Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 19 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anna Walus-Rząsa

Protokolant: st. sekr. sądowy Magdalena Kamuda

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2015 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: J. H.

przeciwko: (...) Sp. z o.o. w M.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu V Wydziału Gospodarczego z dnia 27 listopada 2014 r., sygn. akt V GC 32/14

postanawia: oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu V Wydział Gospodarczy oddalił wniosek pozwanego o zwolnienie od kosztów sądowych. Sąd Rejonowy uznał, że pozwany nie wykazał w niniejszej sprawie, iż nie ma dostatecznych środków na uiszczenie opłaty od zażalenia w kwocie 154 zł.

Do wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych pozwany przedłożył rachunek zysków i strat, z którego wynika, że na dzień 31.12.2012r. wykazał stratę na poziomie 681.180,02 zł, która na dzień 31.12.2013r. wzrosła do kwoty 772.069,78 zł. Mimo wezwania Sądu pozwany nie przedłożył wyciągów z kont bankowych i rachunków za okres ostatnich 3 miesięcy, a także raportów kasowych za ten okres. Sąd Rejonowy ustalił, że według stanu na dzień 31.12.2012r. przychody netto pozwanego ze sprzedaży produktów zamknęły się kwotą 641.442,25 zł a wg stanu na dzień 31.12.2013r. przychody netto pozwanego ze sprzedaży zamknęły się kwotą 3.564.119,08 zł. Stąd też zdaniem Sądu I instancji pozwany jest w stanie uiścić kwotę 154 zł tytułem opłaty od zażalenia.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył pozwany, który zarzucił naruszenie art. 103 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Pozwany zarzucił, że z przedłożonego przez niego dokumentu wynika, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych.

Zarzucił, że Sąd Rejonowy oddalając wniosek pozwanego oparł się jedynie na tym, że pozwany prowadzi nadal działalność gospodarczą dlatego jest w stanie uiścić koszty sądowe.

Mając na uwadze powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i zwolnienie go od ponoszenia kosztów sądowych w całości, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 103 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych sąd może przyznać zwolnienie od kosztów sądowych osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej niebędącą osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną jeżeli wykazała, że nie ma dostatecznych środków na ich uiszczenie.

W świetle powyższego przepisu wnioskodawca ma obowiązek wykazania, iż jego sytuacja majątkowa nie pozwala mu na poniesienie kosztów sądowych. Sytuację majątkową można wykazać za pomocą wszelkich dowodów: wyciągów z ksiąg, bilansów, sprawozdań rachunkowych, kont bankowych, raportów kasowych. Wystarczające (niewystarczające) udokumentowanie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych przez osobę prawną odnosi się do sfery dowodowej regulowanej przepisami o postępowaniu dowodowym ( art. 227 – 234 kpc), dlatego skutkiem zaniechania wnioskodawcy w tym zakresie jest oddalenie wniosku.

Wnioskodawca będący osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą nie wykazał kompleksowo swojej sytuacji majątkowej, na którą obok bieżących operacji finansowych w zakresie obrotu handlowego składają się także przykładowo środki trwałe w postaci ruchomości i nieruchomości. Nie uzasadnia tezy o złej sytuacji majątkowej wykazanie straty. Niewątpliwie nie wskazuje na brak środków na pokrycie opłaty sądowej jak też nie obrazuje kompleksowo sytuacji finansowej pozwanego powoływanie się wyłącznie na stratę finansową na koniec danego roku. Z ustaleń Sądu wynika, że pozwany zarówno na koniec 2012r. jak i na koniec 2013r. osiągnął znaczne przychody ze sprzedaży produktów .. (...) sprawie brak danych co do tego jakie środki finansowe pozwany posiada na rachunkach bankowych, nie przedłożył pozwany również raportów kasowych, z których wynikałoby jakie wpłaty były dokonywane na jego rzecz w ciągu ostatniego okresu. Stąd też zasadnie Sąd Rejonowy przyjął, że pozwany nie wykazał iż nie posiada środków na uiszczenie opłaty w kwocie 154 zł.

Ponadto nawet zła sytuacja majątkowa przedsiębiorcy, który prowadzi bieżącą działalność gospodarczą sama przez się nie uzasadnia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. Koszty sądowe należą do normalnych kosztów działalności gospodarczej, koszt udziału w procesie sądowym jest elementem tej działalności i wymaga na równi z koniecznością zapewnienia środków na bieżącą działalność , także zapewnienie środków na opłaty sądowe. Stronna biorąca udział w postępowaniu sądowym powinna liczyć się z wydatkami i poczynić odpowiednio wcześniej stosowne oszczędności.

W przedmiotowej sprawie pozew został wniesiony w lipcu 2013r., pozwany złożył sprzeciw 13.08.2013r. a wyrok został wydany 18.06.2014r. Pozwany zatem nie został zaskoczony nagłą potrzebą obrony swych praw, mając czas na przygotowanie się także finansowo do procesu. Rozpoznając wniosek o zwolnienie od kosztów należy mieć na uwadze, iż pochopne uwzględnienie wniosku o zwolnienie powodowałoby, że Skarb Państwa stałby się kredytodawcą, pokrywającym koszty dochodzenia należności przez podmioty gospodarcze, co niewątpliwie sprzeczne jest z art. 103 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy oddalił zażalenie pozwanego jako bezzasadne na podstawie art. 385 w związku z art. 397 § 2 kpc.