Sygn. akt V ACa 640/12
Dnia 25 kwietnia 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Katowicach V Wydział Cywilny
w składzie:
Przewodniczący : |
SSA Barbara Kurzeja (spr.) |
Sędziowie : |
SA Anna Tabak SO del. Tatiana Kania |
Protokolant : |
Barbara Knop |
po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2013 r. w Katowicach
na rozprawie
sprawy z powództwa T. U.
przeciwko (...) w R. przy ul. (...)
o stwierdzenie nieważności uchwały
na skutek apelacji powoda
od wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach
z dnia 6 czerwca 2012 r., sygn. akt II C 313/11
oddala apelację.
Sygn. akt V ACa 640/12
U z a s a d n i e n i e.
Powód wniósł o stwierdzenie nieważności Uchwały z dnia 15 lipca 2011 (nr (...)) (...) przy ul. (...) w R. , mocą której odwołano jej sprawnie działający zarząd i powołano nowy, który nie daje rękojmi należytego wykonywania tej funkcji. Uchwała w sposób drastyczny narusza zatem interesy powoda i godzi w zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością; nadto pełnomocnik Gminy (właściciel posiadający 91,61% udziału) w momencie głosowania nad uchwałą nie dysponowała pełnomocnictwem.
Wyrokiem z dnia 5 czerwca 2012 r. Sąd Okręgowy oddalił powództwo. W jego ocenie, zarząd może być odwołany w każdym czasie uchwałą właścicieli; nie są zatem istotne powody, dla których odwołany został dotychczasowy zarząd i powołany nowy. Nie ma również znaczenia dla sporu legitymacja osoby, która w imieniu właściciela większościowego głosowała za uchwałą skoro pozwana uznała jej czynność za swoją, potwierdziła ją i wykonała. Uchybienia natury proceduralnej mogą być zaś podstawą uchylenia uchwały właścicieli lokali tylko wówczas, gdy to uchybienie miało wpływ na treść uchwały. Taka zaś sytuacja nie miała miejsca.
W apelacji od powyższego wyroku powód zarzucił, że pomimo ewidentnych przesłanek wskazujących, że uchwała narusza zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną, w sposób rażący narusza interesy powoda i została podpisana przez osobę nieumocowaną Sąd Okręgowy „nie stwierdził jej nieważności ani jej nie uchylił” wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.
Apelacja jest bezzasadna.
Uchwała o odwołaniu i powołaniu zarządu może być zaskarżona w trybie art. 25 ustawy o własności lokali, przy czym nie budzi wątpliwości w literaturze przedmiotu, że z uwagi na swobodę właścicieli lokali w zakresie zmiany składu osobowego zarządu uchwała może być zaskarżona jedynie z przyczyn formalnych, a nie merytorycznych. Ustawodawca przyjął nadto koncepcje tzw. nieważności względnej uchwał wspólnoty mieszkaniowej z wyłączeniem, co do zasady, możliwości ustalenia ich nieważności, w przypadku sprzeczności z prawem, na podstawie art. 58 k.c. Dotyczy to w szczególności ewentualnej niezgodności uchwały z przepisami wymienionej ustawy oraz kodeksu cywilnego, regulującymi funkcjonowanie wspólnoty, w tym tryb podejmowania przez nią uchwał.
Sąd Apelacyjny podziela te poglądy orzecznictwa, w których przyjmuje się, że jedyną drogą wzruszenia uchwały wspólnoty właścicieli lokali jest jej zaskarżenie w trybie art. 25 u.w.l. i że „skorzystanie (lub nie) przez właściciela lokalu z tej drogi wyczerpuje jego interes prawny w podważaniu uchwały na drodze sądowej. Jeżeli zatem właściciel lokalu nie zaskarży uchwały w terminie, nie otwiera się dla niego, co do zasady, dodatkowa możliwość stwierdzenia jej nieważności na podstawie art. 189 k.p.c." (tak trafnie: SA w Poznaniu w wyroku z dnia 21 kwietnia 2010 r., I ACa 274/10, LEX nr 628190, por. również motywy wyroku SA w Katowicach z dnia 16 lipca 2009 r., V ACa 241/09, LEX nr 551990 odnoszące się do spółek handlowych). Tak bowiem w odniesieniu do spółek handlowych, jak i na gruncie ustawy o własności lokali ustawodawca przewidział w odróżnieniu od ogólnych regulacji kodeksu cywilnego, szczególny tryb stwierdzania sprzeczności uchwały z ustawą, który nie może być obchodzony w drodze nieprzewidzianej w ustawie, w trybie art. 189 k.p.c., osłabiającej wprowadzony specjalny reżim kontroli sprzeczności uchwały z ustawą. Interes prawny istnieje bowiem tyko w tych wypadkach, gdy powództwo o ustalenie w większym stopniu zabezpiecza ochronę praw powoda.
Ponieważ powód mógł dochodzić swoich praw w drodze zaskarżenia uchwały w trybie art. 25 u.w.l., wnosząc o jej uchylenie, jako wydanej z naruszeniem prawa, zachodziły podstawy do przyjęcia, że nie ma on interesu prawnego w dochodzeniu żądania stwierdzenia nieważności uchwały na podstawie art. 189 k.p.c.
Z tej zatem przyczyny apelacja, skoro zaskarżony wyrok odpowiada prawu, podlegała oddaleniu (art. 385 k.p.c.).