Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Białymstoku VIII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Krzysztof Kamiński – spr.

Sędziowie: SO Dorota Niewińska

SO Sławomir Wołosik

Protokolant Aneta Chardziejko

w obecności prokuratora Ewy Minor-Olszewskiej, po rozpoznaniu w dniu 05.03.2015 r. sprawy G. S. (1) oskarżonego o czyny z art. 270§1 k.k. na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora od wyroku Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 25 listopada 2014 r. (sygn. akt XV K 948/14):

I. Wyrok w zaskarżonej części zmienia w ten sposób, że:

1. uchyla orzeczenia o karze łącznej pozbawienia wolności, warunkowym zawieszeniu wykonania kary łącznej pozbawienia wolności oraz karze grzywny (pkt II, III i IV części dyspozytywnej);

2. w zakresie przypisanych oskarżonemu czynów z pkt. I i II części wstępnej wyroku przyjmuje, że zostały one popełnione w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu i za to na mocy art. 270§1 k.k. skazuje oskarżonego, a na podstawie art. 270§1 k.k. w zw. z art. 91§1 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

3. na podstawie art. 91§2 k.k. w zw. z art. 86§1 k.k. wymierza karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

4. na mocy art. 69§1 i 2 k.k. i art. 70§1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata;

5. na podstawie art. 71§1 k.k. orzeka wobec oskarżonego karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wartość jednej stawki dziennej na kwotę 10-zł. (dziesięciu złotych).

II. Zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i obciąża nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

G. S. (1) został oskarżony o to, że:

1. w dniu 3 listopada 2006 r. w B.przy ul. (...)w budynku Izby Wytrzeźwień w B., będąc doprowadzonym w celu wytrzeźwienia, w celu użycia za autentyczny podrobił dokumenty w postaci protokołu doprowadzenia osoby w celu wytrzeźwienia oraz karty pobytu (...)poprzez własnoręczne naniesienie na nich czytelnego podpisu P. K., po czym pozostawił je jako autentyczne w Izbie Wytrzeźwień w B., tj. o czyn z art. 270§1 k.k.

2. w dniu 30 listopada 2006 r. w B. przy ul. (...) w budynku Izby Wytrzeźwień w B., będąc doprowadzonym w celu wytrzeźwienia, w celu użycia za autentyczny podrobił dokumenty w postaci protokołu doprowadzenia osoby w celu wytrzeźwienia oraz karty pobytu nr (...) poprzez własnoręczne naniesienie na nich czytelnego podpisu P. K., po czym pozostawił je jako autentyczne w Izbie Wytrzeźwień w B., tj. o czyn z art. 270§1 k.k.

3. w dniu 28 maja 2013 r. w B. przy ul. (...) w budynku Izby Wytrzeźwień w B., będąc doprowadzonym w celu wytrzeźwienia, w celu użycia za autentyczny podrobił dokumenty w postaci protokołu doprowadzenia osoby w celu wytrzeźwienia oraz karty pobytu nr (...) oraz rachunku za pobyt w izbie wytrzeźwień o nr (...) poprzez własnoręczne naniesienie na nich czytelnego podpisu P. K., po czym pozostawił je jako autentyczne w Izbie Wytrzeźwień w B., tj. o czyn z art. 270§1 k.k.

4. w dniu 11 lipca 2013 r. w K.w autobusie B. (...)linii nr (...) jadącym w kierunku dworca PKP przy ul. (...)w B., w celu użycia za autentyczny podrobił dokument w postaci protokołu kontrolera o nr (...)poprzez własnoręczne naniesienie na nim podpisu P. K., po czym pozostawił go jako autentyczny pracownikowi Urzędu Miejskiego w B.zajmującemu się kontrolą biletów w autobusach komunikacji miejskiej, tj. o czyn z art. 270§1 k.k.

Sąd Rejonowy w Białymstoku wyrokiem z dnia 25 listopada 2014 r. w sprawie o sygn. akt XV K 948/14:

I.  oskarżonego G. S. (1) uznał za winnego popełnienia zarzuconych mu czynów i za to:

-

za I czyn na podstawie art. 270§1 k.k. skazał go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

-

za II czyn na podstawie art. 270§1 k.k. skazał go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

-

za III czyn na podstawie art. 270§1 k.k. skazał go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

-

za IV czyn na podstawie art. 270§1 k.k. skazał go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  Na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86§1 k.k. wymierzył wobec oskarżonego G. S. (1) karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

III.  Na podstawie art. 69§1 i 2 k.k., art. 70§1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata.

IV.  Na podstawie art. 71§1 k.k. orzekł wobec oskarżonego G. S. (1) karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych przyjmując wartość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych.

V.  Zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 złotych tytułem opłaty i obciążył go pozostałymi kosztami sądowymi w kwocie 120 złotych.

Powyższy wyrok, na podstawie art. 425§1, 2 k.p.k., art. 444 k.p.k. zaskarżył w całości na niekorzyść G. S. (2) prokurator i na zasadzie art. 427§1 i 2 k.p.k., art. 438 pkt 1 k.p.k. zarzucił mu obrazę przepisów prawa materialnego w postaci art. 91§1 k.k. poprzez jego niezastosowanie do czynów I i II i zaniechanie wymierzenia na podstawie art. 91§1 k.k. jednej kary za wyżej opisane dwa czyny, pomimo spełnienia warunków do przyjęcia ciągu przestępstw, tj. działania w podobny sposób, w których odstępach czasu, jednakowej kwalifikacji prawnej czynów.

Wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

- za czyny opisane w punkcie I i II na podstawie art. 270§1 k.k. skazanie, zaś na podstawie art. 270§1 k.k. w zw. z art. 91§1 k.k. wymierzenie kary 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- na podstawie art. 91§2 k.k., art. 86§1 k.k. za w/w ciąg przestępstw oraz za czyny opisane w pkt III i IV – wymierzenie G. S. (1) kary łącznej 1 roku pozbawienia wolności. Na podstawie art. 69§1 i 2 kk, art. 70§1 pkt 1 kk warunkowe zawieszenie wykonania kary łącznej na okres próby wynoszący 3 lata. Na podstawie art. 71§1 kk orzeczenie kary grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 10 zł. Obciążenie opłatą i pozostałymi kosztami.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 91§1 k.k. jeżeli sprawca popełnia w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł wyrok, chociażby nieprawomocny, co do którego z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę na podstawie przepisu, którego znamiona każde z tych przestępstw wyczerpuje (w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę).

Nie ulega wątpliwości, że czyny zarzucane oskarżonemu w pkt. I i II części wstępnej zaskarżonego wyroku zostały popełnione w identyczny sposób, w krótkim odstępie czasu (pierwsze w dniu 3 listopada 2006 r., drugie w dniu 30 listopada 2006 r.). W związku z tym Sąd I instancji zobligowany był orzec za nie jedną karę. Nie czyniąc tego dopuścił się obrazy prawa materialnego, art. 91§1 k.k. Dlatego w oparciu o przepis art. 438 pkt. 1 k.p.k. zaskarżony wyrok należało zmienić.

Odmienny wymiar kary za czyny z pkt. I i II części wstępnej zaskarżonego wyroku, o którym niżej, musiał skutkować w pierwszej kolejności uchyleniem rozstrzygnięć immanentnie związanych z dotychczas orzeczoną karą pozbawienia wolności, tj. z pkt. II, III i IV części dyspozytywnej.

Orzekając wobec oskarżonego karę, rozumianą jako całokształt kar i środków karnych, Sąd Okręgowy, jako sąd odwoławczy, miał „ograniczone pole manewru”, które de facto zakreślały granice wniosków prokuratorskich ( vide art. 434§1 k.p.k.). Tym niemiej wskazać należy, że:

a) orzekając karę za czyny z pkt. I i II części wstępnej zaskarżonego wyroku jednostkowe wzięto pod uwagę przede wszystkim stopień winy G. S. (1) oraz społecznej szkodliwości czynów, a nadto właściwości i warunki osobiste oskarżonego (m.in. uprzednią karalność sądową);

b) orzekając karę łączna 1 roku pozbawienia wolności uwzględniono dosyć znaczną zbieżność czasową oraz przedmiotową między oboma czynami;

c) zawieszając warunkowo wykonanie kary pozbawienia wolności wzięto pod uwagę, iż kara o charakterze izolacyjnym – pomimo uprzedniej karalności sądowej oskarżonego – nie jest niezbędna do osiągnięcia celów wychowawczych.

d) orzekając karę grzywnę w wymiarze 500-zł. uwzględniono cel kary, jakim jest wzmocnienie jej oddziaływania wobec oskarżonego.

Na mocy art. 624§1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. ze względów słusznościowych należało zwolnić oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze albowiem są one wynikiem ewidentnego uchybienia ze strony Sądu I instancji.