Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Ewa Nowakowska

Protokolant Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2014 r. w Kaliszu

odwołania T. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 9 czerwca 2014 r. Nr (...)

w sprawie T. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 9 czerwca 2014 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje T. D. emeryturę od 1 maja 2014r.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 09.06.2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. odmówił T. D. przyznania emerytury wcześniejszej dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach, gdyż nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w tych warunkach skoro nie przedstawił świadectwa pracy w tych warunkach, skoro nie przedstawił świadectw pracy w tych warunkach wydanego przez uprawniony do tego organ i według określonego wzoru.

ZUS nie uwzględnił świadectwa pracy w szczególnych warunkach wydanego przez Zakłady (...) w dniu 17.07.2000r, gdyż uznał. Że stanowisko pracy specjalista z-ca kierownika, kierownik działu technicznego nie jest zgodne z wykazem resortowym.

Odwołanie od tej decyzji wniósł do Sądu T. D. domagając się przyznania wcześniejszej emerytury dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach po zaliczeniu spornego okresu pracy.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

T. D. urodził się w dniu (...)

Jak wynika z dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych Zakładach (...)w W.w dniu 01.06.1973r. ukończył Technikum (...) w P.uzyskując tytuł technika elektromechanika, a w dniu 13.06.1983r. studia wyższe w zakresie automatyki i metrologii elektrycznej.

Co najmniej od 1986r. posiadał uprawnienia w zakresie dozoru nad eksploatacją urządzeń elektrycznych.

Zatrudnienie w Zakładach (...) w W. rozpoczął od 15.05.1974r. na stanowisku samodzielnego energetyka w Wydziale Produkcji Płyt Paździerzowych. Następnie od 15 lipca 1987r. awansowany został na stanowisko zastępcy kierownika działu głównego energetyka. Po przekształceniu własnościowym zakładu w umowie o pracę z dnia 2.01.1996r. zawartej z zakładami (...) sp. z o.o. powierzono mu obowiązki kierownika działu technicznego. Stosunek pracy na tym stanowisku trwał do 31.08.1999r.

(dowód – akta osobowe)

Z urzędu wiadome jest, że Zakłady (...) w W. zajmowały się przetwórstwem lnu- produkowano włókno lniane, a z odpadów płyty paździerzowe.

Odpowiednio do cyklu produkcyjnego istniały działy: przygotowania produkcji (gdzie odziarniało się i oczyszczało len), dział produkcji roszarniczej (gdzie obrabiało się słomę) oraz dział produkcji płyt paździerzowych.

Na halach produkcyjnych gdzie odbywała się zasadnicza produkcja wszyscy pracownicy pracowali na stanowiskach zakwalifikowanych przez zakład do prac w szczególnych warunkach z uwagi na panujące tam warunki szkodliwe dla zdrowa (zapylenie, hałas, stosowane środki chemiczne do moczenia słomy, do produkcji płyt paździerzowych. Na hali gdzie pracowały turbiny wyczesujące włókna lniane ze słomy panowało wyjątkowo duże zapylenie, gdyż obrabiana słoma była sucha, zawierająca jeszcze ziemię i inne zabrudzenia. Pracujące tam urządzenia wymagały w związku z tym zapyleniem stałego oczyszczania, konserwacji i napraw, gdyż często się psuły.

W zakładzie istniała też elektrociepłownia, nazywana zamiennie kotłownią, gdzie panowały bardzo wysokie temperatury (powyżej 36 stopni), hałas spowodowany pracą turbiny wytwarzającej prąd, oddziaływały też pola elekromagnetyczne, w powietrzu unosiły się pył, kurz i gazy przemysłowe.

Na hali pod jednym dachem znajdowały się dwa kotły i turbina wytwarzająca prąd. Wydział ten zajmował się wytwarzaniem pary wodnej i energii elektrycznej potrzebnych w toku dalszej produkcji.

Zakłady (...) prowadziły produkcję w systemie trzyzmianowym.

Odwołujący się na kolejno zajmowanych stanowiskach zarówno jako samodzielny energetyk jak i zastępca kierownika działu głównego energetyka oraz jako kierownik tego działu zajmował się dozorem inżynieryjno technicznym od strony elektrycznej wszystkich urządzeń pracujących na poszczególnych wydziałach i obsługujących je osób. Przemieszczał się po poszczególnych halach nadzorując pracę w podległym mu pionie, wyjaśniając pracownikom ich wątpliwości, wskazując jak prawidłowo powinni wykonywać pracę. Objęcie stanowiska kierownika działu dotyczyło ostatniego okresu czasu od 2.01.1996r. i nie powodowało zmiany charakteru pracy, gdyż wówczas nie miał zastępcy mogącego odciążyć go od pracy w terminie.

W ciągu dnia pracy 80-90% czasu pracy spędzał na oddziałach w ruchu, gdzie wszyscy pracownicy pracowali w szczególnych warunkach, a praca biurowa zajmowała marginalnie jego czas, około godziny dziennie. Praca administracyjna dotyczyła sporządzania raz w miesiącu miesięcznego harmonogramu planu prac i remontów oraz raz na kwartał obliczania emisji środków szkodliwych.

(dowód- akta osobowe i zeznania świadków M. K., J. S. nagranie z rozprawy w dniu 26.11.2014r.)

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art. 32 ust.1 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. Nr 162 poz.1118) ubezpieczonym urodzonym przed 01.01.1949r będącym pracownikiem, o których mowa w ust.2-3, zatrudnionym w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 37 pkt.1 (czyli obniżonym o 5 lat od podstawowego).

Stosownie do ust.4 tego przepisu wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust.2 i 3 przysługiwało prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych tj. rozporządzenia Rady Ministrów z 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zmianami).

Emerytura przysługuje na tych zasadach pracownikom, którzy spełniają łącznie następujące warunki: osiągnęli wiek emerytalny 60 lat dla mężczyzn i 55 lat dla kobiet i mają okres składkowy i nieskładkowy wymagany do emerytury w tym co najmniej 15 lat pracy w tych warunkach.

W rozpoznawanej sprawie T. D. na dzień 01.01.1999r. udowodnił 25 lat 1 miesiąc i 19 dni okresów składowych i nieskładkowych.

Materiał dowodowy sprawy wskazuje, że odwołujący się stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał swoją pracę bezpośrednio na wydziale produkcyjnym w narażeniu na działanie takich samych czynników szkodliwych jak pozostali pracownicy produkcyjni.

Zeznania świadków, współpracowników odwołującego się wyraźnie wskazują na to, iż świadectwo pracy dokonało prawidłowej klasyfikacji stanowiska pracy odwołującego się.

Odwołujący się mimo, że zajmował stanowisko pracy oceniane jako kierownicze, nie wykonywał pracy biurowej, ale pracował w narażeniu na działanie takich samych czynników szkodliwych jak robotnicy na stanowiskach zakwalifikowanych przez ustawodawcę do szczególnych warunków. jego stanowisko pracy odpowiada stanowisku wymienionemu w wykazie A stanowiącym załącznik do cytowanego rozporządzenia z 1983r. w dziale XIV odnoszącym się do prac różnych, pod pozycją 24.

Odwołujący się przepracował ponad 15 lat na stanowisku wymienionych w tej pozycji.

Poza sporem jest, że udowodnił staż ubezpieczeniowy wymagany do przyznania emerytury wcześniejszej.

Wiek 60 lat osiągnął w dniu (...).

Wniosek o emeryturę złożył w dniu 06.05.2014r.

W tym stanie rzeczy Sąd przyznał odwołującemu się prawo do emerytury wcześniejszej od miesiąca złożenia wniosku, co zgodne jest z art. 129 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie i zgodnie z art. 477 ¹⁴§2 k.p.c. orzeczono jak w wyroku.