Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 listopada 2014 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

przy udziale Julity Podlewskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu dnia 5 listopada 2014 roku

sprawy M. R.

syna M. i I. z domu G.

urodzonego (...) w W.

oskarżonego z art.178a§1 i 4 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 7 sierpnia 2014 roku, sygnatura akt III K 564/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie IV jego dyspozycji w ten sposób, że wysokość świadczenia pieniężnego ustala na 300 (trzysta) złotych;

II.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym zaliczając wydatki za to postępowanie na rachunek Skarbu Państwa.

Sygnatura akt IV Ka 723/14

Prokurator Rejonowy w Wałbrzychu wniósł akt oskarżenia przeciwko M. R. oskarżając go o to, że w dniu 10 maja 2014 roku w W., woj. (...) będąc w stanie nietrzeźwości przy stwierdzonej zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu o stężeniu I – 0,28 mg/l i II – 0,27 mg/l prowadził samochód marki O. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym, przy czym był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie samochodu w stanie nietrzeźwości wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 29 października 2012 roku sygn. akt III K 500/12,który uprawomocnił się w dniu 6 listopada 2012 roku,

to jest o czyn z art. 178 a § 1 i 4 kk.

oraz złożył na podstawie art. 335 kpk wniosek o skazanie oskarżonego bez przeprowadzenia rozprawy i wymierzenie uzgodnionej kary: ośmiu miesięcy pozbawienia wolności, warunkowe zawieszenie kary na okres la 2, orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres jednego roku, orzeczenie świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 300 złotych.

Wyrokiem z dnia 7 sierpnia 2014 roku (sygnatura akt III K 564/14) Sąd Rejonowy w Wałbrzychu:

I.  oskarżonego M. R. uznał za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, to jest występku z art. 178 a § 1 i 4 kk i za to na podstawie art. 178 a § 1 i 4 kk wymierzył mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt 1 kk zawiesił warunkowo wykonanie orzeczonej wobec M. R. kary pozbawienia wolności tytułem próby na okres lat 2 (dwóch);

III.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł wobec M. R. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku;

IV.  na podstawie art. 49 § 2 kk zasądził od M. R. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej 200 (dwieście) złotych tytułem świadczenia pieniężnego;

V.  zasądził od M. R. na rzecz Skarbu Państwa wydatki poniesione przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania i wymierzył mu opłatę w wysokości 220 (dwieście dwadzieścia) złotych.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł prokurator, zaskarżając wyrok w całości na niekorzyść M. R. zarzucając obrazę przepisów postępowania, mająca wpływ na treść wydanego orzeczenia a mianowicie art. 335 § 1 kpk i art. 343 § 1 i 6 kpk poprzez wydanie wyroku skazującego przy uwzględnieniu wniosku o dobrowolne poddanie się karze i jednoczesnym przeczeniu w wyroku niezgodnie z uzgodnionym wnioskiem kwoty świadczenia pieniężnego w wysokości 200 złotych, podczas gdy wniosek prokuratora o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy oraz wniosek oskarżonego opiewały na kwotę 30 złotych, a podnosząc wskazany zarzut wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku.

Sąd okręgowy zważył:

apelacji nie można odmówić słuszności, jednakże zawarty w niej wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku uznać należy za zbyt daleko idący.

Trafnie podnosi skarżący, iż w przedmiotowej sprawie doszło do naruszenia przepisów prawa procesowego wskazanych w apelacji. Sąd rejonowy po rozpoznaniu sprawy na posiedzeniu, uwzględnił złożony w trybie art. 335 kpk przez oskarżyciela publicznego, uzgodniony z oskarżonym wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy. W wydanym wyroku uznając oskarżonego M. R. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu sąd I instancji orzekł jednakże odmiennie w zakresie wysokości zasądzonego od oskarżonego na podstawie art. 49 § 2 kk świadczenia pieniężnego niż przewidywał to wniosek złożony wraz z aktem oskarżenia, ustalając wysokość zasądzonego świadczenia pieniężnego na kwotę 200 zł. Tymczasem w przedstawionym wraz z aktem oskarżenia wniosku o skazanie zawarta została uzgodniona propozycja orzeczenia świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 300 zł. Tym samym sąd I instancji wyrokując w sprawie dopuścił się naruszenia art. 335 § 1 kpk i art. 343 § 1 i 6 kpk.

Ze wskazanych względów zaskarżony wyrok podlegał zmianie w pkt IV jego dyspozycji w ten sposób, że wysokość świadczenia ustalono na 300 złotych.

O kosztach sądowych postępowania odwoławczego, należnych Skarbowi Państwa, orzeczono kierując się zasadą słuszności na podstawie art. 624§1 kpk zwalniając oskarżonego od ponoszenia tych kosztów zaliczając wydatki za to postępowanie na rachunek Skarbu Państwa.