Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2014 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania S. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 16 maja 2013 r. Nr I- (...)

w sprawie S. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje S. S. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 25 kwietnia 2013 r. do dnia 25 kwietnia 2016 r.

Sygn. akt IV U 796/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16.05.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wstrzymał wypłatę renty z tytułu niezdolności do pracy S. S., gdyż komisja lekarska ZUS orzeczenie z dnia 26.04.2013r. nie stwierdziła niezdolności do pracy ubezpieczonej.

Od decyzji tej odwołanie złożyła ubezpieczona S. S., która wnosiła o jej zmianę i przyznanie prawa do renty. Skarżąca argumentowała, iż jej schorzenie kardiologiczne tj. arytmogenna kardiomiopatia prawej komory powoduje niezdolność do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując się na orzeczenie komisji lekarskiej z dnia 26.04.2013r., która nie uznała ubezpieczonej za niezdolną do pracy.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczona S. S. ur. (...) złożyła dnia 29.05.2012r. wniosek do pozwanego Oddziału ZUS o przyznanie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W toku postępowania orzeczniczego lekarz orzecznik ZUS stwierdził u wnioskodawczyni następujące schorzenia: anginę pectoris, komorowe zaburzenia rytmu serca, stan po dwóch zabiegach ablacji, znaczne upośledzenie tolerancji wysiłku, nadciśnienie tętnicze, bóle i zawroty głowy (k. 37 a. r.). W ocenie lekarza orzecznika, schorzenia kardiologiczne powodują całkowita niezdolność do pracy ubezpieczonej. W związku z tym pozwany Oddział ZUS decyzją z dnia 27.07.2012r. przyznał S. S. prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na okres od 24.05.2012r. do 31.07.2013r. (k.34 a. s.). Orzeczenie lekarza orzecznika, które było podstawą wydania wymienionej decyzji, było przedmiotem rozpatrzenia przez komisje lekarską ZUS w trybie art.. 14 ust. 5 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009r. nr. 153 poz. 1227). Komisja lekarska ZUS przebadała ubezpieczoną dnia 26.04.2013r. i rozpoznała te same schorzenia co lekarz orzecznik, jednakże inaczej oceniła ich wpływ na zdolność do pracy, a mianowicie obecny stan zdrowia nie powoduje niezdolności do pracy (k. 52 a. r.).

Zdaniem komisji ubezpieczona od 2011r. bez istotnych hemodynamicznie zaburzeń rytmu serca, praktycznie bez leczenia, nie wymagała zabezpieczenia (...). W kolejnych próbach wysiłkowych bez komorowych zaburzeń rytmu serca. Orzeczenie to spowodowało wydanie nowej decyzji w stosunku do S. S. przez ZUS, a mianowicie decyzją z dnia 16.03.2013r. wstrzymano od dnia 01.06.2013r. wypłatę renty na jej rzecz (k. 44 a. r.).

W toku postępowania odwoławczego, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego lekarza kardiologa, który po przebadaniu wnioskodawczyni oraz po zaznajomieniu się z dokumentacją lekarską z jej dotychczasowego leczenia, w tym wynikami badań: echa serca, (...) serca, biopsji serca przeprowadzonych przez Klinikę (...) inwazyjnej centralnego Szpitala (...) MSWiA w W. z dnia 25.04.2013r., rozpoznał następujące schorzenia: arytmogenną kardiomiopatię prawokomorową, komorowe zaburzenia rytmu, stan po dwukrotnej ablacji podłoża zaburzeń rytmu w 2010r. i 2011r. nadciśnienie tętnicze (k. 15 a. s.). W ocenie biegłego schorzenia te skutkują częściową niezdolnością do pracy ubezpieczonej od dnia 25.04.2013r. do 25.04.2016r. O niezdolności do pracy przesądza rozpoznanie kardiomiopatii, którą formalnie rozpoznano w dniu 25.04.2013r.

Do opinii tej zastrzeżenia złożył pozwany Oddział ZUS (k. 22 a. s.). W piśmie procesowym pozwany twierdził, że ubezpieczona przy jej kwalifikacjach tj. architekta zieleni może nadal wykonywać prace zawodową. Prowadzi ona bowiem działalność gospodarczą i zatrudnia pracowników. Pozwany wnosił o powołanie innego biegłego lekarza kardiologa. Ubezpieczona wyjaśniła, iż działalność gospodarczą prowadzi od 8 lat. Zatrudnia 2 pracowników, jednakże w prowadzeniu działalności pomaga jej mąż, który jeździ w tern i dokonuje pomiarów (k. 26v.).

Sąd zobowiązał dotychczasowego biegłego kardiologa do ustosunkowania się do zarzutów organu rentowego. Biegły ten w opinii uzupełniającej podtrzymał swoją ocenę stanu zdrowia ubezpieczonej. Zdaniem biegłego ten rodzaj kardiomopatii powoduje ograniczenia zdolności do pracy każdego rodzaju pracy, nie tylko fizycznej (k. 28). Na rozprawie pełnomocnik ZUS podtrzymał zastrzeżenia do opinii biegłego i jednocześnie ponowił wniosek dowodowy o powołanie innego biegłego lekarza kardiologa (k. 35). Sąd uwzględnił ten wniosek dowodowy i dopuścił dowód z opinii innego biegłego tej samej specjalności. Biegła po przebadaniu wnioskodawczyni oraz po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną rozpoznała w niej te same schorzenia co poprzednio opiniujący biegły. Biegła stwierdziła, ze arytmogenna dysplazja stanowi zagrożenie dla życia, albowiem może dojść do zgonu nawet przy wykonywaniu zwykłych czynności życiowych (k. 41). Biegła ta również stwierdziła okresową częściową niezdolność do pracy ubezpieczonej od dnia 25.04.2013r. do 25.04.2014r.

Do opinii tej pozwany ZUS nie zgłaszał zastrzeżeń (k. 48 a. s.).

Zdaniem Sądu Okręgowego obydwie opinie biegłych lekarzy kardiologów są miarodajnymi i obiektywnymi dowodami w sprawie. Są one zbliżone zarówno w zakresie rozpoznanych schorzeń jak i końcowych wniosków. Biegli zgodnie uznali, że choroba arytmogenna kardiomiopatia jest ciężkim genetycznym schorzeniem i ubezpieczona ma prowadzić oszczędny tryb życia. Ogranicza jej to częściowo zdolność do pracy. Okoliczność, iż prowadzi ona działalność gospodarczą to nie ma zasadniczego wpływu na ocenę zdolności do pracy.

Reasumując, Sąd przyjął, że S. S. jest okresowo częściowo niezdolna do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 2 ustawy o FUS. Spełnia wszystkie przesłanki wymienione w art. 57 ust. 1 w zw. z art. 58 ust. pkt. Tej samej ustawy do przyznania jej prawa do renty. Ubezpieczona pobierała świadczenie do 31.05.2013r. i w tej sytuacji przysługuje jej wznowienie wypłaty od dnia 01.06.2013r.

Powyższe Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc.