Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 39/15

POSTANOWIENIE

Dnia 17 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:	SSO. Wojciech Vogt

po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2015 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa T. T.

przeciwko pozwanemu (...) S.A. w (...)

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

od postanowienia Sądu Rejonowego w Kępnie VI Zamiejscowego Wydziału Cywilnego z/s w O., sygn.akt. VIC 315/14

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Kępnie VI Zamiejscowy Wydział Cywilny w O. odmówił powodowi T. T. zwolnienia od kosztów sądowych. Ustalił, że powód otrzymuje emeryturę w wysokości 1382,23 zł miesięcznie i prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z żona C. T., która otrzymuje emeryturę w wysokości 876,63 zł miesięcznie. Powód wraz z żoną jest właścicielem domu jednorodzinnego o powierzchni stu metrów kwadratowych i nieruchomości rolnej o powierzchni 1,31 ha. Na utrzymanie i leczenie powód miesięcznie wydaje 889 zł. Opłata sądowa wynosi 1.360 zł.

Zażalenie od tego rozstrzygnięcia złożył powód zarzucając naruszenie art. 102 ustawy o kosztach sądowych oraz niewłaściwa ocenę dowodów przez przyjęcie, że przy określonych dochodach powód może ponieść koszty sądowe. Wniósł o zmianę orzeczenia i zwolnienie powoda od kosztów sądowych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Opłata w niniejszej sprawie wynosi 1.360 zł. Powód wraz z małżonka utrzymują się z dochodów w wysokości około 2300 zł. Mieszkają w domu jednorodzinnym i ponadto posiadają grunty rolne. Powód jest więc w stanie ponieść koszty sądowe bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny.

Należy podkreślić, że zwolnienie od kosztów sądowych nie ma na celu umożliwić stronie utrzymanie jej poziomu życia na niezmienionym poziomie. Państwo kredytuje lub finansuje koszty sądowe tylko dla tych podmiotów, które nie są w stanie ich ponieść, gdyż zużycie środków na te koszty uniemożliwiłoby im zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych, czyli stanowiłoby to zagrożenie dla ich fizycznej egzystencji.

Powód do tej kategorii osób nie należy mimo, że nie jest on osobą zamożna, to może – stosując pewne ograniczenia ale nie ograniczające jego podstawowych potrzeb – ponieść koszty sądowe.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należało, zgodnie z art. 102 ustawy o kosztach sądowych i art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., orzec jak w sentencji.

II Cz 39/15

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE