Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Konin, dnia 17 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Koninie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia – SO Elżbieta Majewska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Alina Darul

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2015 r. w Koninie

sprawy A. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

o dalszą rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania A. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

z dnia 28.04.2014r. znak: (...)

Zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje A. G. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy nadal tj. od dnia 1.04.2014r. na okres jednego roku.

Sygn. akt III U 532 / 14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 kwietnia 2014 r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. odmówił A. G. dalszego prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy powołał się na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 16.04.2014 r., którym ubezpieczony nie został uznany za osobę niezdolną do pracy, a zatem nie została spełniona przesłanka konieczna do dalszej wypłaty świadczenia.

Z decyzją tą nie zgodził się A. G. wnosząc odwołanie. Odwołujący domagał się zmiany decyzji i przyznania prawa do renty kwestionując ocenę jego stanu zdrowia jakiej dokonała komisja lekarska ZUS. Odwołujący podniósł, iż z powodu przebytego w 2006 r. zawału i następnie przeprowadzonej operacji wszczepienia by-passów nie jest zdolny do pracy w swoim zawodzie tj. kierowcy – mechanika.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. wniósł o oddalenie odwołania powołując się na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS.

Sąd ustalił i zważył co następuje :

A. G. , ur. (...), posiada wykształcenie zasadnicze zawodowe , z zawodu jest mechanikiem – kierowcą. Pracował jako kierowca oraz pakowacz wędliniarz. Od dnia 08.09.2008 r. ubezpieczony pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Świadczenie to było przyznawane odwołującemu okresowo, ostatnio decyzją z dnia 11.09.2013 r. na okres do 31.03.2014 r.

W dniu 22.01.2014 r. A. G. złożył w organie rentowym wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty. We wniosku oświadczył, że pracuje jako pracownik ochrony w (...) Sp. z.o.o. w P.. Orzeczeniem z dnia 11.02.2014 r. lekarz orzecznik ZUS stwierdził, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy. Z tym orzeczeniem nie zgodził się ubezpieczony i wniósł od niego sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS.

Komisja Lekarska orzeczeniem z dnia 16.04.2014 r. podzieliła opinię lekarza orzecznika i nie znalazła podstaw do stwierdzenia niezdolności do pracy u wnioskodawcy. Powyższe orzeczenie stanowiło podstawę wydania zaskarżonej decyzji.

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, że ubezpieczony pobierał okresowo rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 31.03.2014 r. Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jest to czy wnioskodawca jest nadal niezdolny do pracy czy też odzyskał zdolność do zatrudnienia zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji.

W celu wyjaśnienia kwestii spornej Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych internisty i specjalisty medycyny pracy.

Na podstawie wydanej opinii Sąd ustalił, że u odwołującego występują następujące schorzenia :

- choroba niedokrwienna serca pod postacią dusznicy bolesnej (...) stopnia,

- stan po (...) w przebiegu niestabilnej dusznicy bolesnej,

- nadciśnienie tętnicze,

- kamica pęcherzyka żółciowego,

- stan po przezcewkowej resekcji gruczołu krokowego (08.2014).

Zdaniem biegłych odwołujący jest nadal częściowo niezdolny do pracy z powodu utrzymujących się wysiłkowych bólów za mostkiem pomimo wykonania w 2007 r. operacyjnej rewaskularyzacji serca. Pomimo wykonanych zabiegów i systematycznego leczenia nadal brak jest radykalnej poprawy w stosunku do wcześniejszego stanu zdrowia odwołującego, które stanowiło podstawę uznania go za osobę częściowo niezdolną do pracy. Odwołujący nie może wykonywać ciężkiej pracy fizycznej i nadal ma w znacznym stopniu ograniczoną zdolność do wykonywania pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji tj. pracy w charakterze kierowcy – mechanika jak i pracy pakowacza wędlin. W razie utrzymujących się dolegliwości wieńcowych może okazać się konieczne wykonanie diagnostyki inwazyjnej.

Odwołujący jest więc nadal częściowo niezdolny do pracy , jest niezdolność okresowa bowiem istnieją pozytywne rokowania co do poprawy stanu zdrowia po okresie jednego roku.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach ZUS oraz opinii biegłych lekarzy sądowych internisty i specjalisty medycyny pracy .

Zdaniem Sądu opinia biegłych lekarzy sądowych jest jasna, spójna, logiczna i wyczerpująca. Swoje stanowisko biegli w sposób fachowy i zrozumiały uzasadnili, a wnioski opinii są jednoznaczne i stanowcze. Wydając opinię biegli oparli się na aktualnych wynikach badań odwołującego, z których wywnioskowali , że nie doszło u wnioskodawcy do radykalnej poprawy pomimo podjętego leczenia operacyjnego. Z powodu stanu kardiologicznego nadal występują przeciwwskazania do wykonywania przez wnioskodawcę ciężkiej pracy fizycznej , w tym także pracy w charakterze kierowcy – mechanika. Odwołujący nie może też wykonywać pracy jako pakowacz wędlin bowiem jest to praca wymagająca wykonywania znacznego wysiłku fizycznego, który przy schorzeniu wnioskodawcy jest przeciwwskazany. Biegli wskazali także, iż brak podstaw by stwierdzić , że doszło u odwołującego do poprawy stanu zdrowia i odzyskania zdolności do pracy. Ocena i analiza dokonana przez biegłych w opinii jest dogłębna i oparta na dokumentacji lekarskiej oraz wiedzy i doświadczeniu w zakresie specjalności biegłych.

Powyższa opinia nie była też kwestionowana przez żadną ze stron, a pozwany w piśmie z dnia 07.01.2015 r. oświadczył, że nie wnosi do niej zastrzeżeń.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2013. 1440.t.j.) niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji – art. 12 ust. 2 i 3 ustawy.

W świetle przepisu art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1)jest niezdolny do pracy;

2)ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3)niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W świetle natomiast przepisu art. 107 powołanej ustawy prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz ich wysokość ulega zmianie , jeżeli w wyniku badania lekarskiego przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.

W przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości, że A. G. był do dnia 31.03.2014 r. uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy i spełniał wówczas przesłanki do pobierania powyższego świadczenia, zarówno dotyczące posiadania wymaganych okresów składkowych i nieskładkowych jak i był osobą częściowo niezdolną do pracy. Przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwoliło Sądowi ustalić, że ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolna do pracy w rozumieniu powołanych przepisów bowiem w znacznym stopniu utracił zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji . W przebiegu występujących u wnioskodawcy schorzeń nie doszło do poprawy stanu zdrowia i odzyskania zdolności do pracy, a niezdolność do pracy jest okresowa bowiem istnieją pozytywne rokowania co do tego, że stan ten może ulec poprawie po okresie 1 roku od wstrzymania prawa do świadczenia przez organ rentowy.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd , na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w wyroku.

SSO E. Majewska