Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 22 stycznia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mirosław Barszcz

Protokolant: protokolant sądowy – stażysta Anna Niedbalska

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2015 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa R. Ż.

przeciwko K. Ż.

o ustalenie, że obowiązek alimentacyjny wygasł

postanawia:

1.  umorzyć postępowanie,

2.  znieść koszty procesu między stronami.

UZASADNIENIE

Do Sądu Rejonowego w Pruszkowie w dniu 11 grudnia 2014 r. wpłynął pozew R. Ż. przeciwko K. Ż. o uchylenie obowiązku alimentacyjnego nałożonego na powoda wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie III RC 105/11 z dniem 1 listopada 2013 r. (k.3) Sprawa została zarejestrowana pod sygnaturą III RC 626/14.

W odpowiedzi na pozew, którą w imieniu pozwanej K. Ż. złożył w dniu 19 stycznia 2015 r. ustanowiony w sprawie pełnomocnik, pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (k.21-28).

Na rozprawie w dniu 22 stycznia 2015 roku powód oświadczył, iż precyzując wnosi o wygaszenie obowiązku alimentacyjnego z dniem 1 listopada 2014 r. Wskazał, iż w zakresie daty w pozwie nastąpiła „literówka”. (k.35) Pozwana stawiła się osobiście bez pełnomocnika i oświadczyła, iż nie ma przeszkód by rozprawa toczyła się bez udziału pełnomocnika. Następnie pozwana wniosła o oddalenie powództwa. (k.35)

Bezpośrednio przed zamknięciem rozprawy powód oświadczył, iż cofa pozew. Pozwana oświadczyła, iż wyraża zgodę na cofnięcie pozwu. (k.37)

Na podstawie art. 355§1 kpc Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeśli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew. Art. 203 § 1 kpc wskazuje, iż pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku. Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa (art. 203§4 kpc).

W przedmiotowej sprawie Sąd stwierdził, iż cofnięcie przedmiotowego pozwu jest dopuszczalne i skuteczne zgodnie z art. 203 § 1 i 4 kpc.

Wobec powyższego, stosownie do art. 355 § 1 kpc, Sąd orzekł jak w punkcie 1 treści postanowienia.

Na podstanie art. 203 § 2 zdanie drugie kpc na żądanie pozwanego powód zwraca mu koszty, jeżeli sąd już przedtem nie orzekł prawomocnie o obowiązku ich uiszczenia przez pozwanego. Na podstawie art. 108 § 1 kpc Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji.

W przypadku cofnięcia powództwa pozwany co do zasady jest traktowany jako wygrywający proces. Z tego też powodu należy mu się zwrot kosztów procesu o ile złoży wniosek. Należy jednak uznać, iż jeżeli informacje, od których powód uzależnia popieranie złożonego powództwa, jest on w stanie uzyskać jedynie w trakcie procesu, za pomocą dowodów żądanych od pozwanego, a zamierzony skutek procesu jest on w stanie osiągnąć jedynie w postaci orzeczenia sądu, rozstrzygnięcie odnośnie kosztów procesu winno uwzględniać treść art. 100 kpc oraz art. 104 kpc. Przez analogię do ugody koszty procesu winny być wzajemnie zniesione.

W przedmiotowej sprawie strony nie utrzymują ze sobą kontaktów. Pozwana – uprawniona do alimentacji, będąca już osobą pełnoletnią, nie informuje powoda – osoby zobowiązanej do alimentacji o jej poczynaniach w celu usamodzielnienia się, czy kontynuowania dalszej edukacji. Powód podjął działania celem uzyskania takich informacji przed wniesieniem pozwu. Nie uzyskał jednak żadnej odpowiedzi od pozwanej. W takiej sytuacji jedynie wniesienie kolejnego już pozwu do sądu dawało powodowi możliwość oceny zasadności trwania jego obowiązku alimentacyjnego. W trakcie postępowania dowodowego pozwana wskazał, iż kontynuuje edukację. W takiej sytuacji powód cofnął pozew. W zaistniałej sytuacji procesowej sąd umarzając postępowanie zniósł koszty procesu między stronami.

Wobec powyższego na podstawie art. 203 § 2 zdanie drugie kpc oraz poprzez analogię art. 104 kpc Sąd orzekł jak w punkcie 2 treści postanowienia.