Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 12 lutego 2015r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący-Sędzia Sądu Apelacyjnego Grzegorz Kapera (spr)

Sędziowie: Sędzia Sądu Apelacyjnego Bogusław Tocicki

Sędzia Sądu Apelacyjnego Edward Stelmasik

po rozpoznaniu

sprawy skazanego J. S.

w przedmiocie skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy

w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym

przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki

na podst. art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym przez prokuratora i postepowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki.

postanowił:

I.  zwolnić skazanego J. S. od opłaty od skargi,

II.  skargę skazanego oddalić

UZASADNIENIE

Skazany J. S. złożył skargę na przewlekłość postępowania w sprawie Sądu Okręgowego we Wrocławiu sygn. akt V Kow 737/14/pr.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

W dniu 13 stycznia 2015r. została przesłana do Sądu Apelacyjnego skarga J. S. na przewlekłość postępowania wraz z wnioskiem o zwolnienie od opłaty od tej skargi.

Wniosek o zwolnienie od opłaty zasługiwał na uwzględnienie, bowiem skazany w dostateczny sposób wykazał, iż uiszczenie stałej opłaty od skargi byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na jego aktualną sytuację. Dlatego też Sąd Apelacyjny postanowił jak w punkcie 1 niniejszego orzeczenia.

Całkowicie bezzasadne było natomiast główne żądanie skargi, zmierzające do stwierdzenia przewlekłości postępowania przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt V Kow 737/14/pr.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego wskazać należy, że analityczne spojrzenie na czynności podejmowane przed Sądem Okręgowym wskazuje na oczywistą bezzasadności skargi. Przewlekłość jest - zgodnie z leksykalnym znaczeniem tego słowa - z jednej strony pojęciem, które odnoszone być może jedynie do stanów nadmiernie rozciągniętych w czasie, do czynności prowadzonych "ślamazarnie", a przez to nadmiernie przedłużających się. Z drugiej strony jest to pojęcie względne, a zatem zawsze musi być odnoszone do konkretnych realiów i podjętego trybu postępowania. Musi być do niego adekwatne, a zatem jedynie nadmierne odstępstwa od czasu zwyczajowo koniecznego do wykonania określonych czynności i procedur mogą być uznawane za tworzące stan nieuzasadnionej zwłoki (por. np. postanowienie SA w Katowicach z dnia 10 listopada 2004 r., II S 4/04, niepubl.). Przy dokonywaniu ocen w tym przedmiocie muszą być stosowane zobiektywizowane kryteria (poprzez porównanie z innymi postępowaniami), a samo subiektywne przekonanie strony co do przewlekłości postępowania jest dalece niewystarczające. W piśmiennictwie podkreśla się zatem, że nie każda zwłoka może być przyczyną stwierdzenia przewlekłości, lecz jedynie zwłoka nieuzasadniona. Jeśli zaś ustawa nie zawiera żadnych wskazówek, co do długości określonych czynności czy stadiów postępowania, należy się odwołać do wiedzy wynikającej z praktyki, orzecznictwa sądów lub przeciętnej długości postępowania w podobnych sprawach.

Przechodząc do realiów niniejszej sprawy wskazać zatem należy, że:

- wniosek o warunkowe przedterminowe zwolnienie został złożony w dniu 31 lipca 2014r. i w dniu 1 sierpnia 2014r. wydano zarządzenie o wpisaniu sprawy do wykazu Kow/Pr . W dniu 1 sierpnia 2014r.r. wystąpiono do Dyrektora Zakładu Karnego Nr (...) we W. o nadesłanie opinii o skazanym, stanie konta depozytowego i świadectwa lekarskiego o stanie zdrowia skazanego. Opinia o skazanym i świadectwo o stanie zdrowia osoby pozbawionej wolności z Zakładu Karnego Nr (...) we W. wpłynęła do sądu w dniu 14 sierpnia 2014r. Posiedzenie sądu odbyło się w dniu 25 września 2014r., na którym skazany J. S. wniosek i szereg dokumentów dotyczących jego stanu zdrowia. W związku z tym sąd wystąpił do Dyrektora Zakładu Karnego Nr (...) we W., a następnie w związku przeniesieniem skazanego do innej jednostki do Dyrektora Aresztu Śledczego we W. celem zajęcia stanowiska. Wyznaczył jednocześnie posiedzenie na dzień 16 października 2014r. Posiedzenie zostało odroczone z powodu braku odpowiedzi Dyrektora Aresztu Śledczego. Kolejne posiedzenie zostało wyznaczone na 13 listopada 2014r. Posiedzenie do odroczono z uwagi na brak odpowiedzi Dyrektora Aresztu Śledczego we W. i ponaglono wyżej wymienionego. Stosowne świadectwa z Aresztu Śledczego we W. wpłynęły w dniu 13 listopada 2014r. W związku z bogatą korespondencją skazanego sąd ponownie zwrócił się do Dyrektora Aresztu Śledczego we W. o nadesłanie wyjaśnień dotyczących sposobu leczenia skazanego. Wyjaśnienia te wpłynęły do sadu w dniu 8 i 16 grudnia 2014r. W związku z tym Sąd Okręgowy we Wrocławiu postanowieniem z dnia 15 grudnia 2014r. dopuścił dowód z opinii biegłego lekarza z zakresu medycyny sądowej. Opinia biegłego lekarza medycyny sądowej z dnia 26 stycznia 2015r. wpłynęła do sądu w dniu 26 stycznia 2015r.

Sekwencja czynności podejmowanych przez Sąd Okręgowy oraz zestawienie dat, figurujące wyżej, w najmniejszym stopniu nie upoważnia do twierdzenia, iżby postępowanie przed Sądem Okręgowym cechowało się opieszałością. Sąd Apelacyjny nie stwierdził przewlekłości ani w kwestii wyznaczania terminów posiedzeń, ani co do podejmowania tzw. rozstrzygnięć incydentalnych.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny orzekł jak na wstępie.