzicom pożyczkę na kwotę 40.000 zł. Pieniądze uzyskane od rodziców przeznaczył w kwocie 60.000 zł na spłatę pożyczki w banku, przez co obniżona została miesięczna rata – obecnie wynosi 1.086 zł miesięcznie. Zamieszkuje w mieszkaniu o powierzchni 85 m ^{( 2)} stanowiącym jego własność w W. wspólnie z partnerką, która nie dokłada się do utrzymania mieszkania. Powód wie o problemach zdrowotnych dzieci. Zdaje sobie sprawę także z kłopotów, jakie syn i córka mają w nauce. Uważa jednak, że syn nie chce się uczyć. Jego zdaniem matka powinna lepiej go pilnować w nauce. Na benzynę powód wydaje 500 zł miesięcznie, taką samą kwotę na wyżywienie. Jeździ samochodem matki. Czynsz wynosi 600 zł miesięcznie. Na leczenie wydaje 200 zł. Regularnie przekazuje alimenty w łącznej kwocie 3.800 zł. Od stycznia 2014 r. intensywnie poszukuje pracy. Ogólnie jest zdrowy. Przekazuje sporadycznie dzieciom prezenty. Synowi dołożył do roweru i do butów w sumie ok. 300-400 zł. Córce zapłacił za pobyt na wakacjach w 2014 r. Nie wyraził zgody na to, żeby córka uczęszczała na tańce dwa razy w tygodniu, uważa że raz w tygodniu wystarczy. Córka odwiedza go regularnie, syn nie zawsze odbiera od niego telefony.

E. G. w dacie orzekania w sprawie rozwodowej miała 44 lata. Była zatrudniona w (...) w W., na pełen etat, na czas określony za wynagrodzeniem 20.000 zł brutto miesięcznie. W 2011 r. osiągnęła dochód 281.055,07 zł.

Aktualnie E. G. ma 46 lat. Nadal zatrudniona jest w tym samym miejscu pracy. Jej wynagrodzenie netto wynosi 12.000 zł miesięcznie. Zamieszkuje z dziećmi i obecnym mężem w wynajmowanym domu o powierzchni 150 m ² za 2.500 zł miesięcznie plus opłaty. Jej mąż prowadzi hodowlę owczarków niemieckich. Pieniądze ze spłaty z majątku wspólnego chce przeznaczyć na zakup mieszkania. Oszczędza na ten cel. Jest zorientowana w potrzebach i kosztach utrzymania dzieci. Koszt utrzymania T. ocenia na kwotę 4.985 zł miesięcznie, a A. na 4.775 zł miesięcznie. Finansuje samodzielnie dzieciom wyjazdy na obozy letnie i zimowe. Synowi opłaciła wyjazd wspinaczkowy do Francji za 1350 zł. Wyjeżdżają także na wyjazdy rodzinne.

T. Z. w dacie orzekania w sprawie rozwodowej był objęty systematyczną terapią logopedyczną z powodu wady wrodzonej (...). Był badany w (...)Poradni (...), gdzie zdiagnozowano u niego (...). Miał zalecony udział m.in. w zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych.

Aktualnie T. Z. ma 18 lat. Zamieszkuje z matką, jej mężem oraz siostrą w miejscowości M. w wynajmowanym domu. W dniu 17 maja 2014 r. rozpoczął kurs na prawo jazdy kategorii B za 1.400 zł. Opinia z dnia 06 czerwca 2013 r. z Przychodni (...) w W. wskazywała potrzebę zwolnienia go z nauki drugiego języka obcego w związku ze stwierdzeniem występujących specyficznych trudności w uczeniu się pod postacią syndromu (...). Od 2010 r. objęty jest systematyczną terapią logopedyczną z powodu wady wrodzonej (...) w (...) w W.. Korzysta z korepetycji z matematyki za 100 zł i języka angielskiego 70 zł za lekcje. Realizuje swoje zainteresowania i trenuje wspinaczkę. Sport generuje koszty w postaci zakupu butów za 400 zł, które trzeba wymieniać co 6 miesięcy. Ponadto uprząż 300 zł, lina 500 zł, karabinki 60 zł sztuka, a potrzeba ich ok. 15 sztuk. W wakacje wyjeżdża systematycznie na obóz za 1.800 zł, w zimie 1.300 zł. Wybiera się na studia na AWF. Ojciec dołożył mu do roweru 150 zł, którego całkowity koszt wyniósł 500 zł oraz do butów 200 zł. Kiedy bywał u ojca, ten dawał mu na wyjścia po 25 zł. Zdał próbną maturę z polskiego i matematyki na 40%. Jest zagrożony z biologii. Prawdopodobnie ocena z zachowania w szkole będzie nieodpowiednia z powodu nieobecności. Ma problemy z nauką, wymaga stałego wsparcia i pomocy, ale stara się zdawać z klasy do klasy. Obecnie jest uczniem III klasy liceum, jest to klasa maturalna. Źle psychicznie zniósł rozwód rodziców. Urodził się z (...). Miał już trzy operacje, a wymagane są kolejne. Jedna z nich była prywatna. Obecnie jest przed operacją nosa, przetoki i uzupełnienia implantów. Korzysta z prywatnej opieki stomatologicznej.

A. Z. (2) w dacie orzekania w sprawie rozwodowej została zgłoszona do (...) Poradni (...), gdzie stwierdzono wiele nieprawidłowości rozwojowych dziewczynki i zalecono jej terapię. Uczęszczała na zajęcia taneczne w (...) w W., brała udział w obozie. Była pod opieką Instytutu (...) w związku ze zmianami skórnymi i bólami brzucha o podłożu alergologicznym.

Aktualnie małoletnia A. Z. (2) nadal uczęszcza na zajęcia tańca z tym, że obecnie dwa razy w tygodniu – koszt od września 2014r. do stycznia 2015 r. wynosi 640 zł. Uczęszcza na zajęcia korekcyjno-kompensacyjne za 80 zł w (...)Poradni (...). Nadal wymaga terapii, pomocy w nauce i korepetycji. Uczęszcza na tego rodzaju zajęcia do poradni, co najmniej dwa razy w tygodniu oraz pobiera indywidualne lekcje angielskiego. Cierpi na alergię, ma problemy skórne. Nadal jest pod opieką Poradni (...). Ma także zaburzenia wzroku związane z (...) oraz (...), co wymaga ćwiczeń ort optycznych.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o następujące dowody: kopia odpisu wyroku rozwodowego k. 9; kopia świadectwa pracy powoda k. 10-11; kopia decyzji o uznaniu powoda za osobę bezrobotną k. 12; kopia potwierdzenia przyjęcia zlecenia przelewu krajowego powoda k. 13; kopia aneksu do umowy pożyczki powoda w banku k. 14; kopia umowy pożyczki od rodziców powoda k. 15 i k. 18; kopia deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych rodziców powoda k. 16-17, k. 19-20; kopia potwierdzenia przyjęcia zlecenia przelewu wewnętrznego matki powoda k. 21; kopia potwierdzenia przyjęcia zlecenia przelewu wewnętrznego powoda k. 22; kopia informacji z banku powoda k. 23;kopia potwierdzenia zwrotu pożyczki matce przez powoda k. 24; kopia rachunku powoda za wakacje córki k. 27; kopia zaświadczenia o zarobkach matki pozwanych k. 64; faktury matki pozwanych k. 65-66, k. 86; wydruk z rachunku bankowego matki pozwanych k. 67-69; kopia potwierdzenia wpłaty za zajęcia taneczne małoletniej k. 71-72; kopie rachunków za usługi stomatologiczne pozwanych k. 73-74; faktura pozwanego k. 78; rachunek małoletniej k. 79; zaświadczenia pozwanego k. 80, k. 91; zaświadczenie małoletniej k. 81; opinia psychologiczna małoletniej k. 82-85; opinia pozwanego k. 87-90; karta badania ortoptycznego małoletniej k. 95; wydruk ocen pozwanego k. 98; zeznania powoda k. 100-102; zeznania matki pozwanych k. 102-103; zeznania pozwanego k. 103-104.

Z akt XXIV C 977/12: skrócony odpis aktu urodzenia pozwanego k. 7; skrócony odpis aktu urodzenia małoletniej k. 9; skrócony odpis aktu małżeństwa powoda i matki pozwanych k. 8; kopia informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy powoda za 2011 r. k. 10; kopia informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy matki pozwanych za 2011 r. k. 11; opinia psychopedagogiczna małoletniej k. 32-35; rachunki za zajęcia taneczne małoletniej k. 37-40; zaświadczenie małoletniej z (...) w W. k. 41; zaświadczenie o zarobkach matki pozwanych k. 42; dokumentacja medyczna małoletniej k. 43-46; kopia zaświadczenia pozwanego. 47; opinia psychopedagogiczna pozwanego k. 48-50; wyrok w sprawie XXIV C 977/12 k. 56-57.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na wskazanych wyżej dowodach uznając je za spójny i nie budzący wątpliwości materiał dowodowy. Wiarygodność przywołanych dokumentów nie była kwestionowana przez strony, ponadto przedmiotowe dokumenty nie wzbudzały również wątpliwości Sądu, co do rzetelności i wiarygodności zawartych w nich treści, mimo iż niektóre z dokumentów zostały złożone w kserokopiach.

Zeznania stron Sąd uznał w większości za wiarygodne.

Nie posłużyły do ustalenia stanu faktycznego w niniejszej sprawie złożone przez pełnomocnika pozwanego kopie paragonów k. 25-26, oraz kopie paragonów złożonych przez pełnomocnika pozwanych k. 75-77, albowiem nie są one rachunkami imiennymi wystawionymi na małoletnią pozwaną czy pozwanego i nie stanowią one dowodu zakupu określonej usługi czy rzeczy dla nich. Także złożony przez pełnomocnika pozwanych wydruk ze wskazanymi kosztami studniówki (k. 63), nie został uwzględniony, bowiem jest to jedynie wydruk nie poświadczony przez organizatora i nie sposób ustalić, czy jest prawdziwy. Podobnie kopia pokwitowania odbioru roweru (k. 70), jednak okoliczność jego zakupu została przez strony potwierdzona w zeznaniach i nie była kwestionowana. Sąd nie oparł się także na złożonych aktualnie do akt sprawy kopii zaświadczeń lekarskich małoletniej (k. 93-94), bowiem były one składane już w toku sprawy o rozwód i były wówczas rzez Sąd oceniane.

  Określając koszty utrzymania pozwanych Sąd miał na względzie zasady doświadczenia życiowego, które pozwalają na określenie kosztów codziennego życia i zaspokajania takich potrzeb jak wyżywienie, ubranie, środki czystości, koszty wypoczynku oraz rozrywki.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie ciąży na obydwojgu rodzicach (art. 133 kro). Zakres tego obowiązku, zgodnie z art. 135 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości osoby zobowiązanej. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia i wykształceniu.

Stosownie do treści przepisu art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zmiana stosunków może zatem prowadzić do obniżenia obowiązku alimentacyjnego wówczas, gdy po uprawomocnieniu się orzeczenia zasadzającego alimenty zmniejszeniu ulegną potrzeby osoby uprawnionej do alimentacji lub zmniejszą się możliwości zarobkowe lub majątkowe strony do alimentacji zobowiązanej.

Przechodząc od oceny zgłoszonego żądania należy w pierwszej kolejności wskazać, iż alimenty od A. Z. (1) na rzecz T. Z. oraz małoletniej A. Z. (2) zostały zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie XXIV C 977/12 w kwocie po 1.900 zł miesięcznie na T. Z. oraz po 1.600 zł miesięcznie na rzecz małoletniej A. Z. (2). Orzeczenie uprawomocniło się 20 lutego 2013 r.

Dla uwzględnienia powództwa decydujące stało się ustalenie, czy od tej ostatniej daty nastąpiła taka zmiana stosunków, która uzasadniałaby obniżenie alimentów należnych pozwanym od ich ojca.

Odnośnie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej A. Z. (2) i T. Z. należy wskazać, iż w okresie będącym przedmiotem zainteresowania nie uległy one zmniejszeniu. Od daty uprawomocnienia się orzeczenia w przedmiocie ustalenia alimentów na rzecz pozwanych do dnia wytoczenia niniejszego powództwa minął rok i 7 miesięcy i w tym okresie koszty ich utrzymania nie zmieniły się zasadniczo, a nawet uległy zwiększeniu wraz z wiekiem i wzrostem ogólnych kosztów utrzymania. Ponadto obydwoje nadal borykają się z problemami zdrowotnymi, pozwany wymaga dalszych operacji i zabiegów w związku z wrodzoną wadą (...), uzupełnieniem implantów brakujących zębów, co niewątpliwie pociąga za sobą wysokie koszty, choć sama najbliższa operacja będzie przeprowadzana w ramach NFZ. Sąd w oparciu o doświadczenie życiowe wie, iż koszty leczenia i koszty implantów są wysokie. Ponadto małoletnia pozwana jest alergiczną oraz ponosi koszty leczenia zębów także prywatnie. Pozwani wymagają specjalistycznej pomocy w nauce z uwagi na ich problemy w tym zakresie, w tym także korepetycji i dużej pomocy ze strony najbliższych. Pozwany jest aktualnie w klasie maturalnej, słabo zdał maturę próbną (aczkolwiek znalazł się w grupie uczniów, które ja w ogóle zdały), a zatem musi podjąć jak najszybciej korepetycje, aby maturę zdać z lepszymi wynikami, zwłaszcza, iż ma on zamiar studiowania na AWF. Koszty korepetycji w przypadku zarówno pozwanego, jak i małoletniej są i będą wyższe niż porównywalne koszty takich zajęć dzieci, które rozwijają się w normie. Powód co prawda wskazywał, iż syn nie chce się uczyć i powinien być nad nim większy nadzór matki. Podnoszona przez powoda w tym zakresie okoliczność budzi zdziwienie Sadu i jest oceniana krytycznie, bowiem z jednej strony powód doskonale zdaje sobie sprawę z problemów rozwojowych dzieci, które poważnie utrudniają im naukę i są od nich w dużym stopniu niezależne, co zostało w wielu złożonych do akt opiniach jednoznacznie stwierdzone, a z drugiej strony przypisuje niemalże złą wole synowi. Powód jako ojciec powinien wspierać dzieci w sytuacji, kiedy zdaje sobie sprawę z ich położenia i trudności, jakie przed nimi stoją. Ponadto A. Z. (1) widzi jedynie potrzebę, aby to matka poświęcała synowi większą uwagę, pomimo tego, że wie, iż ona pracuje. Powód jako osoba bezrobotna w chwili wytaczania powództwa nie zaproponował ze swojej strony pomocy w tym zakresie, a przynajmniej nie zostało to w toku sprawy wykazane, wywieść można z tego wniosek, iż usiłuje jedynie na matkę zrzucić cały ciężar wychowania dzieci (które wymagają i tak dużej jej uwagi) ograniczając jednocześnie w radykalny sposób środki finansowe na ich utrzymanie. W ocenie Sadu taka postawa ojca wobec dzieci jest nie do przyjęcia. Podobnie wypowiedź, iż nie wyrażał zgody na rozszerzenie zajęć tanecznych córki. Trudno podzielić stanowisko powoda, ażeby dziecko, które posiada talent i możliwości nie rozwijało swoich pasji, zwłaszcza iż nie są one wygórowane. Nie budzi wątpliwości Sądu teza, że potrzeby dziecka, których zaspokojenie jest obowiązkiem rodziców, wraz z wiekiem zwiększają się i obejmują nie tylko potrzeby bytowe związane z wyżywieniem, zakupem odzieży i zapewnieniem odpowiednich warunków mieszkaniowych, ale także potrzeby kulturalne i wychowawcze, mające zapewnić prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy.

Bezspornie ustalono, iż rodzina pozwanych dotychczas żyła na wysokim poziomie, na którym żyła także w trakcie trwania małżeństwa. Również po rozstaniu rodziców pozwanych, matka stara się nadal zapewniać dzieciom wysoki standard życia, do jakiego małoletnia A. i T. Z. byli przyzwyczajeni. Biorąc zatem pod uwagę, iż przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia, wykształceniu i statusowi rodziców należy przyjąć, że kwota kosztów utrzymania wskazana przez matkę pozwanych zasadniczo odpowiada rzeczywistym kosztom ich utrzymania.

Reasumując ten wątek Sąd uznał, iż po stronie A. Z. (2) i T. Z. nie zaszła istotna zmiana, która uzasadniałaby obniżenie alimentów w takim zakresie, jakiego żądał powód. W zasadzie nie wystąpiły po ich stronie żadne okoliczności, które uzasadniałyby obniżenie alimentów.

Wskazać należy, iż górną granicę świadczeń alimentacyjnych stanowią możliwości dochodowe i majątkowe strony zobowiązanej do alimentacji, nawet jeśli w tych granicach nie zostaną zaspokojone wszelkie usprawiedliwione potrzeby osoby do alimentacji uprawnionej. W tym miejscu należy stwierdzić, że przez ustawowe określenie „możliwości zarobkowe i majątkowe” rozumie się nie tyko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz także te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. Przez usprawiedliwione potrzeby rozumie się nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale również takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia i wykształcenia.

Decydująca zatem dla uwzględnienia powództwa okazała się ocena możliwości zarobkowych i majątkowych powoda, gdyż górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego.

Na uzasadnienie zgłoszonego przez siebie żądania powód przede wszystkim podnosił, iż stracił pracę i obecnie jest osobą bezrobotną. Poprzednio zarabiał ok. 10.000 zł miesięcznie, a obecnie zasiłek dla powoda wynosi 997,40 zł brutto miesięcznie za pierwsze 90 dni oraz 783,20 zł w okresie kolejnych dni posiadania prawa do zasiłku. Mimo posiadania wysokich kwalifikacji, wyższego wykształcenia i doświadczenia nie jest obecnie w stanie znaleźć pracy, gdyż z uwagi na wiek nie jest konkurencyjny na rynku pracy. Ponadto spłaca kredyt w banku zaciągnięty w związku z koniecznością spłaty z majątku wspólnego byłej żony oraz pożyczkę od rodziców.

Powyższe okoliczności uprawniają oczywiście jedynie w pewnym zakresie do obniżenia alimentów. O wysokości alimentów nie decydują bowiem faktycznie osiągane dochody, czy jak to częściej bywa dochody deklarowane, ale dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

W sprawie zostało ustalone, iż powód jest człowiekiem jeszcze stosunkowo młodym i zdrowym (nie bez znaczenia jest, iż jest on osobą w pełni zdolną do pracy), posiadającym wieloletnie doświadczenie zawodowe oraz wykształcenie, dlatego też w ocenie Sądu nadal posiada takie możliwości zarobkowe, które pozwalają mu, o ile wykaże się należytą starannością, na łożenie tytułem alimentów kwoty wyższej aniżeli deklarowana przez niego kwota po 500 zł na każde dziecko – łącznie 1.000 zł miesięcznie. Została w niniejszej sprawie uwzględniona oczywiście także trudna sytuacja na rynku pracy, to jednak Sąd stoi na stanowisku, iż obecna sytuacja finansowa pozwanego jest przejściowa i przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych jest w stanie znaleźć pracę w swoim zawodzie o wynagrodzeniu, odpowiadającym jego doświadczeniu i kwalifikacjom. W tym miejscu podkreślić należy, iż powód nie ma żadnych dodatkowych obowiązków ani nikogo na utrzymaniu, co pozwala mu na znacznie większe możliwości w poszukiwaniu pracy z uwagi na jego dyspozycyjność. Powód może także poszukiwać pracy w pokrewnych dziedzinach i stanowiskach, a nie ograniczać się do branży, w której dotychczas pracował, czy podejmować prace dorywcze. Powinien także poczynić kroki w celu zdobycia niezbędnych odpowiednich kwalifikacji w tym zakresie. Także wiek powoda, który zdaniem jego pełnomocnika powoduje jego niekonkurencyjność - w ocenie Sądu jest przeinterpretowany. Powód ma dopiero 51 lat, a jego doświadczenie jest atutem i z uwagi na to jest - w ocenie Sądu - konkurencyjny w porównaniu z młodszymi niedoświadczonymi osobami.

Sąd brał pod uwagę okoliczność, iż powód poza małoletnią pozwaną i jej bratem nie ma innych osób na utrzymaniu oraz fakt, iż w pewnym niewielkim zakresie poza alimentami dokłada się do zakupów określonych rzeczy dla nich. Utrzymuje także z córką stały kontakt telefoniczny oraz regularnie się spotykają. Z synem kontakty są dużo rzadsze. Jednak nie umknęło uwadze Sądu, iż powoda stać w pełnym zakresie na ponoszenie opłat związanych z eksploatacją mieszkania, w którym mieszka także jego partnerka, a która do opłat się nie dokłada, bowiem jak zeznał powód „ jej sytuacja finansowa jest słaba”. Kwestia ta wymaga szerszego komentarza ze strony Sadu, bowiem w złożonym pozwie pełnomocnik powoda wykazywał, iż „ partnerka oraz rodzice pomagają powodowi w utrzymaniu się, ponadto że płaci zasądzone alimenty dzięki pomocy partnerki i rodziców”. Powyższe oznacza, iż także stanowisko pełnomocnika powoda, iż powód nie poczynił żadnych oszczędności z uwagi na ponoszone wydatki - są dla Sadu niewiarygodne, a co zostanie omówione w dalszej kolejności. Powód poza ujawnionymi dochodami z zasiłku i pożyczek od rodziców – w ocenie Sądu – musi posiadać znaczne oszczędności, które pozwalają mu się obecnie utrzymywać się oraz utrzymywać dorosłą osobę - w postaci „fundowania darmowego mieszkania” partnerce. Nawet obecnie wskazane przez powoda ograniczone wydatki w zakresie utrzymania się wymagają wyższych nakładów finansowych, aniżeli jedynie uzyskiwany zasiłek dla bezrobotnych.

Reasumując: powyższe okoliczności prowadzą do wniosków, iż powód poza wykazywanymi posiada także inne źródła dochodów, bądź oszczędności, których w toku sprawy nie ujawnił. Tym bardziej - zdaniem Sądu - pozwany powinien wygospodarować pieniądze dla małoletniej córki oraz dorosłego uczącego się syna. Pozbawienie ich alimentów – bowiem alimenty w kwotach po 500 zł miesięcznie na każde, jakie gotów jest płacić powód, byłoby w istocie nieomal faktycznym pozbawieniem ich środków do życia – mogłoby poważnie utrudnić bądź nawet uniemożliwić obydwojgu osiągnięcie zamierzonego celu, jakim jest ukończenie szkół, kontynuowania nauki na studiach i zdobycia możliwie najlepszych kwalifikacji zawodowych, a tym samym zdobycia możliwości podjęcia dobrze płatnego zatrudnienia w przyszłości.

Osobnej uwagi wymaga natomiast kwestia spłaty byłej żony przez powoda w ramach podziału majątku wspólnego. Wskazywał on, iż przekazał E. G. kwotę 244.827 zł tytułem spłaty z mieszkania oraz że otrzymała ona także oszczędności w kwocie 79.289,36 zł w ramach dalszego podziału majątku wspólnego. W celu dokonania spłaty umową z dnia 25 marca 2013 r. zaciągnął w Banku (...) pożyczkę gotówkową w kwocie 104.000 zł. W dniu 17 lipca 2013 r. zawarł umowę pożyczki na kwotę 40.000 zł oraz umowę w dniu 04 listopada 2013 r. na kwotę 50.000 zł ze swoimi rodzicami B. i J. Z.. W sierpniu spłacił pożyczkę rodziców na kwotę 40.000 zł. Pieniądze uzyskane od rodziców przeznaczył w kwocie 60.000 zł na spłatę pożyczki w banku, przez co obniżona została miesięczna rata – obecnie wynosi 1.086 zł miesięcznie.

Omawiając ten wątek w sprawie należy omówić kilka kwestii, które pojawiły się przy analizie zebranego w sprawie materiału dowodowego z dwóch powodów. Mianowicie powód wskazał, iż kwotę około 60.000 zł otrzymanych tytułem m.in. odprawy, ostatniej pensji itd. przeznaczył na spłatę byłej żony. Ponadto zlikwidował w tym celu także polisę na około 120.000 zł oraz zaciągnął w banku pożyczkę na 104.000 zł. Z prostego obliczenia wynika, iż powód z tych kwot uzyskał 284.000 zł, natomiast byłą żonę spłacił w kwocie 244.827 zł, co oznacza, iż pozostało mu 39.173 zł. Kolejna kwestia, to pożyczki od rodziców jedna na 40.000 zł a druga na 50.000 zł, które w kwocie 60.000 zł zostały przeznaczone na spłatę znacznej części pożyczki, w celu obniżenia comiesięcznych rat w banku. Jeżeli zatem w sumie pożyczył od rodziców kwotę 90.000 zł, a do banku wpłacił 60.000 zł, to oznacza, że pozostało mu jeszcze 30.000 zł. Oczywiście rodzicom spłacił 40.000 zł, to jednak nadal dysponuje kwotą 29.173 zł. Ponadto zarabiając kwotę 10.000 zł miesięcznie i przekazując tytułem alimentów 3.500 zł oraz wydając 2.790 zł na utrzymanie siebie i mieszkania, to po obliczeniu wynika, iż powód co miesiąc był w stanie zaoszczędzić 3.710 zł. Po przemnożeniu tej kwoty przez rok i 5 miesięcy, czyli od uprawomocnienia się orzeczenia ustalającego alimenty na poprzednim poziomie do czasu rozwiązania umowy o pracę wynika, iż był w stanie zaoszczędzić kwotę 63.070 zł. Zatem kwota 29.173 zł i 63.070 zł daje w sumie kwotę 92.243 zł, którą to powód nadal z dużym prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością dysponuje. Oczywiście należy od tej kwoty odliczyć koszty opłaconych córce wakacji w bieżącym roku i około 400 zł podarowanych synowi, to jednak nadal kwota, którą powód dysponuje jest wysoka. Za przyjęciem poczynionych przez niego oszczędności przemawia choćby także to, że powód nie podnosił w toku sprawy, aby w ostatnim czasie miał jakiekolwiek zwiększone wydatki. Jedynie na marginesie można podzielić w świetle powyższych ustaleń podnoszone przez pełnomocnika pozwanych argumenty, w zakresie kwestionowanych wysokości odprawy powoda i kwoty zlikwidowanej polisy, bowiem - jak słusznie zauważył pełnomocnik pozwanych - powód nie złożył żadnych dokumentów potwierdzających wysokość faktycznie uzyskanych z tych źródeł kwot, nie została także złożona umowa pożyczki na 104.000 zł, a jedynie aneks z którego ta kwota nie wynika. Ustalenia poczynione przez Sąd przy analizie zebranego w sprawie materiału dowodowego pozwalają na przyjęcie, iż uzyskane przez powoda środki mogły być faktycznie wyższe. Także prowadzony przez A. Z. (1) tryb życia nie uzasadnia w żaden sposób przychylenia się do zgłoszonego przez niego żądania. W tym miejscu można wskazać, iż powód jako bezrobotny wydaje na paliwo 500 zł miesięcznie, co trudno uznać za wiarygodne w sytuacji podnoszonej przez niego trudnej sytuacji ekonomicznej i konieczności szukania pomocy u rodziny. Osoba bezrobotna na zasiłku powinna przede wszystkim poczynić oszczędności we własnych wydatkach, w tym możliwość taką daje ograniczenie korzystania z samochodu. Kwota 500 zł miesięcznie to kwota, jaką niejednokrotnie wydają osoby codziennie dojeżdżające do pracy, co jest uzasadnione, jednak w sytuacji braku pracy powód nie wykazał konieczności używania samochodu w takim zakresie, żeby ponosić takie wydatki. Także kwota 200 zł na leczenie w ocenie Sądu nie jest rzeczywiście ponoszona, bowiem jak ustalono, powód jest osobą zdrową - opierając się na doświadczeniu życiowym wydawanie takiej kwoty nie jest wiarygodne, bowiem wydatki w tej wysokości ponoszą osoby przewlekle chore, do których kręgu powód nie należy. Ponadto, jak wskazał - posiada środki finansowe na utrzymywanie partnerki.

Wskazać należy także, iż kwota 79.289,36 zł pochodziła ze wspólnych z byłą małżonką oszczędności, zatem ta kwota nie obciążyła go w żadnym stopniu. Ponadto kwestia spłaty z majątku wspólnego byłej żony nie może być przez Sąd oceniana jako okoliczność, iż powód w jakimkolwiek zakresie w ten sposób jednorazowo spełnił swój obowiązek alimentacyjny wobec dzieci. Rozliczenie pomiędzy byłymi małżonkami to odrębna kwestia i nie ma żadnego znaczenia w niniejszej sprawie. Jedynie na marginesie wskazać należy, iż matka musi za te pieniądze zapewnić dach nad głową dzieciom po rozwodzie. Zatem kwota 244.827 zł wpłacona matce pozwanych nie może również stanowić okoliczności uzasadniającej obniżenie alimentów na rzecz dzieci. W przeciwnym razie prowadziłoby to do wniosku, że powód za pomocą obniżenia alimentów chce w ten sposób „odrobić” przekazane na spłatę ich matki pieniądze, co nie może mieć miejsca. Zauważyć należy także, iż powód po rozwodzie zatrzymał 85 metrowe mieszkanie, które - idąc tokiem myślenia strony powodowej - również może prowadzić do wniosku, że powód po rozwodzie wzbogacił się o właśnie to mieszkanie, a dzieci zostały zmuszone do korzystania z wynajętego domu i ponoszenia z tego tytułu również wyższych kosztów swojego utrzymania – co wydaje się być równie nieracjonalne, jak argumenty pełnomocnika powoda w zakresie spłaty byłej żony.

Także okoliczność, iż była żona wyszła ponownie za mąż i prowadzi renomowaną hodowlę psów, nie ma większego znaczenia, bowiem jak ustalono to nie ona, a jej obecny mąż prowadzi hodowle. Ponadto nie można oczekiwać, iż obecny mąż matki dzieci powoda - który jest całkowicie obcą dla nich osobą - będzie ponosił w jakimkolwiek zakresie koszty ich utrzymania. Wyraźnie zaznaczyć należy, iż jest to obowiązek rodziców, a więc m.in. także pozwanego. Wskazać należy, iż rodzice nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego na tej podstawie, że wykonywanie tego obowiązku stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar, mają oni także obowiązek dzielenia się z dziećmi każdym nawet najmniejszym dochodem.

Zdaniem Sądu nie można oczekiwać, że matka samodzielnie będzie ponosić większość usprawiedliwionych kosztów utrzymania dzieci tylko z tego powodu, że bardzo dobrze zarabia, a powód obecnie jest bezrobotny. Nie można zapominać, iż obowiązek alimentacyjny ciąży na obydwojgu rodzicach, a matka na obecną chwilę ponosi samodzielnie i tak większe koszty utrzymania dzieci w porównaniu do przekazywanych alimentów, czyni ona także osobiste starania o wychowanie dzieci, które wymagają wyższego zaangażowania niż ma to miejsce w przypadku dzieci zdrowych. Pozwany nie może zasłaniać się okolicznością, że spłacił z majątku wspólnego E. G. – o czym była mowa wyżej - dlatego w rozpoznawanej sprawie Sąd stoi na stanowisku, że powód jako ojciec, jest zobligowany do dokładania należytej staranności i wykorzystywania swoich możliwości do zapewnienia uprawnionym do alimentów zaspokojenia ich usprawiedliwionych potrzeb.

Powstała zatem do oceny kwestia, o ile zmniejszenie dochodów powoda winno przełożyć się na obniżenie ciążącego na nim dotychczas obowiązku alimentacyjnego. Zdaniem Sądu obniżenie alimentów o kwotę łącznie 1.000 zł miesięcznie na rzecz małoletniej i jej brata pozwoli powodowi wywiązywać się prawidłowo z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego wobec dzieci, a zarazem nie spowoduje niemożności zaspokojenia ich usprawiedliwionych potrzeb.

Po przeanalizowaniu wszelkich okoliczności dotyczących sytuacji materialnej powoda Sąd doszedł do przekonania, iż alimenty w dotychczasowej wysokości przekraczają górną granicę jego możliwości zarobkowych i majątkowych. Niemniej jednak w ocenie Sądu powód nadal posiada takie możliwości majątkowe, które pozwalają mu na łożenie tytułem alimentów kwot po 1.500 zł miesięcznie na T. Z. i po 1.000 zł na A. Z. (2) – łącznie kwotę 2.500 zł, która stanowi zdaniem Sądu obecnie górną granicę możliwości płatniczych powoda. Biorąc pod uwagę powyższe rozważania i ustalenia, pomimo utraty pracy powód dysponuje wysoką kwotą oszczędności, które próbował ukryć, a która to kwota pozwala na łożenie alimentów w ustalonej wysokości.

Z wszystkich wyżej wymienionych względów na podstawie art. 138 kro Sąd orzekł jak w punkcie I i II sentencji, oddalając powództwo w pozostałym zakresie.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. wzajemnie znosząc koszty procesu z uwagi na uwzględnienie żądania w części.