Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia: 9 grudnia 2014r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia Śródmieścia we Wrocławiu Wydział VIII Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Grzegorz Kurdziel

Protokolant: Anna Jakimów

po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2014r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa: Gminy W.- Z. Z. K.

przeciwko: I. M. i M. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego M. M.na rzecz strony powodowej Gminy W.- Z. Z. K. kwotę 10.647,39 zł (dziesięć tysięcy sześćset czterdzieści siedem złotych trzydzieści dziewięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 8.537,38 zł od dnia 2 sierpnia 2013r. do dnia 4 grudnia 2013r. i od kwoty 10.647,39 zł od dnia 5 grudnia 2013r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w stosunku do I. M.,

III.  nie obciąża pozwanego M. M. obowiązkiem zwrotu kosztów procesu,

IV.  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanej I. M. kwotę 2.417 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 5 grudnia 2013 r. do Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu strona powodowa Gmina W. dochodziła od pozwanych M. M. i I. M. solidarnej zapłaty kwoty 10.647,39 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 8.537,38 zł od dnia 2 sierpnia 2013 r. do dnia zapłaty i od kwoty 10.647,39 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, nadto zwrotu kosztów procesu według norm.

Uzasadniała, że z umowy najmu lokalu mieszkalnego zawartej z pozwanym wynikał obowiązek płatności czynszu i opłat niezależnych od właściciela. Odpowiedzialność pozwanej strona powodowa wywodziła z treści art. 688 ¹ § 1 k.c. Wskazała, że żądana kwota stanowi sumę należności głównych z tytułu czynszu i mediów 8.537,38 zł oraz kwoty 2.110,01 zł skapitalizowanych odsetek ustawowych od należności głownych, które to odsetki strona powodowa naliczyła każdorazowo od dnia następującego po dniu wymagalności kwoty za dany miesiąc do dnia 1 sierpnia 2013 r.

W dniu 17 grudnia 2013 r. referendarz sądowy w tut. Sądzie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Pozwany M. M. w sprzeciwie od nakazu zapłaty i na rozprawie wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu według norm. Podniósł, że „nie zgadza się z roszczeniem powoda w kwestii rozliczenia opłat“ gdyż powód nie uwzględnił wpłat przez niego dokonywanych. Pozwany nadto wnosił z ostrożności o rozłożenie zasądzonej kwoty na raty i nieobciążanie go kosztami procesu, podnosząc trudną sytuację życiową i materialną.

W odrębnym sprzeciwie od nakazu zapłaty i na rozprawie pozwana I. M. wniosła o oddalenie powództwa w całości. Podniosła zarzut braku legitymacji biernej, wskazując przy tym na okoliczność, iż wyłącznie pozwany – jej ojciec - był stroną umowy i w ramach ustnych ustaleń pomiędzy pozwanymi to on miał opłacać czynsz i opłaty za media. Wskazywała też, że w spornym okresie nie była osobą pełnoletnią i nie mieszkała w lokalu od roku 2006. Nadto podniosła zarzut przedawnienia roszczeń.

W odpowiedzi na sprzeciw pozwanego, strona powodowa podniosła, że pozwany nie skonkretyzował zarzutu nieuwzględnienia wpłat, nie udowodnił także, aby dokonywał wpłat poza wskazanymi w wyciągu z kartoteki lokalu. Wniosła o nieuwzględnianie wniosku pozwanego o rozłożenie należności na raty. Odnosząc się do zarzutów pozwanej, wskazywała, iż nawet gdyby uwzględnić zarzut przedawnienia roszczeń, stronie powodowej przysługiwałyby od pozwanej nieprzedawnione roszczenia na kwotę 6.301,22 zł należności głównych, i 955,34 zł odsetek.

P. stronami bezsporny był fakt zawarcia w dniu 29 listopada 2000 r. pomiędzy Gminą W. jako wynajmującym a M. M. jako najemcą umowy najmu lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...), w której jako osobę uprawnioną do współzamieszkania wskazano pozwaną I. M. ur. (...)

Ponadto Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wysokość zaległości z tytułu obowiązku uiszczania czynszu i innych opłat związanych z najmowanym przez M. M. lokalem według stanu na dzień 1 sierpnia 2013 r. wyniosła 8.537,38 zł należności głównej oraz 2.110,01 zł ustawowych odsetek, naliczanych każdorazowo od dnia następującego po dniu wymagalności kwoty za dany miesiąc do dnia 1 sierpnia 2013 r.

Dowód: - zestawienie należności – K. 17-21,

- informacje o zmianach wysokości stawek z potwierdzeniami – K. 51-67

Pozwana I. M. nie zamieszkiwała w przedmiotowym lokalu od roku 2006.

Dowód: - przesłuchanie świadka M. G. – k. 168 v,

- rachunki, faktury i polecenia przelewu– K. 70-137

- przesłuchanie pozwanej – k. 181 v,

Pozwany M. M. w 2008 r. utracił pracę, pozostaje odtąd w ewidencji bezrobotnych bez prawa do zasiłku. Od początku 2010 r. stan zdrowia pozwanego uległ pogorszeniu a w połowie 2013 r. stwierdzono u niego zaawansowaną złośliwą chorobę nowotworową z przerzutami z nieznanego źródła do wątroby. Pozwany został poddany paliatywnej chemioterapii, w wyniku której postęp nowotworu został czasowo zatrzymany, przy czym skutkiem leczenia jest osłabienie organizmu, uniemożliwiające podjęcie jakiejkolwiek pracy. Pozwany jest osobą całkowicie niezdolną do pracy.

Dowód: - kopie dokumentacji medycznej – K. 143-164

-

orzeczenie o stopniu niepełnosprawności – K. 166,

-

decyzja Prezydenta W. z 21.06.2012 r. – k. 165

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzgędnienie w stosunku do pozwanego M. M., natomiast podlegało ono oddaleniu co do pozwanej I. M..

Ustalenia w zakresie wysokości należności z tytułu czynszu i opłat Sąd poczynił w oparciu o przedstawiony wyciąg z kartoteki lokalu. Dokument ten został sporządzony przez pracownika Gminy W.. Pozwany M. M. nie zgłosił zarzutów, które kwestionowałyby konkretne pozycje na przedstawionym wyciągu z kartoteki. Ogólnikowy zarzut, jakoby strona powodowa nie uwzględniła wpłat dokonywanych przez niego, nie znalazł potwierdzenia we wnioskach dowodowych ani w zgromadzonym materiale dowodowym. W szczególności pozwany nie wskazał, o jakie konkretnie wpłaty mu chodzi i nie przedstawił dowodów poniesienia wpłat, które dotyczyłyby spornego okresu a które nie zostałyby ujęte w zestawieniach należności przedstawionych przez Gminę. Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar wykazania okoliczności, z których strona wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne, spoczywa na tejże stronie. Pozwany nie zgłosił wniosków dowodowych na potwierdzenie rzekomych wpłat, które nie zostałyby ujęte w zestawieniu należności, stąd zarzut ten został uznany za gołosłowny.

W ocenie Sądu, wniosek pozwanego o rozłożenie należności na raty nie zasługiwał na uwzględnienie. Instytucja rozłożenia na raty ma bowiem na celu zapewnienie realnego, terminowego wykonywania obowiązków objętych wyrokiem w terminach określonych w orzeczeniu, przy uwzględnieniu interesów obu stron. Tymczasem sytuacja życiowa pozwanego, w tym dochodowa, majątkowa i zdrowotna, nie pozwala na racjonalne ustalenie wysokości i terminów płatności jakichkolwiek rat w sposób zapewniający realne wykonanie zobowiązań.

Stąd orzeczono jak w pkt. I wyroku.

Mając natomiast na uwadze ustalenia w zakresie trudnej sytuacji życiowej pozwanego, w szczególności zdrowotnej i dochodowej, Sąd na podstawie art. 102 k.p.c. zwolnił pozwanego z obowiązku zwrotu kosztów procesu.

Stąd orzeczono jak w pkt. III wyroku.

W stosunku do pozwanej I. M. powództwo oparte było na treści
art. 688 ¹ k.c., tj. na okoliczności współzamieszkiwania z najemcą w lokalu. Zgonie z art. 6 k.c. na stronie powodowej spoczywał ciężar wykazania okoliczności stanowiących przesłanki powstania odpowiedzialności, w szczególności faktu współzamieszkiwania pełnoletniej osoby z najemcą. Sam fakt zameldowania nie wyznacza domniemania faktycznego przerzucającego ciężar dowodu w postępowaniu cywilnym na stronę przeciwną. Ponadto zarówno zeznania świadka M. G., jak i przesłuchanie pozwanej I. M. wykazało jednoznacznie, iż pozwana od 2006 r,. nie zamieszkuje w przedmiotowym lokalu. Zeznaniom tym Sąd dał wiarę, znajdują one częściowe potwierdzenie w dokumentach przedstawionych przez pozwaną (rachunki, faktury, polecenia przelewu), w których wskazywany jest adres zamieszkania pozwanej przy ul. (...) we W.. Wobec powyższego, od momentu wyprowadzenia się pozwanej z mieszkania przy ul. (...), tj. od 2006 r. ustąpiła przesłanka współzamieszkiwania z najemcą, stanowiąca podstawę do obciążania jej należnościami z tytułu najmu na podstawie art. 688 ¹ k.c. za okres wcześniejszy. Natomiast należności naliczone za okres do 2006 r. przedawniły się wobec tej pozwanej przed wniesieniem pozwu.

Stąd orzeczono jak w pkt. II wyroku.

Orzeczenie o zwrocie kosztów procesu zawarte w pkt. IV wyroku znajduje umocowanie w art. 98 § 1 i 2 k.p.c. Na jego podstawie strona powodowa ponosi odpowiedzialność za wynik procesu w stosunku do pozwanej I. M.. Przy określaniu wysokości należnych pozwanej do zwrotu kosztów, Sąd miał na względzie stawki minimalne wynagrodzenia pełnomocnika pozwanej 2.400 zł i opłatę skarbową od pełnomocnictwa 17 zł.

Stąd orzeczono jak w sentencji.