Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 grudnia 2014r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu

w składzie:

Przewodniczący: SSR Barbara Bonczar

Protokolant: Grażyna Mazurkiewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 09 grudnia 2014r. we W.

sprawy z odwołania M. P.

od decyzji Z. U. S. Oddział we W.

z dnia 03 czerwca 2014r. znak: (...)

w sprawie M. P.

przeciwko Z. U. S. Oddział we W.

o świadczenie rehabilitacyjne

oddala odwołanie.

Sygn. akt X U 489/14

UZASADNIENIE

Z. U. S.Oddział we W. decyzją z 03 czerwca 2014r. odmówił ubezpieczonej M. P. prawa do świadczenia rehabilitacyjnego z powodu braku niezdolności do pracy i braku okoliczności uzasadniających ustalenie uprawnień do tego świadczenia. Zdaniem strony pozwanej wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do świadczenia rehabilitacyjnego wobec orzeczenia komisji lekarskiej ZUS, która uznała, że wnioskodawczyni po wyczerpaniu zasiłków chorobowych i 3 miesięcznego świadczenia rehabilitacyjnego nie jest niezdolna do pracy.

We wniesionym od tej decyzji odwołaniu wnioskodawczyni wnosiła o jej zmianę i przyznanie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego, gdyż stan jej zdrowia nie pozwala na kontynuowanie dotychczasowej pracy. Wnioskodawczyni wniosła o przyznanie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego na okres do zakończenia terapii.

Strona pozwana w udzielonej odpowiedzi na odwołanie wniosła o jego oddalenie jako niezasadne.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni M. P. z zawodu ekonomista, ostatnio zatrudniona na stanowisku księgowej, w okresie od dnia 02 sierpnia 2013r. do 30 stycznia 2014r. wykorzystała 182 dniowy okres zasiłkowy. W okresie od 31 stycznia 2014r. do 30 kwietnia 2014r. przez okres 3 miesięcy przebywała na świadczeniu rehabilitacyjnym.

W dniu 02 kwietnia 2014r. wnioskodawczyni wystąpiła do Oddziału ZUS we W. z wnioskiem o przyznanie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego na dalszy okres. Została skierowana na badanie do lekarza orzecznika ZUS, który w dniu 24 kwietnia 204r., orzekł, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy i brak jest podstaw do przyznania prawa do świadczenia rehabilitacyjnego.

Z wydanym orzeczeniem wnioskodawczyni nie zgodziła się i wniosła sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS, która na posiedzeniu w dniu 29 maja 2014r. podtrzymała stanowisko lekarza orzecznika ZUS.

Decyzją z dnia 03 czerwca 2014r. strona pozwana odmówiła wnioskodawczyni prawa do świadczenia rehabilitacyjnego.

Dowód: dokumentacja orzecznicza ZUS.

Postanowieniem z dnia 29 lipca 2014r. Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych chirurga ortopedy i neurologa na okoliczność ustalenia czy wnioskodawczyni może zostać uznana nadal od dnia 01 maja 2014r. za niezdolną do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy, a także jeżeli wnioskodawczyni jest nadal niezdolna do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy, do kiedy wnioskodawczyni może mieć przyznane prawo do świadczenia rehabilitacyjnego licząc od dnia 01 maja 2014r. na okres nie dłużej niż 9 miesięcy.

W wydanej w dniu 29 września 2014r. opinii biegli sądowi chirurg ortopeda i neurolog rozpoznali u wnioskodawczyni min. stan po powierzchownym urazie głowy bez cech ogniskowego uszkodzenia OUN, zmiany zwyrodnieniowo – dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego, lędźwiowego i piersiowego i orzekli, że wnioskodawczyni po dniu 30 kwietnia 2014r. jest zdolna do pracy na poziomie posiadanych kwalifikacji..

Dowód : opina biegłych sądowych z dnia 29.09.2014r. – k. 34 as.

Z treścią wydanej opinii biegłych sądowych chirurga ortopedy i neurologa zgodziła się wnioskodawczyni.

Strony pozwana nie składała zastrzeżeń do wydanej opinii.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.18 ustawy z 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – Dz. U. z 2014r., poz. 159, świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu który, po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy. Na okoliczność ustalenia czy wnioskodawczyni może po dniu 30 kwietnia 2014r. być uznana za niezdolną do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy została wydana w sprawie opinia przez biegłych sądowych: chirurga ortopedy, neurolog. Biegli sądowi potwierdził fakt odzyskania przez wnioskodawczynię zdolności do pracy, po wykorzystaniu 182 dniowego okresu zasiłkowego i 3 miesięcznego świadczenia rehabilitacyjnego.

Opinia biegłych sądowych zasługuje na przymiot wiarygodności. Opinia ta została sporządzona w sposób obiektywny, rzetelny i pełny, a jej wydanie zostało poprzedzone wnikliwym zapoznaniem się z dokumentacją medyczną, zebraniem wywiadu oraz bezpośrednim badaniem wnioskodawczyni. Zdaniem Sądu opinia jest pełna, uwzględnia wszystkie istniejące schorzenia oraz stopień ich nasilenia u wnioskodawczyni.

Dowód z opinii biegłego podlega ocenie Sądu przy zastosowaniu art. 233 § 1 k.p.c., na podstawie właściwych dla jej przedmiotu kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii biegłego nie jest przedstawienie faktów, lecz ich ocena na podstawie wiedzy fachowej (wiadomości specjalnych). Nie podlega ona zatem weryfikacji, jak dowód na stwierdzenie faktów, na podstawie kryterium prawdy i fałszu. Nie są miarodajne dla oceny tego dowodu niekonkurencyjne z nim oceny świadków i uczestników postępowania, co do faktów będących przedmiotem opinii (zob. uzasadnienie orzeczenia SN z dnia 7 listopada 2000 r., I CKN 1170/98, OSNC 2001, nr 4, poz. 64; uzasadnienie orzeczenia SN z dnia 15 listopada 2002 r., V CKN 1354/00, niepubl.). W przedmiotowej opinii biegli sądowi odpowiedzieli na wszystkie postawione przez Sąd pytania. Swoje stanowisko poparli wnikliwą analizą dokumentacji medycznej oraz przeprowadzonym badaniem wnioskodawczyni.

Zdaniem Sądu opinia jest pełna, uwzględnia wszystkie istniejące schorzenia oraz stopień ich nasilenia u wnioskodawczyni. Sąd w pełni podziela stanowisko zajęte w opinii przez biegłych.

Z wydana w sprawie opinią zgodziły się strony postępowania.

Zdaniem Sądu wnioskodawczyni po wyczerpaniu 182 dniowego okresu zasiłkowego i 3 miesięcznego świadczenia rehabilitacyjnego odzyskała zdolność do pracy. Wnioskodawczyni nie przysługuje więc, prawo do świadczenia rehabilitacyjnego na dalszy okres.

Z tych względów na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 Kpc, Sąd orzekł jak w sentencji.