Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 grudnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSO Kazimierz Kostrzewa

Protokolant: st. sekr. sądowy Jerzy Stępień

po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania M. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 18 stycznia 2013 roku nr (...)

w sprawie M. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującej się M. P. rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od dnia 01 stycznia 2013 r. na okres dwóch lat.

Sygn. akt IVU 268/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 10 grudnia 2013 roku

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 18 stycznia 2013 r. odmówił M. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 15.01.2013 r. została uznana za zdolną do pracy.

M. P. w odwołaniu od tej decyzji domagała się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, wskazując że z uwagi na stan zdrowia, który ulega ciągłemu pogorszeniu nie jest w stanie podjąć zatrudnienia.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn podanych w uzasadnieniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. P. urodzona w dniu (...), ma wykształcenie zawodowe o specjalności krawiec, kreślarz dodatków krawieckich pracowała w zawodzie. Odwołująca pobierała w okresie od 19.08.2003 r. do 31.07.2010 r. rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, a następnie od 01.08.2010 r. do 31.12.2012 r. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

/okoliczności bezsporne/

Odwołująca w dniu 30.11.2012 r. złożyła ponowny wniosek o rentę.

(dowód: wniosek z dnia 30.11.2012 r. –k. 125 ar czII)

Celem wyjaśnienia istoty sporu tj. istnienia u M. P. niezdolności do pracy zarobkowej w rozumieniu art. 12, art. 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162 poz. 1118 z późń zm.) i jej stopnia, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych specjalistów z zakresu diabetologii i onkologii.

Biegły sądowy diabetolog na podstawie wyników badań i zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej rozpoznał u odwołującej:

- cukrzycę typu 1 leczoną analogami insulin w modelu konwencjonalnym intensyfikowanym, niewyrównaną metabolicznie bez objawów klinicznych i bez powikłań mikroangiopatycznych,

- polineuropatię cukrzycową czuciowo-ruchową symetryczną obwodową bez upośledzenia funkcji kończyn,

- stan po amputacji lewej piersi z powodu Ca, stan po uzupełniającej radio i chemioterapii.

Biorąc pod uwagę rozpoznane u odwołującej schorzenia oraz stopień ich nasilenia biegły uznali odwołującą za zdolną do pracy zarobkowej ze względów metabolicznych od 01.01.2013 r.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, obecnie u odwołującej stwierdza się cukrzycę typu 1 dobrze kontrolowaną. Wskazana reedukacja celem uzyskania pełnego wyrównania metabolicznego. Nigdy nie była hospitalizowana z powodu cukrzycy. Nie stwierdza się zaawansowanych powikłań późnych typowych dla cukrzycy poza początkową neuropatią obwodową bez upośledzenia funkcji.

/ dowód : opinia sądowo-lekarska – k. 7-9 as/.

Biegły sądowy onkolog na podstawie wyników badań i zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej rozpoznał u odwołującej:

- rak piersi lewej, po zabiegu operacyjnym usunięcia piersi i regionalnych węzłów chłonnych, stan po 6 seriach chemioterapii, stan po radioterapii w 2004 r., stan po hormonoterapii, bez cech wznowy i rozsiewu.

Biorąc pod uwagę rozpoznane u odwołującej schorzenia oraz stopień ich nasilenia biegły uznał ją za całkowicie niezdolną do pracy od 01.01.2013 r. do 31.12.2015 r.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, ze względu na zgłaszane przez odwołującą dolegliwości: tj. osłabienie, bóle głowy szczególnie w godzinach porannych, szybkie męczenie, się, cierpniecie kończyn dolnych i dłoni oraz okresowy obrzęk kończyny górnej po lewej szczególnie nasilający się nawet przy niewielkim wysiłku, trudności w odwiedzeniu kończyny górnej po lewej, brak czucia dłoniach i stopach, które są wynikiem leczenia onkologicznego oraz leczenia cukrzycy odwołująca jest całkowicie niezdolna do pracy od 01.01.2013 r. do 31.12.2015 r.

/ dowód : opinia sądowo-lekarska – k. 24-26 as/.

Wydane w tym zakresie opinie biegłych Sąd uznał za trafne i dostatecznie wyjaśniające przedmiot sporu, gdyż zostały wydane przez specjalistów z tego rodzaju schorzeń na jakie choruje odwołująca, po wnikliwej analizie aktualnych wyników badań oraz zebranej aktach sprawy dokumentacji lekarskiej. W szczególności Sąd oparł się na opinii biegłego onkologa ustalając prawo do renty odwołującej i jej czasookres.

Opinie biegłych w ocenie Sądu spełniają ponadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych w art. 278 kpc i art. 285 kpc, a także w Rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy (Dz. U. Nr 273, poz. 2711) w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Odwołująca nie kwestionowała opinii.

Organ rentowy kwestionował opinię biegłego onkologa i domagał się uzupełnienia postepowania dowodowego poprzez dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego onkologa na okoliczność przeprowadzenia oceny funkcji narządu ruchu. Sąd nie podzielił zastrzeżeń organu rentowego uznając je jedynie za polemikę z opinią biegłego onkologa, która w ocenie Sądu była przekonująca i należycie uzasadniona. Odwołująca pozostaje w stałym leczeniu onkologicznym i biegły tej specjalności posiada pełną wiedzę w zakresie objętym opinią. Z tych względów Sąd oddalił ten wniosek dowodowy.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane przez strony postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. P. od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 18 stycznia 2013 r. w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U., Nr 162., poz 1118, z późn. zm. ) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki:

- jest niezdolny do pracy,

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

- niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4,6,7,9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt. 10 lit. a), pkt. 11-12, 13, lit. a), pkt. 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż wciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Stosownie do dyspozycji art. 12 powołanej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (ust. 2). W myśl dyspozycji ustępu 3 powołanego artykułu, częściowo niezdolną jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z dotychczasowym poziomem kwalifikacji.

Równocześnie zgodnie z treścią art. 13 powołanej ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak też możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możność przekwalifikowania zawodowego. Dalej w myśl ustępu 3 cytowanego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy, zaś gdy rokowania takie istnieją, orzeka się okresową niezdolność do pracy.

Przedmiotem postępowania było ustalenie, czy ubezpieczona ze względu na stan zdrowia jest niezdolna do pracy, czy też jej stan zdrowia uległ zmianie, jak to wynika z zakwestionowanej opinii komisji lekarskiej i wydanej na jej podstawie decyzji ZUS.

Sąd w oparciu o opinię biegłego lekarza onkologa sporządzoną na podstawie wyników badań i dokumentacji medycznej stwierdził u ubezpieczonej istnienie przesłanek uzasadniających przyjęcie, iż M. P. z przyczyn onkologicznych tj. rak piersi lewej po zabiegu operacyjnym usunięcia piersi i regionalnych węzłów chłonnych, stan po 6 seriach chemioterapii, stan po radioterapii w 2004 r., stan po hormonoterapii, bez cech wznowy i rozsiewu - spełnia warunek w postaci całkowitej niezdolności do pracy okresowo od dnia 01.01.2013 r. na okres 2 lat. Pozostaje w stałych kontrolach onkologicznych. Po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną i badaniu odwołującej, uwzględniając zgłaszane przez nią dolegliwości tj. osłabienie, bóle głowy szczególnie w godzinach porannych, szybkie męczenie, się, cierpniecie kończyn dolnych i dłoni oraz okresowy obrzęk kończyny górnej po lewej szczególnie nasilający się nawet przy niewielkim wysiłku, trudności w odwiedzeniu kończyny górnej po lewej, brak czucia dłoniach i stopach, które są wynikiem leczenia onkologicznego oraz leczenia cukrzycy odwołująca jest całkowicie niezdolna do pracy od 01.01.2013 r. do 31.12.2015 r.

Pozostałych warunków z art. 57 ust. 1 ustawy organ rentowy nie kwestionował.

W niniejszym przypadku odwołująca spełnia przesłanki z art. 12, 13 i 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) oraz art. 477 ¹⁴ §2 kpc należało orzec jak sentencji wyroku i zmienić zaskarżoną decyzję z dnia 18 stycznia 2013 r. przyznając M. P. rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od dnia 01.01.2013 r. na okres 2 lat.

(...)

(...)

(...)

(...),

(...)