Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 lutego 2015 roku

Sąd Okręgowy w Łodzi II Wydział Cywilny

w następującym składzie :

Przewodnicząca : Sędzia S.O. Barbara Kubasik

Protokolant : Marta Witek

po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2015 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...)o Funduszu (...) z siedzibą we W.

przeciwko W. S.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego W. S. na rzecz powoda (...) Funduszu (...) z siedzibą we W. kwotę 5.000.000 zł (pięć milionów złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 19 listopada 2014 r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego W. S. na rzecz powoda (...) Funduszu (...) z siedzibą we W. kwotę 107.217 zł (sto siedem tysięcy dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt II C 1755/14

UZASADNIENIE

W pozwie, który wpłynął do Sądu Okręgowego w Łodzi w dniu 24 listopada 2014 r., (...)Fundusz (...)z siedzibą we W. wniósł o zasądzenie od pozwanego W. S. kwoty 5.000.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty z ograniczeniem jego odpowiedzialności do nieruchomości, dla których Sąd Rejonowy w Ełku prowadzi księgi wieczyste za numerami : (...), (...) i (...) oraz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z kwotą 17 zł tytułem uiszczonej opłaty od pełnomocnictwa .

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że dochodzona kwota stanowi część roszczenia pieniężnego wynikającego z zobowiązania pozwanego z umowy o kredyt odnawialny obrotowy dewizowy, zawartej przez pozwanego w dniu 15 kwietnia 1999 r. z (...) Bankiem S.A. , którego spłata przez dłużnika została zabezpieczona hipotekami umownymi kaucyjnymi. Strona powodowa nabyła wierzytelność na podstawie umowy przelewu z dnia 24 września 2012 r. (pozew k. 2-5).

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa, podniósł zarzut przedawnienia roszczenia dochodowego przez powoda (protokół skrócony rozprawy z 5.02.2015 r. k. 193)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 kwietnia 1999r. pozwany W. S., który wówczas prowadził działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Handlowe (...)w K., zawarł z (...) Bankiem S.A. umowę nr (...) o kredyt odnawialny obrotowy dewizowy w wysokości 6.000.000 DEM (umowa k. 25-27, aneks nr (...) z dnia 28.04.2000 r. k. 29-30, aneks nr (...) z 29.05.2000 r. k. 32, aneks nr (...) z 31.01.2001 r. k. 33-35, aneks nr (...) z 3.10.2001 r. k. 39-40).

W dniu 5 kwietnia 2002r. kredyt został przewalutowany na euro do kwoty 3.067.751,29 euro (aneks nr (...) z 5.04.2002 r. k. 41-42.)

Kwota uzyskana z kredytu została przeznaczona na prowadzenie działalności gospodarczej powoda, polegającej na skupie owoców i warzyw oraz ich zamrażaniu oraz sprzedaży. W 2002 roku pozwany zaczął mieć kłopoty ze spłatą kredytu z uwagi na zmiany kursu walut. Pozwany nie negocjował z bankiem spłaty zadłużenia, nie podjął też rozmów z powodowym Funduszem. Pozwany uznał po pewnym czasie, że jego dług przedawnił się, ponieważ został wykreślony z Rejestru Dłużników Niewypłacalnych.

(zeznania pozwanego – protokół rozprawy z 5.02.2014 r. – 00:04:03, k. 193 odw.).

Pismem z dnia 28 listopada 2002r. Bank wypowiedział pozwanemu umowę kredytu w całości na podstawie § 12 ust. 1 pkt 1 umowy. Pozwany wypowiedzenie otrzymał osobiście w dniu 28 listopada 2002 r., co potwierdził własnoręczną adnotacją na egzemplarzu Banku (wypowiedzenienie umowy kredytu k. 44)

W dniu 16 grudnia 2002 r. (...) Bank S.A. z siedzibą w W. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny nr WI (...) na łączną kwotę 12.491.717,92 zł , co stanowi równowartość kwoty 3.107.624,43 według kursu 4,0197 sprzedaży dewiz z dnia wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego (bankowy tytuł egzekucyjny k. 45).

Postanowieniem z dnia 6 marca 2003 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt I Co 151/03 Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu z dnia 16 grudnia 2002 r. wystawionemu przeciwko W. S.. Tytuł stwierdzał obowiązek zapłaty przez dłużnika na rzecz (...) Banku Spółki Akcyjnej (...) Oddział w Ł. :

1/ kwoty 12.331.439,86 zł tytułem należności głównej,

2/ kwoty 160.278,06 zł tytułem odsetek umownych,

3/ odsetek ustawowych naliczanych od kwoty 12331439,86 zł za okres od dnia 17 grudnia 2002 r. do dnia zapłaty .

( postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności k. 46)

W dniu 18 września 2003 r. (...) Bank S.A. zwrócił się do Komornika Sądu Rejonowego w Ełku o rozszerzenie egzekucji prowadzonej pod nr I KM 884/03 o egzekucję z nieruchomości dłużnika (wniosek k. 47).

W dniu 28 października 2003 r. wierzyciel złożył Komornikowi wniosek o przystąpienie do opisu i oszacowania zajętych nieruchomości (wniosek k. 48).

W dniu 17 stycznia 2008 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Ełku A. C. umorzył postępowanie egzekucyjne w zakresie egzekucji z nieruchomości (postanowienie k. 51).

W dniu 20 stycznia 2009r. wierzyciel ponownie wniósł o wszczecie postępowania egzekucyjnego z nieruchomości dłużnika, opisanych w księgach wieczystych KW nr (...).

Na mocy umowy przelewu zawartej pomiędzy (...) Bankiem S.A. w W. a (...) Funduszem (...) w W. w dniu 24 września 2012 r., wierzytelność z umowy o kredyt odnawialny obrotowy dewizowy nr (...)wraz z jej zabezpieczeniami, w tym następującymi hipotekami:

a)  umowną kaucyjną do kwoty 633.062 zł ustanowioną na nieruchomości (...) na poz. 1;

b)  umowną kaucyjną do kwoty 6.015.759 zł ustanowioną na nieruchomości (...) na poz. 1;

c)  umowną kaucyjną do kwoty 5.186.627 zł ustanowioną na nieruchomości (...) na poz. 1,

została przeniesiona na powodowy Fundusz.

(umowa przelewu k. 54-98)

Zmiana wierzyciela hipotecznego została ujawniona w wyżej wymienionych księgach wieczystych .

(elektroniczne wydruki ksiąg wieczystych : (...) – k.156-177 , (...)– k. 135- 155, (...) – k. 101-134)

Pismem z dnia 12 sierpnia 2013 r. powód za pośrednicwtwem (...) S.A. wezwał pozwanego do zapłaty kwoty zadłużenia w wysokości 18.175.964,08 zł w terminie do 26 sierpnia 2013 r. (wezwanie do zapłaty k. 178).

Pozwany do daty wyrokowania nie spłacił zadłużenia (okoliczność bezsporna).

Powyższy stan faktyczny – bezsporny między stronami - Sąd oparł na wskazanych dowodach z dokumentów i zeznaniach pozwanego, których prawdziwość nie budziła watpliwości. Pozwany nie kwestionował okoliczności dotyczących wypowiedzenia umowy kredytowej, prowadzonej egzekucji, wysokości zadłużenia. Na rozprawie poprzedzającej wyrokowanie pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia dochodzonego przez powoda z uwagi na wykreślenie pozwanego z Rejestru Dłużników Niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego.

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Znajduje ono oparcie w treści art. 65 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1992 r. o księgach wieczystych i hipotece (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 707), zgodnie z którym, w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości .

Pozwany ponosi odpowiedzialność jako dłużnik rzeczowy, bowiem nieruchomości objęte księgami wieczystymi KW nr (...) są obciążone hipotekami na rzecz powoda.

Kwota roszczenia nie wykracza poza granice hipoteki kaucyjnej, jaką ustanowiono na nieruchomościach pozwanego, bądź znajdujących się w jego wieczystym użytkowaniu, wobec czego powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

Pozwany podniósł zarzutu przedawnienia dochodzonego pozwem roszczenia, jednakże zarzut ten okazał się bezzasadny i nie mógł doprowadzić do oddalenia powództwa. Wymaga w tym miejscu wyjaśnienia , że wykreślenie pozwanego z Rejestru Dłużników Niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego ma charakter techniczno-organizacyjny (formalny), informacyjny i nie wywołuje skutku w postaci „wygaśnięcia” odpowiedzialności za długi.

Zgodnie z treścią art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (t.j. z 2013, poz. 1203 ) wpisy dokonane w rejestrze dłużników niewypłacalnych podlegają wykreśleniu z urzędu po upływie 10 lat od dokonania wpisu. Czynność wykreślenia z rejestru po upływie 10 lat jest automatyczna.

Wykreślenie nie stanowi w żadnym razie okoliczności prowadzącej do wygaśnięcia zobowiązania i terminu, po którym następuje to wykreślenie, nie można mylić z terminami przedawnienia roszczeń, określonymi przez prawo cywilne. Przedawnienie roszczenia jest instytucją materialnoprawną i nie wiąże się z upływem terminu, w czasie którego dłużnik figuruje w formalnym rejestrze dłużników.

Zobowiązanie pozwanego wynikające z umowy kredytu z 15 kwietnia 1999 r. nie uległo przedawnieniu. Dłużnik składając w dniu 20 stycznia 2009 r. ponowny wniosek o wszczęcie egzekucji z nieruchomości opisanych w KW o numerach: (...), (...) i (...), przerwał bieg 10-letniego terminu przedawnienia. Złożenie wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego stanowi bowiem czynność przed sądem lub innym organem powołanym do egzekwowania roszczeń danego rodzaju, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Czynność ta zgodnie z art. 123 § 1 pkt 3 k.c. przerwała bieg terminu przedawnienia, który zaczął po przerwaniu biec na nowo. Sytuacja ta dotyczy także poprzednich wniosków o wszczęcie postepowania egzekucyjnego ( 18 września 2003 r. i 14 września 2006 r. ).

Nawet, gdyby przyjąć przedawnienie tego roszczenia, to zarzut podniesiony przez pozwanego nie zasługuje na uwzględnienie w świetle zasad współżycia społecznego (art. 5 k.c.). Zarzut ten stanowi nadużycie prawa podmiotowego, a to w sytuacji, gdy pozwany przez wiele lat nie spłacił nawet minimalnej części zadłużenia, nie podjął jakichkolwiek negocjacji z Funduszem.

O odsetkach ustawowych od kwoty głównej Sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.

Pozwany przegrał sprawę w całości, wobec czego zobowiązany jest do zwrotu na rzecz strony powodowej wyłożonych przezeń kosztów procesu, na które złożyły sie: opłata od pozwu w kwocie 100.000 zł, koszty zastępstwa procesowego radcy prawnego w wysokości 7.200 zł oraz opłata od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł – łącznie 107.217 zł.