Pełny tekst orzeczenia

Ostatecznie sprecyzowanym powództwie powód M. O. wniósł o zasądzenie od pozwanego G. B. kwoty 9.000 zł tytułem odszkodowania za zniszczenie ogrodzenia betonowego na granicy działek oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W odpowiedzi na pozew pozwany nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie oraz o zasądzenie kosztów procesu od powoda. Wyrokiem z 8 kwietnia 2014 roku Sąd Rejonowy w Kutnie zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6.300 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 28 lipca 2011 roku do dnia zapłaty, w pozostałej części oddalił powództwo i orzekł o kosztach procesu. W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia Sąd I instancji dokonał następujących ustaleń faktycznych i ocen prawnych. G. i M. O. są właścicielami nieruchomości gruntowej położonej w D., składającej się z działek oznaczonych w ewidencji gruntów numerami 273 i 275 graniczących z nieruchomością, której właścicielem jest K. B.. W 2006 roku na zlecenie M. O. zostało wybudowane przez firmę (...) z Ł. ogrodzenie w granicy obu nieruchomości. Zgłoszenie o zamiarze wykonania robót budowlanych wykonania płotu z płyt prefabrykowanych betonowych od strony działek numer (...) zostało przyjęte przez Starostwo Powiatowe w Ł. bez uwag. Między działkami wybudowane zostało ogrodzenie składające się w części z płyt żelbetonowych, a w części z siatki metalowej. Na długości około 100 metrów licząc od wjazdu na działkę ogrodzenie zbudowane zostało z płyt żelbetowych o wysokości 2,5 metra, a w dalszej części ogrodzenie w wysokości około 180 centymetrów wykonane było z siatki metalowej powlekanej mocowanej do prefabrykowanych słupów żelbetowych. Ogrodzenie nie posiadało płot, cokołów. Po przeciwnej stronie, to jest między działką numer (...) i działką numer (...) zostało wybudowane identyczne ogrodzenie. W czasie budowania ogrodzenia przez powoda poziom gruntów na działkach numer (...) był zbliżony. Fundamenty ogrodzenia pomiędzy działkami numer (...) zostały wykonane w sposób niezgodny z warunkami technicznymi robót fundamentowych i sposób niezgodny z zasadami sztuki budowlanej. Poziom fundamentów nie był prawidłowy, płyty były posadowione zbyt płytko, zbyt małe były również przekroje fundamentów. G. B. i jego rodzina byli przeciwni wybudowaniu płotu przez M. O., albowiem na działce (...) uprawiane były warzywa, a płot rzucał cień na grunt K. B.. G. B. uprawia warzywa na działce, której właścicielem jest jego żona K. B.. Podczas wykonywania prac polowych G. B. orał ziemię bezpośrednio przy ogrodzeniu w odległości około 40 centymetrów od ogrodzenia, to jest w odległości, na jaką pozwany mógł dojechać ciągnikiem. Wykonując prace orne pozwany starał się podjechać ciągnikiem tak blisko do płotu jak to było tylko możliwe. Orał bezpośrednio przy płocie. Wykonywane przez G. B. przez kilka lat prace orne bezpośrednio przy ogrodzeniu doprowadziły do znacznego obniżenia poziomu gruntu działki nr (...) w pasie około 2 metrów bezpośrednio przyległym do ogrodzenia oraz spowodowały powstanie bruzdek głębokości około 30-35 centymetrów poniżej górnego poziomu fundamentów. Powstała bruzda spowodowała odsłonięcie fundamentów ogrodzenia na wysokość równą głębokości bruzdy. Pochodząca z opadów atmosferycznych woda spływała w kierunku bruzdy i wśród fundamentów ogrodzenia oraz miała wpływ na zmianę struktury gruntu przy fundamentach nad oraz także powodowała rozmiękanie tego gruntu. Odsłonięcie fundamentów na wysokości 30-35 centymetrów i zmiana struktury gruntu przy jednoczesnym jego obniżeniu doprowadziła do pochylenia się i przewrócenia się konstrukcji ogrodzenia. W marcu 2011 roku ogrodzenie betonowe na długości dziewięciu przęseł uległo całkowitemu zniszczeniu na skutek przewrócenia się na stronę działki numer (...) a na długości siedmiu przęseł uległo znacznemu przechyleniu na stronę działki numer (...). Płyty betonowe przechylonej części nie były uszkodzone, nie posiadały widocznych pęknięć. Bezpośrednią przyczyną zawalenia ogrodzenia było wykonywanie prac ornych na działce numer (...) bezpośrednio przy ogrodzeniu przez pozwanego, a pośrednią przyczyną zawalenia się tegoż ogrodzenia było niewłaściwe jego osadzenie w gruncie. Złe fundamentowanie przyczyniło się w 30% do powstania szkody, a prace polowe w 70%. Koszty naprawy przewróconego i pochylonego ogrodzenia został oszacowany przez biegłego J. D. na kwotę 9.767,57 zł. Dokonując powyższych ustaleń Sąd I instancji uznał roszczenie za uzasadnione w części, to znaczy w zakresie 70% od żądanej kwoty 9.000 i tak też orzekł, uznając odpowiedzialność pozwanego na zasadzie art. 415 statuującego odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę na zasadzie winy. Powyższe rozstrzygnięcie apelacją zaskarżyła strona pozwana w zakresie, w jakim Sąd uwzględnił powództwo, czyli co do kwoty 6.300 zł żądając zmiany dla oskarżonego wyroku oddalenia powództwa w całości przy uwzględnieniu kosztów postępowania za obie instancje. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie prawa materialnego, to jest art. 415 kodeksu cywilnego, 140 kodeksu cywilnego oraz 362 kodeksu cywilnego a także obrazę przepisów prawa procesowego, to jest naruszenie art. 233 1 kodeksu postępowania cywilnego oraz art. 227 w zw. z art. 286 kodeksu postępowania cywilnego. W odpowiedzi na apelację strona powodowa wniosła o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania. Rozpoznając apelację Sąd Okręgowy zważył, iż nie jest ona zasadna, jako taka podlega oddaleniu. Wbrew zapatrywaniom skarżącego Sąd Rejonowy w niniejszej sprawie nie naruszył zasad określonych w art. 233 1 kodeksu postępowania cywilnego zgodnie, z którymi Sąd winien ocenić wiarygodność i moc dowodową, moc dowodów według własnego przekonania na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału. Mimo przeciwnych sugestii apelacji Sąd I instancji dokonał wnikliwej i trafnej oceny przedstawionych w sprawie dowodów w oparciu, o którą wyprowadził również słuszne wnioski jurydyczne w zakresie przepisów regulujących kwestie odszkodowawcze i odpowiedzialności na zasadzie winy. Nadto swoje stanowisko przekonywująco i wyczerpująco uzasadnił. Wobec faktu, że nie jest rzeczą Sądu Odwoławczego powielanie wywodu prawidłowo przedstawionego przez Sąd I instancji lub argumentacje Sąd Okręgowy w całości podziela. W ramach niniejszego uzasadnienia poprzestać należy na odniesieniu się do zarzutów podniesionych przez skarżącego w apelacji. Zarzuty względem oceny dowodów konstruowane są w odniesieniu do polemicznego stanowiska apelującego w tym przedmiocie oraz wniosków, co do kształtu okoliczności faktycznych stanowiących podstawę weryfikacji zasadności powództwa. Wbrew oczekiwaniu apelującego nie jest to jednak wystarczające dla podważenia prawidłowości kwestionowanego orzeczenia. Nie można, bowiem tracić z pola widzenia, iż zarzut wadliwej oceny dowodów dla swej skuteczności winien określać, jakich to konkretnie uchybień dopuścił się Sąd orzekający naruszając tym samym zasady logicznego rozumowania, bądź wskazanie doświadczenia życiowego w toku wyprowadzenia wniosków w oparciu o przeprowadzone dowody. Osoba skarżąca może, zatem tylko wykazywać posługując się wyłącznie argumentami jurydycznymi, że Sąd naruszył ustanowione w wymieniony przepisie zasady oceny wiarygodności oraz moc dowodów i, że naruszenie to miało wpływ na wynik sprawy. Mając wskazany wymóg na względzie skarżący usiłuje wprawdzie formułować swoje zastrzeżenia w sposób mu odpowiadający, nie mniej jednak jedynie pozornie. Uwzględnić, bowiem należy, że apelujący zarzuca Sądowi Rejonowemu dokonanie dowolnej w miejsce swobodnej oceny dowodu. Nie mniej takiej sytuacji nie wykazuje. W przeciwieństwie do Sądu Rejonowego swoje stanowisko uzasadnia, bowiem opierając się wyłącznie na wybiórczo powołanych dowodach bez odniesienia się do całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Zważyć zaś należy, że podważenie dokonanej przez Sąd I instancji oceny dowodów oraz poczynionych w oparciu o nie ustaleń nie jest nawet wystarczające wskazanie, że zgromadzone dowody pozwalają na wyciągnięcie odmiennych wniosków, co do okoliczności faktycznych w danej sprawy. Z pewnością zaś zarzut naruszenia swobodnej oceny dowodów nie może polegać li tylko na przedstawieniu własnych zadowalających dla skarżącego ustaleń stanu faktycznego dokonanych na podstawie własnej, korzystnej dla niej oceny materiału dowodowego w oderwaniu od całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału. Do tego natomiast w ocenie Sądu Okręgowego sprowadza się wywód apelacji. Nie sposób przy tym nie zauważyć, że apelacja w przeważającej mierze opiera się na ponownym, nie mniej wybiórczym akcentowaniu okoliczności, które zostały już przez Sąd I instancji dostrzeżone i rozważone, przy czym bez odniesienia się do całości wniosków i wywodów przedstawionych w tym względzie przez Sąd Rejonowy. Sąd orzekający nie uwzględnił wniosku pełnomocnika pozwanego o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego w zakresie budownictwa niż J. D. na okoliczność przyczyn mechanizmu powstania szkody oraz ustalenia procentowego przyczynienia się każdej ze stron do powstania szkody. Wbrew twierdzeniom skarżącego biegły J. D. w złożonych przez siebie opiniach i opiniach uzupełniających wskazał przyczyny i mechanizm z powstania szkody oraz procentowo ustalił wysokość przyczynienia się każdej ze stron postępowania do wysokości szkody. W sposób kategoryczny i jednoznaczny stwierdził, że przyczyną przewrócenia się ogrodzenia jest z jednej strony działanie pozwanego polegające na wykonaniu prac polowych, z drugiej zaś nieprawidłowe wybudowanie płotu przez powoda. Złe fundamentowanie przyczyniło się w 30% do powstania szkody a prace polowe w 70%. Za prawidłowe należy uznać ustalenie Sądu I instancji, iż pozwany nie przedstawił żadnej merytorycznej przyczyny, dla której należałoby dopuścić dowód z opinii innego biegłego sądowego z zakresu budownictwa na tą samą okoliczność a zgłoszony wniosek dowodowy miał na celu jedynie wydłużenie, dążenie do uzyskania korzystnej dla siebie opinii. Sąd podziela pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy, iż specyfika dowodu z opinii biegłego polega między innymi na tym, że taki dowód został przez Sąd dopuszczony, to stosownie do treści art. 286 kodeksu postępowania cywilnego opinii dodatkowego biegłego można żądać jedynie w razie potrzeby. Potrzeba taka nie może być wynikiem niezadowolenia strony z niekorzystnego dla niej wydźwięku konkluzji opinii, lecz musi być następstwem umotywowanej krytyki dotychczasowej opinii. W przeciwnym, bowiem razie Sąd byłby zobligowany do uwzględniania kolejnych wniosków strony dopóty, dopóki niezłożona zostałaby opinia w pełni ją zadowalająca, co jest wnioskiem niedopuszczalnym. Zasadny także Sąd meriti oddalił wniosek pełnomocnika pozwanego o dopuszczenie dowodu z zeznań, z opinii biegłego z zakresu geodezji, albowiem powyższy wniosek dowodowy został powołany jedynie dla zwłoki. Granice działek (...) nie były sporne między stronami. Należy pamiętać, iż przedmiotem sporu w rozpoznawanej sprawie była chwi..., kwestia związana z odpowiedzialnością pozwanego za szkodę wyrządzoną w mieniu, to jest ogrodzeniu powoda a nie prawo własności gruntu, na którym został ustanowiony przez powoda płot betonowy. W świetle wyżej wskazanej argumentacji za chybione uznać należy także podniesiony w apelacji zarzut prawa materialnego. Stosownie do treści art. 415 podmiot wyrządzający drugiemu szkodę obowiązanie do jej naprawienia. Do ujętych w tymże przepisie przesłanek odpowiedzialności deliktowej należą: szkoda, zawinione działanie bądź zaniechanie sprawcy szkody oraz związek przyczynowy pomiędzy szkodą a zaniech... a zachowaniem sprawcy. Niewątpliwie M. O. poniósł szkodę majątkową albowiem jego majątek został uszczuplony wskutek zniszczenia ogrodzenia, co skutkowało koniecznością naprawy ogrodzenia przez powoda. Koszt naprawy uszkodzonego ogrodzenia został ustalony przez biegłego sądowego na kwotę dziewięć tysięcy sześćset, siedemset sześćdziesiąt siedem złotych. Zachowanie pozwanego należy uznać za zawinione albowiem w sposób umyślny wykonywał prace orne bezpośrednio przy ogrodzeniu, chociaż powinien być przy... powinien był przewidzieć, że jego zachowanie może doprowadzić do zmiany struktury gruntu przy ogrodzeniu oraz do utraty stateczności ogrodzenia i w konsekwencji do pochylenia się i przewrócenia ogrodzenia betonowego. Zachowanie pozwanego w ocenie Sądu Okręgowego pozostawało też w adekwatnym związku przyczynowym z wyrządzoną powodowi szkodą było bezpośrednią przyczyną powstania tej szkody, co kategorycznie i konsekwentnie podnosi biegły sądowy w zakresie budownictwa w swojej opinii. Mając powyższe na uwadze wobec bezzasadności apelacji oraz nieujawnienia się okoliczności, które winny być uwzględnione w postępowaniu apelacyjnym z urzędu Sąd Okręgowy oddalił apelację w oparciu o art. 385 kodeksu postępowania cywilnego. O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł zgodnie z wyrażoną w artykule dziewięćdziesiąt o, dziewięć kpc w zw. z art. 98 1 i 3 kpc i art. 108 2 kpc zasadą odpowiedzialności za wynik sporu zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 600 zł. Na kwotę tę złożyło się jedynie wynagrodzenie pełnomocnika powoda w postępowaniu odwoławczym ustalone w oparciu o 12 ust. 1 pkt 1 w zw. z 6 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzę... koniectekstu