Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 68/15

POSTANOWIENIE

Dnia, 5 lutego 2015r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Grażyna Kobus

SO Barbara Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2015r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia wierzyciela P. S.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 24 listopada 2014r., sygn. akt. I Co 2933/14

oddalające jego wniosek o nadanie tytułowi wykonawczemu klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi

dłużnika S. O. P. O.

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy na podstawie art. 781 § 2 kpc w zw. z art. 787 kpc oddalił wniosek wierzyciela P. S. o nadanie klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty z 16 kwietnia 2013r. wydanemu w sprawie I C 1951/12 Sądu Rejonowego w Świdnicy dłużnikowi S. O., także przeciwko małżonkowi dłużnika- P. O., gdyż wierzyciel nie wykazał, że w chwili obecnej dłużnik S. O. i P. O. pozostają w związku małżeńskim i czy w związku takim pozostawali w chwili zawarcia przez dłużnika umowy sprzedaży akcji. Wierzyciel nie wykazał również aby powyższa umowa zawarta została za zgodą małżonki dłużnika. Zaciągniecie przez nią tożsamego jak dłużnik zobowiązania z tym samym wierzycielem nie jest wyrażeniem zgody na zawarcie takiej umowy przez małżonka. Wyrażenie zgody na zawarcie umowy ma zostać wykazane dokumentem urzędowym lub prywatnym, a więc nie może zostać zastąpione zeznaniami świadków czy stron. Niezłożenie odpowiednich dokumentów przez wierzyciela nie stanowi braku formalnego podlegającego usunięciu w trybie art. 130 kpc.

W zażaleniu na to postanowienie wierzyciel wniósł o jego uchylenie wskazując, że zgoda na zaciągnięcie zobowiązania przez drugiego małżonka może być wyrażona w sposób dorozumiany i właśnie z takim przypadkiem mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Na zawarcie umowy sprzedaży akcji z 2 września 2008r. przez dłużnika jego małżonka wyraziła zgodę w sposób dorozumiany poprzez zaciągniecie tożsamego jak dłużnik zobowiązania z tym samym wierzycielem. Miało to miejsce w tej samej dacie, przy identycznym stanie faktycznym i prawnym sprawy oraz z poświadczeniem podpisów na zawartej umowie u tego samego notariusza, co umowa z 2 września 2008r. zawarta pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem. Dodał, że w przypadku braków formalnych wniosku sąd powinien wezwać do go ich uzupełniania i przedłożenia dokumentów potwierdzających pozostawanie w związku małżeńskim przez dłużnika i jego żonę.

Zażalenie jest bezzasadne.

Zgodnie z art. 787 kpc, tytułowi egzekucyjnemu wydanemu przeciwko osobie pozostającej w związku małżeńskim sąd nada klauzulę wykonalności także przeciwko jej małżonkowi z ograniczeniem jego odpowiedzialności do majątku objętego wspólnością majątkową, jeżeli wierzyciel wykaże dokumentem urzędowym lub prywatnym, że stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała z czynności prawnej dokonanej za zgodą małżonka dłużnika. W obecnym stanie prawnym zaspokojenie długu wynikającego z zobowiązania zaciągniętego przez jednego z małżonków, z majątku wspólnego tych małżonków ma charakter wyjątkowy. Wierzyciel musi do wniosku dołączyć oryginał dokumentu urzędowego lub prywatnego podpisanego przez małżonka dłużnika, z którego wynika udzielenie zgody na dokonanie czynności prawnej.

W niniejszej sprawie, wierzyciel nie przedłożył żadnego dokumentu urzędowego lub prywatnego, z którego treści wynikałoby, że małżonka dłużnika wyraziła zgodę na zaciągnięcie zobowiązania wobec wierzyciela objętego tytułem wykonawczym wydanym w sprawie I C 1951/12.

Już z treści wniosku wynika, że wierzyciel nie dysponuje odpowiednim dokumentem na podstawie, którego sąd mógłby badać klauzulę wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika. Jak trafnie wskazał Sąd Rejonowy zawarcie przez małżonkę dłużnika z wierzycielem umowy o tożsamej treści co umowa zawarta przez dłużnika nie jest wyrażeniem zgody na zawarcie umowy przez dłużnika. Zgoda ta nie może zostać wyrażona w sposób dorozumiany. Wynikający z art. 787 kpc nakaz wykazania zgody małżonka dłużnika dokumentem wyłącza możliwość dowodzenia wyrażenia zgody takimi środkami dowodowymi jak zeznania świadków czy przesłuchanie stron oraz posługiwania się domniemaniami faktycznymi.

Ponadto niedołączenie do wniosku dokumentu o jakim mowa w art. 787 kpc nie stanowi braku formalnego podlegającego usunięciu w trybie art. 130 kpc.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 kpc i art. 13 § 2 kpc, orzekł jak na wstępie.