X Cz 225/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-03-2015
-
Osoba publikująca:Ewa Russ
-
Korektor:Małgorzata Sztuczyńska
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:V RC 1080/12 X Ca 147/14
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt X Cz 225/14
POSTANOWIENIE
Dnia 08 stycznia 2015 roku
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział X Cywilny Rodzinny w składzie:
Przewodniczący: SSO Katarzyna Chajęcka
Sędziowie: SO Anna Pochylczuk
SO Iwona Pydych
po rozpoznaniu w dniu 08.01.2015 roku w Bydgoszczy
na posiedzeniu niejawnym w sprawie
z powództwa W. G.
przeciwko Ł. G.
o uchylenie alimentów
na skutek zażalenia pełnomocnika pozwanego na postanowienie zawarte w pkt 2 wyroku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 08.10.2014 roku, wydanego w sprawie sygn. akt X Ca 147/14 w przedmiocie zasądzenia od powoda kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu pozwanemu za II instancję
postanawia
zmienić zaskarżone postanowienie w ten tylko sposób, że w miejsce kwoty 369 zł zasądzić od powoda na rzecz pozwanego kwotę 553,50 zł.
UZASADNIENIE
Postanowieniem zawartym w pkt 2 wyroku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 08.10.2014 roku, wydanego w sprawie sygn. akt X Ca 147/14 zasądzono od powoda na rzecz pozwanego kwotę 369 zł zawierająca podatek VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu pozwanemu w II instancji (k.139). W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że oparł się o przepis § 6 ust. 3 § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz zasad ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (k.145-145v).
Powyższe postanowienie zaskarżył zażaleniem pełnomocnik pozwanego zarzucając naruszenie art. 98 kpc w zw. z § 13 ust. 1 pkt 1 w/w rozporządzenia poprzez przyznanie mu wynagrodzenia jedynie w wysokości 50% stawki minimalnej (podwyższonego o podatek VAT), zamiast 75% stawki, gdyż nie reprezentował pozwanego przed Sądem Rejonowym, a został ustanowiony pełnomocnikiem z urzędu już po wydaniu wyroku przez Sąd I instancji. Powołując się na powyższe skarżący domagał się zasadzenia na jego rzecz dalszego wynagrodzenia w kwocie 184,50 zł zawierającego podatek VAT tytułem brakującej części wynagrodzenia (k.152-152v).
Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:
zażalenie zasługiwało na uwzględnienie.
Niesporne jest, że w sprawie V RC 1080/12 toczyło się postępowanie o uchylenie alimentów z pozwu W. G. przeciwko Ł. G.. Dnia 19.11.2013 w sprawie zapadł wyrok (k.69), od którego apelację wywiódł osobiście pozwany w dniu 07.01.2014 (k82-83). Również nie budzi wątpliwości, że pozwany w toku postępowania odwoławczego złożył wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu (k.102), który uwzględniono postanowieniem z dnia 19.03.2014 (k. 104) i pozwany korzystał z pomocy prawnej adw. M. C. ustanowionego z urzędu (k. 115). Pełnomocnik ten na rozprawie dnia 01.10.2014 złożył wniosek o przyznanie mu wynagrodzenia według norm urzędowych i oświadczył, że nie zostało ono zapłacone ani w całości ani w części (k. 134).
Istotą zażalenia jest zarzut, że wynagrodzenie przyznane pełnomocnikowi od Skarbu Państwa zostało obliczone zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz zasad ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, przy błędnym przyjęciu stawki 50% w miejsce stawki 75%. Zarzut jest trafny. Zgodnie z § 13. ust. 1 rozporządzenia:
„Stawki minimalne wynoszą za prowadzenie sprawy w postępowaniu apelacyjnym:
1)przed sądem okręgowym - 50% stawki minimalnej, a jeżeli w pierwszej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat - 75% stawki minimalnej, w obu wypadkach nie mniej niż 60 zł;”
Bezsporne jest, że pełnomocnik z urzędu został ustanowiony w postepowaniu odwoławczym i nie prowadził sprawy pozwanego w I instancji. Z uwagi na powyższe należało zmienić zaskarżone postanowienie na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., i zasądzić kwotę 553,50 zł, tj. 75% kwoty 600 zł (wynikającej z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz zasad ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu), czyli 450 zł podwyższoną o podatek VAT zgodnie z § 2 ust. 3 w/w rozporządzenia w kwocie 23% (450 x 23%=103,50), co uczyniono w sentencji rozstrzygnięcia.