Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Nowakowska

Protokolant Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2014 r. w Kaliszu

odwołania J. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 1 sierpnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie J. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.z dnia 1 sierpnia 2014 r. znak (...)w ten sposób, że przyznaje J. G.emeryturę od (...).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia1.08.2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. odmówił J. G. przyznania emerytury, gdyż jako osoba urodzona po 31.12.1948r. nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w tych warunkach na dzień 01.01.1999r., gdyż nie przedstawił na tę okoliczność dokumentu odpowiadającego wymogom formalno-prawnym.

Odwołanie od tej decyzji wniósł do Sądu J. G. domagając się przyznania emerytury z tytułu ponad 15-letniego wykonywania pracy w szczególnych warunkach, powołując się, że przez ponad 15 lat pracy w Przedsiębiorstwie (...) w K. wykonywał taką pracę.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

J. G. urodził się w dniu (...)

W oparciu o akta osobowe Przedsiębiorstwa (...) w K.Sąd ustalił, że odwołujący się został tam przyjęty do pracy na stanowisko betoniarza do wytwórni prefabrykatów od 07.07.1978r.

W dniu 12.06.1987r. uzyskał tytuł mistrz w zawodzie betoniarza.

Na stanowisku betoniarza pracował do czasu przeniesienia na stanowisko maszynisty zespołu maszyn do produkcji betonu w tej wytwórni, co nastąpiło od 01.08.1989r.

W 1989r. ukończył kurs maszynisty zespołu maszyn do produkcji betonu, na który został skierowany przez zakład pracy.

Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowe (...) w K. zajmowało się wykonywaniem prac drogowych, a w zakładowej wytwórni betonów produkowane były betonowe prefabrykaty używane przy pracach drogowych: krawężniki, słupy, kręgi, przepusty, belki mostowe itp. Wytwórnia pracowała w warunkach poligonowych, na wolnym powietrzu.

Odwołujący się początkowo pracował jako betoniarz. Praca ta polegała na tym, że w zespole z drugim pracownikiem umieszczał urobiony beton w odpowiednie formy. Prefabrykat poddawany był obróbce (zagęszczeniu poprzez ubicie betonu) na stole wibracyjnym i następnie zestawiano go do wyschnięcia.

Poczynając od 01.08.1989r. odwołujący się został przeniesiony na stanowisko maszynisty zespołu maszyn do produkcji betonu. Wiązało się to z odbyciem odpowiedniego kursu na jaki został skierowany przez zakład pracy. Praca na tym stanowisku polegała na dobieraniu proporcji składników do wywarzanego betonu, dozorowaniu pracy urządzeń składających się na węzeł betoniarski.

Przy pracy na obu stanowiskach odwołujący się narażony był na hałas, wibracje, zapylenie, działanie zmiennych warunków atmosferycznych. Była to praca wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Odwołujący się pracował na tych stanowiskach kolejno: najpierw jako betoniarza a potem od 01.08.1989r. jako operator węzła.

Jedynie wyjątkowo w okresach spadku zatrudnienia pracowników na stanowisku betoniarskim podczas sezonowego ograniczenia produkcji w czasie dnia roboczego po wytworzeniu potrzebnej partii betonu na węźle zajmował się formowaniem prefabrykatów jak betoniarz.

(dowód- zeznania świadków B. D. od 5 do 12 minuty nagrania z rozprawy w dniu 03.12.2014r. i świadka J. R. od 15 do 20 minuty tego nagrania).

Zgodnie z art.184 ust.1 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. Nr 162 poz.1118 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art.32-34, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (01.01.1999r.) osiągnęli:

1.  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzna oraz

2.  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27.

Stosownie do treści ust.2 emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do OFE lub przekazania środków tam zgromadzonych na dochodu budżetu państwa.

Stosownie do treści art. 32 cyt. ustawy ubezpieczeni będący pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnieni w szczególnych warunkach przez co najmniej przez 15 lat, nabywali prawo do emerytury w wieku obniżonym o 5 lat od podstawowego, o ile udowodnili łączny staż ubezpieczeniowy określony w art.27 cyt. ustawy wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

Zgodnie z ust.4 tego przepisu wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust.2 i 3 przysługiwało prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych tj. rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zmianami).

Paragraf 2 powyższego rozporządzenia stanowi, że okresami prac uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy te stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Wobec braku stosownego dokumentu przez sądem możliwe jest wykazywanie charakteru pracy wszelkimi dowodami przewidzianymi w przepisach kodeksu postępowania cywilnego.

Zgodnie z art.184 ust.1 cyt. ustawy odwołujący się – jako osoba urodzona po 31.12.1948r. (01.06.2014r.) powinien warunki stażowe tj. 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach wykazać na dzień 01.01.1999r.

Poza sporem jest, że odwołujący nie przystąpił do OFE.

Na dzień 1.01.1999r. wykazał ogólny staż 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych uzupełnionych pracą w gospodarstwie rolnym rodziców.

W ocenie Sądu wykazał też 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Definicję ustawową „ pracy w szczególnych warunkach” zawiera art.32 ust 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Zgodnie z tym przepisem za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. Praca taka to ta, w której pracownik w sposób znaczny jest narażony na niekorzystne dla zdrowia czynniki. Np. praca w narażeniu na hałas ponadnormatywny, praca w zapyleniu, w oparach chemicznych, w wysokich temperaturach lub zmiennych warunkach atmosferycznych. Pracę taką pracownik musi wykonywać stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Motyw przyświecający ustawodawcy w stworzeniu instytucji przewidzianej w art.32 w/w ustawy opiera się na założeniu, że praca wykonywana w szczególnych warunkach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przyczynia się do szybszego obniżenia wydolności organizmu i osoba taka ma prawo do wcześniejszej emerytury niż pozostali ubezpieczeni.

Prace zbrojarskie i betoniarskie ujęte są w dziale V pkt. 4 wykazu A stanowiącego załącznik przytoczonego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze / Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zmianami).

Praca wykonywana przez J. G. przez cały okres zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...) tj. od 07.07.1978r.do 30.11.2001r. odpowiadała kryteriom zawartym w tych przepisach jak i w przepisach branżowych, które służyły doprecyzowaniu stanowisk.

Zakład pracy odwołującego się przyporządkowany był Ministrowi Komunikacji. Przepisy branżowe - zarządzenie nr 64 Ministra Komunikacji z 26.09.1983r. w sprawie pracy w szczególnych warunkach w zakładach pracy resortu komunikacji …w odniesieniu do prac zbrojarskich i betoniarskich o jakich mowa w dziale V poz. 4 wymieniają stanowiska: zbrojarz w pkt.1 i operator węzła betoniarskiego w pkt.2

Praca na stanowisku betoniarza oraz później operatora węzła betoniarskiego związana z wielogodzinną obsługą wibratora do ubijania masy betonowej oraz w kontakcie z zapyleniem, kurzem i w hałasie odpowiada pracy w szczególnych warunkach.

Odwołujący się wykonywał pracę w szczególnych warunkach na tych stanowiskach łącznie przez okres ponad 15 lat.

Spełnia więc wszystkie warunki stażowe do emerytury w obniżonym wieku.

J. G. wniosek o emeryturę złożył w dniu 14.05.2014r.

Wiek 60 lat ukończył (...).i wówczas spełnił ostatni z wymaganych warunków do nabycia emerytury z cyt.art.184.

W tym stanie rzeczy Sąd przyznał mu prawo do emerytury od tej daty.

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie i zgodnie z art.477 ¹⁴§2 k.p.c. orzeczono jak w wyroku.