Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 914/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Agnieszka Wojciechowska-Langda

Sędziowie: SO Małgorzata Bańkowska

SO Anita Jarząbek - Bocian (spr.)

Protokolant: protokolant sądowy - stażysta Robert Wójcik

przy udziale prokuratora Grażyny Maleszewskiej

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2015 r.

sprawy K. L.

oskarżonego o przestępstwo z art. 178a § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku

z dnia 14 maja 2014 r. sygn. akt II K 220/14

wyrok w zaskarżonej części zmienia w ten sposób, że orzeczony wobec oskarżonego K. L.w punkcie IV wyroku środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych ogranicza do ruchu lądowego; w pozostałej części tenże wyrok utrzymuje
w mocy; koszty sądowe w postępowaniu odwoławczym przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt VI Ka 914/14

UZASADNIENIE

K. L. został oskarżony o to, że w dniu 14 lutego 2014 roku w miejscowości C., pow. (...), woj. (...) kierował samochodem maki F. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości wyniki 1,01 mg/l i 0,97mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. o czyn z art. 178a § 1 k.k.

Sąd Rejonowy w Otwocku wyrokiem z dnia 14 maja 2014r. w sprawie o sygn. akt II K 220/14:

I.  uznał oskarżonego K. L. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 178a § 1 k.k. i za ten czyn na podstawie art. 178a § 1 k.k. skazał oskarżonego i wymierzył mu karę roku pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonemu K. L. na okres próby 3 lat;

III.  na podstawie art. 71 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu K. L. karę grzywny w rozmiarze 100 stawek dziennych, ustalając na podstawie art. 33 § 3 k.k. wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych;

IV.  na podstawie art. 42 § 2 k.k., art. 43 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego K. L. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat;

V.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczył oskarżonemu K. L.okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w postaci zatrzymania od dnia 14 do 15 lutego 2014 roku, przyjmując, iż stanowi ono dwa dni pozbawienia wolności i odpowiada czterem stawkom dziennym grzywny,

Nadto orzekł o kosztach procesu.

Apelację od tego wyroku wniósł prokurator, zaskarżając powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczenia o środku karnym na niekorzyść oskarżonego K. L. i na podstawie art. 427 § 2 kpk i 438 pkt 2 kpk wyrokowi temu zarzucił:

- obrazę przepisów postępowania karnego, mającą wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 335 § 1 kpk i art. 343 § 7 kpk, mającą wpływ na treść orzeczenia, poprzez wydanie wyroku o treści niezgodnej z wnioskiem prokuratora o skazanie K. L. bez przeprowadzenia rozprawy, a mianowicie orzeczenia środka karnego w postaci „zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat", podczas gdy wniosek prokuratora złożony w trybie art. 335§1 kpk dotyczył „zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat".

W oparciu o tak postawiony zarzut apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w części dot. orzeczenia o środku karnym, poprzez ograniczenie orzeczonego zakazu prowadzenia w/w rodzaju pojazdów do ruchu lądowego, a w pozostałym zakresie o utrzymanie zaskarżonego wyroku w mocy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja prokuratora jest oczywiście zasadna i zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie wskazać należy, iż wina K. L. nie jest w sprawie kwestionowana i nie budzi wątpliwości. Prawidłowa jest również ocena prawna jego zachowania. Wyrok w niezakwestionowanej części znajduje pełne oparcie w materiale dowodowym, należycie ujawnionym i ocenionym przez Sąd Rejonowy.

W niniejszej sprawie oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, złożył wyjaśnienia, a następnie, pouczony o treści art. 335 k.p.k., zaakceptował karę zaproponowaną przez prokuratora i wyraził zgodę na skierowanie do sądu wniosku w tym trybie – co potwierdził podpisem złożonym do protokołu przesłuchania w charakterze podejrzanego. W toku dalszego postępowania oskarżony nie kwestionował ujętych we wniosku prokuratora ustaleń dotyczących kary i nie wycofał się z nich. Nie skarżył również zapadłego wyroku skazującego.

Podnieść należy, iż Sąd Rejonowy w zaskarżonym wyroku orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat, podczas gdy prokurator złożył - uzgodniony z oskarżonym w trybie art. 335 § 1 kpk - wniosek o orzeczenie tego środka karnego lecz w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat (k.17). Zaznaczyć należy, iż Sąd jest związany treścią wniosku prokuratora złożonego w trybie określonym w art. 335 § 1 k.p.k. w tym sensie, że potrzeba dokonywania jakiejkolwiek zmiany jego treści musi powodować rozpoznanie sprawy na zasadach ogólnych. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 sierpnia 2004r. sygn. WA 20/04).Tym samym słusznie wywodził skarżący, że Sąd Rejonowy dopuścił się obrazy przepisów postępowania w postaci art. 343 § 7 kpk w zw. z art. 335 § 1 kpk polegającej na rozpoznaniu sprawy na posiedzeniu i orzeczeniu wobec oskarżonego, wbrew uprzedniemu porozumieniu, środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, pomijając, iż zakaz ten miał dotyczyć wszelkich pojazdów mechanicznych ale w ruchu lądowym. Na marginesie zaznaczyć należy, iż to uchybie dostrzegł Sąd I instancji dając temu wyraz w pisemnym uzasadnieniu.

Zawarty zatem we wniesionym środku odwoławczym w tym zakresie postulat o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez ograniczenie orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym był jak najbardziej trafny.

Z tych też przyczyn Sąd Okręgowy, zmienił zaskarżony wyrok w zaskarżonej części w ten sposób, że orzeczony wobec oskarżonego K. L. w punkcie IV wyroku środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych ograniczył do ruchu lądowego, a w pozostałej części tenże wyrok utrzymał w mocy. Ponadto koszty sądowe postępowania odwoławczego zostały przejęte na rachunek Skarbu Państwa.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w części dyspozytywnej.