Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wrocław, dnia 17-09-2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR del. Marzena Sznajderska

Protokolant: Agata Sadowska-Sagne

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 03-09-2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. z siedzibą we W.

przeciwko Ż. S.

o zapłatę

sprawy z powództwa wzajemnego Ż. S.

przeciwko (...) sp. z o.o. z siedzibą we W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej – powódki wzajemnej Ż. S. na rzecz strony powodowej – pozwanej wzajemnej (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. kwotę 135.523,63 zł (sto trzydzieści pięć tysięcy pięćset dwadzieścia trzy złote sześćdziesiąt trzy grosze) wraz z ustawowymi odsetkami:

- od kwoty 232,00 zł od dnia 11-01-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 12.119,77 zł od dnia 11-02-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 11.860,36 zł od dnia 11-03-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 9.659,50 zł od dnia 11-04-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 2.271,86 zł od dnia 11-04-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 9.684,07 zł od dnia 15-05-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 2.278,69 zł od dnia 15-05-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 10.186,50 zł od dnia 11-06-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 2.397,47 zł od dnia 11-06-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 9.890,23 zł od dnia 11-07-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 2.326,47 zł od dnia 11-07-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 9.918,08 zł od dnia 11-08-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 2.334,34 zł od dnia 11-08-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 1.941,52 zł od dnia 18-12-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 2.335,76 zł od dnia 11-10-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 5.871,33 zł od dnia 18-12-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 2.348,54 zł od dnia 13-11-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 3.130,17 zł od dnia 18-12-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 2.332,92 zł od dnia 11-12-2012 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 3.004,60 zł od dnia 11-01-2013 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 2.321,55 zł od dnia 11-01-2013 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 865,53 zł od dnia 05-02-2013 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 5.945,17 zł od dnia 11-02-2013 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 2.378,35 zł od dnia 11-02-2013 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 664,24 zł od dnia 08-03-2013 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 5.902,57 zł od dnia 11-03-2013 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 2.361,32 zł od dnia 11-03-2013 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 657,08 zł od dnia 02-04-2013 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 5.930,97 zł od dnia 11-04-2013 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 2.372,67 zł od dnia 11-04-2013 r. do dnia zapłaty

II.  w pozostałej części powództwo oddala;

III.  oddala powództwo wzajemne;

IV.  zasądza od pozwanej – powódki wzajemnej Ż. S. na rzecz strony powodowej – pozwanej wzajemnej (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. kwotę 20.897,60 zł kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) sp. z o.o. we W. wystąpiła przeciwko pozwanej Ż. S. o zapłatę kwoty 135 523,63 zł wraz z ustawowymi odsetkami . uzasadniając żądanie pozwu strona powodowa wskazała, że w dniu 7 listopada 2011 r. zawarła z pozwaną Ż. S. umowę najmu lokalu użytkowego o powierzchni 111,89 m ² położonego w centrum handlowym (...) w R.. Pozwana zawarła umowę najmu na okres pięciu lat i zobowiązała się do sprzedaży odzieży damskiej. Na mocy umowy zobowiązała się do zapłaty miesięcznego czynszu w wysokości 17.00 euro za 1m ², czyli w kwocie 1887,00 euro. Czynsz miał być płatny do 10-go dnia każdego miesiąca. W dniu 15 czerwca 2012 r. strony podpisały aneks do umowy, na mocy którego z dniem 1 lipca 2012 r. zmianie uległ przedmiot najmu oraz wysokość czynszu. Przedmiotem najmu miał być lokal położony na poziomie 0, o powierzchni 115,44 m ² . czynsz miał wynosić równowartość złotych polskich 17,00 euro za m ² w okresie od 1 lipca 2012 r. do 30 września 2012 r. i 25,00 euro za m ² od dnia 1 października 2012 r. Ponadto pozwana zobowiązała się do zapłaty opłat za usługi na rzecz Centrum ( utrzymanie ciągów komunikacyjnych, ogólnie dostępnych toalet i parkingu, ubezpieczenia Centrum, podatek od nieruchomości itp.) w wysokości 3,00 euro za m ² , opłaty marketingowej w wysokości 1,00 euro za m ² oraz opłat komunalnych w oparciu o wskazania indywidualnych liczników. Ponadto strony ustaliły opłatę za wentylację, która miała być dzielona pomiędzy najemców proporcjonalnie do wielkości zajmowanego przez nich lokalu. Do czynszu i opłat każdorazowo był doliczany podatek VAT. Na potrzeby rozliczeń miał być przyjmowany średni kurs euro w NBP na ostatni dzień roboczy miesiąca poprzedzająca miesiąc, za który płatny jest czynsz. Ponadto strony ustaliły, że w drugim i każdym następnym roku obowiązywania umowy stawki czynszu oraz innych opłat zostaną podwyższone proporcjonalnie do procentowego wzrostu wskaźnika rocznej inflacji GUS za poprzedni rok kalendarzowy. Strona powodowa wystawiała faktury, a pozwana ich nie regulowała. W dniu 28 listopada 2012 r. strony podpisały porozumienie, w którym pozwana uznała swój dług i zobowiązała się do spłaty zadłużenia zgodnie z ustalonym harmonogramem, a strona powodowa zobowiązała się do udzielania stosownych rabatów pod warunkiem spłaty zaległości. Pozwana nie regulowała bieżących należności oraz zaległości zgodnie z harmonogramem. W dniu 12 marca 2013 r. pozwana wystąpiła o przedterminowe rozwiązanie łączącej strony umowy. Pozwana odrzuciła warunki przedterminowego rozwiązania umowy zaproponowane przez stronę powodową. Strona powodowa wielokrotnie wzywała pozwaną do spłaty zaległości.

W dniu 29 maja 2013 r. został wydany przeciwko pozwanej nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Pozwana wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniosła o oddalenie powództwa. Jednocześnie pozwana złożyła pozew wzajemny wnosząc o zasądzenie od strony powodowej- pozwanej wzajemnie kwoty 372 267,72 zł tytułem odszkodowania. Pozwana – powódka wzajemna podniosła, że współpraca stron doprowadziła do jej niewypłacalności. Od początku współpracy pomiędzy stronami pozwana – powódka wzajemna była wprowadzana w błąd, co do pozycji rynkowej CH (...). Centrum od początku swej działalności nie posiadało pełnego zapełnienia butikami, a strona powodowa – pozwana wzajemnie nie wykonywała nic, aby ten stan zmienić. Wielość pustostanów z powodu braku zainteresowanych sprzedażą swych towarów przedsiębiorców, przenoszenie sklepów z miejsca na miejsce, brak klienteli, brak promocji, brak pomysłów handlowych strony powodowej – pozwanej wzajemnej były na porządku dziennym. Pozwana – powódka wzajemna nie zamieszkuje w R. i nie znała prawdziwej sytuacji rynkowej CH (...). Strona powodowa –pozwana wzajemna twierdziła w czasie spotkań, że wiele nowych marek walczy o miejsce w centrum i zostaną z nimi podpisane umowy, jednakże do rozwiązania umowy to nie nastąpiło. Odpowiednia promocja centrum zapewniłaby należytą klientelę. Najemca zawierający długoterminową umowę znajduje się w potrzasku. Pozwana – powódka wzajemna wskazała, że od początku odnotowywała gigantyczne straty. Przyczyną było nienależyte wykonywanie umowy przez stronę powodową –pozwaną wzajemna. Czynsz powinien być obniżony do minimum do czasu, gdy strona powodowa – pozwana wzajemna działaniami marketingowymi doprowadzi do przyciągnięcia klientów. Jednocześnie wskazana pozwem wzajemnym kwota stanowi szkodę, jaką poniosła pozwana – powódka wzajemna, która była spowodowana brakiem jakiejkolwiek promocji CH (...). Zdaniem pozwanej – powódki wzajemnej od początku działalności ponosiła straty z powodu braku przydatności lokalu do umówionego użytku, a związek przyczynowy pomiędzy postępowaniem strony powodowej – pozwanej wzajemnej i pozwanej – powódki wzajemnej jest jej zdaniem ewidentny. Jej żądanie wzajemne obejmuje roszczenie o zwrot kwot wpłacanych tytułem opłaty marketingowej, promocji, reklamy, które nie niosły ze sobą żadnych ekwiwalentnych świadczeń i stanowiła opłatę na wzór tzw. „opłaty półkowej”.

Strona powodowa – pozwana wzajemna podtrzymała żądanie pozwu i wniosła oddalenie powództwa wzajemnego wskazując, że intensywnie prowadziła działania marketingowe i znaczna część powierzchni użytkowych była wynajęta, a samo prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się z ryzykiem. Ponadto, zdaniem strony powodowej-pozwanej wzajemnej pozwana nie wykazała ani rozmiaru ani charakteru szkody, a szkoda przedstawiona przez pozwaną – powódkę wzajemną stanowi wysokość uregulowanych, a nawet nieuregulowanych stronie powodowej – pozwanej wzajemnej należności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7 listopada 2011 r. pomiędzy stronami została zawarta umowa najmu lokalu handlowego, położonego w Centrum Handlowym (...) w R., na poziomie parteru, o powierzchni 111,89 m ² . Przedmiot najmu miał być wykorzystywany wyłącznie do prowadzenia sprzedaży odzieży damskiej. Umowa została zawarta na okres 5 lat licząc od dnia przekazania lokalu protokołem zdawczo – odbiorczym. Strony ustaliły, że pozwana – powódka wzajemna za zajmowany lokal będzie uiszczała czynsz najmu w wysokości 1887,00 euro miesięcznie, opłaty eksploatacyjne, na które składają się opłata za usługi dla centrum (koszty ubezpieczenia centrum, podatki od nieruchomości i inne opłaty komunalne, koszty eksploatacji oraz konserwacji urządzeń i instalacji technicznych, ich używania i utrzymania, koszty sprzątania, opłaty za ogrzewanie części wspólnych, utrzymanie punktów informacyjnych i placów zabaw, koszty administrowania i zarządzania, usług nadzoru i ochrony), w kwocie 3,00 euro za m ² i opłaty komunalne (zużycie wody, odprowadzanie ścieków, energii, wywóz śmieci, usługi telekomunikacyjne, wentylację) oraz opłata marketingowa w kwocie 1,00 euro za m ². Czynsz najmu, opłaty za usługi oraz opłata marketingowa miały być płatne przez najemcę miesięcznie z góry do dziesiątego każdego miesiąca. Opłaty komunalne miały być płatne ryczałtowo z góry wraz z powyższą fakturą, a rozliczenie miało następować według faktycznego zużycia na podstawie faktur otrzymanych od dostawców mediów, po upływie kwartału. Strony zastrzegły, że w przypadku opóźnienia w płatności wynajmującemu należą się odsetki ustawowe od dnia wymagalności do dnia zapłaty. W tym samym dniu strony zawarły aneks, zgodnie z którym, w przypadku gdy po okresie 15 miesięcy prowadzenia działalności handlowej powódka stwierdzi, że uzyskiwane w roku finansowym dochody nie pokrywają bazowych kosztów utrzymania sklepu (tj. kosztów najmu, kosztów wynagrodzeń pracowniczych oraz kosztów związanych z bieżącą eksploatacją) strony przystąpią do rozmów mających na celu obniżenie kosztów miesięcznego czynszu do poziomu umożliwiającego uzyskanie rentowności sklepu lub ustalenia czynszu od osiąganego obrotu, czy też do polubownego, przedterminowego rozwiązania umowy najmu. Najemca winien udokumentować powyższe prowadzonymi księgami rachunkowymi, oryginałami z kas fiskalnych oraz dokumentami księgowymi potwierdzającymi inne koszty. Strony ustaliły, że termin rozwiązania umowy najmu nastąpi w okresie 3 miesięcy od dnia doręczenia pisemnego oświadczenia o zamiarze rozwiązania powyższej umowy, ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego, nie wcześniej niż w 15 miesiącu prowadzenia działalności. W związku z zawarciem kolejnego aneksu z dnia 7 listopada 2011 r. strony ustaliły, że czynsz i inne opłaty, miały być płatne od daty rozpoczęcia działalności przez najemcę. Na zabezpieczenie roszczeń wynajmującego pozwana zobowiązana była wpłacić kaucję. Pozwana została zobowiązana do rozpoczęcia działalności najpóźniej w terminie 5 dni od zakończenia prac adaptacyjnych. Strona powodowa – pozwana wzajemnie wykonała w lokalu szereg prac projektowych i adaptacyjnych ponad standard budowlany na swój koszt.

dowód: umowa najmu z dnia 7 listopada 2011 r. k- 19-26

pomiar powierzchni lokalu k-55-56

aneks nr (...) k-57

aneks nr (...) k- 58

załącznik nr 6a k-459

zeznania świadka M. T. k-485-486

zeznania świadka A. K. k-486-488

przesłuchanie pozwanej – powódki wzajemnej k-488-492

W dniu 5 grudnia 2011 r. w/w lokal nr (...) (...) został przekazany pozwanej. Strony nie zgłaszały uwag do stanu przekazywanego lokalu.

dowód: protokół przekazania lokalu k-52

zakres i stan przekazywanego lokalu k- 53-54

W dniu 15 czerwca 2012 r. strony zmieniły przedmiot najmu na lokal handlowy nr (...) (...) o powierzchni 115,44 m ² na poziomie 0. Podstawowy czynsz najmu w okresie od 1 lipca 2012 r. do 30 września 2012 r. miał wynosić równowartość w złotych polskich 17 Euro za m ² , a od 1 października 2012 r. 25 Euro. Wykonanie i koszty prac wykończeniowych i aranżacyjnych ponosić miała strona powodowa – pozwana wzajemnie, a koszty materiałów pozwana- powódka wzajemna.

dowód: aneks nr (...) k-59

protokół odbioru lokalu najemcy k- 61

zeznania świadka A. K. k-486-488

przesłuchanie pozwanej – powódki wzajemnej k-488-492

W dniu 2 sierpnia 2012 r. lokal nr (...) (...)został odebrany przez stronę powodową – pozwaną wzajemnie od pozwanej – powódki wzajemnej. W tym samym dniu przekazany został pozwanej – powódce wzajemnej lokal nr (...) (...).

dowód: protokół odbioru lokalu najemcy k- 61-62

protokół przekazania lokalu najemcy k- 63-65

W związku z zaległościami w płatnościach związanych z umową najmu, w wysokości 116 630,94 zł strony ustaliły, że pozwana – powódka wzajemna spłaci zadłużenie w następujący sposób: kwotę 66 630,85 zł w 13 ratach, każda po 5 125,45 zł do 15 dnia każdego miesiąca począwszy od grudnia 2012 r., a pod warunkiem terminowego wypełniania bieżących zobowiązań pozostała do spłaty kwota zostanie przez stronę powodową – pozwana wzajemnie umorzona. Jednocześnie pod warunkiem wykonania w/w zobowiązania, wynajmujący w okresie od 1 października 2012 r. do 30 czerwca 2013 r. zobowiązał się udzielić rabatu i czynsz podstawowy wynosiłby 10 Euro za m ² . w związku z udzielonym rabatem, w okresie od 1 lipca 2013 r. do 31 grudnia 2013 r. czynsz podstawowy wynosiłby 14 Euro za m ², a w okresie od 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. wynosiłby 17 Euro za m ². Jedynie w przypadku, gdyby obrót wynajmującego przekroczył 80 000 zł w danym miesiącu, byłby on w w/w okresach zobowiązany do dopłaty 5% od całości obrotu. W celu weryfikacji sytuacji finansowej pozwanej – powódki wzajemnej była ona zobowiązana do przedstawiania do 10 dnia każdego miesiąca kopii wydruku z kasy fiskalnej. Porozumienie weszło w życie w dniu 28 listopada 2012 r.

dowód: porozumienie z dnia 28 listopada 2012 r. k-67-70

zeznania świadka A. K. k-486-488

przesłuchanie pozwanej – powódki wzajemnej k-488-492

W dniu 27 lutego 2013 r. strona powodowa – pozwana wzajemnie wezwała pozwaną – powódkę wzajemną do zapłaty kwoty 117 634,78 zł z tytułu czynszu najmu i opłat dodatkowych.

dowód: wezwanie do zapłaty nr (...) k- 71-74

W dniu 12 marca 2013 r. (data wpływu pisma do strony powodowej – pozwanej wzajemnej 18 marca 2012 r.) pozwana – powódka wzajemna zwróciła się o przedterminowe rozwiązanie zawartej umowy. Przyczyną zgłoszonego żądania były pogłębiające się zaległości wynikające z braku dochodu ze sprzedaży pozwalającego na pokrycie kosztów utrzymania i bieżącej eksploatacji. Strona powodowa- pozwana wzajemna uwarunkowała wcześniejsze polubowne rozwiązanie stosunku najmu od spłaty przez najemczynie zadłużenia wynoszącego na dzień 19 marca 2013 r. 126 975,39 zł i znalezienia innego najemcy. Pozwana – powódka wzajemna odmówiła zapłaty zaległości. Strona powodowa – pozwana wzajemna, w związku z odmową zapłaty przez najemczynię zaległości, wezwała ją w dniu 4 kwietnia 2013 r. do zapłaty w terminie miesiąca zaległości w kwocie 135 936,11 zł pod rygorem rozwiązania umowy najmu ze skutkiem natychmiastowym oraz dokonania zabezpieczenia w formie bezwarunkowej nieodwołalnej gwarancji bankowej lub wpłaty gotówkowej, w terminie 7 dni.

dowód: pismo z dnia 12 marca 2013 r. k-77

pismo z dnia 19 marca 2013 r. k- 78-79

pismo z dnia 2 kwietnia 2013 r. k- 80

pismo z dnia 4 kwietnia 2013 r. k- 81-85

W dniu 7 maja 2013 r. strona powodowa- pozwana wzajemnie wezwała pozwaną –powódkę wzajemną do wznowienia działalności najpóźniej do dnia 10 maja 2013 r., pod rygorem rozwiązania umowy najmu ze skutkiem natychmiastowym i zapłaty zaległości w opłatach w kwocie 135 936,11 zł.

dowód: pismo z dnia 7 maja 2013 r. k- 86-89

W dniu 13 maja 2013 r. wynajmujący na zabezpieczenie roszczeń wynikających z zadłużenia przejął w zastaw ruchomości znajdujące się w lokalu handlowym.

dowód: pismo z dnia 13 maja 2013 r. k- 90-93

Pozwana – powódka wzajemna zalega z zapłatą następujących faktur:

1)  faktura VAT nr (...) z dnia 2 stycznia 2012 r. na kwotę 12.664,52 zł z terminem płatności do dnia 9 stycznia 2012 r., uregulowana częściowo, do zapłaty pozostaje 232,00 zł

2)  faktura VAT nr (...) z dnia 1 lutego 2012 r. na kwotę 12.119,77 zł z terminem płatności do dnia 08.02.2012 r.

3)  faktura VAT nr (...) z dnia 1 marca 2012 r. na kwotę 11.860,36 zł z terminem płatności do dnia 8 marca 2012 r.

4)  faktura VAT nr (...) z dnia 2 kwietnia 2012 r. na kwotę 9.659,50 zł z terminem płatności do dnia 9 kwietnia 2012 r.

5)  faktura VAT nr (...) z dnia 2 kwietnia 2012 r. na kwotę 2.271,86 zł z terminem płatności do dnia 9 kwietnia 2012 r.

6)  faktura VAT nr (...) z dnia 7 maja 2012 r. na kwotę 9.684,07 zł z terminem płatności do dnia 14 maja 2012 r.

7)  faktura VAT nr (...) z dnia 7 maja 2012 r. na kwotę 2.278,69 zł z terminem płatności do dnia 14 maja 2012 r.

8)  faktura VAT nr (...) z dnia 1 czerwca 2012 r. na kwotę 10.186,50 zł z terminem płatności do dnia 8 czerwca 2012 r.

9)  faktura VAT nr (...) z dnia 1 czerwca 2012 r. na kwotę 2.397,47 zł z terminem płatności do dnia 8 czerwca 2012 r.

10)  faktura VAT nr (...) z dnia 2 lipca 2012 r. na kwotę 9.890,23 zł z terminem płatności do dnia 9 lipca 2012 r.

11)  faktura VAT nr (...) z dnia 2 lipca 2012 r. na kwotę 2.326,47 zł z terminem płatności do dnia 9 lipca 2012 r.

12)  faktura VAT nr (...) z dnia 1 sierpnia 2012 r. na kwotę 9.918,08 zł z terminem płatności do dnia 8 sierpnia 2012 r.

13)  faktura VAT nr (...) z dnia 1 sierpnia 2012 r. na kwotę 2.334,34 zł z terminem płatności do dnia 8 sierpnia 2012 r.

14)  faktura VAT nr (...)z dnia 1 października 2012 r. na kwotę 14.602,38 zł z terminem płatności do dnia 8 października 2012 r., korygowana fakturą VAT korektą nr (...) (...) z dnia 10 grudnia 2012 r. o kwotę 8.760,86 zł, uregulowana częściowo, do zapłaty pozostaje kwota 1.941,52 zł

15)  faktura VAT nr (...) z dnia 1 października 2012 r. na kwotę 2.335,76 zł z terminem płatności do dnia 8 października 2012 r.

16)  faktura VAT nr (...)z dnia 5 listopada 2012 r. na kwotę 14.679,05 zł z terminem płatności do dnia 12 listopada 2012 r., korygowana fakturą korektą VAT nr (...) (...) z dnia 5 listopada 2012 r. o kwotę 8.807,72 zł, do zapłaty pozostaje kwota 5.871,33 zł

17)  faktura VAT nr (...) z dnia 5 listopada 2012 r. na kwotę 2.348,54 zł z terminem płatności do dnia 12 listopada 2012 r.

18)  faktura VAT nr (...)z dnia 3 grudnia 2012 r. na kwotę 14.576,82 zł z terminem płatności do dnia 10 grudnia 2012 r., korygowana fakturą korektą VAT nr (...) (...) z dnia 3 grudnia 2012 r. o kwotę 8.746,55 zł, do zapłaty pozostaje 3.130,17 zł

19)  faktura VAT nr (...) z dnia 3 grudnia 2012 r. na kwotę 2.332,92 zł z terminem płatności do dnia 10 grudnia 2012 r.

20)  faktura VAT nr (...) z dnia 3 stycznia 2013 r. na kwotę 5.804,60 zł z terminem płatności do dnia 10 stycznia 2013 r., uregulowana częściowo, do zapłaty pozostaje 3.004,60 zł

21)  faktura VAT nr (...) z dnia 3 stycznia 2013 r. na kwotę 2.321,55 zł z terminem płatności do dnia 10 stycznia 2013 r.

22)  faktura VAT nr (...) z dnia 28 stycznia 2013 r. na kwotę 865,53 zł z terminem płatności do dnia 4 lutego 2013 r.

23)  faktura VAT nr (...) z dnia 1 lutego 2013 r. na kwotę 5.945,17 zł z terminem płatności do dnia 8 lutego 2013 r.

24)  faktura VAT nr (...) z dnia 1 lutego 2013 r. na kwotę 2.378,35 zł z terminem płatności do dnia 8 lutego 2013 r.

25)  faktura VAT nr (...) z dnia 28 lutego 2013 r. na kwotę 664,24 zł z terminem płatności do dnia 7 marca 2013 r.

26)  faktura VAT nr (...) z dnia 1 marca 2013 r. na kwotę 5.902,57 zł z terminem płatności do dnia 8 marca 2013 r.

27)  faktura VAT nr (...) z dnia 1 marca 2013 r. na kwotę 2.361,32 zł z terminem płatności do dnia 8 marca 2013 r.

28)  faktura VAT nr (...) z dnia 25 marca 2012 r. na kwotę 657,08 zł z terminem płatności do dnia 1 kwietnia 2013 r.

29)  faktura VAT nr (...) z dnia 2 kwietnia 2013 r. na kwotę 5.930,97 zł z terminem płatności do dnia 9 kwietnia 2013 r.

30) faktura VAT nr (...) z dnia 2 kwietnia 2013 r. na kwotę 2.372,67 zł z terminem płatności do dnia 9 kwietnia 2013 r.

dowód: - faktura VAT nr (...) z dnia 2 stycznia 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k- 94-95

-

faktura VAT nr (...) z dnia 1 lutego 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-96-97

-

faktura VAT nr (...) z dnia 1 marca 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-98-99

-

faktura VAT nr (...) z dnia 2 kwietnia 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-100-101

-

faktura VAT nr (...) z dnia 2 kwietnia 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-102-103

-

faktura VAT nr (...) z dnia 7 maja 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-104-105

-

faktura VAT nr (...) z dnia 7 maja 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-106-107

-

faktura VAT nr (...) z dnia 1 czerwca 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-108-109

-

faktura VAT nr (...) z dnia 1 czerwca 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-110-111

-

faktura VAT nr (...) z dnia 2 lipca 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-112-113

-

faktura VAT nr (...) z dnia 2 lipca 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-114-115

-

faktura VAT nr (...) z dnia 1 sierpnia 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-116-117

-

faktura VAT nr (...) z dnia 1 sierpnia 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-118-119

-

faktura VAT nr (...) z dnia 1 października 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-120-121

- faktura korekta VAT nr (...) (...) z dnia 10 grudnia 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania oraz potwierdzeniem odbioru k-122-124

-

faktura VAT nr (...) z dnia 1 października 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-125-126

-

faktura VAT nr (...) z dnia 5 listopada 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-127-128

- faktura korekta VAT nr (...) (...) z dnia 10 grudnia 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-129-131

-

faktura VAT nr (...) z dnia 5 listopada 2012 r. wraz z. potwierdzeniem nadania k- 132-133

-

faktura VAT nr (...) z dnia 3 grudnia 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-134-135

- faktura korekta VAT nr (...) (...) z dnia 10 grudnia 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania i potwierdzeniem odbioru k-136-138

-

faktura VAT nr (...) z dnia 3 grudnia 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k- 139-140

-faktura VAT nr (...) z dnia 3 stycznia 2013 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-141- 142

-

faktura VAT nr (...) z dnia 3 stycznia 2013 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-143-144

-

faktura VAT nr (...) z dnia 28 stycznia 2013 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-145-147

-

faktura VAT nr (...) z dnia 1 lutego 2013 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-148-149

-

faktura VAT nr (...) z dnia 1 lutego 2013 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-150-151

-

faktura VAT nr (...) z dnia 28 lutego 2013 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-152-154

-

faktura VAT nr (...) z dnia 1 marca 2013 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-155-156

-

faktura VAT nr (...) z dnia 1 marca 2013 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-157-158

-

faktura VAT nr (...) z dnia 25 marca 2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-159-161

-

faktura VAT nr (...) z dnia 2 kwietnia 2013 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-162-163

-

faktura VAT nr (...) z dnia 2 kwietnia 2013 r. wraz z potwierdzeniem nadania k-164-165

Na dzień 29 czerwca 2012 r. strona powodowa – pozwana wzajemna wynajmowała 86,99 % powierzchni ogółem, na dzień 27 grudnia 2012 r. - 87,21 %, na dzień 31 stycznia 2013 r. - 87,07 %, a na dzień 31 marca 2013 r. - 85,35 % powierzchni.

dowód: zestawienia k-362-369

zeznania świadka M. T. k-485-486

zeznania świadka A. K. k-486-488

Pozwana – powódka wzajemna uczestniczyła w dniu 10 października 2012 r. w akcji promocyjnej (...)”, ponadto w akcji „(...)”, „(...)”, „(...) (...)”. W okresie łączącej strony umowy najmu strona powodowa – pozwana wzajemnie organizowała szereg akcji marketingowych, pozwana – powódka wzajemna w części akcji nie uczestniczyła.

dowód: porozumienie z dnia 10 października 2012 r. k-382

faktura VAT nr (...) k-383, 386-387

porozumienie do akcji (...) k-384-385

korespondencja z dnia 28 marca 2013 r. k- 388-391

działania marketingowe k-392-422

zeznania świadka A. K. k-486-488

Sąd zważył, co następuje:

(...) sp. z o.o. we W. jako uzasadnione należało uwzględnić w przeważającej części.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przedstawionych przez strony dokumentów oraz zeznań świadków M. T. i A. K. oraz częściowo przesłuchania pozwanej – powódki wzajemnej.

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom świadków M. T. i A. K., jako zgodnych z przedstawionymi w sprawie dokumentami, jak i w przeważającej części wyjaśnieniom pozwanej – powódki wzajemnej co do bezspornych okoliczności zawarcia umowy, warunków umowy i ich zmian. Nie dał wiary w zakresie braku działań promocyjnych, zbyt małych ilości wynajmowanych powierzchni i braku towarów markowych.

Strony łączyła umowa najmu lokalu użytkowego położonego w Centrum Handlowym (...)w R., na poziomie parteru, o powierzchni 111,89 m ². Umowa została zawarta na okres 5 lat licząc od dnia przekazania lokalu protokołem zdawczo – odbiorczym. Strony ustaliły, że pozwana – powódka wzajemna za zajmowany lokal będzie uiszczała czynsz najmu. Strony zastrzegły, że w przypadku opóźnienia w płatności wynajmującemu należą się odsetki ustawowe od dnia wymagalności każdej kwoty czynszu miesięcznego do dnia zapłaty. Jednocześnie strony zawarły aneks, zgodnie z którym w przypadku gdy po okresie 15 miesięcy prowadzenia działalności handlowej powódka stwierdzi, że uzyskiwane w roku finansowym dochody nie pokrywają bazowych kosztów utrzymania sklepu (tj. kosztów najmu, kosztów wynagrodzeń pracowniczych oraz kosztów związanych z bieżącą eksploatacją) to strony przystąpią do rozmów mających na celu obniżenie kosztów miesięcznego czynszu do poziomu umożliwiającego uzyskanie rentowności sklepu lub ustalenia czynszu od osiąganego obrotu, czy też do polubownego, przedterminowego rozwiązania umowy najmu. Strony ustaliły, że termin rozwiązania umowy najmu nastąpi w okresie 3 miesięcy od dnia doręczenia pisemnego oświadczenia o zamiarze rozwiązania powyższej umowy, ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego, nie wcześniej niż w 15 miesiącu prowadzenia działalności. Strona powodowa – pozwana wzajemnie wykonała w lokalu szereg prac projektowych i adaptacyjnych ponad standard budowlany na swój koszt. W dniu 15 czerwca 2012 r. strony zmieniły przedmiot najmu na lokal handlowy nr (...) (...) o powierzchni 115,44 m ² na poziomie 0. Wykonanie i koszty prac wykończeniowych oraz aranżacyjnych ponosić miała strona powodowa – pozwana wzajemnie, a koszty materiałów pozwana- powódka wzajemna.

Stosownie do treści art. 659 § 1 k.c., przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Najem jest umową nazwaną, której celem jest uregulowanie zasad dotyczących czasowego korzystania z cudzej rzeczy (art. 659-692 k.c. ). Uregulowanie to jest niejednolite. W sposób szczególny ustawodawca uregulował najem lokali mieszkalnych i użytkowych, w szczególności najem takich lokali uregulowany jest w kodeksie cywilnym w art. 680-692, stąd jedynie w kwestiach tam nieunormowanych stosuje się przepisy ogólne dotyczące pozostałych przypadków najmu (art. 659-692 k.c. ). Treścią najmu jest zobowiązanie wynajmującego do oddania najemcy do używania rzeczy (zasadniczo niezużywalnych: ruchomości i nieruchomości, także części składowych rzeczy - np. lokalu jako elementu nieruchomości) przez czas oznaczony lub nieoznaczony oraz zobowiązanie najemcy do uiszczania wynajmującemu umówionego czynszu. Pozwana – powódka wzajemna nie dopełniła podstawowego obowiązku, jaki na niej ciążył z tytułu zawarcia z powódką umowy najmu, tj. nie uiściła czynszu najmu za sporny okres czasu.Przede wszystkim należy podkreślić, że strona powodowa – pozwana wzajemnie wykazała wysokość dochodzonej należności za pomocą dokumentów dołączonych do pozwu. Jednocześnie pozwana – powódka wzajemna wnosząc o oddalenie powództwa podniosła, ze została przez stronę powodową – pozwaną wzajemnie wprowadzona w błąd co pozycji na rynku galerii handlowej, a nadto zarzuciła brak właściwej promocji, co było przewidziane w umowie najmu. W wyniku powyższego powstały po jej stronie straty finansowe, wynikające z braku klientów. Podniosła ona, że lokal oddany w najem nie nadawał się do umówionego użytku.

Zgodnie z art. 662 § 1 kc wynajmujący powinien wydać najemcy rzecz w stanie przydatnym do umówionego użytku i utrzymywać ją w takim stanie przez czas trwania najmu. Rzecz powinna być wydana najemcy w stanie przydatnym do używania jej w zakresie i w sposób określony w umowie najmu (zob. też wyrok NSA we W. z 11 kwietnia 1994 r., SA/Wr (...), Glosa 1997, nr 1, poz. 57, a także orzeczenie SN z 3 lipca 1997 r., II CKN 25/97, niepubl.). Jeżeli w umowie najmu nie ma stosownego postanowienia w tym zakresie, rzecz powinna być wydana najemcy w stanie nadającym się do użytku zgodnego z właściwością i przeznaczeniem rzeczy ( J. Panowicz-Lipska (w:) System prawa prywatnego, t. 8, s. 25; J. Jezioro (w:) E. Gniewek, Komentarz, 2006, s. 1072; zob. uwagi do art. 65 oraz art. 663). Należy zauważyć, że strony w umowie zawarły postanowienia dotyczące wykonania na koszt pozwanej prac wykończeniowych i aranżacyjnych.

Zdaniem Sądu, twierdzenia pozwanej – powódki wzajemnej, iż wynajęty lokal nie posiadał cech pozwalających na jego używanie w sposób określony w umowie nie zasługuje na uwzględnienie. Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe wykazało, że strona powodowa – pozwana wzajemnie dokonała wszelkich starań celem umożliwienia pozwanej – powódce wzajemnej prowadzenie działalności handlowej. Strona powodowa – pozwana wzajemnie dokonywała prac adaptacyjnych na własny koszt, co jak podniosła pozwana – powódka wzajemna było rzeczą niespotykaną wśród wynajmujących. Należy zauważyć, że również te okoliczności zostały przez pozwaną –powódkę wzajemną, zinterpretowane na niekorzyść wynajmującego. Pozwana – powódka wzajemna nie wykazała aby jej oświadczenie w tym zakresie dotknięte było wada oświadczenia woli. Poza tym podobne postanowienia umów podjęte w ramach swobody umów, w szczególności dotyczące nie tylko lokali użytkowych, ale nawet mieszkalnych, jak wynika z praktyki sądowej, nie są wyjątkowe. Co więcej, pozwana – powódka wzajemna już po doświadczeniach z wynajmem pierwszego lokalu zawarła ze stroną powodową podobne uregulowanie przy wynajmie drugiego lokalu.

Pozwana – powódka wzajemna powołując się na przepis art. 357 ¹ kc podniosła również, że czynsz powinien być obniżony do minimum, albowiem na skutek niewłaściwych działań promocyjnych strony powodowej – pozwanej wzajemnej, a zatem okoliczności za które pozwana – powódka wzajemna nie ponosi odpowiedzialności, doszło do nadzwyczajnej zmiany stosunków i zmniejszenia zwykłego przychodu uzyskiwanego z przedmiotu najmu. Co do zasady, zmiana stosunków w okresie pomiędzy powstaniem zobowiązania a jego wykonaniem nie ma wpływu na wykonanie zobowiązania – stanowisko to wynika z zasady pacta sunt servanda. Strony mogą oczywiście na zasadzie porozumienia stron zmienić sposób wykonania zobowiązania. Zmiana stosunków we wskazanym powyżej okresie daje możliwość również zmiany sposobu wykonania zobowiązania na podstawie przepisów szczególnych kodeksu cywilnego. By w/w przepis mógł zostać zastosowany, wystąpić musi kumulatywnie pięć przesłanek: źródłem powstania zobowiązania musi być umowa, musi nastąpić zmiana stosunków o charakterze nadzwyczajnym, zmiana ta musi nieść za sobą nadmierną trudność w spełnieniu świadczenia lub musi grozić jednej ze stron rażącą stratą, między dwoma ostatnimi przesłankami zachodzić musi związek przyczynowy, wreszcie zachodzić musi nieprzewidywalność przesłanki nadmiernej trudności w spełnieniu świadczenia lub groźby rażącej straty. Przez zmianę stosunków rozumie się obiektywne, o charakterze powszechnym przekształcenia stosunków społecznych, a zwłaszcza gospodarczych. Przez nadzwyczajną zmianę stosunków rozumieć należy taki stan rzeczy, który zdarza się rzadko, a jednocześnie jest niezwykły, niebywały, wyjątkowy, normalnie niespotykany. Nadzwyczajna zmiana stosunków może mieć tło przyrodnicze (nieurodzaj, niezwykle surowa zima), jak i społeczne (wojna, gwałtowna zmiana ustroju politycznego). Jako przykłady zdarzeń powodujących nadzwyczajną zmianę stosunków wskazuje się epidemie, operacje wojenne, strajki generalne, różnego rodzaju klęski żywiołowe, nadzwyczajną, szczególnie głęboką zmianę sytuacji gospodarczej, objawiającą się hiperinflacją, gwałtownym spadkiem dochodu narodowego, masowymi upadłościami przedsiębiorstw. Niekiedy przyjmuje się również, że mogą to być zaskakujące zmiany stawek celnych lub podatkowych. Jednakże, jak podkreśla się w piśmiennictwie, nadzwyczajność winna cechować samą zmianę stosunków, niekoniecznie zaś zdarzenie, które ją powoduje (por. T. Wiśniewski (w:) Komentarz..., s. 34; P. Machnikowski (w:) System..., s. 546; Z. Radwański, Zobowiązania..., s. 235). Wskazuje się również, że zmiana stosunków powinna doprowadzić do zniweczenia pierwotnych kalkulacji stron zobowiązania (A. B., Regulacja wpływu..., s. 19). Nadzwyczajna zmiana stosunków musi mieć charakter obiektywny i niezależny od stron. Taka zmiana nie zachodzi wtedy, gdy związana byłaby z okolicznościami indywidualnymi, zachodzącymi po stronie dłużnika lub wierzyciela.

W niniejszej sprawie, zdaniem Sądu nie doszło do nadzwyczajnej zmiany stosunków, lecz do błędnego założenia pozwanej – powódki wzajemnej o wysokości uzyskiwanych zysków z prowadzonej na terenie centrum handlowego sprzedaży. Pozwana – powódka wzajemna jak sama zeznała, nie prowadziła nigdy działalności handlowej na terenie miasta R. i rozpoczęcie działalności na tym terenie nie zostało poprzedzone jakimkolwiek rozeznaniem rynku sprzedaży. Pozwana – powódka wzajemna jako przedsiębiorca niezasadnie obciąża ryzykiem prowadzonej przez siebie działalności drugą stronę umowy. Zauważyć należy, że przedsiębiorca prowadząc działalność gospodarczą musi liczyć się z ryzykiem nie tylko nie uzyskania zysków ale również i strat. Cel dla którego zawiera umowę nie musi się zrealizować w zakresie zysku.

Należy zauważyć, że jak wynikało z zeznań świadków M. T. i A. K. w centrum handlowym był wysoki procent wynajętej powierzchni. Z przedłożonych przez stronę powodową – pozwaną wzajemną dokumentów wynika, że w okresie prowadzenia przez pozwaną – powódkę wzajemną działalności zostało przeprowadzonych szereg akcji promocyjnych, w których uczestniczyła również pozwana – powódka wzajemna. Pozwana – powódka wzajemna nie wskazała na czym miałyby polegać satysfakcjonujące ją działania promocyjne. Ryzyko działalności gospodarczej w podobnych warunkach ponosili wszyscy najemcy lokali użytkowych w Centrum. Należy zwrócić uwagę, że umowa zmieniona aneksami przewidywała korzystniejsze dla pozwanej – powódki wzajemnej warunki płatności czynszu na wypadek obniżenia obrotów. Nawet doszło do zmiany lokalu z lokalizacją bardziej atrakcyjną, co oznacza, że strona powodowa – pozwana wzajemna brała pod uwagę ewentualne niepowodzenia w działalności gospodarczej pozwanej – powódki wzajemnej ustalając mniej korzystne dla siebie warunki.

Roszczenie odsetkowe znajdowało oparcie w treści art. 481 k.c. w zw. z art. 476 k.c. Termin wymagalności roszczenia objętego pozwem wynika z treści powołanych wyżej faktur VAT.

Mając na uwadze powyższe Sad uznał, że powództwo główne należy uwzględnić w pełnej wysokości w zakresie zaległości czynszowych oraz w przeważającej części w zakresie żądania odsetek. W tym stanie, orzeczono jak w punkcie I sentencji wyroku.

Strona powodowa - pozwana wzajemna wniosła o zasądzenie odsetek od należności ujętej w fakturze (...) z terminem płatności do dnia 8 października 2012 r. faktura ta była korygowana fakturą VAT nr (...) z dnia 10 grudnia 2012 r. Faktura VAT nr (...) z terminem płatności należności do dnia 12 listopada 2012 r. była korygowana fakturą VAT nr (...) z dnia 5 listopada 2012 r. Faktura VAT nr (...) z terminem płatności należności do dnia 10 grudnia 2012 r. była korygowana fakturą VAT nr (...) z dnia 3 grudnia 2012. sSąd przyjął, że termin płatności w/w faktur upłynął w dniu 17 grudnia 2012 r., a zatem Sąd zasądził odsetki od kwot objętych w/w fakturami od dnia 18 grudnia 2012 r. oddalając w pozostałym zakresie należności odsetkowe z w/w faktur o czym orzeczono jak w punkcie II wyroku.

Pozwana – powódka wzajemna żądając zapłaty kwoty 372.267,72 zł wskazała, że jest to szkoda jaką poniosła w związku z brakiem jakiejkolwiek promocji CH (...). Z zeznań pozwanej – powódki wzajemnej wynika, że wysokość szkody to strata stanowiąca różnicę pomiędzy obrotem w wysokości netto, a kosztami wynikającymi z prowadzonej działalności (koszty towaru – wytworzenia/ zakupu netto, koszty pracownicze, opłaty związane z wynajmem powierzchni handlowej, koszty telefonu i internetu, ulotek, plakatów i logistyki- dostawy) jaką poniosła w okresie od stycznia 2012 r. do czerwca 2013 r.

Zdaniem Sądu, powództwo wzajemne nie może zostać uwzględnione. Sąd nie znalazł podstaw do przyjęcia związku przyczynowego pomiędzy działaniami strony powodowej – pozwanej wzajemnie lub ich brakiem, a brakiem oczekiwanych zysków z prowadzonej przez pozwaną – powódkę wzajemną działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że pozwana – powódka wzajemna jest niekonsekwentna w uzasadnianiu swoich roszczeń. Poza podnoszonym brakiem akcji promocyjnych galerii wskazuje również na brak znanych marek odzieżowych prowadzących działalność na terenie sklepu, które przyciągałyby klientów. Jednocześnie wskazuje, że strona powodowa – pozwana wzajemnie „kontraktowała te marki na zasadzie franszyzy” i stanowiły one sklepy strony powodowej – pozwanej wzajemnej. Z powyższego wynika, że towary w/w marek były sprzedawane w Centrum. Należy zauważyć, że dla klientów dokonujących zakupów na terenie galerii nie ma żadnego znaczenia forma prowadzonej działalności gospodarczej. Istotne jest aby towary znanych marek oferowane były w sklepach, co może powodować zwiększoną liczbę klientów. Zdaniem Sądu okoliczności powyższe wskazują, wbrew przeświadczeniu powódki, na nieatrakcyjną ofertę handlową w jej sklepie co przy konkurencyjności innych sklepów mogło spowodować obniżenie oczekiwanego zysku.

Zgodnie z art. 471 kc dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Pozwana – powódka wzajemna, jak wskazano wyżej, nie wykazała szkody która miałaby związek przyczynowy z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zobowiązania przez stronę powodową – pozwaną wzajemną. Strony zawarły umowę najmu lokalu użytkowego i z obowiązków jakie przyjęła na siebie strona powodowa przewidzianych w umowie wywiązała się. Strona powodowa – pozwana wzajemna nie gwarantowała osiągnięcia zysków, a zatem nie była to umowa rezultatu w zakresie pozytywnych wyników działalności gospodarczej pozwanej. Podejmując poważne przedsięwzięcie na obcym terenie położonym w dużej odległości od głównego miejsca prowadzonej działalności gospodarczej bez przeprowadzenia badania lokalnego rynku, co sama przyznała, pozwana – powódka wzajemna przyjęła na siebie zwiększone ryzyko negatywnego efektu podjętej działalności. Świadczyć to może nawet o braku profesjonalizmu.

Pozwana – powódka wzajemna wnosząc o zasądzenie kwoty 372 267,72 zł dąży do sfinansowania przez stronę przeciwną swoich kosztów prowadzonej działalności, które sama powinna pokryć oferując konkurencyjne towary dla klientów.

Z powyższych względów, Sąd oddalił powództwo wzajemne o czym orzeczono jak w punkcie III sentencji wyroku.

Strona powodowa – pozwana wzajemna uległa tylko co do nieznacznej części swojego żądania, o kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 100 zd. 2 kpc. Na koszty postępowania składa się opłata od pozwu w kwocie 6797 zł, wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika w kwocie 7217 zł, które przysługuje w wysokości obliczonej od sumy zgłoszonych żądań przez obie strony, która przekracza 200 000 zł ( § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu – t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 490), wynagrodzenie pełnomocnika strony powodowej w związku z udziałem w postępowaniu zażaleniowym w wysokości 3600 zł ( § 13 ust. 2 pkt 2 w/w Rozporządzenia) oraz koszty postępowania zabezpieczającego w kwocie 3283,60 zł.

W tym stanie, orzeczono jak w punkcie IV wyroku.