II Cz 28/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:09-02-2015
-
Osoba publikująca:Dorota Pospiszyl
-
Korektor:Grażyna Zawilska
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygnatura akt II Cz 28/15
POSTANOWIENIE
Dnia, 20 stycznia 2015r.
Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Anatol Gul
Sędziowie: SO Grażyna Kobus
SO Barbara Nowicka
po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2015r.w Świdnicy
na posiedzeniu niejawnym
zażalenia powoda K. K.
na postanowienie Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 6 listopada 2014r., sygn. akt I C 1254/14 odrzucające jego apelację od wyroku tego Sądu z dnia 8 września 2014r., w sprawie przeciwko Gminie Miejskiej N. o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu
p o s t a n a w i a:
uchylić zaskarżone postanowienie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Kłodzku na podstawie art. 370 kpc odrzucił apelację powoda K. K. od wyroku z 8 września 2014r. gdyż w wyznaczonym terminie nie uzupełnił braków formalnych apelacji – nie wskazał wartości przedmiotu zaskarżenia zgodnie z art. 368 § 2 kpc a roszczenie o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu jest roszczeniem majątkowym w związku z czym powód powinien wskazać wartość przedmiotu zaskarżenia.
W zażaleniu na to postanowienie K. K. wniósł o jego uchylenie wskazując, że Sąd Rejonowy nie żądał podania wartości przedmiotu sporu, a więc błąd proceduralny został spowodowany przez ten Sąd i należy uznać, że wyrok w sprawie został wydany z rażącym naruszeniem prawa.
Zażalenie podlegało uwzględnieniu.
Wprawdzie roszczenie o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu jest roszczeniem majątkowym, a zgodnie z art. 368 § 2 kpc wnosząc apelację w sprawach o prawa majątkowe należy oznaczyć wartość przedmiotu zaskarżenia, jednakże nieuzupełnienie przez stronę braku formalnego apelacji polegającego na niewskazaniu wartości przedmiotu zaskarżenia w sprawie o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu nie uzasadnia jej odrzucenia.
Brak wskazania w apelacji wartości przedmiotu zaskarżenia podlega uzupełnieniu przy zastosowaniu art. 130 § 1 kpc w zw. z art. 391 § 1 kpc , zaś z treści art. 130 § 1 kpc wynika, że uzupełnieniu podlegają wyłącznie takie braki pisma procesowego, których niezachowanie uniemożliwia mu nadanie prawidłowego biegu.
Wymogi formalne apelacji, które muszą być spełnione, by można nadać jej bieg to skonkretyzowanie przedmiotu i zakresu zaskarżenia orzeczenia. Oznaczenie wartości przedmiotu zaskarżenia służy do określenia wysokości opłaty sądowej, dopuszczalności skargi kasacyjnej i jest istotne przy rozstrzyganiu o kosztach zastępstwa prawnego.
W sprawie o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu, w której oddalono powództwo przedmiot i zakres zaskarżenia wyroku jest określony jednoznacznie a oznaczenie wartości przedmiotu zaskarżenia nie spełnia żadnej funkcji w odniesieniu do ustalenia wysokości należnej opłaty, która jest stała i wynosi 200 zł. Stała jest także wysokość stawek minimalnych stanowiących podstawę określenia opłat za czynności profesjonalnego pełnomocnika na potrzeby obliczenia kosztów zastępstwa procesowego.
Jakkolwiek w sprawie o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu jest dopuszczalna skarga kasacyjna, ale tylko wówczas gdy wartość przedmiotu zaskarżenia, którą oblicza się według reguł ustanowionych w art. 23 kpc jako najbardziej zbliżonych do charakteru sprawy wynosi 50.000 zł lub więcej ( art. 398 2 § 1 kpc) .
W rozpoznawanej sprawie, która dotyczy lokalu mieszkalnego składającego się z jednego pokoju i kuchni o powierzchni 37,80 m 2 położonego w N. wartość przedmiotu zaskarżenia w wysokości czynszu za okres trzech miesięcy, z pewnością nie przekracza 50.000 zł.
W takiej sytuacji niewskazanie w apelacji wartości przedmiotu zaskarżenia stanowi niedochowanie warunku apelacji o którym mowa w art. 368 § 2 kpc, ale nie jest przeszkodą w nadaniu biegu apelacji.
Odrzucenie apelacji z tego powodu raziłoby nadmiernym formalizmem, nieznajdującym usprawiedliwienia w celu jaki przyświeca instytucji wymogów formalnych apelacji (vide: uchwała SN z 22 sierpnia 2007, III CZP 77/07, OSNC 2008/10/109; postanowienie SN z 17 listopada 2005r., I Cz 130/05, niepublikowane; postanowienie SN z 17 listopada 1998r., II UKN 477/98, OSNP 2000/4/163; uchwała SN z 27 marca 2008r., III CZP 7/08, OSNC 2009/4/55).
Z powyższych przyczyn Sąd Okręgowy uchylił zaskarżone postanowienie z mocy art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 kpc .